ประวัติส่วนตัว

อยากบอก....อยากเล่า...

          ชื่อตามบัตรประชาชนว่า นางสาวพรรษา  สืบพงศ์ตระกูล  ชื่อเล่น กระต่าย  เกิดเมื่อวันพฤหัสบดี  ที่  6   เดือนพฤศจิกายน  พ.ศ.  2518  เข้าศึกษาในระดับอุดมศึกษาที่ สถาบันราชภัฎพิบูลสงคราม  พิษณุโลก  เอกการศึกษาปฐมวัย  เมื่อปี  2541  ซึ่งแวดล้อมไปด้วยเพื่อน ๆ คุรุทายาท  มีแต่คนเก่ง  คนขยัน  คน...  หลายประเภท   บ่มเพาะความรู้อยู่นานถึง  4  ปี  ก็ได้รับปริญญา  สมใจ..      เริ่มทำงานที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในอำเภอแม่สอด  1 ปี   สอบบรรจุที่จังหวัดตาก  ได้ลำดับที่  29  รอ  1  ปี  เรียกบรรจุเมื่อวันที่  11  มีนาคม  2542  ไปเลย...สุดกู่   สุดดอย   โรงเรียนบ้านห้วยโป่ง   เดินทั้งวันไม่ได้เดินทางเรียบธรรมดานะคะ  ผ่านห้วย กว่า  30  ห้วย  ต่อจากนั้นก็ต้องเดินขึ้นเขาอีก  ขึ้นจริงๆ  ประมาณ  4  ชั่วโมง   เดินจากปากทาง  09.00  ถึงโรงเรียน  18.00 น.   ท้อมาก...มาก...  ไม่  Happy  เลย   แต่เพื่อนครูบนดอยมีความสามัคคีกันจึงทำให้ความเหงา ความทุกข์ทรมานจากการเดินทาง  ทุเลาลง  ประกอบกับเด็กๆ ซึ่งจะเป็นชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยงมีความน่ารัก  น่าเอ็นดู  จริงใจ  ใสซื่อ  ทำให้เราคิดว่า  เด็กๆ  รอครูทุกวันที่ครูกลับลงไปจากดอย  สอนในระดับอนุบาล..

      1  ปีผ่านไป จำเป็นต้องอำลาสถาบันที่ฝึกทั้งประสบการณ์การสอน  ประสบการณ์ชีวิตที่ไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะเจอ   เขียนย้าย...ได้ย้าย  สมใจ...(อีกครั้ง)  โรงเรียนบ้านป่าไร่เหนือ  เป็นโรงเรียนอีกแห่งหนึ่งไม่พ้นเขาหรือดอย   กะเหรี่ยงอีกละ..  แต่ก็ใกล้บ้านเพราะขับรถแค่ 10 นาที  สอนอนุบาลอยู่ 1 ปี  เขาเห็นแวว..(อะไร)  จึงให้สอนวิชาภาษาอังกฤษระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ,4,5,6 สอนมาแล้วรวมแล้วก็ราว ๆ  7 ปี  ผลงานก็มีทั้งสมหวังบ้างผิดหวังบ้าง  ส่งเด็กเข้าแข่งขันภาษาอังกฤษในระดับช่วงชั้นที่  1  และ  2  ได้รับรางวัลชนะเลิศระดับเขตการศึกษา  ใบประกาศมาพร้อมกับความภาคภูมิใจ  ถ้าเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นได้คงดีนะ  (อิ..อิ..)

      คิดได้ว่า(เพิ่งจะคิดได้..)  จะต้องพัฒนาตนเอง  จึงสมัครเรียนต่อในระดับปริญญาโท  สาขาหลักสูตรและการสอน ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏกำแพงเพชร   เหนื่อยมาก ๆ  แต่ต้องทน!!  เพราะคาดหวังเป็นอย่างสูง  (ยอดมะพร้าว)  ว่า ... จะได้รับความรู้  ได้พัฒนาความรู้ความคิด  มุมมอง  และทัศนคติที่มีต่ออาชีพเรือจ้างอย่างเรา  และทันต่อโลกของเทคโนโลยีที่รุดหน้าไปอย่างรวดเร็วมาก..