บนเส้นทางที่ผ่านมา : เหนือเรายังมีเรา


บนเส้นทางธรรมนี้ ภูมิธรรม เติบโตได้ด้วยความเพียร เหนือเรายังมีเรา
  • หลังจากที่หรี่หรือแทบจะเรียกได้ว่า ปิด ชีวิตทางโลกเอาไว้ก่อนชั่วคราว และหันหน้าเข้าศึกษาและปฏิบัติธรรมะ อย่างจริงจังอยู่กว่า 2 ปี
  • บททดสอบแห่งชีวิตทางธรรม ก็ผลุดโผล่ออกมาทดสอบเป็นระยะ ที่เรียกว่า บททดสอบแห่งธรรมนั้น หมายความว่า จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ในชีวิตก็เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปเป็นธรรมชาติอยู่แล้ว แต่ แต่ก่อนเราเป็นคนดิบไม่มีธรรมประจำตัว จึงต้องโอนไปเอนมาตามเหตุแห่งชีวิตทั้งหลายเหล่านั้นทุกข์มากบ้างน้อยบ้างเป็นธรรมดาปุถุชน
  • แต่เมื่อชีวิตได้ฝึกศึกษาในพระธรรม เมื่อมีเหตุการณ์ทั้งดีและร้ายผ่านเข้ามาบนเส้นทางแห่งชีวิต เราก็ใช้เป็นบททดสอบแห่งธรรม เพื่อฝึกศึกษาให้เข้าใจในธรรมลึกซึ้งยิ่ง ๆ ขึ้น เหมือนการเดินบนเส้นทางชีวิตแห่งธรรมประมาณนั้นเอง
  • ได้กำหนดให้เหตุการณ์แห่งชีวิตเป็นบททดสอบธรรมเมื่อเดินบนเส้นทางธรรมได้ประมาณ 2 ปี นั่นคือ ต้องต่อสู้กับเจ้าโรคร้ายที่เกิดขึ้นกับคนใกล้ตัว โดยมีชีวิตคนอันเป็นที่รักเป็นเดิมพัน
  • โดยธรรมชาติแห่งชีวิตมนุษย์ จะปรับตัวให้แข็งแกร่งขึ้นเสมอเมื่อผ่านเหตุการณ์ที่รุนแรงแห่งชีวิต แต่ก็มีคนไม่น้อยที่ "เสีย" บ้างก็สำมะเรเทเมา ใช้เหล้าปะทังชีวิตไปวัน ๆ เมื่อเหตุการณ์นั้นมันรุนแรงกว่าที่จิตใจจะแบกรับไว้ได้เป็นธรรมดา
  • ในเหตุการณ์ครั้งนั้น ทำให้ทราบว่า พลังธรรมะในตัวของเรานี้มีขีดจำกัด เมื่อเหตุการณ์แห่งชีวิตนั้น ๆ มันโถมกระหน่ำเข้ามาทั้งทางกาย ทางใจ อย่างรุนแรงและต่อเนื่อง บุญเก่าหรือธรรมะในตัวที่สะสมมาตลอดกว่า 2 ปี เริ่มจะหมด เริ่มจะแบกรับไม่ไหว เริ่มจะหันมาต่อสู้ปัญหาความรุนแรงเหล่านั้นด้วยสันชาตญาณดิบแบบเดิม ๆ เยี่ยงปุถุชน
  • ฟ้า ก็เห็นใจในความพยายาม มานะ เรียนรู้ ต่อสู้ด้วยธรรมะตามกำลัง ให้สามารถผ่านเหตุการณ์บททดสอบธรรมนั้นมาได้ด้วยดีแบบเส้นยาแดงผ่าแปด
  • หลังจากผ่านเหตุการณ์นั้นมา ก็สัมผัสได้เหมือนปุถุชนทั่วไปว่า ชีวิตได้สร้างภูมิคุ้มกันบางอย่างขึ้นมา แต่คราวนี้เป็นภูมิคุ้มกันที่ใสสะอาดยิ่งกว่า นั่นคือ ภูมิธรรม
  • อาจจะเป็นเพราะกรรมเวรในอดีต หรือ มีอะไรจงใจให้ต้องทดสอบบททดสอบแห่งธรรมก็เป็นได้ ทำให้ชีวิตต้องเข้ารับการทดสอบธรรมอย่างเข้มข้นเรื่อยมา เช่น ต้องผ่าตัดเอาก้อนเนื้อออก เป็นต้น
  • บนเส้นทางแห่งธรรมสายใหม่จน ณ วันนี้ พบว่า อาการฟุ้งซ่าน น้อยลงหรือแทบจะหายไปเลยก็ว่าได้ จิตใจสูงขึ้นอยู่เหนือความสุขและความทุกข์ ถึงแม้จะมีความโกรธบ้างเมื่อเผลอใจไป แต่ก็มองเห็นความโกรธนั้นก็หายไปได้เร็วโดยไม่ต้องทำอะไรเพียงแค่ดูให้เห็นเท่านั้นเอง
  • จึงอยากบันทึกเอาไว้เตือนตนเองว่า  บนเส้นทางธรรมนี้ ภูมิธรรม เติบโตได้ด้วยความเพียร เหนือเรายังมีเรา 
คำสำคัญ (Tags): #ภูมิธรรม
หมายเลขบันทึก: 204956เขียนเมื่อ 2 กันยายน 2008 08:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 01:52 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีครับอาจารย์ครับ

ผมอ่านบันทึกแล้ว เป็นเช่นนั้นเองนะครับ บนเส้นทางการบำเพ็ญเพียร "มาร บ่ มี บารมี บ่ แก่"

เมื่อคืนคุยกับน้องชายที่ทำงานเป็นแพทย์ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง น้องชายผมได้อรรถาธิบายเรื่องราวการพัฒนาตนเองของเขา รวมถึงวิธีทางธรรมที่มีบททดสอบตลอดเวลา ดูเหมือนว่า แบบทดสอบจะเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ

ผมบอกว่า...เป็นโอกาสของเราที่จะทำให้เราได้เข้มแข็ง และเรียนรู้...

พร้อมกันนี้ผมขอให้กำลังใจในการปฏิบัติธรรมของอาจารย์ด้วยครับ

ขออนุโมทนาในความตั้งใจอันประเสริฐนี้ครับ

 

สวัสดีครับ คุณเอก

  • ขอบคุณครับสำหรับการเติมเต็มที่ชัดเจนมาก "มาร บ่ มี บารมี บ่ แก่"
  • อยากให้คุณเอกแนะนำหนังสือ The Secret เดอะซีเคร็ต ของ รอนดา เบิร์น ให้น้องชายได้อ่านด้วนนะครับ
  • ผมพึ่งอ่านหนังสือเล่มนี้วันนี้เองตอนไปซ่อมรถครับ เชื่อมโยง และน่าสนใจไม่น้อยครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท