ความรู้สึกใกล้ตายเป็นอย่างนี้เอง
ฉันมีเรื่องเล่า เมื่อวาน 5 กย. 51 พักรับประทานอาหารกลางวัน ไปทานก๋วยเตี๋ยวที่โรงอาหารแพทย์ กับพี่แก้ว และสั่งส้มตำ "ตำโคราช" ด้วยความทานไปคุยไป ตามประสา ปกติก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว และแล้วเหตุการณืที่ฉันจะจดจำถึงวาระสุดท้าย คือ "ใจจะขาด หายใจไม่ออก ไม่มีลมเข้า" คือ ขณะรับประทานก๋วยเตี๋ยวได้ครึ่งชาม อร่อย ก็มีอาการไอ เหมือนโดนระคายเคืองที่คออย่างแรง น่าจะเป็นพริก แล้วก็ไอมาก ดื่มนำไม่ดีขึ้น เริ่มรู้สึกแย่ เอ๊ะ เราเป็นอะไร... ลุกขึ้นยืนพยายามไอใหรู้สึกดีขึ้น แต่ชักแย่ หายใจไม่ออก พยายามจะสูดอากาศทั้งทางปากและจมูก แต่รู้สึกเลย ตันหมด ไม่มีทางให้อากาศเข้า ตะโกนสุดเสียงแต่รู้ว่าไม่มีเสียงออก บอกว่า "พี่....แก้ว!! พาเกศไปโรงพยาบาลหน่อย หายใจไม่ออก" ตอนนั้นเริ่มจะหมดแรง รู้ว่า จะตายหรือเปล่าเนี๊ยะ ไม่กลัวตาย แต่ทรมานใจจะขาด พี่แก้วตกใจมาพยุงไว้ มีอาจารย์แพทย์ (อภิชาติ) และพชท. เดินผ่าน สัญชาติญาณคนใจจะขาดต้องการความช่วยเหลือ เกี่ยวหลังอาจารย์ไว้ พี่แก้ว อ. อภิชาติ และคุณหมออีกท่าน ช่วยบอกใจเย็น หลอดลมหดเกร็งอย่างแรง ปิดกั้นทางเดินหายใจ ดิฉันรู้สึกว่าเริ่มมีอากาศเข้าปอด เริ่มหายใจสะดวก และกอดพี่แก้วไว้ ไอและหายใจเข้าออกแรงๆ ดีขึ้น แต่ทานต่อไม่อร่อยแล้ว ถ้าตอนนั้นหลอดลมที่หดเกร็งไม่คืนปกติ คาดว่าน่าจะตายจริง
พอขับรถเลี้ยวเข้าบ้าน ตรงซอยรถชนกัน มองเห็นคนตายเต็มตา แลดูน่าสงสาร เป็นวัยรุ่นชาย วัยรุ่นหญิงเจ็บที่ขา นั่งร้องไห้ รอตำรวจมา
วันนี้ ก็เลยไปทำบุญ ขอบคุณ คุณหมอเอ๋อ อาจารย์แพทย์เด็กจากศิริราช น้องจิ๋ม ที่เรียนระบาดด้วยกัน พี่เพ็ญ (พี่สาวน้องจิ๋ม) ที่ชวนไปทำบุญ เราไปทำบุญที่วัดป่ามหา'ลัย (วัดป่าโนนม่วง) แล้วไปเดินที่สวนเกษตร แวะทานข้าวที่ร้านไก่ย่างปรีชา พี่แก้วตามไปสมทบ ก็เลยเล่าเรื่อง สำลักหายใจไม่ออก เกือบตาย ต่อไปต้องระวังเป็นอย่างยิ่ง ...เกือบตายจริง...
ไปทำบุญ มาค่ะ
และขอบคุณพี่แก้ว อ.อภิชาติ และพชท. ที่ช่วย มา ณ ที่นี้
ความเห็น (22)
เป็นประสบการณ์ที่น่าตื่นเต้นมากเลยค่ะ ใครไม่เคยคงไม่สามารถสัมผัสรู้ได้ ขอบคุณนะคะ เป็นเรื่องเล่าที่ดีมากๆเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ น้อง พอลล่า ถ้าเจอแบบนั้นอีก คงแย่แน่ๆ เลย ตอนนี้ต้องระวังค่ะ อาจตายได้จริงๆ
- ตื่นเต้นกับการอ่านไปด้วย
- ได้ความรู้ด้วย
- แต่ถ้าไม่คลายตัว จะต้องดูแลอย่างไรคะ
ตอนเด็กผมเคยปีนต้นไม้แถวๆ บ้านเล่น (น่าจะตอนเรียนชั้นประถม) แล้วตกลงมาจุกหายใจไม่ออก น้องชายวิ่งมาดู ตอนนั้นพูดไม่ค่อยจะออกเพราะจุกมากๆ แต่เคยดูหนังมาบ้างจำได้ว่าคนใกล้จะตาย หมอจะปัมหัวใจให้ เลยบอก ว่า ปั๊มหัวใจให้หน่อย ดีนะน้องชายมัน เชื่อว่าไม่ได้แกล้งอำ ก็เลยเอามือมาปั๊มๆที่หน้าอกให้ และก็เริ่มหายใจออก รอดตายมาได้เหมือนกันอย่างหวุดหวิดแต่ไมได้เล่าให้พ่อแม่ฟังเพราะกลัวโดนด่า 555 จบ...
นี่แหละค่ะชีวิต ไม่มีใครรู้วันนี้ พรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น
วันนี้ยังไม่ได้ทำอะไรที่ดีดีก็ทำเถอะค่ะ
ขอให้เรื่องนี้เป็นอุทธาหรณ์กับอีกหลาย ๆ คนด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
วันนี้ก็คุยกันค่ะ ถ้าไม่คลาย หยุดหายใจก็ต้องกู้ชีพ นวดหัวใจ และส่ง รพ. ถ้าไม่ทัน แน่นอน เสียชีวิตค่ะ
เกศ
พี่แก้วคิดว่า จะพาเกศไปหาหมอยังไงดี อุ้มไปดีไหม
ความตาย.. อยู่ใกล้เรามาก
ต่อไป... กินข้าวจะต้องระวัง ไม่เม้าท์มากเกินไปนะ
ขอบคุณพี่แก้วที่ช่วยชีวิต ไม่งั้นแย่เลย พึ่งเจอครั้งแรก แย่ที่สุด
สวัสดีค่ะ อ.เกศ
- ป้าแดงเคยมีอาการหายใจไม่ออก เพราะจุกจากการทำม้วนหน้า ตอนที่ฝึกเล่นยิม คิดว่าตัวเองคงตายแล้วเหมือนกันค่ะตอนนั้น
- ----
- นี่ถ้าป้าแดง อยู่ใกล้ สงสัยเผลอทุบหลังให้อย่างแรงๆแน่เลย แต่ท่าทางจะ lung spasm มากกว่า aspirate ใช่มั้ยคะ
- รักษาสุขภาพค่ะ
กระผมก็มีประสบการณ์เช่นนี้เหมือนกัน
ความกลัว…เมื่อข้าพเจ้าเฉียดความตาย
http://gotoknow.org/blog/rommaiyaiglaitangdhamma1/198257
สำหรับคนที่มีประสบการณ์เช่นนี้น่าสงสารนัก
สับสน ระคน งง งวย ความรู้สึกอีกด้านหนึ่งใคร่รู้ว่าความตายเป็นเช่นไร? อีกด้านหนึ่งก็ปฏิเสธว่าไม่นะ เรายังตายไม่ได้
ป้าแดงที่รัก ขอบคุณที่มา แชร์ประสบการณ์ ค่ะ อาจารย์แพทย์ที่ช่วยบอกว่า ไม่ใช่สำลัก แต่เป็น spasm ของหลอดลมค่ะ
ขวัญเอย มาอยู่กับเนื้อกับตัวนะจะ๊น้องเกศ
อาการสำลักอาหารเข้าไปในหลอดลม กรณีที่รู้สึกตัว เป็นเพราะว่าอาหารอุดทางเดินหายใจเพียงบางส่วนเท่านั้น คนเราจะมีกลไกการปกป้องตนเองโดยวิธีการไอเพื่อขับสิ่งแปลกปลอมออกมาเอง และจะหายใจเร็ว(หอบ)แต่เรามีจิตใจ เอ๋ ...มันเิกิดอะไรขึ้น ตกกะใจ กลัว จะยิ่งหายหอบ จนหายไม่ออก อาจเิกิดอาการHyperventilation syndrome เมื่อคุณหมอบอกให้ใจเย็น เราจะหายใจช้าลง กล้ามเนื้อก็เริ่มผ่อนคลาย และตอนที่ไอนั้นสิ่งที่อุดกันคงออกมาบ้างแล้ว อาการจึงดีขึ้นเป็นลำดับ ไม่จำเป็นต้องซีพีอาร์ หรือการช่วยกู้ชีพเบื้องต้น...สาธุ..
- สวัสดีค่ะพี่แขก
- ตอนแรกเกศก็เข้าใจว่า เอ๊ะ เป็นอะไร สำลักไหม เพราะไม่มีเศษอาหาร
- เกศไม่มีอาการหายใจเร็วหอบ คือมันหายใจไม่ออกเลยและอากาศเข้าไม่ได้เลย ตันหมด
- พอหมอบอกใจเย็น ตอนนั้นเกศคิดว่าหลอดลมเริ่มคลายตัว เพราะเหมือนอากาศเริ่มเข้าได้ แต่ยังไม่มาก ก็เลยกอดพี่แก้ว และโก่งตัวไอ และสูดหายใจเข้าออกลึกๆ
- ตอนแรกพี่แก้วยังเข้าใจว่าลูกชิ้นติดคอหรือเปล่า
ขอบคุณคะ่ที่ให้ข้อมูลเพิ่มเติม เพราะการที่จะใช้ประสบการณ์ ที่พบบ่อยขณะที่รับประทานอาหาร การเกิดเหตุฉุกเฉิน จะมาจากการสำลัก แต่กรณีนี้คงไม่ใช่ ดูๆไปแล้วมันเิกิดแบบกระทันหัน ซึ่งน่าสนใจ มากว่ามีอะไรไปกระตุ้นให้หลอดลมหดรัดตัวจนอุดตันเช่นนี้ เคยมีคนเขาเล่า อาการแพ้ผงชูรส ไหม๊จะ๊ แต่เราปลอดภัยแล้ว แต่ยังหาสาเหตุไม่เจอเนาะ ซึ่งอาการมาเร็วไปเร็ว
- ขอบคุณพี่แขกมากค่ะ
- เกือบได้ใช้บริการ EMS ของพี่แขกแล้ว
- เกศอาจต้องไปตรวจ หากมีอาการอีก
- กลัวเป็นหอบหืด เพราะพ่อเกศเป็น Asthma ค่ะ พ่นยาทุกวัน
- อ่านไป ลุ้นไปค่ะ
- ที่สุดแล้ว ก็โชคดีค่ะ
- ความตายมาง่ายนิดเดียวค่ะ แต่ไม่มีใครอยากให้มาค่ะ
หวัดดีค่ะ คุณหมอลิลลี่
- ใช่ค่ะ พระท่านว่า ความตายอยู่กับ
เราทุกลมหายใจเข้าออก
- ทุกอย่าง เป็นอย่างนั้นเอง
- เตือนเราให้ชีวิตด้วยความไม่
ประมาท
- ต่อไปต้องระวังมากๆ เวลาทานข้าว เพราะถือว่า เราเริ่มมี weak point แล้ว ใช่ไหมคะ
- ขอแก้ข่าวนะจ๊ะ
- bright lily ไม่ใช่คุณหมอค่ะ เป็นสาวน้อยวัย 41 ปี ทำธุรกิจเล็กๆ ที่ภูเก็ตค่ะ
- พี่ก็เพชิญความเฉียดตายมาหลายครั้งแล้วค่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นอุบัติเหตุที่ไม่ได้เกิดจากความประมาทของตัวเอง แต่ก็รอดมาโดยปลอดภัยทุกครั้งค่ะ เกิดแล้ว ก็ใช่ว่าจะเกิดอีกไม่ได้ ก็พยามมีสติกับทุกกิจกรรมที่ทำ และก็หมั่นทำบุญ ทำกุศลไว้ค่ะ
- ขอบคุณมากค่ะ ที่อุตส่าห์แวะมา บอก
- เคยมาภูเก็ต 2 ครั้งค่ะ
- ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
- ใช่ค่ะ มีโอกาส ก็สะสมบุญ ทำความดีทุกวันค่ะ
- ถ้ามีโอกาสไปขอนแก่น ยินดีต้อนรับค่ะ
ชีวิตคนเราก็เป็นเช่นนั้นเองครับ ตถตา ครับ
สวัสดียามค่ำคืนครับ
- สวัสดีค่ะ
- ใช่ค่ะ ตถตา...ทุกอย่างเป็นเช่นนั้นเอง..
น้องเกศ
ดีใจนะคะที่หายแล้ว ขอโทษที่มาให้กำลังใจช้าไปหน่อย
ขอให้มีสุขภาพดี และแข็งแรงนะคะ ตัวเล็ก ๆ พี่แบ่งน้ำหนักให้นะคะ
พี่ไก่