ยามสาม..ยามดึกเงียบ..เปรียบบ้านร้าง
ยามอ้างว้าง..อยู่เวรยาม..ตามหน้าที่..
เฝ้าคนเจ็บ..จนยามสาม...ถึงยามสี่..
ยามเวรนี้....มีกาแฟ...ไว้แก้หาว. (ท่อนนี้ทะแม่งๆ)
ยามปวดร้าว...นิสิแย่...แก้ไม่ไหว
อยากมียาม....หัวใจ....ไว้แก้เหงา
ยามเราเศร้า..ให้คิดถึง..คะนึงหา
อยากมีใคร...สักคน..ไว้เจรจา
แต่โอ้ว่า.....ยามนี้... มีเพียงเรา....(กับเคาเตอร์)
(ว้าว..ทึ่งๆๆๆตัวเองยิ่งนัก)
โอ้วววววว ทึ่ง ยาม เยอะแยะ อยู่ ...อิอิ
หวัดดีพอลล่า..โรงบาลศรีฯมียามเยอะจริงๆด้วยค่ะ..
อย่าเผลอใจให้ยามก็แล้วกัน..
แวะมาอ่าน ยามแล้ว ก็หวนไห้
มานึกไป ยามหนุ่ม ที่ลุ่มหลง
ยามเราแก่ ผ่านไป ต้องปลดปลง
ยามนี้คง ต้องยืมพี่ ไม่มีเงิน (ค่ารถกลับบ้านครับ)
อิอิ สวัสดีครับ
ตามมาอ่านครับ
ยาม
ยาม
ยาม
ยาม
ยามเยอะแล้วอ๊ะ
เปลี่ยนเป็น
รปภ
รปภ
รปภ
รปภ
รปภ
อิอิ
To..Bright Lily ที่น่ารัก
ใครว่าหละ...ยามนอนก็ได้กินค่ะ..
หวัดดี..คนพลัดถิ่น
แหม..เพิ่งรู้จัก..ก็ขอยืมเลยนะ..
พี่ใจดี..ให้ทั้งค่ารถไป-กลับ..ด้วยนะ
บุคคลในเครื่องแบบ เท่ เข้มแข็ง
ยามหนึ่ง ยังอยู่ได้ ยังไม่ง่วง
ยามสองล่วง เข้ามา ตาเริ่มหวาน
ยามสามเข้า เริ่มนั่ง ได้ไม่นาน
ยามสี่ผ่าน พร้อมจะซบหลบหน้าตา
ยามนี้ต้อง ใช้ กาแฟเข้ามาช่วย
ต้องใช้ถ้วยใหญ่ใหญ่ ขมเข้าว่า
ถึงยามห้า ตาสว่างได้เวลา
เริ่มทำงานแล้วได้แล้วหนา เพื่อนๆ เอย
ว้าวว..พี่กระติก.ใช่ๆๆ.เลิศศศๆๆๆๆๆจริงๆๆ
พอดีตอนดาเขียนมันยามสามแล้วค่ะพี่..
ตอนยามหนึ่ง..ยามสอง..มีงานเข้าค่ะ