วันนี้เป็นวันพฤหัสบดีที่14 ส.ค 2551 เวลา ขณะที่ออกมาทำงาน เวลาประมาณ 8.00น ขณะที่เรากำลังติดไฟแดงอยู่ ซึ่งอยู่ไม่ห่าง ไฟแดงนี้ อยู่ไม่ห่าง จากที่ทำงานมากนัก แค่ไม่กี่ร้อยเมตร พอถึงไฟเขียว รถกำลังจะออกตัว ก็ได้ยินเสียงดังกึ๊ก พร้อมความสั่นสะเทือน มันเกิดอะไรขึ้น เราก็หันไปมองด้านหลัง เราก็เห็นรถทัวร์คันนึง อยู่ทางด้านหลัง เราคิดในใจว่า "โดนชนท้ายแน่เลย" พอดีมันเป้นไฟเขียวซึ่งเราต้องออกรถแล้ว ก็เลยขับตามรถทัวร์คันนั้นไปใกล้ๆ แล้วกระพริบไฟเพื่อให้รถทัวร์คันนั้นปรากฎว่า มันไม่จอด เราก็เลย จอดรถข้างทางเพื่อลงไปดูความเสียหาย ปรากฎว่า สีของรถทัวร์คันนั้น มันติดอยู่ที่ท้ายรถเราเลย เราก็คิดว่าชัวร์แน่ ไอ้รถทัวร์นั่นแน่นอน ว่าแล้ว เราก็ขับรถตามมันไปเพื่อไปดูทะเบียนรถ ระหว่างขับรถตามรถทัวร์ เราก็โทรหาตำรวจ เพื่อให้เขาดักจับรถทัวร์คันนั้น ตำรวจก็ถามเราว่า เลขทะเบียนรถอะไร ของบริษัทอะไร เลขข้างรถคืออะไร เราก็บอกได้คร่าวๆ ไม่ถูกต้องนัก เราก็เลยลองขับตามไป แล้วเราก็โทรหาพี่เภสัช ชื่อ"พี่น้อง" เนื่องจากสามีของพี่เค้าเป็นตำรวจ เพื่อขอคำปรึกษา เราก็ขับรถตามไปเรื่อยๆก็เกือบ50 กม.เกือบถึงอ.พยุหะแนะ เราเห็นรถทัวร์อยู่คันนึง เราก็นึกในใจว่า ถ้าไม่ใช่คันนี้เราก็จะกลับแล้วหล่ะ ปรากฎว่า ใช่แหะ เป็นรถทัวร์คันนั้น เราก็เลยขับไปใกล้ๆ เพื่อดูเลขทะเบียน บริษัทให้ชัด แล้วเราก็โทร หาพี่น้อง เพื่อให้เขาแจ้งสายตรวจเพื่อสะกัดจับอีกที แล้วเราก็ขับรถกลับไปทำงาน ไปถึงที่ทำงาน ก็ตกเส้นแดง เซ็นต์ชื่อไม่ทันเลย(ไม่เป็นไร เดือนนึงได้ 4ครั้ง เดือนนี้สายแค่ 1ครั้งเองยังเหลืออีก3) พอถึงที่ทำงาน ปรากฎว่า พี่น้องบอกว่าเขาจับรถได้แล้ว ให้เราไปเจรจากัน
เมื่อไปถึงก็มีพี่ตำรวจ คนขับรถทัวร์ พนง.อีก2คน พอถึง คนขับรถ มันก็ลงมาดูที่รถแล้วพูดว่าไงรู้ไม๊ มันบอกว่า" โธ่ ถลอกแค่นี้เอง ขัดสีนิดหน่อย แล้วทาทับก็หายแล้ว ถ้าผมตั้งใจชนท้ายจริง ป่านนี้รถพี่ยุบกว่านี้เยอะ" คิดดู๊ ดูมันพูด(คิดในใจนะ) เราก็ยืนฟังเฉยๆ แต่เราก็โทรตามประกันเรามาด้วย แต่ตอนนี้ประกันยังไม่มา เราคิดในใจ ว่า ถ้าเราตกลงกันไม่ได้ เราก็คงไปแจ้งความแล้วไปเจรจากันที่โรงพัก คนขับรถมันก็เดินไปเดินมา แล้วตำรวจก้ให้มันโทรหาเถ้าแก่ กับบริษัทประกัน สักพักบริษัทประกันของมัน ก็มา ก็มาดูบาดแผล ถ่ายรูปอะไรทำนองนี้ คนขับรถมันก็ไม่ยอมรับผิด (เพราะว่าถ้าไม่ยอมรับผิด ประกันมันเคลียร์ไม่ได้ ก้ต้องไปแจ้งความ แต่ถ้ามีคนผิด ก็ให้บริษัทประกันฝ่ายนั้นยอมจ่ายค่าเสียหายไป) พูดอะไรอยู่ตั้งนาน จนเถ้าแก่เค้ามาก็บอกว่า"อย่างนี้ ฝ่ายเค้าเองผิด เขียนยอมรับผิดไปเลย ก็โอเค จะได้จบเรื่อง แต่มันไม่จบเท่านั้นซิ พี่น้อง...ปรากฎว่า เมื่อประกันของบริษัทรถทัวร์นี้มันดูกรมธรรม์แล้วปรากฎว่า หมดอายุ ก็เลยต้องตกลงกันใหม่โดยที่ประกันรถเราเป็นประกันชั้นหนึ่งซ่อมศูนย์ฯ เพราะฉะนั้น ต้องไปตีราคาค่าซ่อมที่ศูนย์ฯ ก็ต้องไปที่ศูนย์ฮอนด้า เราก็ต้องขับรถไป ซึ่งอยู่ไกลพอสมควร หลายสิบกิโลเลยล่ะ กะว่าวันนี้ต้องให้เสร็จเรื่องเสร็จราว พอมาถึง ก็ปรากฎว่า เค้าทำประกันกับอีกบริษัทนึง ซึ่งเราก็ให้ ประกันเค้าคุยกันเอง ซึ่งประกันเราเค้าก็ บอกว่า "ฝ่านนู้นเค้าก็ยอมรับผิดนะ แต่คอให้ไม่ต้องแจ้งความ แล้วให้ไม่ต้องพูดเรื่องที่คนขับรถมันขับหนี" เราก็โอเค เพราะ เราก็ไม่อยากเสียเวลามากนัก แล้วมันก้มีคนมารับผิดชอกเรื่องการซ่อมรถแล้ว ก็โอเค กว่าจะเสร็จเรื่องราววันนี้ ก็ปาเข้าไป เที่ยงพอดี เริ่มหิวแล้ว...
เราลืมเล่าให้ฟังว่า ตอนที่ ไปดูรถ เราไปกับพี่น้อง ไปกันสองสาว(สวยๆ) แต่พอตอนที่จะไปที่ศูนย์ฮอนด้า เราไปกับพี่ไข่ (พี่หมอฟันที่สนิทกันมากอีกคนนึง แต่ต้องไปรับที่คลินิก) เพราะว่าพี่น้องมีงานจ่ายยาต้านไวรัส วันนี้มีคลินิกผู้ติดเชื้อ ซึ่งความจริงวันนี้เราต้องลงตรวจด้วย แต่ว่ามาเกิดเรื่องซะก่อน ก็เลยว่า ถ้าเรากับพี่น้องไม่อยู่ทั้งสองคน สงสัยจะมั่วไปกันใหญ่ ก็เลยต้องเปลี่ยนตัว ไปรับพี่ไข่ที่คลินิก ตอนโทรไป ก็บอกว่าพี่ เปิ้ลโดนชนตูด พี่ไข่ถามว่า"ชนตูดเปิ้ล หรือตูดรถ" อิอิอิ อารมณ์ขันท่ามกลางความเครียด ก็เหตุการณ์ก็จบลงด้วยดี กว่าจะเข้าที่ทำงานก็ปาเข้าไปเกือบบ่ายโมง เหนื่อยชะมัดเลย
อ้อ เราลืมเล่าให้ฟังเรื่องประกันของเรา กว่าจะมาเราก็เกือบจะตกลงกันได้ในช่วงแรก เรายังพูดกันเล่นๆเลยว่า สงสัย ประกัน มันต้องขี่มอ'ไซค์แน่เลย มันถึงได้มาช้า มาช้ามากๆ ปรากฎว่า เค้าขี่มอ'ไซค์มาจริงจริ้ง แต่ก็ทันเวลาตรงที่ว่า รถทัวร์มันขาดประกัน ก็เลยต้องเคลียร์กันอีกรอบ
บทสรุปของประสบการณ์วันนี้
ก็จบแล้วสำหรับเหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้น...เหนื่อย...เครียด ในวันนี้
มาฟังเรื่องตื่นเต้นครับ
สบายดีไหมครับ
แวะมาเยี่ยมด้วยความคิดถึง
สวัสดีครับ
อ่านสนุกและตื่นเต้นดีครับ ผมก็เคยโดนรถชนนะครับ แต่เป็นมอเตอร์ไซต์ชน ...
ตื่นเต้น และเครียดพอกัน
หวัดดีค่ะ อ.เปื้ล
ดีนะ เป็นพี่จะคิดว่าประกันคงกำลังไสรถสามล้อแดงมามั่ง มอไซค์ยังเร็วไปนะหมเปิ้ลเจอโชคร้ายแลว โชคดีจะตามมาเสมอ
สวัสดีครับคุณพี่อาจารย์หมอเปิ้ล
อยากถามว่าคล้อง/ห้อย หลวงพ่ออะไรครับขลังจริงๆ -_-'' ไฟแดงแถวสี่แยก จิรประวัติหรือเปล่าครับ แถวนั้นเคยมี กรณีรถรับส่งนักเรียนจอดติดไฟแดง แล้วรถบรรทุกขับมาเสยท้าย ใช่มั้ยครับ น่ากลัวมากๆ รุ่นพี่คนหนึ่งที่อยู่ประชาสงเคราะห์จังหวัด (สนง.พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ ในปัจจุบัน) เล่าให้ผมฟังว่า นำรถราชการ ออกภาคสนาม ติดไฟแดงแถวๆ สี่แยก อ.หนองบัว แต่นิสัยแกชอบชำเลืองมองกระจกหลัง แล้วแกเห็นว่ารถคันหลังมันวิ่งมาแบบไม่มีทีท่าว่าจะเบรก แกจึงดึงเบรคมือ เพราะกลัวว่าถ้าถูกเสยท้ายแล้วรถแกจะพุ่งไปเสยรถคันหน้า (กรณีนี้เราก็ยังมีความผิดที่ชนท้ายชาวบ้าน กฎหมายถือว่า ให้จ่ายค่าซ่อมหน้ารถตัวเอง ส่วนท้ายรถที่ถูกชนให้คนชนท้ายเป็นคนจ่ายค่าซ่อม (กรณีที่จอดติดไฟแดงแล้วชนท้ายต่อกันเป็นโดมิโน่)
นี่คุณพี่ยังถือว่าโชคดีนะครับ โชคดีจริงๆ ที่ไม่ได้เจอสองเด้ง สามเด้ง ผมถึงได้ถามว่าคล้อง/ห้อย หลวงพ่ออะไรไว้ในรถ หรือกับตัวหรือเปล่างัยล่ะครับ :)
ตามมาอ่านจากอนุทินคุณกวินค่ะ
มัทเคยโดนแบบ 2 เด้งมาแล้ว เป็นคันกลางค่ะ แต่ว่าผู้หญิงคนที่มาชนมันเค้ามาขอโทษใหญ่เลยค่ะ เพราะมันลื่นฝนตกหนัก เป็นทางโค้งเลี้ยวลงทางด่วนพอดี คนข้างหน้าก็อารมณ์ประมาณว่า ผมเห็นแล้วหล่ะ ต้องมาโดนผมด้วยแน่ๆ เซ็งกันทุกคน แต่เค้าบอกว่าไม่เป็นไร คนที่ยับสุดคือคันท้ายสุด รถมัทแข็ง เป็นรอยยุบแต่กันชนนิดหน่อย คันข้างหน้าก็ถลอกนิดหน่อย ฝนตกด้วย ก็แลกข้อมูลกัน เซ็นเอกสารกันเองเลย ไม่ได้เรียกให้ประกันมาแต่โทรหาเอาเฉยๆ เพราะรูปการณ์ชัดมาก จบลงตามกฎหมาย
นับถือกรณีหมอเปิ้ลมากเลยค่ะ อ่านแล้วเหนื่อยแทน
ขอลปรร. ว่าที่แวนคูเวอร์ แคนาดานี้ ประกันเป็นของรัฐ บริษัทเดียวกันหมด พอมีรถชนก็ให้แลกเบอร์กัน มีกล้องก็ถ่ายรูป ไม่มีก็ไม่เป็นไร แล้วคนแถวนั้นเค้าก็เป็นอันรู้กัน จะมีพยานที่เห็นเหตุการณ์เดินมายื่นเบอร์หรือนามบัตรให้โดยอัตโนมัตื แล้วพยานก็กลับไปคือให้โทรหาเค้าถ้ามีปัญหา มัทเห็นครั้งแรกๆยังทึ่งเลยค่ะ ระบบนี้ดีจริงๆเพราะฉะนั้นที่เค้าจะลงมาจัดการที่ที่เกิดเหตุไม่เกิน 5 นาทีด้วยซ้ำ แต่ถ้าชนมากๆมีคนเจ็บถึงจะเรียนตำรวจกับ paramedics (แต่ก็ไม่ต้องเรียนประกันอยูาดีค่ะ)
ตัวเจ้าของรถก็ไปที่บริษัทประกันหรือโทรหาแล้วก็เอารถไปเข้าอู่ที่เซ็นสัญญากับ auto plan นี้ จบ...
แต่เบี้ยประกันแพงมากค่ะ ปีละ $2000 up ลปรร. ประสบการณ์ต่างเมืองค่ะ : )
แวะเข้ามาอ่านตอนพัก coffee break ทำการบ้านส่ง Present KM
สวัสดีค่ะ อาจารย์ sarah พอลล่าเคยโดนชนท้ายสี่คันรวด เราอยู่ครันหน้าสุด เป็นไงอ่ะ ขับคนเดียวด้วย อีกสามคัน ชายหนุ่มด้วยอ่ะ เวลาสองทุ่ม แม่เจ้า เราไม่ลงจากรถหรอก เพราะ เราไม่ผิดนี่นา ... ประกันกว่าจะมารอนานมากๆๆ รถติดยาวมากเลย แต่ก๋ขายไปแล้ว รถคันนั้น อิอิ
ขอบคุณ ครูโย่งที่เข้ามาเม้นท์เป้นคนแรก เอารางวัล ความเร็วอันดับหนึ่งไปเลย
ขอบคุณ คุณจตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร ที่เข้ามาเม้นท์เป็นคนที่สอง
ขอบคุณ pa_daeng [มณีแดง คนสวย แซ่เฮ] ที่เข้ามาให้กำลังใจค่ะ
ขอบคุณ คุณหมอนนท์ ที่ให้กำลังใจค่ะ
ขอบคุณ คุณนายตั้ง นะค่ะที่เข้ามาเม้นท์
ขอบคุณ คุณกวิน/คุณมัทนา/อ.พอลล่า/microcosm
แต่สำหรับ microcosm ค่อยกลับไปเขียนใบincidence วันหลัง วันนี้ให้พักก่อน แต่ไม่เขียน ไม่ได้นะจ๊ะ
สวัสดีค่ะ
เคยเหมือนกัน แต่เป็นมอเตอร์ไซต์พ่วงข้างมาครูดรถเราด้านข้างเป็นทางยาวแผลลึกทีเดียว ตามไปเหมือนกันเลย เป็นร้านขายส่งของ รถพ่วงคันนั้นลูกจ้างขับ นายจ้างออกมาช่วยเจรจา บอกว่ายินดีชดใช้ค่าเสียหายให้ตามความเหมาะสม แล้วจะไปหักค่าจ้างนายคนนั้นอีกที ค่าจ้างวันละ 120 บาท แต่จะหักให้เราวันละ 200 บาท รวม 20 วัน เราถามเขาว่าลูกเมียเขาล่ะมีรายได้อะไรหรือเปล่า คำตอบคือเขาหาเลี้ยงอยู่คนเดียว วันนั้นเลยกลับบ้าน ไม่ได้ไปทำงาน และบอกให้คนที่บ้านช่วยแก้ปัญหาให้ คนที่บ้านก็แสนดี เอาสีที่เขาแถมมากับรถออกมาป้ายซ้ายป้ายขวา บอกเราว่าฟาดเคราะห์ไปละกัน รถคันโก้ของเราถ้ามองดี ๆ จะมีแถบขวางยาวตลอดแนวตัวถังข้างซ้าย โห เท่ซะไม่มี...แต่ก็ดีใจที่ไม่ทำให้ครอบครัวนายคนนั้นต้องอดข้าวไปเป็นเดือน...เล่าสู่กันฟังค่ะ
ขอบคุณ คุณครู วรางค์ภรณ์ เนื่องจากอวน . นายประจักษ์ ที่เข้ามาให้กำลังใจค่ะ