วันนี้ตอนเช้าผู้เขียนทบทวนแนวข้อสอบภาษาอังกฤษให้นิสิตกลุ่มที่ 1 ที่ส่วนใหญ่มาจากคณะศึกษาศาสตร์และพัฒนศาสตร์ คาดว่าในอนาคตเราอาจได้คุณครูคณิตศาสตร์ ครูคอมพิวเตอร์ ครูพละศึกษา ครูสุขศึกษา ที่ดีหลายคน ถ้าเราเป็นครูมีความใกล้ชิดกับลูกศิษย์ เป็นคนช่างสังเกต ไม่สอนแต่เฉพาะวิชาการ นอกจากนี้ควรสอนศีลธรรมและจริยธรรมด้วย ให้เขาเป็นคนดี คนเก่งแต่ไม่ใช่เป็นคนเก่งแล้วโกง ยิ่งคนที่จะออกไปเป็นคุณครูด้วยแล้วอย่างน้อยควรมีจรรยาบรรณและจิตวิญญาณของความเป็นครู เมื่อสอนและสังเกตบ่อยๆเราจะบอกว่าได้ว่าลูกศิษย์เราเป็นเช่นไร
อยากบอกว่าที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสนนิสิตส่วนใหญ่ใช้จักรยาน ลองดูภาพจักรยานนะครับ
ผู้เขียนเลยสนใจว่าจักรยานมีประวัติเป็นมาอย่างไร มีชนิดไหนบ้าง ตอนไปงาน KM ภูมิภาคคุณหมอคนชอบวิ่ง(แต่ขี่จักรยาน อิอิๆ) พาไปดูวัดหนึ่งเสียดายจำชื่อวัดไม่ได้ ในโบสถ์ มีจักรยานโบราณหลายคันผู้เขียนเลยถ่ายมา ทำให้คิดถึงจักรยานสมัยคุณพ่อคุณแม่ (แม่เล่าให้ฟังว่าสมัยก่อนมีใบขับขี่จักรยานด้วย) ผู้เขียนขาสั้น จักรยานผู้ชายมีที่กั้นตรงกลาง ผู้เขียนต้องเอาขาแหย่ไปตรงกลางปั่นเนื่องจากไม่สามารถนั่งตรงที่เบาะนั่งปั่นได้ (ต้องระวังไม่ให้ชนกับอะไร ไม่อย่างนั้นพอตกลงมากระแทกกับเหล็ก อาจสูญ…ได้ อิอิๆๆๆ) สองภาพนี้ครับจากพิษณุโลก
ภาพนี้เป็นนิสิตกลุ่มที่ผู้เขียนสอน คนที่ตัวเล็กๆๆ(ย้ำว่าตัวเล็กๆๆ) คือน้องหนู ผู้ชายคือ นที (ผู้เขียนชอบเรียกว่า นายแม่น้ำ อิอิๆ) พอเลิกเรียนก็รวมกลุ่มกันปั่นกลับหอพักหรือไปเรียนวิชาอื่นๆพร้อมๆกัน
ผู้เขียนมาคิดเองเล่นๆๆว่า การปั่นจักรยานก็เหมือนการดำเนินชีวิต ปั่นมากไป ปั่นเร็วไปหรือทำงานมากไป ก็หมดแรง ปั่นช้าไปหรือทำงานช้าไป งานก็ไม่เสร็จ การปั่นจักรยานและการดำเนินชีวิตต้องมีความพอดี การปั่นจักรยานต้องมีจุดมุ่งหมายว่าไปที่ใด เหมือนชีวิต เราควรตั้งจุดมุ่งหมายของชีวิตว่าจะทำอะไรที่เป็นประโยชน์แก่ตนเอง สังคมและประเทศชาติ อย่าใช้ชีวิตไปวันๆๆไม่มีจุดมุ่งหมาย ฝรั่งเรียกคนประเภทนั้นว่า deadwood (ลองไปทำดูว่าได้กี่คะแนน) อยากถามว่าท่านได้ตั้งจุดมุ่งหมายในชีวิตบ้างไหมครับ …ขอบคุณมากครับที่เข้ามาอ่าน ขอไปปั่นจักรยานชีวิตต่อก่อนครับ อิอิๆๆๆๆ
ซ้อนท้ายจักรยานท่านพี่อ็อดมาเยี่ยมค่ะ ^^
โอ๊ย... โดนๆๆๆๆ ท่านตั้งเป้าหมายในชีวิตไว้อย่างไร .... ตอนนนี้ก็ขี่จรวดอยู่ค่ะ กะจะถึงเป้าหมายเร็วๆ อิอิ
สวัสดีค่ะอาจารย์ ขจิต...
ตามมาดูจักรยาที่ม.เกษตรกำแพงแสนค่ะ
หลังจากนำภาพบรรยากาศที่ม.เกษตรบางเขน
มาให้อาจารย์ชม ตามสัญญาค่ะ
มาแซวน้องนางเอกต้อมหน่อยคะ
* ไม่อยากนึกภาพน้องต้อมซ้อนท้ายท่านพี่ ขาหญ่ายย
* ...* อ้ะ เป้าไผเป้าเผือก เป็นความลับค่ะ ... ว่าแต่ของเจ้าของเองเหอะ ...
* ... คิดถึง จักรยานสีแดง ... คันเก่าของปูที่เกาะ น่ารักมากค่ะ ..
ส่วนของท่านพี่ สีฟ้าใช่ไหมล่ะคะ ? ...
* ท่านพี่รู้ไหมคะ .. จักรยานที่มันส์ที่สุด คือ จักรยานพีชคอร์ มีเกียร์โตย ...
* ...
.... ฝันให้ไกล ไปให้ถึง ... เป้าอยู่ตรงนี้เอง ... ชู้ตเลย ... 5 5 ...
ขอบคุณค่ะอาจารย์
แต่ไม่รู้จะใช้เป็นหรือเปล่า
อิอิ
สวัสดีค่ะอาจารย์
หนูอยู่ ม.1 ร.ร.กาญจนาภิเษกวิทยาลัยฉะเชิงเทรา
น้องพีอยู่ ป.2 ร.ร.จุฑาทิตย์
หนูกับน้องพีสบายดีค่ะแล้วอาจารย์ล่ะค่ะ
วันนี้หนูหยุดเรียนเลยเข้ามาหาคิดถึงอาจารย์มากเลยค่ะ
หนูได้รำที่งานเขตด้วยค่ะวันที่12สิงหาคม
หนูดีใจมากเลยค่ะเพราะหนูจะได้ไปงานเขตเป็นครั้งแรก
จาก มุก ( MooK )
อาจารย์ขจิตค่ะ
หนูเองก็ได้ไปสัมผัสรสชาติการเป็นอาจารย์ (ช่วยอ.จันสอนบางชั่วโมง) สำนึกเลยว่าที่ครูบา อาจารย์พร่ำสอนกันนั้นมีประโยชน์มากมาย แต่ตอนเรียนทำไม๊ ทำไม ไม่สำนึกจำไปให้หมด (จำบ้าง)
เด็กๆ ในวัยเรียน ยังไม่ค่อยตระหนักกับสิ่งที่ผู้มีประสบการณ์บอกค่ะ หลังๆ นี่ เลยสอนน้องแบบให้เจ็บนิดๆ จะได้จำ คือให้ทำไปก่อน พลาดแล้วจะได้จำ แต่วิธีนี้ทำได้บางเรื่องค่ะ
แทนที่จะแลกเปลี่ยนกับอาจารย์เรื่องจักรยาน เหอๆ มาแลกเปลี่ยนเรื่องการเรียนการสอนแทนค่ะ
คิดถึงบรรยากาศปั่นจักรยานไปเรียน
รัศมีสิบกิโล..ไม่ไกลเลย
ตอนนี้จักรยานคันนั้นเหลือแต่โครง..อิๆ
เห็นภาพจักรยานเยอะๆ แล้วน่ารักจังครับ ใน ม.สงขลานครินทร์ไม่ค่อยนิยมปั่นจักรยานกันเท่าไหร่ครับ เพราะที่เป็นที่เชิงเขาสูงๆ ต่ำๆ ครับ
ได้แง่คิดว่าจักรยานชีวิตถ้าจะปั่นข้ามเนินเขา วันแรกๆ อาจจะปั่นไม่ไหว แต่ปั่นข้ามเนินทุกวันไม่นานก็แข็งแรงข้ามได้ครับ แง่คิดนี้มาจากการปั่นข้ามควน (เนิน) มดแดงใน มอ. ครับ
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
ปั่นจักรยาน ที่เกษตร บางเขน ตอนนั้นมีคนปั่นน้อยแล้วค่ะ แต่เมื่อก่อนเยอะค่ะ
เคยปั่นออกกำลังกายเล่นๆค่ะ
ที่กทม. น่าจะมีทางสำหรับปั่นจักรยานโดยเฉพาะก็จะดี แล้วจะทำให้คนหันมาใช้จักรยานมากขึ้น
ลดการใช้น้ำมัน โดยให้มาใช้จักรยานแทน
คนจนอย่างพี่...ไม่มีเงินเป็นอำนาจ...น้ำมันลิตรละหลายบาท..มิอาจหาตังค์มาเติม
เห็นจักรยานเยอะแยะ ดีแฮะ..ความคิดริเริ่ม..ต้องใช้ชีวิตเดิมๆ...รีบเติมลมจักรยาน
พอเห็นจักรยานเยอะๆ แล้ว
นอกจาก ม.เกษตร กำแพงแสน
ยังมีที่สวนรถไปอีกแห่ง
ที่มีจักรยานเยอะมากๆ
ก้อยชอบไปปั่นออกกำลังกาย
ไม่ทราบอาจารย์เคยไปไหมค่ะ
อยู่ที่กรุงเทพนี่ละค่ะแถวๆๆสวนจตุจักร
อากาศดีมากๆเลย ต้นไม้เยอะค่ะ
ผู้คนจะมาออกกำลังกายเยอะมากๆในตอนเย็น
ไว้เดี๋ยวจะนำภาพมาให้ดูนะค่ะ
ว่าธรรมชาติแค่ไหน
อาจารย์ค่ะเรียบร้อยแล้วค่ะ Cbox
ขอบคุณนะค่ะ ที่แนะนำ
ไม่งั้นคงไม่มีกะเค้า
เชยแย่เลยอิอิ
เราก็ใช้จักรยานเหมือนกัน
- สวัสดีครับ อาจารย์ ขจิต
- ผมมาทำงาน ผมก็ปั่นจักรยานเหมือนกันครับ จักรยานเก่าซะด้วย (ตรา จระเข้)
- ประหยัดดีครับ แล้วยังไม่ใช้พลังงานตัวเองอย่างมีสติอีกด้วย
- แต่ที่ ม.ราชภัฏมหาสารคาม นี้ หาคนขี่จักรยานยากครับ โดยเฉพาะนักศึกษาที่มาเรียน มีแต่ มอเตอร์ไซด์ ทั้งนั้นเลย ส่วนอาจารย์มีแต่รถยนต์ทั้งนั้น
- คณบดีคณะของผม ท่านก็ขี่จักรยานมาทำงานเหมือนกันครับ
- ขอบคุณครับ
ขออนุญาตน้อง อ.ขจิต มาเถียงน้อง poo จ๋า โดยเฉพาะจ๊ะ
จักรยานที่มันส์ที่สุด คือจักรยาน เด็ก ที่พี่ค้ำถึงต่ะหาก
ฮา....
สวัสดีครับ อาจารย์
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
ปั่นจักรยาน ได้ออกกำลังกาย
แถมยังช่วยชาติประหยัด อิอิ
แต่อยู่ที่หอของกล้วยแขก ใช้ระบบเดินค่ะ
เพราะว่าไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยเท่าไหร่ 10นาทีก็ถึง
ถ้าวันไหนสาย ก็ใช้ระบบวิ่งๆๆๆๆๆๆ อิอิอิ
ขอบคุณสำหรับข้อคิด จักรยานกับชีวิตนะค่ะ....ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ อาจารย์ขจิต
ปั่นปั่นปั่นปั่นปั่นปั่น
ปั่นรถถีบ ปั่นพร้อม ปั่นชีวิต
ปั่นด้วยจิต ด้วยใจ ด้วยความหวัง
ปั่นด้วยรัก ด้วยความคิด ด้วยพลัง
ด้วยความขลัง ด้วยศรัทธา ที่เรามี
.......................
ขอปั่นโตยเน้อเจ้า... :D
สวัสดีค่ะ
ป้าแดง กำลังจะไปซื้อจักรยานไฟฟ้ามาใช้ค่ะ ขาปั่นบ้าง ไฟปั่นบ้าง ชีวิตคงจะสมดุลย์มากขึ้น รึป่าว
หวัดดีค่ะ..อาจารย์
สวัสดีเจ้าค่ะ ครูเสียงเหน่อๆ
จักรยานน้องจิยางแบนไปแล้ว อิอิ คิดถึงนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ --->น้องจิ ^_^
ข้าพเจ้ามาเยี่ยมค่ะ
บ่อได้ยุ่งดอก
เพียงแค่ทำตัวให้ยุ่งๆเข้าไว้
เพราะอะไร...อิ อิ อิ น่าอายๆ
เพราะเป็นมะนาวต่างนุชนั่นเอง คริ คริ คริ
ลืมบอกว่า
ข้าพเจ้าไม่ถูกกับจักรยาน...
เพราะถีบทีไร ยางแบนทุ๊กที
ฮ่า ฮ่า ฮ่า...
ต้องเปลี่ยนล้อเป็นล้อรถบรรทุก
คริ คริ คริ
ปั่นด้วยจิต ด้วยใจ ด้วยความหวัง
ปั่นด้วยรัก ด้วยความคิด ด้วยพลัง
ด้วยความขลัง ด้วยศรัทธา ที่เรามี
พี่เขียนเก่งจริงๆๆ
ขอบคุณอาจารย์หมูน้อย
มหาวิทยาลัยอาจารย์ก็กว้างนะครับ
ครั้งก่อนไปกับน้องเอก และพี่สิงห์ป่าสัก
อาจารย์สบายดีไหม
ขอบคุณน้องจิ
พรุ่งนี้ไปสุพรรณบุรี
ไปด้วยกันไหม
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ขอให้โชคดีในการสอบฟังภาษาอังกฤษนะครับ
สวัสดีครับ อ.ขจิต
มัวแต่เดินสาย ไม่ค่อยได้อยู่สวน ไม่ค่อยได้เข้ามาใน g2k เคยตั้งใจว่าจะเขียนบอกเล่าวิธีการหัดขับขี่จักรยาน ใน g2k เพราะในตอนที่ผมหัดขับขี่รถจักรยาน ก็ล้มลุกคลุกคลานกันจน ศอก เข่า ถลอกปอกเปิด ไปตามๆกัน แต่ด้วยความอยากขับขี่เป็น ก็เลยไม่กลัวความเจ็บปวด
พอมาถึงช่วงที่ต้องหัดให้กับลูกทั้งสองคน ก็กลัวว่าข้อศอก หัวเข่าของลูกจะเป็นเหมือนผม ก็เลยช่วยจับร้านท้ายไว้จนแน่น ลูกจะได้ไม่ล้มรถ กว่าลูกคนโตจะขับขี่ได้ พ่อต้องทายาแก้เคล็ดขัดยอก หมดไปหลายหลอด
กว่าความฉลาดจะเกิด ก็โง่ไปหลายวัน พอมาหัดรถให้ลูกคนเล็ก ก็เกิดปิ๊งขึ้นมาว่า เวลาขับขี่จักรยาน อยู่ที่เราสามารถทรงตัวได้ หากเราทรงตัวได้ เราก็ไม่กล้วล้ม เราก็ขับขี่ไปได้
เพราะฉะนั้นจะต้องทำอย่างไรให้คนหัดรถ ทรงตัวอยู่บนรถได้
ประสบการณ์ก็บอกว่า หากเรานั่งอยู่บนอานรถ เอาเท้าแตะพื้นข้างใดข้างหนึ่ง เราก็ไม่ล้ม และแรงเฉื่อยของรถ หากเราเอาเท้าดันไปทางข้างหลัง จะทำให้รถเคลื่อนไปข้างหน้าได้
ต่อครับ
ผมเลยบอกให้ลูกเอาเท้าแตะพื้นทั้งสองข้าง (รถก็ไม่ล้ม) ให้ลองยกเท้าขึ้นทีละข้าง ซ้ายที ขวาที ยกขาขึ้นลง ๆ อยู่แบบนี้ หลายๆครั้ง (จนลูกสงสัยว่า พ่อจะมาหัดรถ หรือหัดให้ลูกเล่นกายกรรมกันแน่)
ทำแบบนี้ไปรื่อยๆสักพัก ก็จะทำให้การทรงตัวดีขึ้น
ต่อไปก็เอาเท้าดันไปข้างหลัง รถจะเลื่อนไปข้างหน้า ใช้เท้าสลับ ซ้ายที ขวาที ภาษาของผมคือ ใช้ขา ถ่อรถ ไปเรื่อยๆ รถจะเคลื่อนไปได้เรื่อยๆ ช้าๆ สลับขาซ้ายที ขวาที แตะพื้นให้รถเคลื่อนที่ไปข้างหน้า แรกๆ กลัวล้ม การแตะพื้นของขาจะถี่หน่อย แต่พอเริ่มทรงตัวได้ การแตะพื้นของขาทั้งสอง จะนานขึ้น พอเริ่มทรงตัวได้ดี ก็ยกขาไปวางบนแป้นถีบ แล้วก็ปั่นไปเลย
ลูกคนเล็กเลยใช้เวลาในการหัดรถจักรยานเพียงวันเดียว ก็ฉลุยเลยครับ และที่สำคัญ ผมไม่ต้องไปหายามาทาแก้เคล็ดขัดยอกครับ
สวัสดีจ้า น้องขจิต
วันเสาร์ พี่ไม่ว่างเพราะต้องพาลูกเรียนดนตรี พี่จะฝากขนมไปกับพี่แองทอง ฝากดูแลพี่สาวพี่ด้วยนะ ท่านจะให้ช่วยดูเรื่องงาน วิชาภาษาอังกฤษ ท่านไปเป็นวิทยากรที่นั่น
พี่แสงทองคนซ้ายมือ
ทานซะนะ พวก hyperactive เดี๋ยวจะ ถีบ (ปั่น) จักรยานไม่ไหวนะ อิอิ
ตามมาตอบ ว่า ดอกโพรเทีย รบกวน อ.ขจิตช่วยเฉลยด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
(^___^)
น่าชื่นใจที่ยังเห็นนักศึกษา ม.เกษตรศาสตร์ ยังใช้จักรยานอยู่ ทำให้นึกถึงหนังเรื่องบุญชูผู้น่ารัก เมื่อราว ๒๐ ปีที่แล้ว นักศึกษายังใช้จักรยานกันมาก ทำให้นึกถึงตอนเป็นเด็กสมัยมัธยมเราก็ปั่นจักรยานไปเรียนหนังสือ แต่ตอนนี้มอเตอร์ไซด์เป็นอย่างต่ำ ใครใช้จักรยานอาจดูแปลกแยกอย่างไรไม่รู้ ที่เมืองน่านก็พยายามรณรงค์ใช้จักรยานกัน แต่ก็ยังใช้กันไม่กว้างขวาง ตอนนี้ก็มีการทำเส้นแบ่งทางให้จักรยานในเขตเทศบาลเมืองน่านแล้ว
การใช้จักรยานทำให้ชีวิตช้าลง มีเวลาชื่นชมความงดงามธรรมชาติและวิถีชีวิตของชุมชนได้อย่างดี ตลอดรายทางพบเรื่องราวมากมาย ทำให้จิตแจ่มใสก่อนไปทำงาน และผ่อนคลายหลังเลิกงาน ทุกวันนี้ผมก็พยายามใช้จักรยานเกือบทุกวันครับ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะอ.ขจิต
เห็นภาพจักรยานแล้วนึกถึงสมัยเรียนที่บางเขน แ่ต่ก่อนก็คล้ายๆ กับที่กำแพงแสนค่ะ แต่นั่นก็เข้า ๒๐ แล้วค่ะ อิอิ
สวัสดีครับ อ.ขจิต จักรยานก็เหมือนการดำเนินชีวิต ไม่ผิดเลยครับ คนเราเหมือนจักรยานที่วิ่งอยู่ทุกวัน วันไหนเหนื่อยล้าก็เหมือนชีวิตที่เหน็ดเหนื่อยและต้องการพัก ของผม จักรยานสีแดงครับ
จักรยานกับ ชีวิต เป็นข้อคิดที่ดีจังค่ะ
ขอบคุณ นะคะ
^__^
และ ขอบคุณ อาจารย์นะคะ ที่ให้อภัย ไปตามกลับมาค่ะ 555
ขอบคุณครับคุณขจิต ถ้าจะขี่จักรยานออกถนนใหญ่กรุณาอ่านที่Tipsใน ประวัติย่อหมอจักรยาน ก่อนนะครับ พรศักดิ์ bikeforheaven