ไปเที่ยวลาวกันต่อครับชื่อเต็มๆของลาวคือสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว(สปปล)ครั้งก่อนเล่าถึงพีธีการ ตม.(ครวจคนเข้าเมือง)ไม่ใช่ศุลกากรนะครับ ผมเคยอยู่อำเภอชายแดนมาเหมือนกัน คือที่อำเภอเบตง ชายแดนไทย-มาเลเซีย ก่อนอื่นขอเล่าว่าที่ทำการด่านชายแดนนั้นมีส่วนราชการที่สำคัญประจำอยู่ 5 หน่วยงายหลักคือ 1) ด่านตรวจคนเข้าเมือง (ตม.) ดูแลเรื่องคนเข้า-คนออก ประเทศ 2) ด่านศุลกากร ดูแลเรื่องสินค้าส่งออกนำเข้า ภาษีศุลกากรทุกชนิด 3) ด่านตรวจพืช ดูแลการนำเข้า-ออกพืชตาม พรบ 4)ด่านกักกันสัตว์ ตามพรบ.5) ด่านแรงงาน แจ้งขึ้นทะเบียนแรงงานที่จะออกไปทำงานต่างประเทศ นี่เป็นหน้าที่ประจำของเจ้าหน้าที่ประจำด่านต่างๆ
ถนนจากด่านชายแดนมุ่งสู่นครเวียง
ลาวเป็นประเทศเล็กๆที่เจริญแบบช้าๆ ไม่ก้าวกระโดดเหมือนบางประเทศ สภาพตวามเป็นอยู่ เงียบ เรียบง่าย เวียงจันทน์ เขาบอกว่าเป็นเมืองหลวง ย้ายมาจากหลวงพระบาง ห่างจากชายแดนไทย 20 กว่าโล เนเมืองเล็กๆ รถที่เช่าเหมาพาวนแล้วก็บอกว่านี้กระทรวงเกษตร นี่กระทรวงมหาดไทย นี่กระทรววัฒนธรรม นี่สถานฑุตไทย สถานฑูตจีน นี่มหาวิทยาลัย เทคนิค แต่ละที่ไม่ใหญ่โตอะไร รถยนต์ที่จอดเต็มพรืดเหมือนบ้านเราก็ไม่มี ผมยังไม่เชื่อว่าเที่เวียงจันทน์นั้นเป็นเมืองหลวงของลาวจริงๆ แต่ที่น่าแปลกเขาไม่ค่อยค้าขายกัน ร้านค้าก็ไม่ค่อยมี ตลาดนัดแบบบ้านเราก็ไม่เห็น มันไปพ้องกับที่เขาเล่าว่าเศรษฐกิจไม่ดี ข้าวของแพงประชาชนไม่มีรายได้ น่าจะจริง มีตลาดไปก็ไม่มาคนซื้อ ชาวบ้านไม่มีเงินจับจ่ายใช้สอย ราคาข้าวที่คณะเราไปกินกันตกจานละ 60-80 บาท ก็แพงน่าดู ที่ทราบมาเขาบอกว่าลาวยากจนแต่ฉลาด ให้ต่างชาติมาลงทุนในประเทศแลกกับทรัพยากรธรรมชาติ เช่นสร้างเขื่อนแลกกับไม้ สร้างถนนแลกกับแร่ อะไรทำนองนี้
วัดศรีเมือง มีชื่อเสียงโด่งดังในเรื่องขอให้สมหวัง..ในตวามรัก
กลับมาที่เที่ยวดีกว่าจุดแรกที่ไปคือวัดศรีเมืองเป็นวัดเก่าแก่ของเวียงจันทน์ เขาเล่าว่านางศรีเมืองสาวสวยผู้ทรงศักดิ์ อกหักจากผู้ชายเลยฆ่าตัวตาย จึงมีคนคิดสร้างวัดขึ้นมาเพื่อรำลึกถึงเธอในบริเวณที่เธอฆ่าตัวตาย เล่าว่าวัดนี้ศักดิ์สิทธิ์ โดยเฉพาะเรื่องความรัก ใครไปบนบานขอ จะสมหวังทุกคนไป สภาพก็ไม่ใหญ่โตกว้างขวางเหมือนบ้านเรามีอารามหนึ่งหลังและบริเวณไม่กว้างด้านหน้ามียักษ์ 2 ตน คอยคุ้มกันดูแลรักษาอยู่
อารามหรือโบสถ็ที่ประดิษฐาน องค์พระแก้ว
ศิลาจารึกเก่าๆ เล่าเรื่องราวในอคีต
จุดที่2 คือวัดพระแก้ว เดิมทีเดียวเขาว่าพระแก้วมรกตอยู่ที่นี่ ไม่แน่ใจว่าองค์เดียวกับที่อยู่เมืองไทยหรือเปล่า ก็ไมใหญ่โตอะไร มีอารามคล้ายโบสถ์สวยงามแบบโบราณ มีฝาประตูหน้าต่างแกะสลักสวยงามและมีศิลาจารึก เก็บเอาไว้เป็นจำนวนมาก จัดตกแต่งบริเวณสวยงาม คณะเราไม่มีไก๊ค์ จึงไม่ทราบรายละเอียดมากนักเพียงเดินดูๆๆๆแล้วก็เดาๆๆๆและดมๆๆ(แบบว่าคิดเอาเองนะครับ)หลังขากนั้นคนขับรถจึงพามารับประทานอาหารกลางวัน ที่ร้านลินดาสถาพอน ตามป้าย บันทึกแรกนั่นแหละ ขอรับ
ร้านอาหารในลาวชาวบ้านที่นั่นหมดสิทธิ์..เข้าร้าน(แพงมากๆ)
เขาเรียก"ตลาดจีน"จำหน่ายสินค้าจากประเทศจีน โดยเฉพาะกระเป๋า
จุดที่ 3 ตลาดจีน เป็นตลาดจำหน่ายสินค้าจากประเทศจีน ตามข้อมูลผมได้มาจากเชียงแสน ลาวมักจะให้จีนเช่าพื้นที่เพื่อทำศูนย์การค้าและนำสินค้าก๊อปปี้(แบรนด์เนม)จากจีนมาขาย ที่นี่เนื้อทีประมาณ 10 ไร่ จำหน่ายสินค้าประเภทกระเป๋า เสื้อผ้า เครื่องประดับ ไม่มีคนมาจับจ่ายเช่นเดียวกันส่วนใหญ่ก็เป็นคนไทยที่มาเที่ยวกันแล้วเลือกซื้อสินค้าตามที่ต้องการ
วัดธาตุหลวง มีอนุสาวรัย์ท่านท้าว เจ้าผู้สร้างเมือง(กู้เมือง)
พระอารามหวง
จุดที่ 4 วัดธาตุหลวง(พระธาตุ)เป็นวัดใหญ่โตเป็นวัดคู่บ้านคู่เมืองในปัจจุบัน ฝนตกหนักเลยไม่ได้เข้าไปด้านในแอบๆถ่ายรูปจากร้านค้าหน้าวัด เวลาผ่านไปเร็วมากสำหรับพวกสาวๆเดินดูโน่นดูนี่แป๊บเดียว สี๋โมงกว่าแล้ว ยังเหลืออีกจุด คือร้านจำหน่ายสินค้าปลอดภาษี ที่บริเวณด่านชายแดนลาว
บริเวณร้านจำหน่ายสินค้าปลอดภาษี ชายแดนด่านตรวจคนเข้าเมือง
จุดที่ 5 ร้านจำหน่าสินค้าปลอดภาษี ที่นี่ต่างจากที่อื่น มาเลย์ ดำเนินการโดยรัฐให้เอกชนสัมปทานดำเนินการมีการจัดการที่ดีมาก เป็นสัดส่วน ตรงไหนขายอะไร ส่วนที่ท่าขี้เหล็ก ใหญ่โตจำหน่ายสินค้ามากมายเช่นกันโดยเฉพาะเหล้าบุหรี่ สินค้าแบรนด์เนม จัดเป็นสัดส่วนเป็นโซนๆไป ส่วนที่นี้ น่ากลัวว่าเปิดให้พ่อค้าเช่าพื้นที่แล้วใครจะขายอะไรก็เชิญตามสบาย เลยดูมั่วไปหมด....พอๆไว้แค่นี้ก็ก็แล้ว..ลาว.....สวัสดีครับ