คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน
คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน
Once upon a time มีพระราชาองค์หนึ่งเดินทางเพื่อไปเยี่ยมเยียนราษฎร
โดยมีทหารรับใช้หลายนายเดินทางร่วมด้วย และมีทหารที่เดินติตามนายหนึ่ง
ตะโกนออกมาตลอดทางว่า
"คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"
"คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"
"คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"
ซึ่งเป็นเพราะว่า มีทหารระดับเดียวกันไม่ต้องเดินเท้า
แต่ขึ้นไปนั่งบนเกี้ยวร่วมกับพระราชาคอยพัดวีให้
จึงทำให้พลทหารเดินเท้าเกิดความไม่พอใจ ทั้งๆ
ที่ระดับเดียวกันแต่ทำไมจึงมีความแตกต่างกัน ….
"คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"
"คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"
….จนมาถึงที่พักแห่งหนึ่ง
พระราชาจึงให้ทหารผู้นั้นเข้าเฝ้า และสอบถาม
พระราชา : "ตลอดทางที่เดินทาง ข้าได้ยินเจ้าตะโกนว่า "คนเหมือนกัน
แต่ไม่เหมือนกัน" "คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"……
ตลอดทาง เจ้าหมายความว่าอย่างไร"
ทหาร 1 : ได้แต่ก้มหน้านิ่งไม่ยอมพูดจา
พระราชา : "งั้นเจ้าลงไปดูทีซิว่า ข้างล่างเนี่ยมันมีอะไร"
ทหารผู้นั้นจึงรีบรุดไปดูอย่างรวดเร็ว พร้อมกลับเข้ามาในเวลาไม่นาน
แล้วรายงานต่อพระราชาว่า
ทหาร 1 : มีไก่อยู่พะยะค่ะ
พระราชา : อ๋อ ไก่เหรอ, แล้วมีกี่ตัวล่ะ
ทหารผู้นั้นจึงรีบรุดไปดูอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
พร้อมกลับเข้ามารายงานต่อว่า
ทหาร 1 : มีไก่อยู่ 5 ตัวพะยะค่ะ
พระราชา : ฮึมมม แล้วมีตัวเมียกี่ตัว ตัวผู้กี่ตัวล่ะ
ทหารผู้นั้นจึงรีบรุดไปดูอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
พร้อมกลับเข้ามารายงานต่ออีกว่า
ทหาร 1 : เป็นตัวเมีย 3 ตัว ตัวผู้ 2 ตัวพะยะค่ะ
พระราชา : ฮึมมมม แล้วตัวเมียเนี่ย มีสีอะไรบ้าง
มิชักช้า ทหารผู้นั้นจึงรีบรุดไปดูอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
พร้อมกลับเข้ามาโดยมีอาการเหนื่อยหอบ และรายงานต่ออีกว่า
ทหาร 1 : ตัวเมีย 3 ตัว ทุกตัวมีขนสีดำเป็นหลัก
แต่มีตัวเมียอยู่ตัวหนึ่งมีขนสีเขียวและส้มขึ้นแซมพะยะค่ะ
พระราชา : ฮึมมมม แล้วไก่เหล่านั้นกำลังทำอะไรอยู่ล่ะ
โดยมิชักช้า ทหารผู้นั้นจึงรีบรุดไปดูอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
พร้อมกลับเข้ามาโดยมีอาการเหนื่อยหอบ และรายงานต่ออีกว่า
ทหาร 1 : ไก่กำลังคุ้ยเขี่ยอาหารอยู่พะยะค่ะ
พระราชา : ฮึมมมม………..
ทันใดนั้นพระราชาจึงเรียกทหารผู้ที่ได้นั่งอยู่บนเกี้ยว
ระหว่างเดินทางนั้นเข้า มาบ้าง
ทหาร (2) : มีธุระอันใดให้ข้าฯ ได้รับใช้ พะยะค่ะ
พระราชา : "เจ้าลองลงไปดูทีซิว่า ข้างล่างเนี่ยมันมีอะไร"
ทหาร (2) จึงรีบรุดไปดูอย่างรวดเร็ว พร้อมกลับเข้ามา
และรายงานต่อพระราชาว่า
ทหาร (2) : "มีไก่อยู่ 5 ตัวพะยะค่ะ เป็นตัวเมีย 3 ตัว
ตัวผู้ 2 ตัว กำลังคุ้ยเขี่ยหาอาหารอยู่พะยะค่ะ และนอกจากนั้น
ทุกตัวมีขนสีดำเป็นหลัก แต่มีตัวเมียอยู่ตัวหนึ่งมีขนสีเขียวและส้มขึ้นแซม
สวยงามมากพะยะค่ะ และเท่าที่สังเกตดู จะมีตัวเมียอยู่ตัวหนึ่งที่คาดว่า
รุ่งเข้าพรุ่งนี้น่าจะออกไข่พะยะค่ะ"
จากนั้น พระราชาจึงหันไปทางทหาร (1) ผู้นั้น แล้วกล่าวว่า
"คราวนี้เจ้ารู้แล้วหรือยังล่ะว่า ทำไมคนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"
ฝ่ายทหารผู้นั้นจึงได้แต่ก้มหน้านิ่ง……...
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า หลายๆ ครั้งและหลายๆ คน
ชอบนำตนไปเปรียบเทียบกับผู้อื่น โดยมองเพียงมุมเดียว คือ
มุมที่มองแล้วตนเองได้เปรียบ หากคนเรานั้นมองอะไรก็ตามทั้งสองด้าน
ก็จะพบว่า
คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกันนั้น เป็นความแตกต่างที่เราควรจะยอมรับ
และนอกจากนั้นแล้ว ยังไม่ได้พิจารณาให้ถ่องแท้ว่าจริงๆ แล้ว
ผู้อื่นนั้นมีอะไรดีกว่าตัวเราเองหลายอย่าง
ดังนั้น หากเราลองทำใจเป็นกลาง จะพบว่า นิ้วมือของเราเองนั้นทั้ง 5 นิ้ว
ก็ยังสั้นยาวไม่เท่ากัน ประโยชน์ใช้สอยก็ต่างกัน
แต่เราก็พยายามดูแลนิ้วทั้งห้านี้ อย่างเท่าเทียมกัน
แต่เมื่อเรานำไปเปรียบเทียบกับนิ้วเท้า เราก็จะพบอีกว่ามี 5 นิ้ว
เหมือนกัน ประโยชน์ก็มีแตกต่างกัน
โดยมีทหารรับใช้หลายนายเดินทางร่วมด้วย และมีทหารที่เดินติตามนายหนึ่ง
ตะโกนออกมาตลอดทางว่า
"คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"
"คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"
"คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"
ซึ่งเป็นเพราะว่า มีทหารระดับเดียวกันไม่ต้องเดินเท้า
แต่ขึ้นไปนั่งบนเกี้ยวร่วมกับพระราชาคอยพัดวีให้
จึงทำให้พลทหารเดินเท้าเกิดความไม่พอใจ ทั้งๆ
ที่ระดับเดียวกันแต่ทำไมจึงมีความแตกต่างกัน ….
"คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"
"คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"
….จนมาถึงที่พักแห่งหนึ่ง
พระราชาจึงให้ทหารผู้นั้นเข้าเฝ้า และสอบถาม
พระราชา : "ตลอดทางที่เดินทาง ข้าได้ยินเจ้าตะโกนว่า "คนเหมือนกัน
แต่ไม่เหมือนกัน" "คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"……
ตลอดทาง เจ้าหมายความว่าอย่างไร"
ทหาร 1 : ได้แต่ก้มหน้านิ่งไม่ยอมพูดจา
พระราชา : "งั้นเจ้าลงไปดูทีซิว่า ข้างล่างเนี่ยมันมีอะไร"
ทหารผู้นั้นจึงรีบรุดไปดูอย่างรวดเร็ว พร้อมกลับเข้ามาในเวลาไม่นาน
แล้วรายงานต่อพระราชาว่า
ทหาร 1 : มีไก่อยู่พะยะค่ะ
พระราชา : อ๋อ ไก่เหรอ, แล้วมีกี่ตัวล่ะ
ทหารผู้นั้นจึงรีบรุดไปดูอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
พร้อมกลับเข้ามารายงานต่อว่า
ทหาร 1 : มีไก่อยู่ 5 ตัวพะยะค่ะ
พระราชา : ฮึมมม แล้วมีตัวเมียกี่ตัว ตัวผู้กี่ตัวล่ะ
ทหารผู้นั้นจึงรีบรุดไปดูอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
พร้อมกลับเข้ามารายงานต่ออีกว่า
ทหาร 1 : เป็นตัวเมีย 3 ตัว ตัวผู้ 2 ตัวพะยะค่ะ
พระราชา : ฮึมมมม แล้วตัวเมียเนี่ย มีสีอะไรบ้าง
มิชักช้า ทหารผู้นั้นจึงรีบรุดไปดูอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
พร้อมกลับเข้ามาโดยมีอาการเหนื่อยหอบ และรายงานต่ออีกว่า
ทหาร 1 : ตัวเมีย 3 ตัว ทุกตัวมีขนสีดำเป็นหลัก
แต่มีตัวเมียอยู่ตัวหนึ่งมีขนสีเขียวและส้มขึ้นแซมพะยะค่ะ
พระราชา : ฮึมมมม แล้วไก่เหล่านั้นกำลังทำอะไรอยู่ล่ะ
โดยมิชักช้า ทหารผู้นั้นจึงรีบรุดไปดูอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
พร้อมกลับเข้ามาโดยมีอาการเหนื่อยหอบ และรายงานต่ออีกว่า
ทหาร 1 : ไก่กำลังคุ้ยเขี่ยอาหารอยู่พะยะค่ะ
พระราชา : ฮึมมมม………..
ทันใดนั้นพระราชาจึงเรียกทหารผู้ที่ได้นั่งอยู่บนเกี้ยว
ระหว่างเดินทางนั้นเข้า มาบ้าง
ทหาร (2) : มีธุระอันใดให้ข้าฯ ได้รับใช้ พะยะค่ะ
พระราชา : "เจ้าลองลงไปดูทีซิว่า ข้างล่างเนี่ยมันมีอะไร"
ทหาร (2) จึงรีบรุดไปดูอย่างรวดเร็ว พร้อมกลับเข้ามา
และรายงานต่อพระราชาว่า
ทหาร (2) : "มีไก่อยู่ 5 ตัวพะยะค่ะ เป็นตัวเมีย 3 ตัว
ตัวผู้ 2 ตัว กำลังคุ้ยเขี่ยหาอาหารอยู่พะยะค่ะ และนอกจากนั้น
ทุกตัวมีขนสีดำเป็นหลัก แต่มีตัวเมียอยู่ตัวหนึ่งมีขนสีเขียวและส้มขึ้นแซม
สวยงามมากพะยะค่ะ และเท่าที่สังเกตดู จะมีตัวเมียอยู่ตัวหนึ่งที่คาดว่า
รุ่งเข้าพรุ่งนี้น่าจะออกไข่พะยะค่ะ"
จากนั้น พระราชาจึงหันไปทางทหาร (1) ผู้นั้น แล้วกล่าวว่า
"คราวนี้เจ้ารู้แล้วหรือยังล่ะว่า ทำไมคนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกัน"
ฝ่ายทหารผู้นั้นจึงได้แต่ก้มหน้านิ่ง……...
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า หลายๆ ครั้งและหลายๆ คน
ชอบนำตนไปเปรียบเทียบกับผู้อื่น โดยมองเพียงมุมเดียว คือ
มุมที่มองแล้วตนเองได้เปรียบ หากคนเรานั้นมองอะไรก็ตามทั้งสองด้าน
ก็จะพบว่า
คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกันนั้น เป็นความแตกต่างที่เราควรจะยอมรับ
และนอกจากนั้นแล้ว ยังไม่ได้พิจารณาให้ถ่องแท้ว่าจริงๆ แล้ว
ผู้อื่นนั้นมีอะไรดีกว่าตัวเราเองหลายอย่าง
ดังนั้น หากเราลองทำใจเป็นกลาง จะพบว่า นิ้วมือของเราเองนั้นทั้ง 5 นิ้ว
ก็ยังสั้นยาวไม่เท่ากัน ประโยชน์ใช้สอยก็ต่างกัน
แต่เราก็พยายามดูแลนิ้วทั้งห้านี้ อย่างเท่าเทียมกัน
แต่เมื่อเรานำไปเปรียบเทียบกับนิ้วเท้า เราก็จะพบอีกว่ามี 5 นิ้ว
เหมือนกัน ประโยชน์ก็มีแตกต่างกัน
ความเห็น (12)
- ทุกนิ้วต่างก็มีประโยชน์และความสำคัญที่แตกต่างกันค่ะ
- จึงประกอบขึ้นเป็น 5 นิ้วได้ และก็กลายเป็1 มือ ของเราได้ไงค่ะ
- อิอิ
ตัวหนังสือเล็กมากเลยครับ
ตัวเลข ขยายใหญ่
สวัสดีครับ คุณจุฑาทิพย์ ทึพูดมาถูกต้องเลยครับ
สวัสดีครับ คุณโชคธำรงค์และคุณครูโย่งต้องขออภัยน่ะครัยที่ตัวหนังสือเล็กตอนนี้ขยายแล้วครับอย่าแวะมาเยี่ยมกันอีกน่ะครับ
- เข้าใจแล้วค่ะ ได้ข้อคิดที่ดีมาก
- ขอบคุณนะคะ
- คนเหมือนกันแต่ไม่เหมือนกันๆๆๆๆๆๆ
- จ่มอยู่ได้
- นับไก่ผ่อไก่ก็บ่ จ้าง
- สมควรเดินๆๆๆๆๆ
- อิ อิ
- ทุกสรรพสิ่งย่อมแตกต่างกัน
- ฝาแฝดเองก็ไม่ใช่ว่าจะเหมือนกันหมด
- เรื่องข้างบนใช่ทั้งหมด
- แต่เราก็เรียนรู้ที่จะอยู่บนความแตกต่างนั้น เหมือนพระราชา
- บางทีผมว่า คนที่อยู่ข้างพระราชา อาจจะไม่ได้มีความสุขเท่าไหร่หรอกครับ
- นี่ถ้าคนเดินเท้า เขารุ้จักตัวเองสักนิด
- เขาอาจจะเดินไปยิ้มไป ในเสรีทางความคิดของเขาที่มันอาจจะไปถึงไหนก็ได้
- ไม่ต้องคอยระวังใจตนเองว่า จะคิดจะทำอะไรขัดตานายวันใดหรือเปล่า
- ก็เป็นอีกมุมนึงของความแตกต่างครับ panulove
สรุปได้ดีมากเลยครับ เห็นด้วยกับที่พูดมา
- เอาภาพน่ารักๆมาฝาก
หากคนเรานั้นมองอะไรก็ตามทั้งสองด้าน
ก็จะพบว่า ....คนเหมือนกัน แต่ไม่เหมือนกันนั้น... เป็นความแตกต่างที่เราควรจะยอมรับ
ผมชอบประโยคนี้จังเลย
ขอบคุณกับบทความดี ดี
ทุกระบอบการปกครองมีชนชั้นทั้งนั้น..มีรวยมีจนคละกันไป..เเต่ผู้อาสารับใช้ประชาชนอย่าโกงชาติ..จําไว้ฝูงสัตว์ต้องต้อน..ฝูงชนต้องนํา..ประเทศต้องมีประมุข..ในหลวงเราไม่เคยโกงชาติ..ไม่หลอกลวงไม่กดขี่..มุ่งพัฒนามาตลอด.unoเเละตัวเลขาธิการมาถวายรางวัลด้านต่างๆหลายครั้ง..ทั่วโลกยอมรับ..กษัตริย์นักพัฒนา