ในการทำงานนั้น ส่งมุ่งหวังของลูกค้าและผู้ให้บริการหรือเจ้าของงานก็คือการได้ผลงานที่ดี คำว่าที่ดี ก็คือมีคุณภาพนั่นเอง ดังนั้นจะเรียกว่าการทำคุณภาพ อาจทำให้แยกตัวออกจากงานประจำไปได้ จึงต้องทำให้เป็นการทำงานให้มีคุณภาพ นั่นคือสิ่งที่ทำคืองาน สิ่งที่ได้คืองานนั้นมีคุณภาพ
ในการพัฒนาคุณภาพถือเป็นการบริหารจัดการอย่างหนึ่ง หากไร้ซึ่งการจัดการแล้วคุณภาพย่อมมิอาจเกิดขึ้นมาได้
การขับเคลื่อนการพัฒนาให้ได้งานที่มีคุณภาพนั้น จะต้องอาศัยการประสานสอดรับกันอย่างดีของการขับเคลื่อน 2 แนวทาง คือ
1. การขับเคลื่อนแนวดิ่ง(Vertical Drive) เป็นสิ่งที่ทุกหน่วยงานคุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว โดยการขับเคลื่อนผ่านตามสายการบังคับบัญชาจากผู้อำนวยการ สู่หัวหน้ากลุ่มงาน สู่หัวหน้างานแล้วลงสู่ผู้ปฏิบัติ หากชั้นการบังคับบัญชายาว อำนาจเชิงตำแหน่งชัด อาจเกิดปัญหาในการขับเคลื่อนได้มากเราพแม้จะไปได้เร็ว จากการสั่งการบังคับแต่ก็จะเกิดแรงต้านหรือไม่ยั่งยืน หากพลังบังคับซึ่งเป็นพลังนอกตัวคนทำงานอ่อนลง คนทำงานก็อาจจะเลิกทำได้ แต่หากแนวดิ่งมีการมอบอำนาจและการเสริมพลังอย่างเหมาะสมโดยการใช้ข้อตกลงร่วมเชิงผลลัพธ์เข้ามาเป็นตัวบังคับแทนอำนาจบังคับบัญชา คนจะเกิดความอิสระในวิธีการปฏิบัติ ส่งผลให้เกิดนวัตกรรมและการสร้างสรรค์ได้ง่ายและเหมาพกับสังคมฐานความรู้และคนทำงานที่มีความรู้(Knowledge worker)มากกว่า
2. การขับเคลื่อนแนวราบ(Horizontal Drive) เป็นการนำเอาทีมที่ดูแลภารกิจในเรื่องต่างๆเฉพาะเรื่องมาช่วยเป็นตัวขับเคลื่อนเพื่อให้การดำเนินงานในแต่ละเรื่องเป็นไปตามที่มุ่งหวังไว้ โดยทีมต่างๆนั้นจะต้องเป็นทีมที่เกิดจากการรวมตัวของคนที่ชอบเรื่องนั้นๆ มีการพูดคุยพบปะกับสม่ำเสมอและวางระบบในการพัฒนาระบบงานในเรื่องนั้นๆ การรวมตัวกันนั้นจะเกิดจากคนที่อยู่ต่างแผนก ต่างฝ่าย ต่างสายงานกัน เกิดเป็นทีมคร่อมหน่วยงาน(Cross functional Team) ซึ่งทีมเหล่านี้จะช่วยลบจุดอ่อนหรือจุดบอดของการขับเคลื่อนแนวดิ่ง ทำให้เติมเต็มระบบงานที่เป็นจุดอ่อนได้
ในยุคใหม่ที่กำลังก้าวสู่สังคมฐานความรู้ ที่องค์กรทุกแห่งต่างพยาบมปรับตัวกับการเปลี่ยนแปลงมุ่งสู่กันเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ การอาศัยอำนาจบังคับบัญชาอย่างเดียว นอกจากไม่ส่งเสริมการพัฒนาแล้ว ยังอาจจะกลายเป็นอุปสรรคไปอีกด้วย
ไม่มีความเห็น