อิสระ คือ.....


เบา เบา

      ผมใช้ชื่อนี้ในการสร้างบล็อกตัวเอง เพราะหลงไหลมันมากๆ มันสร้างโลกให้อีกใบ ที่ไม่ใช่โลกที่เราอยู่ปัจจุบัน อยากเป็นอะไร คิดอะไร ทำอะไร ได้ตามใจเราทั้งหมด ไม่มีอะไรให้ยึดติด

แต่ความหมายของมันจริงๆ ที่คนทั้งหลายนิยาม อิสระของท่าน คือ.........(อะไรหรือ ?)

 

คำสำคัญ (Tags): #เบา เบา
หมายเลขบันทึก: 207347เขียนเมื่อ 10 กันยายน 2008 00:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 02:01 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีครับ

   เมื่อวานกลับจากลงพื้นที่อุ้มผาง เพลียมากๆ จึงนอนตั้งแต่ 3 ทุ่ม แล้วตื่นเที่ยงคืน เพื่อเคลียงานต่อ ปกติผมจะนอนดึกมากแต่ช่วงนี้ร่างกายคงรับไม่ไหว แต่ยังไงก็ต้องทำ ต้องดิ้นต่อ จึงต้องตื่น เมื่อเปิดคอมพ์สิ่งแรกที่ผมทำทำคือเข้าเว็ป G2K อ่านบันทึก ได้อ่านอ่านชื่อบล็อกและบันทึกแล้วน่าสนใจดี จึงขอพื้นที่ว่างๆ แสดงความคิดเห็นด้วยคนครับ

เคยอ่านหนังสือของ คุณพิบูลย์ศักดิ์ ละครพล ผมชื่นชมผู้แต่งและชื่นชอบ หนังสือวรรณกรรมของผู้แต่งทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่อง ทุ่งหญ้าสีน้ำเงิน ซึ่ง เป็นเรื่องราวของเด็กที่มีชีวิตอิสระ กว่าเหยี่ยวรุ้งบนท้องฟ้า ผมได้เขียนบันทึก ทุ่งหญ้าสีน้ำเงิน ความอิสระของมาวิและผองเพื่อน  หลังจากอ่านจบ และนำมาเขียน หัวบล็อก บันทึกการเดินทางของคนพเนจร ว่า ปีกอิสระแห่งเยี่ยวยุ้งเหยี่ยวรุ้ง

นิยามความอิสระของผมจึงเป็นเช่นนี้ครับ

ขอบคุณมากครับ 

เวลา ตี สี่ ยี่สิบห้า นาที กลับมาอ่าน บันทึกและอ่านคอมเม้นของตัวเองอีกครั้ง

โอ้โฮ!!!!  ขออภัยอย่างสูงครับ พิมพ์ผิด อย่างไม่น่าอภัย  ผมเบลอมาก ขนาดนี้เลยเหรอครับ ครับ วันนี้ ต้องโด๊ป แบนเนอร์พลัส สัก 2 เม็ดแล้ว

ขอแก้ไข ด้วยครับ   

สวัสดีครับ

   เมื่อวานกลับจากลงพื้นที่อุ้มผาง เพลียมากๆ จึงนอนตั้งแต่ 3 ทุ่ม แล้วตื่นเที่ยงคืน เพื่อเคลียงานต่อ ปกติผมจะนอนดึกมากแต่ช่วงนี้ร่างกายคงรับไม่ไหว แต่ยังไงก็ต้องทำ ต้องดิ้นต่อ จึงต้องตื่น เมื่อเปิดคอมพ์สิ่งแรกที่ผมทำทำคือเข้าเว็ป G2K อ่านบันทึก ได้อ่านชื่อบล็อกและบันทึกแล้วน่าสนใจดี จึงขอพื้นที่ว่างๆ แสดงความคิดเห็นด้วยคนครับ

เคยอ่านหนังสือของ คุณพิบูลย์ศักดิ์ ละครพล ผมชื่นชมผู้แต่งและชื่นชอบ หนังสือวรรณกรรมของผู้แต่งทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่อง ทุ่งหญ้าสีน้ำเงิน ซึ่ง เป็นเรื่องราวของเด็กที่มีชีวิตอิสระ กว่าเหยี่ยวรุ้งบนท้องฟ้า ผมได้เขียนบันทึก ทุ่งหญ้าสีน้ำเงิน ความอิสระของมาวิและผองเพื่อน  หลังจากอ่านจบ และนำมาเขียน หัวบล็อก บันทึกการเดินทางของคนพเนจร ว่า ปีกอิสระแห่งเหยี่ยวรุ้ง

นิยามความอิสระของผมจึงเป็นเช่นนี้ครับ

 

อยู่อย่างมีความสุขตามแต่ใจตนเองต้องการ  เป็นการดำเนินชิวิตที่เห็นแล้วมีความสุขด้วยจริง  โยเฉพาะคนที่อยู่ใกล้ ๆ ก็พลอยสุขใจไปด้วย

ยอดเยี่ยมค่ะ

P

P

ขอบคุณทั้งสองท่านอย่างสูงครับ ที่แบ่งปันเรื่องราวทุกอย่างที่แต่ละท่านผ่านพบมา จะขอรับไว้และใช้ให้เป็นประโยชน์ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท