อาลัยรัก

ครั้งหนึ่งเราเคยอยู่ร่วมกัน

พี่วัช หรือป้าวัช ของน้องๆ.. อาจารย์วัชรี  กาชัย ครูเชี่ยวชาญ คศ.4 กลุ่มสาระภาษาไทย ครั้งหนึ่งที่เราเคยอยู่ร่วมกัน ทำงานประชาสัมพันธ์ ทำหน้าที่พิธีกรในงานต่างๆร่วมกันก็บ่อยครั้ง ความรักและความผูกพันธ์ ดิฉันยังจำได้แม่นยำในความกรุณา ที่พี่วัชให้คำแนะนำปรึกษาเมื่อครั้งดิฉันจะไปสอบบัตรผู้ประกาศข่าวสถานีวิทยุ ที่กรมประชาสัมพันธ์ เทคนิควิธีการในการออกเสียงภาษาไทยที่ถูกต้องตามอักขระ ดิฉันหมั่นฝึกฝนจนกระทั่งสามารถสอบผ่าน แล้วมีโอกาสได้เป็นนักจัดรายการอิสระ (ไม่สังกัดบริษัทใดๆ) จัดรายการทุกวันหลังเลิกเรียน ที่สถานีวิทยุหลายแห่งทั้งหนองคาย และอุดรฯ จนกระทั่งมีชื่อเสียงและป็นที่รู้จักในวงสังคม และคนทั่วๆไป เป็นประสบการณ์ที่ครั้งหนึ่งในชีวิต ดิฉันได้ทำในสิ่งที่ดิฉันชอบแล้ว (แต่เดี๋ยวนี้ไม่ได้จัดรายการแล้ว) ทุกวันนี้ดิฉันให้เวลากับการเรียนการสอนนักเรียนอย่างเต็มที่ ดิฉันได้ข้อคิดหลายๆอย่างเมื่อเห็นความสูญเสียของคนที่อยู่รอบข้างดิฉัน มีทั้งคนที่ดิฉันรัก รู้จัก และคุ้นเคย ไม่อยากแม้แต่จะฟังและรับรู้ ว่าคนนั้นเสีย คนนี้ป่วย ต้องใช้เครื่องหายใจแล้ว ตอนนี้อยู้ห้อง ไอ ซี ยู.....เฮ้อ!!!! ดิฉันไม่ใช่คนอ่อนแอ แต่....ไม่เข้มแข็งพอที่จะรับทราบการเสียชีวิตของคนที่เรารัก โดยเฉพาะกับคนที่เรารักผูกพันธ์ และคุนเคยกันเป็นอย่างดี  ดิฉันขอแสดงความอาลัยรักแด่.."พี่วัช หรือ ป้าวัช" ที่ทั้งครู นักเรียนและนักการภารโรงทุกคน ให้ความรัก เคารพ และนับถือมาโดยตลอด พี่วัชเสียชีวิตเนื่องจากเป็นโรคมะเร็ง และปอดติดเชื้อ เสียชีวิตเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม ที่ผ่านมา วันนี้...6  สิงหาคม 2551 เวลา 16.00 น. จะประกอบพิธีพระราชทานเพลิงศพ ที่วัดโพธิสมภรณ์ อุดรธานี ดิฉันก็จะไปแสดงความอาลัยเป็นครั้งสุดท้ายเช่นกัน  หากพี่วัชรับรู้ได้... ขอให้พี่วัชรับทราบว่าทุกคนรักและอาลัยพี่มาก และยังจดจำภาพในอดีตได้เสมอ และตลอดไปนะคะ...ขอให้พี่วัชจงหลับให้สบายเถอะค่ะ.......ตู่

[ขจิต ฝอยทอง]

• ขอไว้อาลัยด้วยคนครับ
• ท่านไปดีแล้วครับ
• แต่ความดีของท่านยังอยู่ครับ