นางเพ็ญนภา เรือนแก้ว

                 ดิฉันเป็นคุณครูสอนนักเรียนชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง มีนักเรียนที่รับผิดชอบสอนจำนวน 36 คน นักเรียนทุกคนน่ารักมาก  บางครั้งดื้อและซนจนทำให้ดิฉันโมโหมากๆ แต่เมื่อได้จัดวางกฏระเบียบนักเรียน ทุกคนก็ปฏิบัติได้ดี เมื่อถึงดูหนาวที่บนดอยอากาศหนาวเย็นมาก ดิฉันสงสารเด็กๆ ชาวเขา ไม่มีเสื้อกันหนาวสวมใส่ ทุกคนต้องนั่งเรียนด้วยด้วยความเหน็บหนาว เวลาเด็กๆเขียนหนังสือ มองมือน้อยๆ ค่อยๆบรรจงเขียนด้วยความหนาว คิดแล้วช่างน่าสงสาร โถ..ชีวิตช่างเลือกเกิดไม่ได้ ถ้ามองย้อนไปดูเด็กๆที่อยู่ในเมืองหลวง คงมีพ่อแม่ซื้อเสื้อกันหนาวสวมใส่ให้ความอบอุ่น ทำให้เกิดการเรียนรู้ได้เร็วเพราะไม่ต้องมานั่งกังวลกับความหนาว แต่เด็กชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยง ต้องแข่งขันกับความหนาวอันแสนทรมารในขณะเรียนหนังสือ อยากให้มีใครสักคนหยิบยื่นโอกาสให้กับเด็กๆเหล่านี้บ้าง คงดีไม่น้อย  ที่โรงเรียนบ้านขุนห้วยช่องแคบ อำเภอพบพระ จังหวัดตาก 63160