GotoKnow

ผลการวิเคราะห์ช่องว่างทางวิชาการ (Gap Analysis) กับสิ่งที่ปฏิบัติได้จริง

Anonymous Anonymous
เขียนเมื่อ 31 มีนาคม 2549 14:09 น. ()
แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2555 13:57 น. ()
ผลการวิเคราะห์ช่องว่างทางวิชาการ (Gap Analysis) กับสิ่งที่ปฏิบัติได้จริง (ตัวอย่างการวิเคราะห์)

ข้อแนะนำวิชาการ

สิ่งที่ปฏิบัติในปัจจุบัน

สิ่งที่ต้องการให้เป็น

แผนปฏิบัติ

ระยะบำบัด

  1. การให้บริการปรึกษารายบุคคลและ ครอบครัว

ครั้งที่ 1 ข้อตกลงและคำยินยอมในการบำบัด

ข้อตกลงและคำยินยอมในการบำบัด
  • ประเมินสภาพร่างกาย จิตใจ สังคม ซักประวัติ
  • สำรวจผลกระทบและความคาดหวังสำหรับผู้รับการบำบัด
  • สำรวจผลกระทบและความคาดหวังสำหรับครอบครัว
  • แนะนำโปรแกรมและตารางกิจกรรมจิตสังคมบำบัดสำหรับผู้ติดยาบ้า
  • ข้อตกลงและหนังสือยินยอมการบำบัด
  • ข้อตกลงในการช่วยเหลือของสมาชิก ครอบครัวต่อการบำบัด (ระยะแรก)
ข้อตกลงและคำยินยอมในการบำบัด

 

  • ประเมินสภาพร่างกาย จิตใจ สังคม ซักประวัติ
  • สำรวจผลกระทบและความคาดหวังสำหรับผู้รับการบำบัด
  • สำรวจผลกระทบและความคาดหวังสำหรับครอบครัว
  • แนะนำโปรแกรมและตารางกิจกรรม จิตสังคมบำบัดสำหรับผู้ติดยาบ้า
  • ข้อตกลงและหนังสือยินยอมการบำบัด
  • ข้อตกลงในการช่วยเหลือของสมาชิก ครอบครัวต่อการบำบัด(ระยะแรก)
  • การประเมินสภาพปัญหาทั้งด้านร่างกาย จิตใจ สังคม ได้นำสู่การวางแผนการช่วยเหลือเป็นรายบุคคล และมีการติดตามแก้ไขปัญหาจนครบทุกปัญหา และมีการส่งต่อปัญหาอย่างต่อเนื่องในทีมนักบำบัด
  • หลังนักบำบัดพูดคุยกับผู้ป่วยทุกครั้ง ควรมีแแบบสรุปความก้าวหน้าในการดำเนินการ และวางแผนประชุมทีมสหวิชาชีพหรือนักบำบัดร่วมกัน
  • การประชุมทีมบำบัดอย่างต่อเนื่องอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง

 

ข้อแนะนำวิชาการ

สิ่งที่ปฏิบัติในปัจจุบัน

สิ่งที่ต้องการให้เป็น

แผนปฏิบัติ

ครั้งที่ 2 การหยุดใช้ยาและจัดตารางเวลาประจำวัน

  • ใบความรู้และเส้นทางสู่การเลิกยา
  • แบบสำรวจเพื่อช่วยเลิกยา
การหยุดใช้ยาและจัดตารางเวลาประจำวัน
  • ไม่สามารถปฏิบัติได้
  • มีการพูดคุยรายบุคคลตรงตามคู่มือ
  • พูดคุยในทีมนักบำบัดเพื่อสร้างความรู้ ความเข้าใจ และแนวทางจัดบุคลากรให้เป็นผู้บริการปรึกษารายบุคคล
  • จัดให้ผู้ช่วยนักบำบัดพูดคุยรายบุคคลกับผู้ป่วย กรณีนักบำบัดทำไม่ได้

ครั้งที่ 3 สารกระตุ้นประสาทและเพศสัมพันธ์

สารกระตุ้นประสาทและเพศสัมพันธ์
  • ไม่ได้ปฏิบัติเนื่องจากสภาพของผู้ป่วยไม่มีวัตถุประสงค์เฉพาะในการใช้ยาเพราะตัวกระตุ้นเรื่องเพศสัมพันธ์
  • ตัดหัวข้อนี้ออกและใช้ทำเฉพาะในรายที่ประเมินแล้วมีปัญหาด้านนี้จริง ๆ
  • การปรับปรุงคู่มือการให้บริการปรึกษารายบุคคล และวิธีการประยุกต์ใช้หัวข้อ กรณีที่ผู้ป่วยไม่มีสภาพปัญหานั้นเกิดขึ้น

ครั้งที่ 4 ฝันเกี่ยวกับการเสพยาระหว่างการเลิกยา

ฝันเกี่ยวกับการเสพยาระหว่างการเลิกยา
  • นำหัวข้อเรื่องไปพูดคุยในช่วงที่เริ่มทำกลุ่ม ER หรือ RP กรณีประเมินแล้วมีสมาชิกกลุ่มฝันเกี่ยวกับเรื่องยา
  • สามารถประยุกต์ใช้ได้ตามที่ปฏิบัติในปัจจุบัน
  • การปรับปรุงคำชี้แจงในคู่มือ
  • การประชุมทีมนักบำบัดเพื่อสร้างความรู้ความเข้าใจและเทคนิคการประยุกต์ใช้

ครั้งที่ 5 การทบทวนสถานภาพของผู้รับการบำบัด

  • แบบสอบถามระยะฝ่าอุปสรรค
  • ใบกิจกรรมหยุดเสพทีละวัน
  • กิจกรรมนันทนาการ
การทบทวนสถานภาพของผู้รับการบำบัด
  • ไม่ได้ปฏิบัติตามคู่มือ
  • ปฏิบัติตามคู่มือ
  • การพูดคุยในทีมนักบำบัด
  • การวางแผนการพูดคุยรายบุคคลโดยนักบำบัดประจำกลุ่มและผู้ช่วยกลุ่ม

 

ข้อแนะนำวิชาการ

สิ่งที่ปฏิบัติในปัจจุบัน

สิ่งที่ต้องการให้เป็น

แผนปฏิบัติ

ครั้งที่ 6 ระยะฝ่าอุปสรรค

  • แบบสอบถามระยะฝ่าอุปสรรค
  • ใบกิจกรรมหยุดเสพทีละวัน
  • กิจกรรมนันทนาการ
ระยะฝ่าอุปสรรค
  • ไม่ได้ปฏิบัติตามคู่มือ
  • การนำไปใช้เฉพาะผู้ป่วยที่ประเมินว่ามีการเปลี่ยนแปลงในระยะฝ่าอุปสรรค
  • การพูดคุยถึงวิธีการประยุกต์ใช้และกากรประเมินความก้าวหน้าของผู้ป่วย

ครั้งที่ 7 การสนับสนุนจากครอบครัว

  • ใบความรู้ ประโยชน์จากการมีส่วนร่วมของครอบครัว
  • ใบกิจกรรม ข้อตกลงในการช่วยเหลือสมาชิกครอบครัวต่อการบำบัด (ระยะกลาง)
การสนับสนุนจากครอบครัว
  • ไม่ได้ปฏิบัติตามคู่มือ
  • ทำได้ตามคู่มือ
  • วางแผนการพูดคุยเป็นรายบุคคล
  • เตรียมความพร้อมนักบำบัดและผู้ช่วยนักบำบัดด้านความรู้ความเข้าใจ
  • พูดคุยถึงปัญหาอุปสรรคที่เกิดขึ้น

ครั้งที่ 8 อารมณ์และการเลิกยา

  • ใบความรู้ ความคิด อารมณ์ พฤติกรรม
  • แบบประเมินอารมณ์และความรู้สึก
  • ใบความรู้อารมณ์และการเสพยา
อารมณ์และการเลิกยา
  • ไม่ได้ปฏิบัติตามคู่มือ
  • ทำได้ตามคู่มือตามสภาพปัญหาของผู้ป่วย ถ้าไม่มีการเปลี่ยนแปลงสามารถงดได้
  • การวางแผนการพูดคุย
  • การประเมินความก้าวหน้าของผู้ป่วยอย่างต่อเนื่อง

ครั้งที่ 9 การประเมินภายหลังการบำบัด

  • ใบกิจกรรมแบบประเมินหลังการบำบัด
  • ใบกิจกรรมวางแผนในระยะที่ 2
  • ใบประเมินภายหลังการใช้ยา
การประเมินภายหลังการบำบัด
  • ทำได้เฉพาะบางรายเท่านั้น
  • ทำได้ตามคู่มือทุกราย
  • หลังจบโปรแกรมทำการประเมินภายหลังการบำบัดทุกราย
  • นำผลการประเมินประกอบการวางแผนการติดตามด้วยกลุ่มสนับสนุนทางสังคม

ข้อแนะนำวิชาการ

สิ่งที่ปฏิบัติในปัจจุบัน

สิ่งที่ต้องการให้เป็น

แผนปฏิบัติ

ครั้งที่ 10 การวิเคราะห์การติดยาซ้ำ (เฉพาะกรณีที่มีการติดยาซ้ำ)

  • ใบกิจกรรมแผนภูมิการวิเคราะห์การกลับไปติดยาซ้ำ
การวิเคราะห์การติดยาซ้ำ (เฉพาะกรณีที่มีการติดยาซ้ำ)
  • ทำได้ตามคู่มือ
  • ทำเหมือนที่เคยปฏิบัติต่อไป
  • การประเมินการใช้แผนภูมิการวิเคราะห์การกลับไปติดซ้ำ
  1. กลุ่มทักษะการเลิกยาระยะต้น
  2. (Early Recovety)

    • จำนวน 8 Session
  • ปฏิบัติได้ตามคู่มือ
  • การปรับปรุงเนื้อหาในส่วนที่ยังไม่ชัดเจน
  • ประชุมทีมนักบำบัดเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์และการพูดคุยถึงวิธีการปรับปรุงเนื้อหาในแต่ละ Session
  1. กลุ่มทักษะการป้องกันการกลับไปเสพติดซ้ำ (Relapse Prevention)
    • จำนวน 32 Session
  • ปฏิบัติได้ตามคู่มือ
  • การปรับปรุงเนื้อหาในส่วนที่ยังไม่ชัดเจน
  • ประชุมทีมนักบำบัดเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์และการพูดคุยถึงวิธีการปรับปรุงเนื้อหาในแต่ละ Session
  1. กลุ่มครอบครัวศึกษา
  2. (Family Education)

    • จำนวน 10 ครั้ง
  • ปฏิบัติได้ตามคู่มือ
  • ครอบครัวทุกครอบครัวเข้ากลุ่มครอบครัวศึกษา
  • ประชาสัมพันธ์ความสำคัญของกลุ่มครอบครัวศึกษากับครอบครัว
  • สร้างแรงจูงใจในการเข้ากลุ่มครอบครัวศึกษาโดยวางแผนร่วมกันในทีมนักบำบัด

 

 

ข้อแนะนำวิชาการ

สิ่งที่ปฏิบัติในปัจจุบัน

สิ่งที่ต้องการให้เป็น

แผนปฏิบัติ

  1. การติดตามดูแลหลังจบโปรแกรม
    • กลุ่มสนับสนุนทางสังคม (Social Support)
  • นัดมาติดตามดูแลหลังรักษา โดยการพูดคุยเป็นรายบุคคลทุก 2 สัปดาห์, 1 เดือน, 3 เดือน, 6 เดือน, 8 เดือน และ 12 เดือน
  • การติดตามดูแลหลังรักษาโดยการพูดคุยเป็นแบบกลุ่มสนับสนุนทางสังคม เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์และทักษะในการใช้ชีวิตในสังคมหลังการบำบัด
  1. เตรียมความพร้อมผู้ป่วย ชี้ให้เห็นความสำคัญของการติดตาม
  2. การเตรียมความพร้อมของทีม สหวิชาชีพและนักบำบัดประจำกลุ่มเกี่ยวกับความรู้ ความเข้าใจในการทำกลุ่มสนับสนุนทางสังคม
  3. ตารางการนัดหมายเข้ากลุ่มสนับสนุนทางสังคม (นัดตาม บสต.5) ติดตามจนครบ 1 ปี
  4. จัดผู้ป่วย ผู้ช่วยนักบำบัด (Co therapist) ซึ่งเป็นคนเดียวกันขณะทำกลุ่ม เพื่อเป็นตัวแทนเมื่อนักบำบัดไม่ว่าง
  5. เนื้อหา/ใบความรู้ประกอบการทำกลุ่มสนับสนุนทางสังคม (โดยสำรวจจากสภาพปัญหาผู้ป่วยหลังจบโปรแกรมพบได้บ่อย ๆ )
คำสำคัญ (Tags): #uncategorized 

ความเห็น

ยังไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท
ภาษาปิยะธอน (Piyathon)
เขียนโค้ดไพทอนได้ด้วยภาษาไทย