วันนี้ผู้เขียนมีประสบการณ์ใหม่ ที่จะมาเล่าสู่กันฟัง คือการไปนอนเป็นคนไข้ ในโรงพยาบาล ๖ ชั่วโมง
หลายบันทึกมาแล้ว เคยเล่าให้ฟังถึงอาการเจ็บป่วยของตนเอง ที่มีอาการปวดหัวไหล่ บางครั้งก็ล้าๆไปถึงปลายมือ ก็มิได้ดูดาย พยายามค้นหาสาเหตุของตัวเอง
ครั้งหนึ่งไปที่คลินิก แล้วคุณหมอวินิจฉัยเบิ้องต้นว่า เป็นข้อกระดูกคอทับเส้นประสาท ระยะแรกๆ
แล้วก็ให้ผู้เขียน มีอันต้องเดินเข้าออกโรงพยาบาลไปสองสัปดาห์ ดึงคอทุกวัน
อาการหลังจากนั้น ก็เบาลงบ้าง แต่อาการปวดต้นคอ บ่า จนถึงหัวไหล่ ก็เกิดขึ้นมาอีก คราวนี้มันเกร็งๆ แข็งๆ
จึงตัดสินใจเข้าโรงพยาบาล X-RAY ตั้งแต่ศีรษะลงมาจนถึง ช่วงตัว ปรากฏว่า ไม่มีกระดูกทับเส้นแล้ว เป็นการอักเสบของกล้ามเนื้อบริเวณที่ปวดเท่านั้น คุณหมอบำบัด ด้วยการฉีดยาเข้าไปที่กล้ามเนื่อ ส่วนที่ปวด ๒ เข็ม มีอาการดีขึ้นทันที และอาการปวดก็เบาบาง ประกอบกับใช้ท่าบริหารของโยคะแทบทุกวัน ถ้าเว้นๆไป อาการกล้ามเนื้อเกร็งๆ ก็จะกลับมาอีก
แต่ที่วันนี้ต้องไปนอนที่โรงพยาบาลนั้น เพราะผู้เขียนคลำบริเวณ รอยต่อของกระดูกซี่โครง ซี่ต้นๆ ด้านขวามือ ติดกับ กระดูกหน้าอก มีก้อนกระดูก โก่งๆขึ้นมา มันคืออะไร?
คุณหมอก็คลำเจอ ส่วนนี้ไม่รู้สึกเจ็บ นอกจากกดแรงๆ
เพื่อความหายสงสัย คุณหมอจึงสั่งให้ผู้เขียนนอนโรงพยาบาล ครึ่งวัน เพื่อ ส่งทำX-Ray คอมพิวเตอร์
ต้องกลายเป็นผู้รับบริการบ้าง มีเรื่องเล่าในขณะที่เป็นคนไข้ด้วย
ดีเหมือนกันนะ เปลี่ยนบทบาทหน้าที่เสียบ้าง จะได้นึกถึงใจของคนไข้ได้ถูก
ครั้งแรกจองห้องพิเศษไว้ แต่พอถึงวันนี้ ห้องก็เต็มเสียอีก ผู้เขียนจึงกลายเป็นคนไข้แบบที่คนสมัยก่อนเรียกว่า แบบอนาถา แต่ที่จริงก็ไม่ถึงขั้นนั้น เขาเปลี่ยนเป็นเรียกแบบสามัญกันแล้ว
ก็ไม่ได้เรื่องมาก นอนแบบสามัญก็แบบสามัญซินะ
แล้วก็ได้เรียนรู้ชีวิตคนไข้แบบสามัญทั้งวัน จนกลับบ้าน
.....เรื่องราวหลังจากได้รับการ รับตัวเป็นคนไข้ในแล้วจะเป็นอย่างไร ขออนุญาต เล่าต่อในบันทึกหน้านะคะ เพราะวันนี้ รู้สึกอ่อนเพลีย กับการ โดนฉีดสารเข้าร่างกาย ก่อนทำการ X-ray ถึง ๑๐๐ ซี.ซี. ยาน่ะไม่กลัว แต่กลัวเข็มชะมัดเลย......
ขอไปพักก่อนนะคะ ....ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย ตันติราพันธ์ ใน เล่าสู่กันฟัง
