โอ้ใจเจ้า...


เปรียบใจเจ้ายามเศร้าดั่งแสงเทียน...

ดาวน้ำค้างพร่างพราวราวระยับ
ส่องกระพริบวิบวับขับแสงใส
เหตุใดเล่าตัวเจ้ามัวเศร้าใจ
ใครทำให้อาลัยใคร่บอกมา

ดูเถิดนั่นเงาจันทร์บนสันเขา
เปรียบดังเราเคียงคู่ดูหรรษา
ยิ้มเถิดเจ้าอย่าเหงาเศร้าโศกา
ซับน้ำตาพาใจให้สบาย

เปรียบใจเจ้ายามเศร้าดั่งแสงเทียน
พี่จะเพียรเวียนเฝ้าให้เจ้าหาย
คอยปลอบโยนโอนอ่อนจนผ่อนคลาย
ทุกข์มลายใจเจิดจ้าท้าแสงจันทร์

หากเหนื่อยนักจงพักและหลับตา
มาเถิดมาพี่จะกล่อมเจ้าจอมขวัญ
ปลดปล่อยใจไร้สุขทุกข์โรมรัน
แล้วนอนฝันถึงวันใหม่ให้เบิกบาน

 

คำสำคัญ (Tags): #กลอน
หมายเลขบันทึก: 201907เขียนเมื่อ 18 สิงหาคม 2008 21:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:26 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ขอบคุณกลอนซึ้งๆ บทนี้

ที่ทำฉันรู้สึกดี ขึ้นมาได้

วันไหนฉันเศร้าสร้อยและเหงาใจ

ขอกำลังใจจากกลอนช่วยปลอบโยน

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท