เก่าไป ใหม่มา

     เล่าย้อนกลับไป เกือบเดือนกว่าๆ แนได้เข้ามาฝึกสอนที่ โรงเรียนมัธยมวัดบึงทองหลาง สำหรับวันแรกของการฝึก

สอน ต้องขอบอกไว้ที่นี้เลยว่า อาจารย์พี่เลี้ยงของฉันเนี่ย เป็นคนที่ทำงานเรียบร้อยและเป็นระเบียบมากๆ และได้รับ

ประโยชน์และเทคนิคต่างๆมากมายจากอาจารย์พี่เลี้ยง เริ่มต้นง่ายๆเลย คือ การเช็กชื่อ แต่ในที่นี้จะไม่ขอกล่าวถึงนะ

คะ ซึ่งฉันต้องเช็กชื่อนักเรียนทุกคาบ แต่มีอยู่อย่างหนึ่งที่ฉันสงสัยและถามพี่เลี้ยงไปว่า "เช็กชื่อแล้ว ขาดได้ไม่เกิน

กี่คาบคะ?" พี่เลี้ยงของฉันก็ตอบกลัลมาว่า " ไม่มีเกิน" ฉันก็ได้แต่งง และกลับไปคิดว่า เมื่อตอนที่ฉันเรียนอยู่มัธยม

นั้นต้องขาดได้ไม่เกิน 3,5,7,12 แล้วแต่ว่าหน่วยกิตของวิชานั้นๆจะมากหรือน้อย ซึ่งหากขาดหรือไม่เข้าเรียนหลาย

คาบติดต่อกันนั้น สิ่งที่เราจะได้เป็นรางวัลก็คือ "มส" ทำให้ฉันคิดว่า เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว นักเรียนจะเข้ารเรียนหรือไม่

เข้าเรียนได้ตามอำเภอใจงั้นหรือ? จะขาดกี่คาบโดยที่ไม่มีใครว่าและไม่มีกฎว่าห้ามขาดกี่คาบได้ มันดีแล้วหรือ?

โดยยส่วนตัวแล้วฉันคิดว่าการที่เราใช้มาตรการเก่าๆนั้นอาจจะเป็นสิ่งที่เหมาะสมกับยุคสมัยใหม่นี้ก็ได้ เหมือนอย่างที่

เราเห็นตามร้านก๊วยเตี๋ยวที่มักจะโฆษณาว่า เจ้าเก่า สูตรดั้งเดิม ไปต่างๆ นานา แล้วการศึกษาของไทยจะใช้สูตรดั้ง

เดิม (ที่ดี) มาใช้ต่อไปไม่ได้เชียวหรือ.....

 

[ตาหยู]

กฏใหม่ๆ บางเรื่อง ก็คือ กฏเก่าๆในอดีต

[มะปรางเปรี้ยว]

สวัสดีค่ะ

มาอ่านภารกิจของคุณครูฝึกสอน เลยแวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ

โรงเรียนมัธยมวัดบึงทองหลาง อยู่ในซอยลาดพร้าว 101 ใช่ไหมคะ เมื่อก่อนนั่งรถผ่านเกือบทุกวันเลยค่ะ