ชีวิตที่พอเพียง : 604. ชีวิตของข้าวนอกนา
ชีวิตของผมคล้ายๆ เป็นชีวิตของข้าวนอกนา คือออกไปทำงานหรือใช้ชีวิตอยู่นอกวงการวิชาชีพ หรือวิชาการที่เล่าเรียนมา
คนเรียนหมอ ทุกคนวาดหวังอนาคตว่าจะรักษาคนไข้ให้ดีที่สุด มีชื่อเสียงจากการดูแลผู้ป่วยอย่างดี มีรายได้ดีชีวิตมั่นคงจากวิชาชีพแพทย์ ผมก็อยู่ในกลุ่มนี้
แต่พอทำงานเป็นแพทย์ไปพักหนึ่ง ในเวลาไม่กี่ปี ชีวิตหักเหไปทำงานในโรงเรียนแพทย์ใหม่ และไปทำงานบริหาร เป็นชนวนหนึ่งให้ตัดสินใจย้ายที่ทำงานไปอยู่ด้านดูแลห้องปฏิบัติการทดสอบ เลิกอาชีพดูแลผู้ป่วย เป็นการเลือกทางเดินสู่อาชีพที่มีรายได้น้อย และปิดทองหลังพระ แต่ผมเลือกเพราะมีโอกาสทำงานวิจัยคิดค้น และมีเวลาทำงานเชิงระบบ
เมื่อมาทำงาน สกว. ต้องทำงานกับนักวิจัยหลากหลายสาขา ที่ผมไม่คุ้นเคย แต่ก็โชคดีที่ได้รับการยอมรับในระดับหนึ่ง และได้รับความช่วยเหลือ ร่วมมือ จนสามารถทำงานได้ผลสำเร็จ แต่ก็เป็นชีวิตของการทำงานท่ามกลางคนแปลกหน้า ต่างวิชาชีพ ยิ่งในช่วงปี ๒๕๓๙ – ๒๕๔๓ ผมต้องทำหน้าที่ ผอ. ฝ่าย ๑ ที่ดูแลการวิจัยสาขาสังคม-มนุษยศาสตร์ ยิ่งต้องทำงานในหมู่นักวิจัยที่ผมไม่คุ้นเคย และผมไม่ได้รับการยอมรับในเบื้องต้น ก่อความว้าเหว่แปลกหน้าแก่ผมมาก โชคดีที่จากต้นร้ายกลายเป็นปลายดีได้ และทำให้ผมได้มิตรในวงการมนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ จำนวนไม่น้อย
การทำงาน ส่งเสริมการจัดการความรู้ ไม่มีศาสตร์ ไม่มีวิชาชีพ วงยิ่งกว้าง ไร้ขอบเขต อยู่ในท่ามกลางผู้คนที่แตกต่างหลากหลาย แตกต่างในวัฒนธรรมและความเชื่อ และต้องฟังเรื่องราวต่างๆ ที่ผมไม่คุ้นเคย บ่อยๆ เข้าผมได้เรียนรู้มากมาย
ในช่วงเวลาประมาณ ๑๐ ปีเศษที่ผ่านมา ผมได้รับเชิญไปเป็นกรรมการสภามหาวิทยาลัย หรือกรรมการของสถาบันวิชาการ/วิจัย ที่หลากหลายมาก ได้เข้าประชุมร่วมกับผู้คนในหลากหลายสาขาวิชาการ/วิชาชีพ ที่ผมไม่คุ้นเคย นานๆ เข้าผมก็ได้เรียนรู้วิธีคิด วัฒนธรรมของผู้คนในหลากหลายวงการ
มาออกนอกนาไปไกลสุด ก็ตอนไปเป็นกรรมการธนาคารไทยพาณิชย์ ที่ผมยังรู้สึกเป็นข้าวนอกนาสุดๆ อยู่จนบัดนี้ คือฟังเรื่องราวของการประชุมไม่รู้เรื่อง และรู้สึก alienate อยู่ตลอดเวลา ว่าผมเหมือนเป็นคนนอกวงการการเงิน ที่จริงก็เป็นคนนอกวงจริงๆ ช่วยให้ความเห็นอะไรเขาไม่ได้เลยในเรื่องการเงินการธนาคาร แต่ผมช่วยได้ในเรื่อง CSR ให้เป็นของแท้ ให้ทำกิจการเพื่อสังคมจริงๆ และเป็นกิจกรรมที่เมื่อทำแล้วผมมีความสุข
บอกไม่ถูก ว่าทำไมชีวิตของผมจึงกระเด็นออกไปนอกนาอยู่เสมอ
วิจารณ์ พานิช
๖ ต.ค. ๕๑ความเห็น (6)
เพราะอาจารย์เก่งค่ะ
- ที่นอกนา หลายๆที่มีปุ๋ยดี ไม่มีพิษภัย
- ข้าวสายพันธุ์ดี จึงเติบโตได้ และงอกงามกว่าอยู่ในนา
- และเมื่ออยู่นอกนา .. ต้นข้าวงามก็โดดเด่น เห็นแต่ไกลได้ คนมากมายจึงได้เรียนรู้ความงอกงามในต้นข้าว แล้วนำไปพัฒนาตนได้อย่างกว้างขวาง อย่างที่เห็นอยู่
- ยังมีข้าวอีกหลายต้นที่อยู่นอกนา และเป็นที่รักและศรัทธา มากกว่าอยู่ในแปลงนาเป็นไหนๆครับ
- ต้นนี้ ก็อีกต้นกนึ่งล่ะครับที่ นอกนาขนานแท้ และมีคุณค่ามากกว่าตอนอยู่ในนามากมายนัก
- ที่นอกนา หลายๆที่มีปุ๋ยดี ไม่มีพิษภัย
- ข้าวสายพันธุ์ดี จึงเติบโตได้ และงอกงามกว่าอยู่ในนา
- และเมื่ออยู่นอกนา .. ต้นข้าวงามก็โดดเด่น เห็นแต่ไกลได้ คนมากมายจึงได้เรียนรู้ความงอกงามในต้นข้าว แล้วนำไปพัฒนาตนได้อย่างกว้างขวาง อย่างที่เห็นอยู่
- ยังมีข้าวอีกหลายต้นที่อยู่นอกนา และเป็นที่รักและศรัทธา มากกว่าอยู่ในแปลงนาเป็นไหนๆครับ
- ต้นนี้ ก็อีกต้นกนึ่งล่ะครับที่ นอกนาขนานแท้ และมีคุณค่ามากกว่าตอนอยู่ในนามากมายนัก
lสวัสดีครับ ท่าน อาจารย์
เคยเจออาจารยืหลายงาน มา เรียนรู้จากอาจารย์ ครับ
อาจารย์มีความรู้มากกว่าความเป็นแพทย์ธรรมดาและทำประโยชน์ให้แก่คนในชาติมากค่ะ
ขอบคุณอาจารย์ที่ให้ประสบการณ์ แนวคิด และอีกหลายเรื่องที่แพทย์เราไม่มีโอกาสเรียนรู้ในชั้นเรียนและวงการแพทย์ค่ะ