อ่าน เรื่องของ อาจารย์ handy นึกถึง ครอบครัว ของสามีค่ะ ดิฉันเป็นสะใภ้
เวลาชุมนุม ก็มีทุกระดับ พ่อ แม่ พี่ๆ น้องๆ เขย สะใภ้ ลุงป้า และลูก หลาน
นัดทีไร เป็นไม่เจอ กันดีๆ ต้องมีอุปสรรค
นัด กินข้าวร้าน up town กลุ่มหนึ่งไป down town นั่งรอ จนเบื่อ
นัด อีกที ภัตตาคารจีน นั่งรอ ตั้งนาน ไม่มา สั่งมากิน รอ โทรถามก็ อยู่ร้านเดียวกัน แต่คนละชั้น ขึ้นไปดูแล้ว แต่ไม่เห็น แถมแต่ละคนสั่งอาหารมาเผื่อกันอีก ก็ เลย รวมโต๊ะ และในที่สุดใส่ถุง กลับบ้าน
ไม่กำหนดร้าน นัดที่หน้า ห้องจ่ายยา รพ ราชวิถี เดี๋ยวค่อยไป พร้อมกัน นั่งจน คน รับยาไปหมดบ่ายโมงกว่าแล้ว จึงจะเห็นว่าทั้งหมด นั่งรอ กันอยู่บริเวณ นั้น แต่คนเยอะ หากันไม่เจอ
สมัยก่อน ยังไม่มีโทรมือถือ ก็ ยุ่งยากมาก แต่ถึงมี ก็ ยังสับสนได้ อยู่นะคะ
ตอนนี้ โทร นัด ก็ ต้องระวัง กำหนด จุดให้ เฉพาะชัดเจนเช่นใต้ นาฬิกา หน้าห้องขายตั๋ว ที่ป้ายรถเมล์ ฝั่งตรงข้ามอาคาร......
คุยกันใน ตระกูลว่า เรื่องนัด ผิด นี่ เป็น เรื่องกรรมพันธ์ เรื่อง ธรรมชาติ ของตระกูลเรา ที่รุ่นลูกหลานก็ เจอเรื่อยค่ะ ระวังเอา ถ้าเกิดก็ยอมรับ ขำ ไปซะ ก็ เลยไม่เครียด ไม่โมโห
สวัสดีค่ะคุณหมอ
ครูอ้อยคิดถึงคุณหมอเสมอนะคะ
เรียนท่านอาจารย์ "นัด ล้ว ยังต้องอาศัย โชคชะตา ฟ้าดิน กำหนด"ด้วยครับ
สวัสดีครับ
สรุปว่า เทคโนโลยีมิอาจช่วยกระมังครับ
ขอบคุณ คุณ ครูอ้อย ที่รัก คิดถึงครูอ้อย ตอน เปิด บล็อกค่ะ ชอบที่ครูอ้อย ขยันจัง
ขอบคุณ อ JJ โชคชะตา ฟ้าดิน กำหนด ด้วยจริงๆ ค่ะ
และ ขอบคุณ อาจารย์ จารุวัจน์ เดี๋ยวนี้เทคโนโลยีเป็น real time ทันการทันเวลา ปัญหานัดไม่เจอ ลดไปเยอะมากค่ะ
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะคุณหมอ
ตกลง ไม่ยอมโง่ และไม่ยอมบ้า นะคะ อ handy
ขอบคุณ และสวัสดี ค่ะ
คุณ
MSU-KM :panatung
ยินดี มากที่ได้รับคำทักทาย
อ่านแล้วเห็นภาพชวนให้ขำเลยค่ะ พี่หมอหน่อย เรื่องแบบนี้ต้องเอามาคุยกันไว้บ่อยๆ พอเกิดอีกทีครั้งต่อไปก็จะทำให้หงุดหงิดน้อยลงนะคะ กลายเป็นเรื่องตลกไปได้ ขอบคุณรอยยิ้มยามดึกในวันน่าเป็นห่วง (ของบ้านเรา) นะคะ
คุยกัน บ่อยๆ แล้ว ลด ความหงุดหงิด จริงๆค่ะ
กลายเป็น เรื่องเล่าตลก ว่า
เกิด อีก แล้ว นะ หัวเราะกัน สนุก ไปเสีย
ขอบคุณ อ โอ๋ค่ะ และ
น่า เป็นห่วงจริงนะคะ ว่า จะเสียเลือดเนื้อ และชีวิต จากการมีความเห็น ไม่ตรงกัน