วันอาทิตย์มีเวลาเล็กน้อย ก่อนเริ่มศึกษาดูงาน น้องอุ้มบุญ (คณะยกให้เป็นหัวหน้าทัวร์1วัน) เสนอให้ไปพิพิธภัณฑ์ TE PAPA ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากที่พักมากนัก แล้วเราก็ไม่ผิดหวัง ต้องยอมรับว่าเป็นพิพิธภัณฑ์ที่จัดอย่างทันสมัย มีเรื่องราวที่บ่งบอกความเป็นนิวซีแลนด์ให้คนที่เพิ่งมาได้รู้จัก ได้รู้ว่าคนนิวซีแลนด์มีเชื้อสายทั้ง ชาวเมารี ชาวแปซิกฟิก ชาวยุโรป (ส่วนใหญ่เป็นชาวอังกฤษ และเนเธอร์แลนด์) ชาวเอเซีย การอพยมมาตั้งถิ่นฐานส่วนใหญ่ หนีสงคราม มีความไม่สะดวกใจต่อเหตุการณ์บ้านเมืองในประเทศของตน
ที่สำคัญเรื่องหนึ่งที่แสดงคือภูเขาไฟ การระเบิดของภูเขาไฟ เรื่องราวของแผ่นดินไหว มีโมเดลบ้านที่อยู่เขตแผ่นดินไหวให้สัมผัสความสั่นสะเทือนจริง นำเปลเด็กที่อยู่ในซากสลักหักพังอันเนื่องมาจากแผ่นดิน มาให้ดูจริงๆ (มีหินก้อนโตหล่นลงในเปลเด็ก นึกออกว่าโหด ร้ายมากเพียงใด) การเลี้ยงแกะ การใช้ประโยชน์จากแกะ การเดินเรือ เรือพาย ชาวเมารี และศาสาประชาคมของชาวเมารี ชาวเมารีให้ความสำคัญต่อศาลาประคมมาก ชาวเมารีใช้เพื่อการปฏิบัติกิจกรรมร่วมกันทั่งงานมงคลเช่นงานแต่งงาน งานที่อมงคลเช่นงานศพ มีสัตว์แปลกๆ เชน หอย
ปลา นกเช่นนก โมอา(สูญพันธ์แล้ว ) เป็นนกยักษ์สูงเต็มที่ 3 เมตร บินไม่ได้ แต่ละส่วนของพิพิธภัณฑ์ได้สะท้อนความเป็นมาและความเป็นอยู่ตลอดจนกิจกรรมต่างๆ กล่าวได้ว่ามีทุกด้าน เช่น การคมานาคม มีเรือตั้งแต่การเดินทางมาของชาวยุโรป เรือชาวเมารี มาถึงรถยนต์ เครื่องบิน ทางการแพทย์ เครื่องมือแพทย์ยุคแรกๆ นักเรียนแพทย์หญิงคนแรก การพบแร่ทองคำ ทำทองยุคแรกๆ ของเล่นเด็ก มีทั้งส่วนที่เป็นของจริง โมเดล ภาพยนต์
ดูไม่ทันค่ะ หมดเวลา คณะทัวร์หิวข้าวค่ะจึงกลับที่พักที่ Musium Hotel เมนูวันี้คือยำมาม่า โดยฝีมือของน้องนิตต์สุดา(เยี่ยมมาก)
เล่าเรื่องโรงแรมนิดหน่อยนะคะว่าดีมาก เหมือนอยู่ห้องชุดอุปกรณ์ครัวครบ ห้องน้ำสำหรับแขกสวยมาก (มีต่อค่ะ)
ต้องขออภัยท่านที่เข้ามาอ่านยังมีเรื่องจากนิวซีแลนด์ที่น่าสนใจอีกเยอะจะนำมาบันทึกต่อตอนนี้ขอบันทึกเรื่องไปเยี่ยมโรงเรียนก่อนนะคะ
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชม
สวัสดีปีใหม่ค่ะ