ชีวิตครู
ชีวิตครู 
คำว่าครู มีคุณค่า มหาศาล
ด้วยวิญญาณ สายเลือดครู ผู้สอนสั่ง
สร้างอนุชน เป็นคนดี มีพลัง
สิ่งที่หวัง ปั้นศิษย์นี้ เป็นวีรชน
ดุจพ่อแม่ คนที่สอง คอยสร้างสรรค์
ความถูกต้อง ครูนั้น ชี้เหตุผล
เป็นแม่พระ เสียสละ เพื่อปวงชน
ครูทุกคน ควรยึดถือ สื่อความดี
โดย ท. เลียงพิบูลย์
ตั้งแต่เริ่มจำความได้ ข้าพเจ้าก็รู้จักครูคนแรกของข้าพเจ้าแล้ว ซึ่งก็ไม่ใช่ใครอื่นที่ไหน ท่านเป็นบิดามารดาของข้าพเจ้าเอง จากจุดนี้ทำให้ข้าพเจ้าจำภาพติดตัวมาตลอดว่าครูคือ ผู้ให้ โดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆ และเมื่อถึงวัยอันเหมาะสม ข้าพเจ้าก็ได้พบกับครูคนที่สอง ซึ่งท่านทำหน้าที่ของท่านตามความรับผิดชอบของตนเอง ครั้งแรกที่ไปโรงเรียนเด็กนักเรียนจะมีอาการตื่นเต้นที่จะได้พบครู และเพื่อนใหม่ นักเรียนบางคนร้องไห้ เนื่องจากไม่คุ้นเคยกับสถานที่ใหม่และก็ได้คุณครูอีกนั่นแหละที่เป็นคนช่วยปลอบโยนเพื่อให้นักเรียนหายจากการตื่นเต้น ท่านคือแม่คนที่สองก็ว่าได้ เพราะท่านจะคอยแนะนำและบอกกล่าวสิ่งต่างๆที่นักเรียนจะต้องถือว่าหัดเรียนรู้ เพื่อประโยชน์กับตัวนักเรียนเอง ท่านเป็นทั้งผู้ให้และผู้รับในคนเดียวกัน คือเป็นผู้ให้ทั้งวิชาความรู้แก่นักเรียนโดยไม่เห็นแก่ความเหน็ดเหนื่อย และรับในสิ่งที่ไม่ดีงามของเนื่องจากนักเรียนอยู่ร่วมกันเป็นหมู่มาก และมาจากหลายพื้นที่หลายครอบครัวเมื่อมาอยู่รวมกันในหมู่มากจะต้องมีความรักและความสามัคคีกัน ดังนั้นครูจึงบอกให้นักเรียนทุกคนเป็นคนดี ไม่เกเร รู้จักการให้อภัยซึ่งกันและกัน อยู่ร่วมกันด้วยความเสมอภาคเท่าเทียม ไม่มีการแบ่งแยก และนักเรียนทุกคนก็อยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข
จากวันนั้นจนถึงวันนี้ เป็นระยะเวลาประมาณ 26 ปีแล้ว ข้าพเจ้าได้มีโอกาสไปเยี่ยมเยียนท่านรวมทั้ง สถานที่ซึ่งให้ความรู้ซึ่งเป็นการแสดงความกตัญญูกตเวทีอย่างหนึ่งและชีวิตของข้าพเจ้าก็ดีขึ้นตามลำดับ เมื่อไปกราบคุณครูท่านเรามีความสุขใจที่ได้กับมาอีกครั้ง คุณครูท่านถึงกับน้ำตาซึม ที่ลูกศิษย์ได้แวะกลับมาเยี่ยมเยียนท่านถึงโรงเรียน สำหรับครูท่านแล้วท่านก็ยังเป็นครูอยู่ตลอดเวลา ถึงแม้ว่าวัยของท่านนั้นจะครบเกษียณอายุราชการในปีนี้ก็ตาม ท่านก็ยังทำหน้าที่ของครู โดยไม่มีคำว่าเหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใด ข้าพเจ้าซึ่งเป็นลูกศิษย์ของท่านคนหนึ่งจึงยึดถือการปฎิบัติตัวของคุณครูท่านเป็นแบบอย่าง เพราะว่าข้าพเจ้าได้เลือกเส้นทาง การประกอบอาชีพเช่นเดียวกับคุณครูท่าน และจะยึดถือคำสั่งสอนของท่านนำมาปฎิบัติต่อลูกศิษย์ของข้าพเจ้าต่อไป
ความเห็น (1)
สวัสดีค่ะ สนใจทุกเรื่องที่เกี่ยวกับครูค่ะ
ขออนุญาตนำข้อความมาจาก ดร.กนก วงษ์ตระหง่าน
เมื่อครูคือหัวใจของคุณภาพการศึกษา นโยบายการศึกษาจึงต้องมุ่งสู่ตัวครูนั่นคือ ทำครูให้อยากเป็นครู และทำครูเป็นครูในที่สุด การแก้ปัญหาคุณภาพการศึกษาที่ผ่านมา เน้นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับครูมากกว่าตัวครู ดังนั้น ประเด็นเชิงนโยบายคุณภาพการศึกษาที่ต้องพิจารณามี 4 ประการ คือ
1.จะทำอย่างไรกับครูที่ไม่อยากเป็นครู
2.ทำอย่างไรให้ครูที่อยากเป็นครู สามารถเป็นครูที่ดีได้
3.ทำอย่างไรให้ครูที่ดี สามารถทำหน้าที่ครูได้อย่างมีคุณภาพ
4.ทำอย่างไรที่จะรักษาครูที่ดี ให้สามารถเป็นครูที่ดีต่อไปได้
ว่าง ๆ เชิญไปเยี่ยมพวกเราคนบ้านนอกบ้างนะคะ