คำนำ
จากประสบการณ์ตอนเป็นครูใหม่ๆได้เดินดูครูรุ่นพี่สอนภาษาไทยในชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 มีความสงสัย และอยากรู้ว่าทำไมเด็กประถมศึกษาปีที่ 1 ส่วนมากยังอ่านไม่ออก ก็พบว่าคุณครูมีเพลงสอนเป็นส่วนใหญ่ แต่เพลงที่คุณครูนำมาใช้สอนนั้นยาวมาก และจำยาก ผู้แต่งจึงเริ่มแต่งเพลงสั้นๆและมีความหมาย โดยทำนองเพลงนั้นผู้แต่งไม่มีความรู้เรื่องทางดนตรี แต่สมัยเด็กๆ จำได้ว่าแม่จะเล่านิทานและร้องเพลงกล่อมให้ฟังทุกคืน ซึ่งลักษณะของเพลงกล่อมเด็กนั้นจะร้องอย่างไรก็ได้แล้วแต่ว่าแม่จะถนัดอย่างไร และจุดประสงค์ของเพลงกล่อมลูก ก็เพื่อให้ลูกหลับอย่างมีความสุขและแม่ก็มีความสุขที่ได้ทำหน้าที่ของแม่ฉันใด เพลงที่ผู้แต่งเรียบเรียงขึ้นก็เพื่อให้เด็กได้เรียนภาษาไทยอย่างมีความสุข และผู้สอนก็มีความสุขที่ได้ทำหน้าที่ครูอย่างเต็มความสามารถฉันนั้น
จะอย่างไรก็ตามเพลงเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยในการสอนเท่านั้นครูต้องพัฒนาออกแบบการเรียนรู้ที่หลากหลายโดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ และที่สำคัญความรักและความจริงใจที่ครูต้องมีต่อ “ลูกศิษย์”
อนึ่ง ข้าพเจ้าขอขอบคุณท่านที่กรุณาแนะนำชี้แนะและให้ความอนุเคราะห์ตรวจสอบจนจัดพิมพ์เป็นรูปเล่มสำเร็จ โดยท่านที่มีรายชื่อดังต่อไปนี้
1.นายสันทิศ รุ่งแกร ผู้อำนวยการโรงเรียนพรพระร่วงประสิทธิ์
2.นางทัศนียา จันทรังษี รองผู้อำนวยการโรงเรียนพรพระร่วงประสิทธิ์
3.นางสาวสาวิตรี สิงห์ใหม่ หัวหน้าหมวดวิชาภาษาไทย
4.นางสาวอรทัย มั่งสมบัติ หัวหน้าวิชาการ
5.ว่าที่ร.ต.ยงยุทธ ยอดมงคล ผู้ให้ความรู้และแนะนำการใช้ web blog gotoknow
สุดท้ายความดีของเพลงทั้งหมดนี้ถ้ามีประโยชน์ต่อการเรียนการสอนอยู่บ้าง ผู้เขียนขอมอบความดีทั้งหมดให้กับแม่ที่กล่อมลูกทุกคน โดยเฉพาะคุณแม่ของผู้เขียน
“นางเหรียญ ชูสร้อย” ผู้ล่วงลับไปแล้ว
นายปรีชา ชูสร้อย
โรงเรียนพรพระร่วงประสิทธิ์
ตำแหน่ง ครูชำนาญการ
สวัสดีครับ พี่ชาย