วันเกษียณอายุ
ได้ร่วมงานอำลาอาลัยท่านผู้อำนวยการศูนย์การศึกษานอกโรงเรียนจังหวัดนครศรีธรรมราชและเจ้าหน้าที่อีก 3 ท่านเนื่องในวันเกษียณอายุราชการ แต่บุคลากรที่มาในวันนั้นมากมายจนแทบจะเข้าไปไม่ถึงตัวท่านเนื่องจากการเป็นพนักงานชั้นผู้น้อย แขกที่มาร่วมงานก็เป็นแขกผู้มีเกียรติในระดับสูง ท่านเป็นคนที่มีความรู้ความสามารถจึงเป็นที่รักของนาย และลูกน้องทุกคนการจากไปของท่านแม้มิได้จากหายไปใหนแต่ด้วยความรักอาลัยก็ใจหาย ได้ฟังบทกลอน การกล่าวคำลาบวกกับเสียงที่ออกมาจากหัวใจของท่านรองเกษรแล้วก็เศร้า แต่มีบทกลอนที่อ่านแล้วประทับใจมากมามอบให้ท่านแทนคำพูด
วันเอ๋ยวันนี้
เป็นวันที่สำคัญกว่าวันไหน
เป็นวันที่ใบไม้ได้ร่วงหล่นหายไป
ฝากกิ่งก้านเติบใหญ่ต้านแรงลม
ใบไม้เอ๋ยหายไปในราวป่า
ฝากกิ่งก้านสาขาที่สร้างสม
ขจรเกียรติอบอวลหมู่มวลชน
ในป่าคน ป่าเขา ลำเนาไพร
ย่ำกลางดินสีแดงและแสงแดด
ร้อนก็แผดเผาเปรี้ยงเพียงกายไหม้
แรงเข่าอ่อนรอนดุจจะทรุดไป
หากแต่ใจยังมั่นคงหลงรักงาน
ขอสัญญาจะสืบสานงานใหญ่น้อย
ที่ฝากถ้อยคำอำลาคราจากผ่าน
ร้อยดวงใจเป็นบูชิตสนิทนาน
กราบที่ท่าน……เป็นสัญญาประชาคม
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น