แต่ก่อน ใคร ๆ ก็บอกว่าเมืองไทยเป็น เมืองยิ้ม "ยิ้มสยาม"
ใครไปใครมาก็ชอบ ใคร ๆก็บอกว่าคนไทยใจดี
คำพูดที่ติดปาก คือ "ไม่เป็นไร"
เดี๋ยวนี้หันไปทางไหน ก็มีแต่คนหน้านิ่วคิ้วขมวด
รวมทั้งตัวดิฉันเองด้วย บางครั้งก็แอบหน้านิ่วโดยไม่รู้ตัว
ด้วยสถานการณ์อะไร หลาย ๆอย่าง ทำให้ เรายิ้มให้กันน้อยลง
หวาดระแวงกันมากขึ้น
อย่ากระนั้นเลย มายิ้มให้กันดีกว่าค่ะ
ดิฉันจะลง เรื่องขำขันให้อ่านกัน วันละ 2 เรื่อง
แวะมาอ่านกันนะคะ <* __ *>
อยากรู้ไหม
ในงานแต่งงานที่จัดขึ้น ณ โบสถ์ที่หรูที่สุดของเมือง เด็กชายคนหนึ่งถามแม่ของเขาว่า
เด็กชาย : แม่ครับ ทำไมผู้หญิงถึงต้องใส่ชุดสีขาวในวันแต่งงานล่ะครับ
แม่ : ที่เจ้าสาวใส่ชุดสีขาว ก็เพราะสีขาวเป็นตัวแทนของเรื่องดี ๆ และวันแต่งงานเป็นวันที่
ผู้หญิงมีความสุขที่สุดไงจ๊ะ
ขณะที่ลูกชายกำลังพยักหน้าทำความเข้าใจอยู่นั้น พ่อซึ่งนั่งฟังอยู่นาน ก็ถามขึ้นว่า
พ่อ : แล้วลูกอยากรู้ไหม ทำไมผู้ชายถึงใส่ชุดสีดำ
แม่ : !!!
อย่าห่วงไป
เมื่อเดือนก่อน สถาพรพบรักกับสาวหมู่บ้านเดียวกัน จึงบอกพ่อให้ช่วยไปสู่ขอหญิงสาวให้
แตพ่อกลับบอกว่า
พ่อ : พ่อต้องขอโทษจริงๆ นะลูกที่ต้องบอกว่า ผู้หญิงคนนั้น เป็นน้องสาวคนละแม่ของลูก
ที่พ่อแอบไปไข่ทิ้งไว้ สมัยที่ยังเจ้าชู้น่ะ อย่าโกรธพ่อเลยนะลูก
สถาพรเจ็บปวดกับความจริงที่รับรู้มาก จึงตัดสินใจเอาเรื่องนี้ไปฟ้องแม่
สถาพร : แม่คิดดูสิ พ่อทำแบบนี้ได้ไง ผมรักผู้หญิงคนนั้นจริงๆ นะ แล้วทีนี้จะทำยังไงล่ะครับ
แม่ : โธ่ ! อย่าไปสนใจที่พ่อเขาพูดเลยลูก เพราะที่จริงเขาก็ไม่ใช่พ่อของลูกเหมือนกัน
สถาพร : ..................
อ้างอิง : หนังสือรวมมิตร ขำขันคลายเครียด จากชีวจิต
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมค่ะ