กวีวรรคทอง ๔๖ จริง ๆ นะเธอ

ยินดีรู้จัก

กวีวรรคทอง  ๔๖  จริง ๆ นะเธอ

 

            คิดถึงเธอเท่าที่ฉันมีสิทธิ์

เธอเล่าคิดถึงฉันสักวันไหม

บอกเถิดถ้าลืมฉันในวันใด

ยินดีไปรู้จัก..คนรักเธอ

                        จาก จริง ๆ นะเธอ

                        พีรพัฒน์  คงเพชร

                        ปี พ.ศ. ๒๕๑๔

 

บันทึกหลังบทกลอน

“...ความรักไม่ต้องการสิ่งตอบแทน ฉันรักเธอและจะรักเธอไปจนตลอดชีวิตของฉัน เท่านั้นก็พอแล้ว  ฉันไม่เคยถามเธอด้วยซ้ำว่า  เธอรักตอบฉันบ้างหรือเปล่า...ฉันเกลียดคำว่าตอบแทนและไม่อยากจะได้ยิน  ฉันรักเธอตลอดไป เธอจะเป็นอย่างไร ฉันยังรักเธออยู่นั่นเอง....” ^๑

[น้องลีโอ]

สุดยอดจริงๆ

[คนในความลับ]

ไม่มีใครเทียบได้