ปีศาจในไร่คุณมน (1-7)


ศิลปะของการบริหารจัดการไร่และศิลปะการจัดการบริหารชีวิตก็คงไม่ต่างกัน ...

 

   จากบันทึกเดินทางสู่ไร่คุณมน ตอนที่ 1 และ ตอนที่ 2 ทำให้คนไม่มีรากได้มีโอกาสไปเยี่ยมเยือนไร่คุณมนอีกหลายครั้ง ด้วยความติดใจและถือวิสาสะที่ได้รับอนุญาตจาก “ครูมน” ให้ไปพักผ่อนได้เมื่อต้องการ  ครั้งใดที่สบโอกาส ก็จะไม่รั้งรอที่จะ...เดินทางไปไร่คุณมน..ด้วยใจอันเบิกบาน เพราะต้นไม้หลากหลายนานาพันธุ์  สายน้ำริมคลองข้างบ้านดิน นกหลากพันธุ์ที่คอยมาส่งเสียงปลุกที่หน้าต่างยามเช้า ทั้งไก่ เป็ด ห่านที่เดินขวักไขว่ สุนัขทั้งพันธุ์ทางและพันธุ์แท้ และผู้คนที่ล้วนมีน้ำใจ  รวมทั้งเพื่อนสนทนาที่แสนจะถูกใจ...คนนั้น...

        ครั้งแรกที่ได้พบ  ครูมนกระซิบว่า ...ไม่ต้องตกใจนะ... มันไม่ทำร้ายใครหรอก (ครูมนเป็นคนใต้ พื้นเพจากจังหวัดนครศรีธรรมราช บอกว่า คำว่า “มัน” ในภาษาใต้ไม่ใช่คำหยาบคายอะไร)

 สวัสดีคร้าบ.....เสียงดังฟังชัด...เกินคำว่าตะโกน...เสียงทักทายนั้นดังมาก ๆ จนต้องยิ้มเจื่อน ๆ เอาใจไว้ก่อน  เอาล่ะสิท่าจะสนุก...เจอเพื่อนแบบนี้อีกแล้วสิเรา

                              ทัศนียภาพในไร่คุณมน

.....ยามเช้า...ตอนเดินท่อม ๆ ไปดูดอกไม้ ใบหญ้า แล้วก็เลี้ยวไปขอกาแฟจากห้องครัว จึงได้พบและสนทนากันอย่างจริงจัง...

 คนไม่มีราก : อรุณสวัสดิ์ค่ะ...พี่ชื่ออะไรคะ

ปีศาจ :  คนเรียกผมว่า...ปีศาจ..ฮ่า ๆ ๆ ๆ กลัวใช่ไหม...

คนไม่มีราก : ไม่กลัวค่ะ แต่..ตกใจเสียงพี่มากกว่า...แล้วทำไมชื่อปีศาจคะ 
                  ตอบยิ้ม ๆ เอาใจไว้ก่อน

ปีศาจ : ก็ผมไม่ใช่คน เป็น..ปีศาจ...เสียงดังและแหบแห้งเล็กน้อย แถมทำ    
         
ตาถลนคล้ายหลอกเด็ก

คนไม่มีราก : อ้าว...เป็นปีศาจหรือคะ  เริ่มขำ ๆ กับการตอบอย่างจริงจัง

ปีศาจ : คนว่าผมบ้าไง เลยเรียกผมว่า ปีศาจ...ผมมันบ้า...

คนไม่มีราก : แล้วพี่เป็นบ้าหรือคะ  ถามยิ้ม ๆ

ปีศาจ : บ้าสิ บ้าขนานขนาดแท้เลย...เสียงลากยาว พร้อมกับหัวเราะกึกก้อง ....

       คราวนี้พอได้หัวเราะ การสนทนาก็ลื่นไหล ตะโกนคุยกันจนเหนื่อยและ...แสบคอ ในที่สุดต้องขอร้องว่าคุยกันธรรมดา ๆ ไม่ต้องตะโกนน่าจะดีกว่า

ปีศาจ : ไม่ได้หรอก ผมคนจริงใจ จริงจัง พูดอะไรต้องเปิดเผยเสียงดังฟังชัด

          พูดเบา ๆ ไม่ได้หรอก ผมเป็นคนเสียงมีอำนาจ ปากกว้าง จมูกสิงห์

          หมอดูทายไว้ตอนเกิดว่า จะได้เป็นที่พึ่งแม่ แล้วไง .. เห็นไหมได้

          พึ่งแม่ ขอตังส์แม่ตลอด....ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงหัวเราะกึกก้องอีกครั้ง....

คนไม่มีราก : ยิ้ม ๆ ไม่กล้าออกความเห็น...

ปีศาจ : อ้าวแล้วนี่คิดยังไง มาคุยกับคนบ้า...ฮึ...ไม่กลัวคนว่าเอาหรือเรานี่

คนไม่มีราก : ไม่กลัวค่ะ ตอบยิ้ม ๆ ก็เป็นคนบ้า ๆ บ๊องส์ ๆ เหมือนพี่แหละ...

ปีศาจ : อ้าว...หน้าตาไม่เหมือนคนบ้านะเรา...คราวนี้หัวเราะดังสนั่นกันทั้งคู่  

          คิดในใจ...โธ่เอ้ย...ก็คนบ้าดูได้ที่หน้าตาหรือเล่า? เสียงหัวเราะที่

          ประสานกันดังจนครูมนต้องเดินมาดู

               "ปีศาจ" กับ "ครูมน" พี่สาวแสนดี และน้องดรีมน้องเดียร์

      ครูมนเล่าให้ฟังว่า...ตอนที่ยังไม่เสียสติสัมปัญชัญญะ น้องชายคนนี้เป็นคนเรียนหนังสือเก่ง มีสัมมาคารวะ เรียบร้อยใจเย็นและดูท่าจะมีอนาคตดีที่สุดในบรรดาพี่น้องเป็นที่รักของครอบครัว จนเมื่อเขาประสบกับความล้มเหลวในชีวิตคู่ ภรรยาหนีหาย ทิ้งลูกสาวสองคน น้องดรีมและน้องเดียร์ ไว้ เขาจึงมีอาการพูดมาก พูดเสียงดัง ชอบดื่มเหล้า และไม่เป็นคนเรียบร้อยอีกต่อไป กลายเป็น "คนบ้า” ที่เขาเรียกตัวเอง ครูมนจึงรับอุปการะเลี้ยงดูและให้อยู่ในไร่ด้วยกัน

    แต่ที่น่าแปลกคือ บางครั้งมีตารางคนมาดูงานมาก ๆ มักจะมีการจดไว้แล้วก็หลงลืม ผู้ที่จะเป็นคนคอยเตือนเสมอก็คือ “คนบ้า” คนนี้นั่นเอง แถมยังมีฝีมือในด้านงานช่าง ทาสี ทำป้ายในไร่ ดูแลต้นไม้ได้อีกด้วย 

 

                                น้องดรีมและน้องเดียร์

    ทุกคราที่ไปไร่คุณมน...ก็ไม่เคยเหงาและมีเพื่อนรู้ใจพูดคุยกันได้ทุกเรื่องอย่างออกรสออกชาติ ได้แง่คิดมุมมองที่หลากหลาย...ก็มีเพื่อนอย่าง "ปีศาจ" น้องดรีม และน้องเดียร์ที่ชวนเล่นชวนหัวกันทั้งวัน หัวเราะจนปวดท้องและได้บริหารหลอดเสียงที่ไม่ค่อยได้ใช้เท่าไรนัก

           ปีศาจในไร่คุณมนจึง...ไม่น่ากลัวเลย....

     อดไม่ได้ที่จะชื่นชมครูมน...เธอดูแลและใช้คนได้ตามศักยภาพที่มีอย่างแท้จริง ครูมนใช้หลักการบริหารที่รู้จักกันทั่วโลกในวงการบริหารจัดการ

Man               =     คน บุคลากร

Machine          =     เครื่องจักร

Material          =     วัสดุ วัตถุดิบ

Money            =     เงินทุน

Method           =     วิธีการทำงาน

Management   =     การจัดการ

Mind              =     น้ำใจ  (พี่หมอเจ๊ช่วยเพิ่มให้ค่ะ)

 

       เธอใช้ทุก M อย่างเต็มประสิทธิภาพ โดยเฉพาะ M ที่เป็น คน ศิลปะของการบริหารจัดการไร่และศิลปะการจัดการบริหารชีวิตก็คงไม่ต่างกัน ... ต้องใช้ทุกศาสตร์ ทุกศิลป์มาบูรณาการกันเพื่อให้ได้สิ่งที่ลงตัวและเอื้อประโยชน์ต่อกันอย่างจีรังยั่งยืน   ... ต้องบอกดัง ๆ ว่า...

 

         ...ครูมนคะ...นับถือน้ำใจอย่างแรง...

 

เพิ่มเติมไว้ให้สำหรับ "พี่ปีศาจ"... ความคิดเห็นจากกัลยาณมิตรที่แสนจะตรงใจ ...ขอบคุณมากค่ะครูปู  ^_^

P

5. ครูปู~natadee t'ซู๊ด
เมื่อ ศ. 03 ต.ค. 2551 @ 12:59
855990 [ลบ]

สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก

  • เข้ามาร่วมชื่นชม ครูพงษ์ จิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญของการพัฒนาท้องถิ่นด้วยคนนะคะ
  • เดี๋ยวจะไปติดตามที่บล๊อกของครูพงษ์ต่อค่ะ
  • ส่วนเรื่อง ปีศาจที่ไร่คุณมน อ่านหลายรอบแล้วค่ะ ประทับใจมาก
  • ไม่ทราบคิดเหมือนชาวบ้านเขาหรือเปล่านะคะ
  • ครูปูดีใจแทนคุณพี่ปีศาจท่านนั้นด้วยนะคะ ที่แม้จะเจออะไรมามากมายในชีวิต แต่ก็ยังโชคดีที่ได้อยู่กับคุณมน และทำงานในไร่แห่งนั้น
  • ครูปูว่า การได้พบปะผู้คนมากหน้าหลายตาอยู่เรื่อย ๆ น่าจะทำให้คุณพี่ปีศาจได้ผลัดใบความคิดอยู่บ่อย ๆ นะคะ
  • เราเองอาจจะยังสดใหม่ กับลักษณะของคุณพี่เขา
  • แต่คุณพี่เขาอาจจะคุ้นชินกับคนที่มีอากัปกริยาและวิธีการตอบสนองแบบ เรา มาแล้วก็ได้ และสนุกสนานกับการเทียบเคียงนั้นอยู่
  • เพียงแต่พี่แก ใช้สิทธิ ที่สังคมมอบให้ คือ "เป็นบ้า" ก็เลยไม่จำเป็นจะต้องถกแถลง แสดงการรับรู้อะไรมากมาย
  • เก็บเงียบ ๆ ไว้ อยากทำอะไรก็ทำ แล้วดูซิว่า รายต่อไป มันจะว่ายังไง
  • ตกผลึกเอง รับรู้เอง แต่ยังมีความสุขดีที่จะเป็นอย่างนี้
  • ใครจะทำไม
  • เอ คิดไปถึงไหนเนี่ยะเรา ......

หมายเลขบันทึก: 213162เขียนเมื่อ 1 ตุลาคม 2008 09:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:38 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (89)

วันนี้แวะเข้ามาพอดีได้เจอ...บทความนี้...

อ่านแล้วก็นิยมยกย่อง คุณมน นะคะ เท่าที่รู้ก็ดูแลทั้งแม่ น้อง ๆ หลาน ๆ แล้วยังลูกน้องในไร่ด้วย...

คนดี ๆ ก็ยังมีอีกมาก ชอบใจที่คนเขียนนำมาเล่าสู่กันฟังค่ะ

  • ลึกซึ้งและแยบคายในการดึงแง่มุมเกินคาดคิดมาคุยให้ได้การเรียนรู้ที่ลึกซึ้งมากเลยครับ ที่ได้มากเลยคือ วิธีคิดและทรรศนะในการมองโลก 
  • ใช้การถ่ายภาพและการสนทนาเก็บข้อมูล  แล้วนำมาเขียนได้ดีมากจริงๆ
  • เคยไปไร่คุณมนหลายครั้ง  เป็นการจัดการวิถีการผลิตชุมชนและการรวมกลุ่ม  สร้างพลังเรียนรู้การจัดการ  ที่น่าประทับใจต่อภูมิปัญญาของผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่งจริงๆ (อันที่จริงผมเรียกพี่มน และนับถือกัน ทว่า ในความเป็นคนทำหลายอย่างเพื่อสาธารณะของพี่เขา  ก็เลยมิควรที่จะพูดถึงแบบคนกันเอง)
  • ในแง่การเป็นแหล่งเรียนรู้  ไร่คุณมน เป็นแหล่งการเรียนรู้ที่มีพลังต้องการเรียนรู้อย่างเป็นองค์รวมอย่างมาก  มีปีหนึ่ง  ผมไปร่วมจัดฐานการเรียนรู้กับไร่คุณมน  มีน้าประยงค์ รณรงค์ หลังได้รับรางวัลแมกไซไซใหม่ๆ มาจุดประกายเรื่อง วิสาหกิจชุมชน  รองคณบดีคณะวิศกรรมและเทคโนโลยีการเกษตร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์  จัดฐานเรียนรู้ถ่ายทอดเทคโนโลยีแบบพอเพียงหลายเรื่อง 
  • มีกลุ่มอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและจัดการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน อำเภอศรีสวัสดิ์ เมืองกาญจน์ และกลุ่มพัฒนาผลิตภัณฑ์ชุมชน ของไทรโยค มาถ่ายทอดวิถีจัดการด้วยตนเองแบบผสมผสาน  ส่วนผมก็ร่วมทอดกฐินด้วยการเสริมศักยภาพการเรียนรู้เป็นกลุ่มและพัฒนาวิธีทำงานให้เชื่อมโยงกันผ่านเครือข่ายแบบแนวราบ-ไม่เป็นทางการ  ทำให้คนรู้จักศักยภาพของกันและกัน และมีวิธีริเริ่มการทำงานด้วยกันแบบชาวบ้านๆ  รวมทั้งทำให้ชาวบ้านและคนทำมาหากิน  ได้มีโอกาสเพิ่มพูนประสบการณ์  นำกลับไปดำเนินชีวิต 
  • กระทรวงศึกษาธิการ  จัดคุณมนให้เป็นครูภูมิปัญญา  แล้วก็ส่งเสริมบ้างพอสมควรให้จัดการเรียนรู้ในความหมายใหม่ ที่เป็นการเรียนรู้ตามอัธยาศัย และการเรียนรุ้อย่างไม่เป็นทางการ อย่างที่เธอมีจิตใจที่อยากทำให้กับสังคม  ผมเองก็ได้แนวคิดดีๆไปด้วยหลายเรื่อง 
  • ขอบคุณนะครับ  ที่ทำให้ได้มีโอกาสรำลึกถึงสิ่งดีๆ  และขอฝากความรักและความระลึกถึงไปยังพี่มนด้วยเลย

สวัสดีครับ

ขยันจัง มีบันทึกใหม่อีกแล้ว วันนี้คงหายเหนื่อยมากแล้ว

อย่าลืมว่าเรามีนัดต้องไปร้าน อ.ปรีชา ก้อนทองนะครับ

ส่วนหน้งสือที่จะให้เป็นรางวัล จะรอนะครับ...ทวงรางวัล เพราะกลัวลืม

พักผ่อนมาก ๆ แล้วค่อยพบกันพรุ่งนี้นะครับ

ระลึกถึงและชอบบันทึกนี้

สังเกตไหมครับว่า...คนไม่มีรากมักจะมีเพื่อนเป็น...คนพิเศษนะครับ...

นำภาพที่ชอบมาฝากครับ

Dscn03488 

สวัสดีครับ

  • เข้ามาดูปีศาสตร์ครับ
  • เล่นเป็นหมูดูเป็นเซียน ไม่เจอด้วยตนเองไม่ทราบหรอกครับว่า คำว่า "อกหัก" ซึ่งเป็นอีกด้านหนึ่งของความรักนั้น มันร้ายกาจและทรมานขนาดไหน
  • ตอนเรียน ปี 2 ผมเองก็คล้ายท่านปีศาสตร์แห่งรักคนนี้ล่ะครับ อยู่ด้วยสุรา..

สวัสดีค่ะคุณคนไม่มีราก

เล่าได้สนุก อ่านไปยิ้มไปด้วยอย่างสนุกในรสชาติการคุยกับปีศาจ จริงๆแล้วอาจจะพูดมากหน่อย แต่คิดว่าคงไม่ได้บ้าหรอกนะคะ เพียงแต่เป็นการระบายออกอย่างหนึ่ง ปกติคนบ้าเค๊าจะไม่รู้ว่าตัวเองบ้าใช่มั้ยคะ

สวัสดีค่ะคุณดารณี

ยินดีต้อนรับค่ะ คุณดารณีเป็นแฟนพันธุ์แท้ของครูภูมิปัญญาไทยเลยนะคะ เมื่อปลายเดือนที่แล้วได้พบกับครูมนและเปิดบันทึกเกี่ยวกับครูมนให้อ่าน เธอยังสนใจว่าคุณดารณีเป็นใครและเคยพบกันหรือไม่

ครูมนฝากบอกว่าขอบคุณที่ให้คำชมและติดตามงานของเธอค่ะ

การได้เล่าเรื่องดี ๆ เป็นความงดงามและเป็นความสุขอย่างหนึ่งในชีวิตนะคะ ... เล่าไปก็มีความสุข อิ่มใจ เต็มเปี่ยมและเบิกบาน ...

คนไม่มีรากจึงชอบเล่าเรื่องของคนดี ๆ ทำสิ่งดี ๆ ค่ะ

ขอบคุณค่ะ...^_^..

มาอ่านตั้งแต่เช้าแต่ไมไ่ด้ลงชื่อไว้ครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์ นาย วิรัตน์ คำศรีจันทร์

ยินดีต้อนรับ และ ขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่กรุณามาเยี่ยมบันทึกของคนเล็ก ๆ ที่ยังมีประสบการณ์น้อย

...ยิ้มปลื้มกับคำชมเชยพร้อมกำลังใจของอาจารย์ที่ให้ไว้ค่ะ...^_^..

โดยส่วนตัวคนไม่มีรากเป็นศิษย์เก่ามหิดลเรียนวัฒนธรรมศึกษา ที่สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อพัฒนาชนบท รุ่นที่ได้เรียนกับ อ.หมอพูนพิศ อมาตยกุลค่ะ รักและชอบงานด้านชุมชนและวัฒนธรรม และยังโชคดีได้มีโอกาสมาทำงานด้านภูมิปัญญาไทย ... จึงรักครูภูมิปัญญาไทย ปราชญ์ชาวบ้าน งานเครือข่ายชุมชนเป็นพิเศษค่ะ

ครูประยงค์ รณรงค์ หรือ เรียกท่านอย่างถือความสนิทว่า "น้ายงค์" ตามกลุ่มอ.จำนงค์ แรกพินิจ อ.ประทีป อินแสง แห่งเมืองน่าน ดร.เสรี พงศ์พิศ พี่พิทยา ว่องกุล และกลุ่มผู้ทำงานที่มูลนิธิหมู่บ้านหลายท่าน คนไม่มีรากโชคดีที่ได้มีโอกาสร่วมงานกับท่านเหล่านี้ นับเป็นมงคลอย่างหนึ่งของชีวิตที่คงหาได้ยาก....

ขออนุญาตชื่นชมที่อาจารย์ค่ะที่เป็นภาคีเครือข่าย....ส่วนผมก็ร่วมทอดกฐินด้วยการเสริมศักยภาพการเรียนรู้เป็นกลุ่มและพัฒนาวิธีทำงานให้เชื่อมโยงกันผ่านเครือข่ายแบบแนวราบ-ไม่เป็นทางการ  ทำให้คนรู้จักศักยภาพของกันและกัน และมีวิธีริเริ่มการทำงานด้วยกันแบบชาวบ้านๆ  รวมทั้งทำให้ชาวบ้านและคนทำมาหากิน  ได้มีโอกาสเพิ่มพูนประสบการณ์  นำกลับไปดำเนินชีวิต 

งานชุมชน...เป็นงานที่มีเสน่ห์เช่นนี้เอง....

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา ดำเนินการคัดเลือกครูภูมิปัญญาไทย ตั้งแต่ปี 2539 (ตั้งแต่ยังขึ้นกับสำนักนายกรัฐมนตรี) จนได้ครูภูมิปัญญาไทย รุ่นที่ 1 อย่างเป็นทางการเมื่อปี 2541 และดำเนินการต่อเรื่อยมา... ขณะนี้กำลังคัดเลือกครู ฯ รุ่นที่ 6 ค่ะ

ในประเด็นเรื่องการส่งเสริมสนับสนุนนั้น เป็นเรื่องที่คงต้องพูดคุยกันอีกยาวมาก เพราะมีปัญหาหลายประการค่ะ และคงจะต้องค่อยเรียน ค่อยแก้กันต่อไป

ขอบคุณอาจารย์ค่ะ เมื่อมีโอกาสคนไม่มีรากจะเรียนครูมนค่ะว่าอาจารย์ฝากความระลึกถึงมาให้ ครูมนต้องดีใจและรู้สึกขอบคุณอาจารย์เช่นกันค่ะ...^_^...

 

สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้

แวะมาทวงรางวัลเสียแล้ว....^_^....

อาจต้องใช้เวลานิดหน่อยในการหาซื้อหนังสือเล่มนี้ค่ะ เพราะที่ได้มาเป็นบรรณาการจากเพื่อน ๆ ไม่ได้ซื้อเอง แต่น่าจะหาซื้อได้ไม่ยากค่ะ

สำหรับภาพนี้ พี่ชอบหรือคิดว่าคนไม่มีรากชอบคะ.. ความจริงภาพนี้ก็เป็นอีกภาพหนึ่งที่ชอบค่ะ โธ่..ก็ถ่ายเองจะไม่ชอบได้อย่างไรกัน...

ขอบคุณค่ะสำหรับอาหารม้งสวิรัตน์ที่ร้าน เบิกม่าน ของอ.ปรีชา ก้อนทอง....^_^...

สวัสดีค่ะคุณธรรมดา

ขออนุญาตนำประโยคที่ว่า...เล่นเป็นหมู ดูเป็นเซียน ..ไปใช้บ้างนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ..^_^...

สวัสดีค่ะคุณอุ๊

คนไม่มีรากคิดว่า "ปีศาจ" ไม่บ้าค่ะ เพียงแต่อาจจะเจ็บปวดและจัดการกับสิ่งที่เขาประสบในชีวิตจริงไม่ได้ เพราะใจของพี่เขาละเอียดอ่อน อ่อนไหวเกินไป เขาจึงหามุมที่คิดว่าปลอดภัยในความรู้สึก ด้วยการสร้างโลกของเขาขึ้นมาค่ะ...

คนไม่มีรากระวังตัวที่จะไม่ล่วงล้ำ...โลก ของผู้คนที่มีใจละเอียดอ่อนและอ่อนไหวเช่นนี้ค่ะ เราเข้าไปเยี่ยมได้เป็นครั้งคราวด้วยความเคารพในความเป็นส่วนตัวของเขา อย่างนอบน้อม ยอมรับ และเข้าใจในความเป็นเขา แล้วเราก็ต้องออกมาสู่โลกของความเป็นจริงค่ะ ...

เขาต้องหาโลกของเขาให้พบด้วยตัวเอง อย่างกล้าหาญ เด็ดเดี่ยว ...

โลกนี้..เป็นเช่นนี้เองค่ะ โลกต้องการผู้ที่เข้มแข็งจึงจะอยุ่รอด ปลอดภัย เราโชคดีที่รอดมาได้ ... ด้วยเหตุนี้ถ้ามีโอกาสเราควรที่จะเอื้อมมือไปให้โอกาสคนที่ไม่มีโอกาสเช่นเราค่ะ...

โอ..คุยยาวมาก...พอดีกว่า...ขอบคุณคุณอุ๊นะคะ...^_^...

สวัสดีค่ะคุณกวิน

มาลงชื่อไว้...ก็ดีใจแล้วค่ะ..ว่าแต่ชอบบันทึกนี้ไหมคะ...^_^...

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะพี่หมอเจ๊

ขอบคุณสำหรับอีก 1 M ค่ะ และเป็น M ที่สำคัญมากเสียด้วย

...ขออนุญาตเติมไว้ในบันทึกนะคะ

(^__^)

  • แวะมาดูครับ
  • ตามมาจากบันทึกพี่ครูปู
  • คิดถึงครับ
  • พี่ครูปูเล่าให้ฟังอยู่บ่อยๆ
  • สบายดีไหมครับ

สวัสดีค่ะ  ครูโย่ง หัวหน้า~ natadee

คิดถึงเช่นกันค่ะ

ว่าแต่ที่ครูปูเล่าให้ฟังบ่อย ๆ นั้น เล่าอะไรคะ....

คนไม่มีรากสบายดีค่ะ

(^__^)

บรรยากาศสุดยอด แบบนี้ชอบจริงๆ เหมือนสวรรค์ ขอบคุณ

Pagetst1

โอ๊ะโอ..โลกมันกลมจริง ๆ

ดีใจที่คนดี ๆ ได้รู้จักและแลกเปลี่ยนกัน

แม้ว่าใบไม้จะแอบหนาวเล็ก ๆ ..

เหตุผลน่ะเหรอ.. ฮ่า ๆ ขอเฉลยเป็นการส่วนตัวก็แล้วกันค่ะ แหะ ๆ :P

 

สวัสดีค่ะ. นายประจักษ์~natadee

ขอบคุณค่ะสำหรับภาพที่งดงามและมีความหมาย...

ชอบบรรยากาศแบบนี้เช่นกันค่ะ...^_^...

สวัสดีค่ะ

มาอ่านเรื่องดีๆ เล่าได้สนุก เพลิน แล้วปิดท้ายได้ความรู้เพิ่มเติมทบทวนบทเรียนที่ลืมแล้วด้วยค่ะ สบายดีนะคะ เรื่องเรียนคงเบาไปเยอะแล้ว

  • สวัสดีค่ะ น้องโก๊ะคนไม่รากอารมณ์สุนทรีย์
  • แอบมาดูปีศาจ ที่ไร่คุณมน ไม่น่ากลัวเลยเนาะ
  • ชื่นชม และเป็นกำลังใจให้ครูมนด้วยค่ะ
  • และยินดีกับน้องโก๊ะ ที่สอบผ่านข้อเขียนแล้วค่ะ

คุณใบไม้คะ

โลกกลมแน่ค่ะ ... ว่าแต่หนาวเรื่องอะไรนะเพื่อนเรา....

                 (^__^)

สวัสดีค่ะพี่ดาวลูกไก่

ขอบคุณค่ะที่ชมว่าสนุก น้องเขียนเอง พออ่านก็อดจะยิ้มไม่ได้ค่ะ...

การได้เล่าถึงบางเรื่องบางราวที่เราประทับใจ...ก็สร้างความสุขเช่นนี้เองค่ะ...^_^...

สวัสดีจ้ะจิ๊กกี้เพื่อนรัก

ไปพักผ่อนดีแล้ว พรุ่งนี้จะโทรไปคุยจ้ะ

เรื่องชอบมีเพื่อนเป็น "คนพิเศษ" น่ะ ไม่น่าแปลกใจนะ...ยังไม่ชินกับนิสัยประหลาดของเพื่อนเธออีกหรือ....^_^...

ไม่เคยมีใครห้ามหรือไม่อยากให้ฉันไปไร่คุณมนสักหน่อย...เข้าใจไปเอง...แล้วมั้งเพื่อนเรา

แล้วค่อยคุยกันจ้ะ...^_^...

สวัสดค่ะพี่เอื้องแซะ

ขอบคุณค่ะ...^_^...

สวัสดีค่ะ อ. Thana

ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ

นักรบลักษณ์เจ็ดชอบเรียนรู้ และ อาจจะชอบการท้าทายทั้งกับตัวเองและการท้าทายทางความคิด...ตามที่อาจารย์บอกใช่ไหมคะ

เหนื่อยมากค่ะ แต่ก็ผ่านพ้นมาได้แล้ว

ขอบคุณมากค่ะ สงสัยนิดหน่อยว่าอาจารย์ทราบได้อย่างไรคะ ...^_^...

คุณกวินคะ

แฟนพันธุ์แท้น่ะ มีหรือจะพลาด ... อ่านหมดแล้วค่ะ...

ขนาดไม่ค่อยรู้เรื่องโคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน แต่เพื่อกัลยาณมิตรก็ต้องเอาใจ พยายามอ่านและทำความเข้าใจนะเนี่ย...

แต่ก็ขอบคุณค่ะ จะพยายามไปอ่านอีกเผื่อจะซาบซึ้งและได้ความรู้มากขึ้นค่ะ...^_^...

อยากให้กลับไปอ่านกลอน กลอน ลำนำเลือด(นักกฎหมาย) จากหนังสือ ข้างกองไฟ  ที่ยาวๆ แต่กวินทำไฮไล้ท์ ไว้ให้  คิดว่าอาจจะได้ใช้ ประโยชน์ ในอนาคต ครับ เผื่อต่อโทด้านกฎหมายอีกใบ อิๆ

สวัสดีครับ

แวะมาอ่านคำตอบอีกครั้ง...ได้คำตอบที่ถูกใจครับ

รอรางวัลที่จะได้รับด้วยใจที่กระตือรือร้น...

ขอบคุณครับ

คุณกวินคะ

จะให้เรียนกฎหมายอีกใบหรือคะ ... แค่นี้คนก็บอกว่าพูดจาไม่ค่อยรู้เรื่องแล้ว....

ขอบคุณค่ะ ตามไปอ่านแล้ว...^_^...

สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้

ทวงรางวัลทุกวันเลย...

กำลังพยายามหาค่ะ โปรดรอสักครู่ (ใหญ่)

(^__^)

ครูปูคะ

แวะนำคอมเม้นท์ของครูปุมาไว้ให้ในนี้นะคะ

..........................................

สวัสดีค่ะ คุณคนไม่มีราก

  • เข้ามาร่วมชื่นชม ครูพงษ์ จิ๊กซอว์ชิ้นสำคัญของการพัฒนาท้องถิ่นด้วยคนนะคะ
  • เดี๋ยวจะไปติดตามที่บล๊อกของครูพงษ์ต่อค่ะ
  • ส่วนเรื่อง ปีศาจที่ไร่คุณมน อ่านหลายรอบแล้วค่ะ ประทับใจมาก
  • ไม่ทราบคิดเหมือนชาวบ้านเขาหรือเปล่านะคะ
  • ครูปูดีใจแทนคุณพี่ปีศาจท่านนั้นด้วยนะคะ ที่แม้จะเจออะไรมามากมายในชีวิต แต่ก็ยังโชคดีที่ได้อยู่กับคุณมน และทำงานในไร่แห่งนั้น
  • ครูปูว่า การได้พบปะผู้คนมากหน้าหลายตาอยู่เรื่อย ๆ น่าจะทำให้คุณพี่ปีศาจได้ผลัดใบความคิดอยู่บ่อย ๆ นะคะ
  • เราเองอาจจะยังสดใหม่ กับลักษณะของคุณพี่เขา
  • แต่คุณพี่เขาอาจจะคุ้นชินกับคนที่มีอากัปกริยาและวิธีการตอบสนองแบบ เรา มาแล้วก็ได้ และสนุกสนานกับการเทียบเคียงนั้นอยู่
  • เพียงแต่พี่แก ใช้สิทธิ ที่สังคมมอบให้ คือ "เป็นบ้า" ก็เลยไม่จำเป็นจะต้องถกแถลง แสดงการรับรู้อะไรมากมาย
  • เก็บเงียบ ๆ ไว้ อยากทำอะไรก็ทำ แล้วดูซิว่า รายต่อไป มันจะว่ายังไง
  • ตกผลึกเอง รับรู้เอง แต่ยังมีความสุขดีที่จะเป็นอย่างนี้
  • ใครจะทำไม
  • เอ คิดไปถึงไหนเนี่ยะเรา
  • คุณคนไม่มีรากสบายดีนะคะ คิดถึงจังค่ะ 
  • ฝนตกหนักมากเลย ครูปูก็เลยล่องลอยไปตามสายฝนปู้นแหน่ะ!
  • อิอิ
  • โอ้โห ดูเพื่อนเราซะมั่ง
  • one stop service จริงจริ๊งช่ะ อิอิ
  • จะบอกให้ว่าเราสองคนหน่ะโดนแซวด้วยหล่ะค่ะ
  • เมื่อวานได้มีโอกาสไปพบกับพ่อครูบา ฯ  ลุงเอก  อ.Handy  ป้าจุ๋ม   น้อง อ.ขจิต   คุณเอก (จตุพร)   น้องครูมิม  น้องครูโย่ง  น้องจิ   น้องกล้วยแขก   น้องก้อย kittyjump   ที่ร้าน In Love ท่าน้ำเทเวศน์มาค่ะ

  • เจ้าน้องครูโย่ง เค้าบอกว่าพี่ครูปูเป็นไรไม่รู้ พอเข้ามาบันทึกของพี่คนไม่มีรากทีไร คอมเมนท์ยาวววววมั่ก ๆ ทุกที
  • ทีของพวกผมหล่ะ อิอิ แล้วไป
  • กร๊าก...
  • นึกในใจว่า คนที่น่าจะโดนแซวหน่ะ คุณใบไม้มากฝ่านะครูปูว่า (^__^)
  • น้องเค้าก็เก่งนะคะ ช่างสังเกตดี
  • ครูปูก็มานั่งคิดต่อว่า เออ เนอะ เราก็คงปรับ ให้เป็น ให้เหมาะกับสิ่งแวดล้อมที่เราอยู่ กับคนที่เราคุย ไม่งั๊นก็ต้องคุยกันคนละเรื่องหน่ะซิ่
  • แต่การปรับ หรือการเลือกเรื่องนั้น ในตัวเราเองก็ต้องมีเรื่องประเภทนั้นเก็บไว้ในแฟ้มความคิดไว้บ้างหล่ะค่ะ ไม่งั๊นจะไปหาที่ไหนมาคุยได้คงทน เนิ่นนานปานนั้น เน๊อะ!
  • นี่เลยทำให้ Law of Attraction ทำงานได้ในที่สุดกระมังคะ
  • เราเลยมักได้เจอคนที่คิดคล้ายกัน สนใจแนวเดียวกัน
  • คงเหมือนกับที่คนไม่มีราก อิอิ ออกเฉพาะเวลาคุยกับเจ้าแม่ อิอิ อย่างครูปูแง๋ ๆ เลยเนอะ
  • ว่าไม๊คะ   :)
  • พักนี้ไม่ทราบเป็นอะไรค่ะ เวลาคุยกับใคร ก็ขึ้นต้นเป็นมะลิซ้อนอยู่ดี ๆ ไหงเวลาจะจบอีกทีกลายเป็นมะลิลา ก็ไม่รู้อ่ะค่ะ
  • ฮาๆๆๆๆ

+ สวัสดีค่ะ...

+ อ่านแล้วทำให้นึกถึงเพลง "บ้า" ของคาราบาวค่ะ...

+ และนึกเลยไปยังบางท่อนของบางเพลง

+ " ต่อรักที่สุดจะหวงแหน

ต่ออ้อมแขนที่เคยอบอุ่นใจ

ต่อฝันที่มันแพ้พ่าย

ต่อหัวใจคนเจ็บปวดร้าวระบม...ยามย่างเดิน "

+ อิ อิ..บางท่อนของบางเพลง....

+ ชอบคำตอบที่คุณคนไม่มีรากตอบพี่อุ๊มากค่ะ...คืออยากบอกว่าคิดเชานนั้นค่ะ...

+ อิ อิ...ง่ายดีจังเลยค่ะ....

+ มาละเว้ย...มาละว่า....

ครูปูคะ

มีทั้งภาพดี ๆ และคุยยาว ๆ อย่างนี้ ... เรียกว่า แฟนพันธุ์แท้ค่ะ...อิ อิ อิ...หัวเราะเอาใจเพื่อนหน่อย เดี๋ยวจะหาว่า...เครียด...

เรื่อง Law of Attraction น่ะ คนไม่มีรากเชื่อค่ะ และมีประสบการณ์มากมาย พิสูจน์ได้ด้วยตัวเองเสียด้วยนะ

การที่เราคุยกันได้ยาว ๆ ก็เพราะเรามีเรื่องที่อยากคุยให้เพื่อนฟัง (อ่าน) กับบางคนเราชอบฟังเขาเล่า พูด บางคนเราก็ชอบที่จะเล่าและพูดให้เขาฟัง ... ใช่ไหมล่ะ...^_^...

เพื่อนสนิททึ่คบกันนาน ๆ ตั้งแต่เรียนมัธยม มักจะบอกว่า คนไม่มีรากดูเหมือนคนที่อะไรก็ได้ อ่อน ๆ ยอม ๆ ยิ้มเรื่อยเปี่อย โก๊ะ ๆ เอ๋อ ๆ ไม่ค่อยพูดค่อยจา .. แต่กับเพื่อนรู้ใจก็จะพูดได้เยอะแยะจนเพื่อนตกใจเหมือนกันค่ะ ...

แต่ในความจริงแล้ว...เพื่อนจะรู้ว่าคนไม่มีรากเป็นคนจริงจัง ยึดมั่น ถือมั่น มีความดื้อรั้น อหังการ ตัวตนที่ใหญ่โตมาก ดื้อตาใส ดื้อทั้งยิ้ม ๆ ไม่เถียง ไม่ทะเลาะ แต่ไม่ยอมก้มหัวให้กับสิ่งที่คิดว่า...ไม่ใช่ ไม่ถูก...

เฮ้อ...ไปยาวเลยค่ะ ชักจะมีอาการคล้าย ๆ กันนะคะครูปู คือ ขึ้นต้นเป็นมะลิซ้อน ลงท้ายเป็นมะละลา...5555....

เก็บเรื่องไว้คุยกันนาน ๆ ก็ดีค่ะ .... เน๊อะ....

คิดถึงค่ะ...^_^....

+ คนไม่มีรากค่ะ...

+ อิ อิ...แอมแปร์กำลังนั่งทำ "ยีราฟ" อยู่ค่ะ...

+ เอาดินน้ำมันสีส้มผสมเหลือง แล้งมาป้ายลงในกระดาษโดยไม่มีอะไรกระดาษเปล่านะค่ะ...แล้วเอามาให้อ๋อยดู...

+ อะไรเหรอแอมแปร์....ก็ตัวยีราฟไงแม่...ก๊ากกกกกก...จินตนาการ..เออหนอเห็นทีต้องช่วยหน่อยซะแล้ว

+ อ๋อยเลยนั่งวาดหัวตลอดคอและหยุดลงที่ขาหน้า...สิ้นสุดความยาวของกระดาษค่ะ...

+ เย้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ(หล่อนดีใจ)

+ แอมแปร์ก็เอาดินน้ำมันป้าย ๆ ลงไป...ออกมาสวยดีค่ะ...

+ ตอนนี้กำลังนอนพาดบนห่วงยางและพูดว่า..ทะเลนี้แสนสบาย...ปลาฉลามสบายดีไหม...กินข้าวหรือยัง...ไปเที่ยว รพ.มอ.ไหมแอมแปร์จะพาไป..ไปหาหมอฟัน...อืม...ฟันสะอาดดี....

+ ฮ่า ๆ...แอมแปร์เล่นคนเดียว...พูดคนเดียว...เป็นเพื่อนปีศาจไร่คุณมนค่ะ...

สวัสดีค่ะคุณณุตรา

ขอบคุณค่ะที่ชมว่าเป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ดี...ความจริงแล้วคนไม่มีรากเป็นคนที่ไม่ค่อยมี...กำแพง ค่ะ จะไม่ตัดสินใครจนกว่าจะได้รู้จักเขาแล้ว จะยอมรับความเป็นตัวตนของบางคนได้ง่าย (เพราะตัวเองก็มีตัวตนที่แปลกกว่าคนอื่น) ชอบมองคน ชอบสังเกตคน ชอบคิด ชอบใคร่ครวญถึงเรื่องราวต่าง ๆ บางทีนั่งในที่ประชุม ... คิดไกลไปถึงไหน ๆ คนนั่งข้าง ๆ พูดด้วยกลับไม่ได้ยิน มีสมาธิอยู่กับสิ่งที่ตัวเองสนใจเท่านั้นค่ะ...และมักสนใจในสิ่งที่คนอื่นเรียกว่า...แปลก ๆ ...สรุปว่า...เป็นคนที่หมกมุ่นกับความคิดและตัวเองค่ะ ... กำลังพยายามปรับปรุงนิสัยส่วนนี้อย่างเร่งด่วนค่ะ... 

ส่วนตัวแล้วมีเพื่อนสนิทที่คบหากันตั้งแต่เด็ก..เจ็บป่วยทางจิตจนต้องหยุดเรียน...ทำให้สนใจเป็นพิเศษกับเรื่องของ...จิตใจ ค่ะ ... สงสัย ใคร่รู้และพยายามหาความรู้ตลอดเรื่อยมากค่ะ

ชอบที่คุณปู กัลยาณมิตรเธอคอมเม้นท์ให้เช่นกันค่ะ...."การได้พบปะผู้คนมากหน้าหลายตาอยู่เรื่อย ๆ น่าจะทำให้คุณพี่ปีศาจได้ผลัดใบความคิดอยู่บ่อย ๆ"

...และเห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะแต่ละคนก็มีความบ้า บ๊องส์ในตัวทุกคน....

ขอบคุณค่ะที่สนใจ อย่าลืมเข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันอีกนะคะ

(^___^)

+ ฮ่า ๆ..ถามให้แล้วค่ะ..ว่าไปเที่ยวไหม...ไปหาปิศาจและไปเล่นกับพี่ดรีมพี่เดีย...

+ " ไปก็ได้แม่...แต่แอมแปร์ขอเอาอุลตร้าแมนที่มีไฟไปด้วยนะ"...

+ เอาไปทำไมละลูก...

+ ก็เอาไปให้เล่นกับปีศาจไงแม่....

+ แป่วววววววว...ไอ้เรานึกว่าเอาไปปราบปีศาจ...ที่ไหนได้....ดูคุณเธอคิดสิ...

+ มีความสุขกับการเดินทางของวันนี้นะค่ะ...

+

 

สวัสดีครับ

มาอ่านแล้วต้องอมยิ้มเหมือนที่คนไม่มีรากชอบทำ

ไม่แน่ใจว่า ปีศาจ กินยาจิตเวชหรือเปล่า น่าจะไปพบหมอและรักษาจริงจังนะครับ อีกอย่างผมว่าเขาคงติดเหล้า จึงเสียงดัง ควบคุมตัวเองไม่ได้...

เห็นด้วยที่สุดที่ว่า   คนไม่มีรากคิดว่า "ปีศาจ" ไม่บ้าค่ะ เพียงแต่อาจจะเจ็บปวดและจัดการกับสิ่งที่เขาประสบในชีวิตจริงไม่ได้ เพราะใจของพี่เขาละเอียดอ่อน อ่อนไหวเกินไป เขาจึงหามุมที่คิดว่าปลอดภัยในความรู้สึก ด้วยการสร้างโลกของเขาขึ้นมาค่ะ... คนไม่มีรากระวังตัวที่จะไม่ล่วงล้ำ...โลก ของผู้คนที่มีใจละเอียดอ่อนและอ่อนไหวเช่นนี้ค่ะ เราเข้าไปเยี่ยมได้เป็นครั้งคราวด้วยความเคารพในความเป็นส่วนตัวของเขา อย่างนอบน้อม ยอมรับ และเข้าใจในความเป็นเขา แล้วเราก็ต้องออกมาสู่โลกของความเป็นจริงค่ะ ... เขาต้องหาโลกของเขาให้พบด้วยตัวเอง อย่างกล้าหาญ เด็ดเดี่ยว ... โลกนี้..เป็นเช่นนี้เองค่ะ โลกต้องการผู้ที่เข้มแข็งจึงจะอยุ่รอด ปลอดภัย

ไม่มีใครอยากให้โลกตราหน้าว่าเป็น คนบ้า หรอกครับ เชื่อสิ นอกจากเขาจะต้องการซ่อน หลบบางสิ่ง เขาจึงสร้างโลกของเขาขึ้นมา

อ่านแล้วก็เลยคิดตามอ.เม้งที่เป็นห่วงคนไม่มีรากครับ ก็ชอบคบคนพิเศษ ด้วยจิตใจดีเช่นนี้อยู่เรื่อย ๆ นี่ครับ  ผมบอกอ.เม้งว่า...คนบ้าน่ะ เจอและได้คบกับคนไม่มีรากก็จะหายบ้า...ไปเอง ไม่ต้องห่วงคร้บ ดูอย่างผมสิ ^_^

สวัสดีค่ะคุณอ๋อย

วันนี้ออกไปทำงานที่คณะครุศาสตร์ค่ะ เพิ่งกลับมา...อดจะขำ ๆ อมยิ้มแก้มตุ่ยกับเจ้าแอมแปร์น้อยไม่ได้....

เด็ก ๆ น่ะ เขาไม่มี...แบ่งว่าใครเป็นใครค่ะ สำหรับเด็กทุกคนคือ..เพื่อน...คือคนที่จะได้เล่นสนุกด้วยกัน หัวเราะและช่วยปลอบกันยามหกล้มร้องไห้....

ถ้าผู้ใหญ่ทุกคนในสังคม...มีความเป็นเด็ก มีน้ำใจเหมือนที่เด็ก ๆ มีต่อกัน...คุณอ๋อยลองหลับตาแล้วจินตนาการแล้วก้นค่ะ....

...ว่าโลกของเราจะงดงามและมีความสุขขนาดไหน....

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณใบโพธิ์

ยิ้มก่อนอื่นเลยค่ะ....(^__^)......

เท่าที่ได้คุยกับครูมน คิดว่าน่าจะได้พบแพทย์และทานยาอยู่ค่ะ แต่ก็คงไม่สม่ำเสมอนัก

...แต่ยาอะไรจะเท่า...จิตใจที่ควบคุม รู้เท่าท้น ตามติดสิ่งที่เข้ามากระทบได้ล่ะคะ...จิตใจที่เข้มแข็ง นั่นแหละที่น่าจะเป็นยาที่ชงัดที่สุดค่ะ

ขำ ๆ และยิ้ม ๆ กับที่คุณใบโพธิ์เขียน...

ไม่มีใครอยากให้โลกตราหน้าว่าเป็น คนบ้า หรอกครับ เชื่อสิ นอกจากเขาจะต้องการซ่อน หลบบางสิ่ง เขาจึงสร้างโลกของเขาขึ้นมา  อ่านแล้วก็เลยคิดตามอ.เม้งที่เป็นห่วงคนไม่มีรากครับ ก็ชอบคบคนพิเศษ ด้วยจิตใจดีเช่นนี้อยู่เรื่อย ๆ นี่ครับ  ผมบอกอ.เม้งว่า...คนบ้าน่ะ เจอและได้คบกับคนไม่มีรากก็จะหายบ้า...ไปเอง ไม่ต้องห่วงคร้บ ดูอย่างผมสิ ^_^

อย่างคุณใบโพธิ์ ถ้าเรียกว่าบ้า...แล้วอย่างคนไม่มีรากจะเรียกว่า...อะไรคะ...(^__^)

อ่านเรื่องนี้แล้ว นึกนิยมน้ำใจทั้งคุณมน และคนไม่มีรากค่ะ

สวัสดีค่ะพี่ศศินันท์

ผู้ที่ควรได้รับการยกย่องในน้ำใจคือครูมนค่ะ เพราะอุปการะทั้งปีศาจ น้องดรีม น้องเดียร์  ส่วนคนไม่มีรากกลับเป็นผู้ได้รับอานิสงส์จาก"ปีศาจ" เพราะพี่เขามีแง่คิดมุมมองที่...แหลมคมมากค่ะ ไปตลาดก็ยังซื้อขนม ซื้อก๋วยเตี๋ยวมาฝากคนไม่มีรากเสียอีกด้วยค่ะ...

ขอบคุณค่ะ...^_^...

ยินดีต้อนรับคุณยุพาค่ะ

ปกติ "ปีศาจ" จะออกมาต้อนรับคณะที่มีรถคันใหญ่ ๆ เข้ามาในไร่ โดยมาดูและอำนวยความสะดวกที่จอดรถให้คณะดูงานค่ะ

(^__^)

สวัสดีค่ะ

* ว่าจะหนีไปนอนสักหน่อย...อ๊ะเปิดคนไม่มีรากสักครู่เถอะ

* ไม่เปิดบันทึกนี้เสียดายแย่เลย

* ขอบอกครูมน...ว่านับถือค่ะ

* ชื่นชมคนไม่มีรากด้วยค่ะ...ที่สรรหาเรื่องดีๆ มาเล่าสู่กันฟัง

* คนบางคนที่เรามีความเห็นจนถึงตัดสินว่าเขาบ้า....อาจเป็นเพราะเขาทำอะไรที่ผิดไปจากกิจวัตรที่เราเคยเห็นก็เป็นได้.....ญาติผู้พี่ของครูพรรณา คนหนึ่งถูกญาติโยมหลายๆคนวิพากษ์ว่าบ้า..." เออ! บ้าแล้วไหงเรียนจบพยาบาลของสภากาชาดหว่า...แล้วทุกวันนี้ก็ยังเป็นพยาบาลอยู่...ขณะนี้กำลังเรียนปริญญาเอกไปด้วย......"

* อยากระนั้นเลย...ไปเยี่ยมเยือนสอบถามซักไซ้ไล่เรียง...อ๋อเธอฉลาด...ตัดสินใจและดำเนินชีวิตแบบสมัยใหม่( หญิงเหล็ก) นั่นเอง..

* สรุปว่าเธอบ้าเพราะไม่ดำเนินชีวิตเหมือนฉัน(ญาติโยม) นั่นเอง

Nok2

น้องคู่นี้

จะต้องมีจิตใจ  งดงาม

เพราะเติบโตมากับธรรมชาติ สวยงาม

มาบอกว่าเคยเจอปีศาจ ตอนผ่านไปผ่านมาแถวนั้น อิอิๆๆ ลูกแกน่ารักดี

มีเครือข่ายของครูมนรัตน์มาร่วมคณะวิจัยด้วยครับ

จะแนะนำให้รู้จักพรุ่งนี้นะครับ

สวัสดีค่ะอ.พรรณา

ต้องขอโทษด้วยค่ะ มาตอบช้ามาก ๆ ...^_^...

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะสำหรับประสบการณ์ที่กรุณานำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้...

เห็นด้วยที่สุดเลยค่ะ...คนบางคนที่เรามีความเห็นจนถึงตัดสินว่าเขาบ้า....อาจเป็นเพราะเขาทำอะไรที่ผิดไปจากกิจวัตรที่เราเคยเห็นก็เป็นได้...

เราตัดสินคนจากมาตรฐานของเราเสมอ และโดยมากแล้ว มาตรฐานของเราก็ถูกหล่อหลอมมาจากสังคม จากความเชื่อ จาก....

คนที่คิดต่าง มีวัตรปฏิบัติต่างไปจากที่เราเชื่อ ... จึงกลายเป็น..บ้า...ทั้งที่ถ้าพิจารณาดูให้ดี ๆ แล้ว...คนไม่มีรากเองยังไม่แน่ใจเลยค่ะว่าใครกันแน่...ที่ว่า "บ้า"

(^__^)

สวัสดีคุณอ้อค่ะ

ยินดีค่ะ ข้อมูลของครูภูมิปัญญาไทยยังมีไม่มากนักค่ะ...ดูในบล็อก"พลังแผ่นดิน" นะคะ จะเป็นเรื่องของครูภูมิปัญญาไทยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครูคิม

น้องดรีมกับน้องเดียร์น่ารักค่ะ ซนตามประสาเด็ก งอแงบ้างเป็นบางครั้งค่ะ...แต่ถ้ามีงาน มีคนมาเยี่ยมไร่ ก็จะช่วยได้มากค่ะ...

(^__^)

สวัสดีค่ะคุณจิ๊บ

ไร่คุณมนอยู่อำเภอบ่อพลอย กาจนบุรีค่ะ

(^__^)

พี่คนตัดไม้คะ

ขอบคุณค่ะ ขอโทษด้วยค่ะทีเพิ่งมาดูบันทึกนี้

สวัสดีค่ะคุณแจม

ยินดีต้อนรับค่ะ

ครูภูมิปัญญาไทย คือ ปราชญ์ชาวบ้านที่ได้รับการคัดสรรและยกย่องให้เป็น "ครูภูมิปัญญาไทย" โดยสำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ โดยมีหลักเกณฑ์หลายประการ แต่ที่สำคัญต้องมีคุณสมบัติของการถ่ายทอดองค์ความรู้ที่ผ่านการสั่งสมและพัฒนาของตนเองสู่สังคมในวงกว้างค่ะ

ถ้าสนใจก็สามารถเข้าดูใน Web site ของสำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษาได้ที่ www.onec.go.th ค่ะ

         good morning ค่า คนไม่มีรากขา....

คนเขียนนี่มีความรู้หลายอย่างนะคะ

อ่านเพลินสนุกมากค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแฟนเก่า

ได้พบคุณแฟนเก่าครั้งไร คนไม่มีรากรู้สึกอบอุ่นใจและดีใจทุกครั้งค่ะ

น้อมรับความรัก ความปรารถนาดีทั้งหมดและนำส่งต่อให้ค่ะ....

ฝากความคิดถึงคุณปีศาจและน้องดรีม น้องเดียร์

ขอบคุณครูมนรัตน์ที่สอนการบริหาร คน ....

ขอบคุณคนไม่มีรากในน้ำใจอันงดงาม

ดิฉันหลงรัก...คนไม่มีราก จนถอนตัวไม่ขึ้นแล้ว

ขอบคุณมากค่ะ ความรักของคุณแฟนเก่า...สร้างกำลังใจอย่างมหาศาลให้คนไม่มีรากและเชื่อว่าต่อคนที่อยู่รอบตัวด้วย

มีความสุขในวันลอยกระทงค่ะ...^_^...

ยินดีจ้ะน้องณุตรา

ไปคราวหน้าจะพาไปนอนบ้านดินนะจ้ะ

(^__^)

มาแวะเวียนอีกด้วยความชื่นบาน

ระยะนี้ดิฉันพอมีเวลาว่างบ้างค่ะ จึงเที่ยวเล่นได้ แต่ตาไม่ค่อยจะอำนวยให้อ่านได้มาก ๆ ดีที่บทความของคนไม่มีรากตัวโตดีค่ะ

อ่านมธุรสวาจาแล้วก็ชุ่มชื่นใจ คนมีปิยะวาจาทำให้คนรอบข้างมีความสุขเช่นนี้เอง

ยิ้ม ๆ ให้ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแฟนเก่า

ขอบคุณมากค่ะที่คอยแวะเวียนมาทักทาย และให้กำลังใจเสมอ...^_^...

คนไม่มีรากพยายามใช้ตัวอักษรโต ๆ เพราะตอนอ่านบันทึกบางบันทึกมีเนื้อหาน่าสนใจแต่ตัวอักษรเล็ก ๆ ติด ๆ กัน ก็จะอ่านยากและปวดตา จึงคิดว่าเราน่าจะใช้ตัวโต คนอ่านจะได้อ่านง่ายขึ้น และ พยายามเขียนสั้น ๆ ไม่ยาวเกินไปค่ะ

ความจริงคนไม่มีรากเป็นคนไม่มีวาทะศิลป์เลยค่ะ เพราะมักจะพูดอะไรตรงๆ ตามที่คิดเสมอ หลัง ๆ สร้างความคิดในทางบวก คิดดี พูดดี ทำดี ให้มากขึ้น ก็จะมองและสัมผัสถถึงแง่มุมดี ๆ ของคนอื่น ๆ จึงมีความสุขในการจะพูดให้คนสบายใจค่ะ

(^__^) 

สวัสดีค่ะคุณอิงอร

คนไม่มีรากเป็น...เป็ด ค่ะ...

รู้หลายเรื่องเพราะชอบหลายเรื่องสนใจหลายอย่าง แต่ไม่ค่อยรู้ลึกค่ะ

(^__^)

สวัสดีค่ะคุณอนุชิต

ยินดีต้อนรับค่ะ

ครูภูมิปัญญาไทย เป็นปราชญ์ท้องถิ่นซึ่งสำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษาสรรหาและยกย่อง ... ตามเกณฑ์ที่กำหนด

ปัจจุบันมี 5 รุ่น จำนวน 282 คน และกำลังดำเนินการคัดเลือกรุ่นที่ 6 อยู่ในขณะนี้ค่ะ

ถ้าสนใจจะลองเข้าไปอ่านและดูรายละเอียดได้ที่

www.onec.go.th  และ ดูในหัวข้อ ภูมิปัญญาไทย นะคะ

ขอบคุณค่ะที่สนใจ..^__^..

 

มาอ่านตามเวปของการท่องเที่ยวค่ะ

เพลงเพราะความหมายดีจัง  เลยได้รู้ว่า คุณมนรัตน์ เจ้าของไร่เป็น ครูภูมิปัญญาด้วย เก่งจัง

จะแวะไปเที่ยวกันกับเพื่อนในช่วงวันหยุดนี้ค่ะ เพราะเป็นคนกาญจนบุรี แต่ไม่ค่อยได้เที่ยวในกาญจนบุรีเลย

ขอบคุณนะคะที่ให้ข้อมูล

สวัสดีค่ะคุณอ๋อ

ยินดีต้อนรับค่ะ

กาญจนบุรีมีแหล่งท่องเที่ยวและแหล่งเรียนรู้มากมายเลยค่ะ

ลองมองดูและหาประโยชน์จากสิ่งใกล้ตัวนะคะ จะพบว่าไม่ต้องไปหาไกลตัวเลย

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณแฟนเก่า

ได้ยาหอมประโลมใจแต่เช้า....จิตใจแช่มชื่นเลยค่ะ...แต่ดิฉันกลับคิดว่าคุณเป็นเด็กน่ารักที่มีปิยะวาจาคนหนึ่งค่ะ  และก็เห็นด้วยค่ะ คิดดี ก็ทำให้พูดดี และต่อไปทำดีอีกด้วย

คนไม่มีรากจะรักษาสิ่งนี้ไว้ค่ะ ...^_^...

ถ้ามีโอกาสไปแวะไร่คุณมนนะคะ มีกิจกรรมมากมายค่ะ

(^___^)

ได้อ่านแล้วรู้สึกนับถือน้ำจิตน้ำใจของคนสองคนครับ

คนแรก:กล้าเลี้ยง "ปีศาจ"
คนที่สอง: กล้าคุยกับ "ปีศาจ"

ผมว่าคนทั้งสองคงต้องมีดวงตาแห่งปัญญา
ที่สามารถมองทะลุ "เปลือกนอก" 
ที่ดูเหมือน "ปีศาจ"
จนเห็นถึง "แก่นแท้ของความเป็นมนุษย์" ของเขา

น้องAum คะ

พี่คิดว่าถ้าน้องอ้อมเจอพี่ปีศาจ .. แรก ๆ อาจกลัวและตกใจกับเสียง แต่สักพัก...จะรู้ว่าพี่เขามีน้ำใจ และยังตลกมาก ๆ ด้วยค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะคุณณภัทร๙

ขอโทษมาก ๆ นะคะ เพิ่งแวะมาดูและตอบ....

คนไม่มีรากไม่ถึงขั้นมี "ดวงตาแห่งปัญญา" หรอกค่ะ แต่ "แก่นแท้ของความเป็นมนุษย์" ของพี่ปีศาจน่ะ เด่นชัดมากค่ะ

และถ้าใครได้สัมผัสกับพี่เขา จะเข้าใจและรับรู้ถึง ความเป็นมนุษย์ที่ย้งไม่ได้ถูกสิ่งอื่นบดบัง... เพียงพี่เขาใช้ "เปลือก" ของการเป็น ปีศาจ ปกป้อง ความอ่อนไหว ใจดี ของตัวเองไว้ ... เพราะคนใจดี อ่อนไหวเกินไปมักจะถูกผู้อื่นทำร้าย...ทั้งด้วยความตั้งใจบ้าง ไม่ตั้งใจบ้างค่ะ

ขอบคุณค่ะ  

(^___^)

เวปไซต์ไร่คุณมน ครับ http://www.raikhunmon.com

โอ...ชอบบทความนี้ เห็นภาพชัดจังเลยค่ะ

ผลิตภัณฑืของครูมนนี่ ขึ้นบนเครื่องการบินไทยด้วยใช่ไหมคะ

คนที่เสียสละ เป็นที่พึ่ง มักจะทำอะไรก็ประสบความสำเร็จเสมอเลยนะ

ขอบคุณเรื่องดี มีพลังจ้ะ

กาเเฟอร่อยมากเลยค่ะ

สวัสดีนกแก่งอรุณรุ่ง

แวะมาบันทึกนี้เพื่อส่งข่าวว่าพาคุณแม่ไปที่ไร่คุณมนตามที่แนะนำแล้ว

คุณแม่พี่ชอบมาก ๆ พี่ชายที่ไปด้วย ถึงกับอยากซื้อที่ข้าง ๆ ไร่คุณมนเลยครับ

ขณะนี้กำลังจะเดินทางกลับ

เย็นนี้คงได้พบกันนะครับ

  • ขอบคุณที่แวะไปเยือนจ้า
  • คิดถึงๆ จ้ะ
  • อืม เวลาเครียดๆอยากสนทนากะปีศาจเนาะ
  • สบายใจดี อิจฉาๆ นะเนี่ย จะบอกให้

สวัสดีค่ะคุณณุ

ผลิตภัณฑ์ของไร่คุณมน ขึ้นไปบริการบนเครื่องการบินไทยหลายอย่างค่ะ ที่เคยพบคือ กล้วยอบสุญญากาศค่ะ

และเห็นด้วยค่ะ...คนที่เสียสละ เป็นที่พึ่ง มักจะทำอะไรก็ประสบความสำเร็จเสมอเลยนะ

ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนกันค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะน้อง ฟ้า ฟิล์ม

ได้ไปเยี่ยมชมไร่คุณมนเมื่อไหร่คะ

(^___^)

พี่คนตัดไม้คะ

ขอโทษนะคะ กว่าจะตอบกระทู้นี้ก็ล่วงเลยไปนานแล้ว

ขอบคุณที่ส่งข่าวค่ะ

(^___^)

คุณลีลาวดีคะ

ได้คุยกับพี่ปีศาจกับน้องเดียร์ น้องดรีมแล้ว มีความสุขค่ะ

หัวเราะกันท้องคัดท้องแข็ง....55555...

อยากไปอีก...

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

สวัสดีค่ะพี่ Bright Lily

คนไม่มีรากเองไปกี่ครั้งก็จะประทับใจทุกครั้งเลยค่ะ

หากมีโอกาสลองไปเยี่ยมชมไร่คุณมนนะคะ

(^___^)

ตามมาอ่าน

ชื่นชม ยกย่องน้ำใจด้วยใจจริง

ปีศาลเท่มากเลยค่ะ

หนูรักปีศาลมากค่ะ จากลูกของปีศาล

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท