โยมแม่

19-7-51

ดิฉันได้รับโทรศัพท์จากพระป๋องว่าจะมาที่ศาลาลุงชินกับหลวงพ่อปราโมทย์   ให้โยมแม่ไปคอยที่ห้องที่จัดไว้ให้หลวงพ่อพักก่อนเทศน์

หลวงพ่อให้แม่มาคุยในห้องเฉพาะเพื่อจะได้คุยกับพระได้สดวก

เมื่อถึงวันอาทิตย์ของสัปดาห์ที่ 3    ดิฉันมาถึงศาลาประมาณ7.30น

ดิฉันไปถามเจ้าหน้าที่และแจ้งว่าพระโทรมาบอกให้มาคอยที่นี่

เจ้าหน้าที่ บอกให้รอก่อน      ให้มาคอยพระเวลา  8  โมงเช้า

จิตขณะนั้นนึกถึงเวลาคนไข้ไปหาหมอและเจ้าหน้าที่ชี้บอกให้คอยก่อนหมอยังไม่มา 

ดิฉันฝืนยิ้มแต่ในใจเริ่มขุ่นมัว

เมื่อถึงเวลาก็ขออนุญาติไปคอยพระและหลวงพ่อ

หลังจากหลวงพ่อและพระมาถึงดิฉันมีโอกาสคุยกับแม่ชีที่มาพร้อมหลวงพ่อ

แม่ชีถามว่ารู้จักหมอสมเกียรติใหม  

ดิฉัน นึกไม่ออก     แต่มานึกได้ทีหลังว่าน่าจะเป็นเพื่อนเราเนื่องจากคุณหมอเป็นญาติท่าน

เมื่อมีโอกาสคุยกับลูกพระบอกว่า

หลวงพ่อบอกว่าโยมแม่เป็นคนดัง     คุยกับใครๆก็รู้จัก  

ต้องขอบคุณองค์กรที่ทำงานจนคนรู้จักเพราะออกทีวีบ่อยๆ ในช่วงที่   รักษาซาร์  และเอดส์ 

วันนั้น

    หลวงพ่อสอนให้รู้จักทำสิ่งที่มีสาระแก่ชีวิตคือการรู้กายรู้ใจ และการมีสติในชีวิตประจำวัน

ลูกหน้าตาผ่องใสดี

ใจดิฉันพองเพราะคิดว่า     เราก็ดังเหมือนกันนะ  

น้องๆเราได้รางวัลเยอะ

ทั้งหมอและพยาบาลและนักเทคนิกการแพทย์   นักสังคมสงเคราะห์

ดิฉันพลอยดังไปกะเขาด้วย

ต้องขอบคุณน้องๆค่ะ

เรื่องนี้สอนว่าจิตเราบังคับไม่ได้   เดี๋ยวยินดีเพราะมีคนชม   เดี๋ยวก็ยินร้ายเพราะคนไม่ตามใจ

ทำให้ลดตัวตนลงค่ะ

[maibok]

ขอโทษแทนทีมงานวิมุตติด้วยครับ

แก้ตัวใหม่วันหลังนะครับ