เรื่องเล่าวันลาพักผ่อน

มธุรสวาจาฤาจะหายาก

           สัปดาห์ที่แล้ว  ดิฉันได้ลาพักผ่อน  เพราะปลายปีงบประมาณแล้ว  เดี๋ยวจะถูกตัดวันลา  เพื่อนที่ทำงานนึกว่าดิฉันนอนอยู่บ้าน  แต่เปล่า  ดิฉันไปโรงพยาบาลของรัฐแห่งหนึ่ง  ปกติไม่จำเป็นจะไม่ย่างกรายไปโรงพยาบาล   แต่วันนี้คันหูทนไม่ไหวจึงตั้งใจไปหาหมอแผนกหูคอจมูก และแผนกอายุรกรรม  ไปถึง รพ.ประมาณ 8 โมงเช้า โดยข้าวมื้อเช้ายังไม่ตกถึงท้อง  ฝนตกคิดว่าคนไข้คงน้อย  ที่ไหนได้  คนไข้แน่นขนัดไปหมด  โดยเฉพาะผู้สูงอายุป่วยกันเยอะแยะ  จนคิวห้องกระดูกเต็ม   คนไข้หลายคนนั่งรถเข็นรอหมอ

        วันนี้ลองไปแบบตาสีตาสาดูซิเป็นไง  ยื่นบัตรแล้วรอเรียก  ที่นี่เขามีคิวหลาย ๆแบบ กว่าพยาบาลจะเรียกซักประวัติคัดกรองใช้เวลาราวครึ่งชั่วโมง แล้วบอกให้รอหน้าห้อง 1  ก่อน เสร็จจากห้อง 1 ค่อยไปห้อง 2  นั่งรอก็ต้องทำใจว่าคนไข้เยอะและมาสายด้วย ระหว่างรอก็อ่านหนังสือหูก็คอยฟังจน 11.30  น. รอ 3 ชั่วโมง   เจ้าหน้าที่ห้อง 2 เขาเรียก  จึงเดินไปตามที่เขาเรียก  เขาบอกว่าเรียกไปครั้งหนึ่งแล้ว กะจะโฟน อยู่แล้ว  ดิฉันก็บอกว่าก็นั่งรออยู่     ก็เขาให้รอตรวจห้อง 1  ก่อน  คนนี้เขาบอกว่าต้องตรวจห้อง 2 ก่อน  ก็ไม่อยากมีเรื่องกับเขาก็เลยเงียบ  ในใจเริ่มที่จะไม่พอใจแต่บอกตัวเองให้อดทน  เจ้าหน้าที่คนนี้ดูอายุราว 30 เวลาพูดเขาใช้คำว่า "จ๊ะ "  ส่วนคำว่า  "ค่ะ " พูดไม่เป็น  เห็นพูดกับคนไข้อื่นก็แบบนี้ไม่ว่าคนไข้จะหัวหงอกหัวดำ  ตรวจเสร็จจากห้องนี้  ก็ถือบัตรไปห้อง 1  ด้วยความที่ไม่เคยมาตรวจที่ห้องนี้แม้แต่ครั้งเดียว ก็ไม่ทราบว่าเขามีขั้นตอนยังไง  ก็โดนเจ้าหน้าที่ห้องนี้พูดห้วน ๆเหมือนรำคาญว่า  ทีหลังมาตรวจให้วัดความดันก่อนทุกครั้ง  ดิฉันก็ตอบว่า  โรงพยาบาลเขาก็ไม่ได้มากันบ่อย ๆ       เจ้าหน้าที่ห้องนี้ก็พูด"ค่ะ" ไม่เป็นอีกเหมือนกัน  หรือเขาคงหิวข้าวเพราะเที่ยงแล้ว  พอเข้าไปพบหมอ ดูยังหนุ่ม ๆ     ดิฉันเห็นว่าในประวัติเขาบอกว่าความดัน 140/80  หมอหาว่าความดันสูง   ดิฉันก็แย้งว่าไม่เคยสูงตัวบนไม่เคยเกิน 110  หมอบอกว่าก็นี่ไงวัดมาได้เท่านี้  ดิฉันเลยบอกว่าพรุ่งนี้จะไปวัดใหม่ที่ทำงานซึ่งมีโรงพยาบาลเหมือนกัน   (รุ่งเช้าวัดความดันได้ 96/68  ซึ่งเป็นปกติของดิฉันซึ่งวัดอยู่บ่อย ๆ ก็ค่าประมาณนี้มาตลอดมาหลายปี  ก็เลยไม่ทราบว่ามาตรฐานของเครื่องมืออันไหนเชื่อถือได้มากกว่ากัน)    สรุปแล้ววันนี้กว่าจะรับยาเสร็จก็ปาเข้าไปบ่ายโมงกว่า  ฝนยังตกไม่ขาดสาย จึงกางร่มเดินไปขึ้นรถโดยสารกลับบ้าน  ความรู้สึกแย่ไปอีกหลายวัน   

       เคยอ่านเรื่องเล่าของพยาบาลหลายคนที่อิ่มอกอิ่มใจและรู้สึกปลึ้มในการให้บริการที่ดีกับคนไข้/ผู้มาใช้บริการ  มธุรสวาจาใช่จะหายาก  เพียงแต่ถ้าเราโชคดีก็ได้เจอเท่านั้นเอง

[เพื่อนร่วมทาง]

• ใช่แล้วละ ส่วนใหญ่โรงพยาบาลก็จะเป็นเช่นนี้ละค่ะ
• ยิ่ง รพ.ใหญ่ ก็จะมีความห่างของการบริการมากขึ้นเท่านั้นด้วย

[kong]

• ผมก็เคยไปมาเหมือนกัน  วันนั้นไม่อยากรบกวนเพื่อนที่ทำงานในโรงพยาบาลนั้น  เห็นว่าเป็นการพาแม่ไปตรวจ F/U หลังการผ่าฝ่าเท้าที่เป็นก้อนเนื้อ มีใบนัดด้วย
• นัดไว้เช้า 9.00 น. ไปก่อนเวลา 30 นาที  แม่นอนรอเพราะนั่งไม่ไหว จน 12.00 น.ก็ยังไม่เรียก จนต้องขอพยาบาลพาแม่ไปกินข้าวก่อน  พยาบาลดุเล็กน้อย  และบอกว่าทำไมไม่รอก่อน จะถึงคิวอยู่แล้ว  แต่ผมบอกว่าแม่หิวแล้ว รอไม่ไหว
• แม่กินข้าวเสร็จ บอกไม่กลับไปแล้ว พาแม่ไปโรงพยาบาลเอกชนดีกว่า  ใช้เวลา 15 นาที ตรวจแผลได้ยามาเรียบร้อย  แต่ต้องเสียตังส์  
• ระหว่างรอหน้าห้อง พยาบาลไม่มีแม้แต่คนเดียวที่จะมาค่อยถาม หรือแสดงอาการเห็นใจคนไข้  ผมก็เห็นใจนะครับที่คนไข้เยอะมาก ๆๆๆๆๆ  แต่การให้ความเอื้ออาทร ที่ว่ารอนานก็เหมือนไม่นาน  แต่หากทำท่ารำคาญเวลาเข้าไปถาม หรือแสดงสีหน้าเบื่อหน่าย เวลาที่รอ 3 ชั่วโมง มันเหมือนเป็นวัน ๆ จริง ๆ 
• มธุรสวาจาใช่จะหายาก  เพียงแต่ถ้าเราโชคดีก็ได้เจอเท่านั้นเอง

[Up to you.]

• วันก่อนเจอน้องพยาบาลจากรพ.แห่งหนึ่งมาปรึกษาเรื่องงานโรงเรียนพ่อแม่
• น้องเขาก็บอกว่าสอนๆๆๆๆๆ หลายสอนมากเลย
• เลยถามว่าน้องเคยประเมินผลบ้างมั้ยในสิ่งที่สอน
• เพราะเคยได้ยินพี่นักวิชาการของเราที่เคยไปเป็นผู้รับบริการที่รพ.ในกทม.
• เล่าว่าเขาแนะนำหลายอย่างมาก..พี่ยังจำได้ไม่หมดเลย ต้องไปถามซ้ำอีก ทั้งๆที่ปกติเป็นคนละเอียดมากๆ
• บางทีพยาบาลเสพติดการสอนแบบ routine ค่ะ
• ต้องไปลด ละ เลิกก่อน อิ๊ อิ๊

[nana]

สวัสดีค่ะ...คุณเพื่อนร่วมทาง

...คุณ kong

...คุณกบ แห่งโรงเรียนพ่อแม่

ขอขอบคุณทั้ง 3 ท่านค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียน ยังงี้สิ..ถึงจะเป็นแฟนพันธุ์แท้

ยังไงก็หมั่นดูแลสุขภาพนะคะ อย่าให้ป่วย ....ฮิ ฮิ

[รตน]

• ตามมาจากบันทึกของหมอก้องค่ะ ขอสมัครเป็นแฟนใหม่นะคะ แต่จะพันธุ์แท้ หรือพันธุ์ทางค่อยว่ากันอีกทีค่ะ อิอิ
• หนูเคยไป ร.พ.อาจจะเป็นคนละแห่งกัน คือพาคุณแม่ไปตรวจอายุรกรรม เดี๋ยวนี้เค้าให้ไปเสียบใบนัดตั้งแต่ตอนเย็นก่อนวันนัดค่ะ
• ตอนเช้าไปวัดความดันชั่งน้ำหนักก็จะเรียกตามคิวที่เสียบไว้ แล้วให้คิวตรวจอีกครั้ง ทีนี้ถ้าไปสายก็ถูกข้ามคิว เราก็ไปแต่เช้า พอได้คิวตรวจก็ทำใจค่ะ เพราะคุณหมอทั้ง round ทั้งตรวจคนไข้ที่เป็นระดับ ผบ.และครอบครัวทหารก่อน คงรู้แล้วนะคะที่ไหน นานมาก เพราะคุณหมอใจดี พูดเพราะคนไข้เลยเยอะมาก
• คุณแม่รอนานจนบ่นหลายครั้งว่าเปลี่ยนหมอเถอะ แต่พอเข้าตรวจก็ยิ้มแป้น คุยกับคุณหมอเสียงดัง
• ก็เป็นธรรมดานะคะ เป็นพยาบาลให้การปรึกษา ประโยคแรกที่กำหนดไว้เลยคือการทักทายผู้รับบริการว่า "สวัสดีค่ะ รอนานมั๊ยคะ...ขอโทนะคะที่ทำให้ต้องรอนาน" เหมือนบริการรอสายเวลาโทรไป Call center ค่ะ เค้าจะได้ไม่ว่า ก็ขอโทษแล้วไง :) 

[nana งาน พสว.ศอ.8]

• เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าmicrocosmเป็นใคร เห็นรูปก็มองไม่ออก เดี๋ยวนี้สายตายาวมาก มองไม่ชัด ถ้าไม่มาทักทาย พี่ไม่รู้จริงๆ แต่อย่างไรก็ยินดีรับสมัครทั้งแฟนพันธุ์แท้ พันธุ์ทาง
• แวะมาบ่อย ๆ นะคะ