วันนี้หดหู่...
ตอนเช้านั่งดูข่าวม๊อบปะทะกันถึงตาย ไม่ตำหนิคนที่ตีกัน เพราะประชาชนธรรมดาอย่างเราๆ ถ้าถูกสร้างสภาพแวดล้อมกระตุ้นจิตใจให้เชื่อ ให้ฮึกเฮิม ก็ไม่แน่ว่าถ้าเป็นเราก็อาจเต็มใจอยู่ในฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง แต่รู้สึกหดหู่กับวิสัยทัศน์ของชนชั้นที่เป็นระดับหัวกะทิของประเทศ คิดและทำกันได้แค่นี้เองหรือ มองไปข้างหน้าแล้วก็สงสารตัวเองและประเทศชาติขึ้นมาจับใจ
ตอนนี้นึกฟุ้งซ่านไปว่าถ้าเราเป็นทหาร ลองชั่งน้ำหนักผลดีผลเสียจะทำยังไงดีเมื่อมีประกาศ ภาวะฉุกเฉิน
ปราบ - ปฏิวัติ
เฮ้ออ คิดไปเรื่อยเรา
แต่วันนี้หดหู่...
ไม่มีความเห็น