ร้อยกรองสะท้อนความรัก ความเศร้า

วันที่26 มิถุนายน ของทุกปี วันที่คนไทยภูมิใจ วันที่มีกวีเอก กวีที่คนไทยทุกคนรู้จักและซาบซึ้งเป็นอย่างดี

 ร้อยกรองสะท้อนความรัก ความเศร้า

             ควรจะบันทึกเรื่องนี้ตั้งแต่วันที่ 26 มิถุนายน2551 แต่ขัดข้องทางเทคนิค

             ปี 2329 ปีเกิดของท่านสุนทรภู่ ท่านเกิดในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น สมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก  ขอบันทึกรวบรวมผลงานท่าน ถ้าผิดแก้ไขให้ด้วยนะคะ         

                โคบุตร (สมัยรัชกาลที่1)เป็นวรรณกรรมเรื่องแรก

               นิราศ 9 เรื่อง นิราศเมืองแกลง นิราศเรื่องแรก และยาวที่สุด นิราศพระบาท  นิราศภูเขาทอง นิราศเรื่องเยี่ยมยอด และสั้น เศร้า จับใจเป็นที่สุดที่สุด นิราศเมืองสุพรรณ (วรรณกรรมนิราศที่แต่งเป็นโครง) นิราศวัดเจ้าฟ้า นิราศอิเหนา  นิราศพระปฐม นิราศเมืองเพชร(สมัยรัชกาลที่3)

                 พระอภัยมณี (สมัยรัชกาลที่ 2) สุดเยี่ยมวรรณกรรมไม่มีใครที่ไม่รู้จัก เสภาขุนช้างขุนแผน(ตอนกำเนิดพรายงาม สมัยรัชกาลที่ 2) สวัสดิรักษา   กาพย์พระไชยสุริยา  ลักษณวงษ์ สิงหไตรภพ บทละครอภัยนุราช รำพันพิบาป

            ชอบบทประพันธ์ที่ท่านสะท้อนความรัก ความเศร้าที่ไพเราะ อยากแลกเปลี่ยนนะคะ และบันทึกไว้เป็นความรู้สึกดีๆที่ชอบมาตั้งแต่วัยเด็ก

              จากนิราศพระแท่นดงรัง  " อันเมารักมักหลงพะวงรัก ใครจะชักฉุดไว้ก็ไม่ไหว กำลังมืดเมามัวไม่กลัวใคร คงจะไปหารักที่พักพิง" 

 จากนิราศพระบาท "แสนอาลัยใจหายไม่วายห่วง ดั่งศรศักด์ปักซ้ำระกำทรวง..... "เจ้าของตาลรักหวานขึ้นปีนต้น  ระวังตนตีนมือระมัดมั่น  เหมือนคบคนคำหวานรำคาญครัน  ถ้าพลั้งพลันเจ็บอกเหมือนตกตาล"

นิราศภูเขาทอง "ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน"

จากพระอภัยมณี "รักนักมักหน่ายมักหายรัก ถ้าคิดนักมักงงมักหลงไหล"

จากพระอภัยมณี  "ในเพลงปี่ว่าสามพี่พราหมเอ๋ย ยังไม่เคนเชยชิดพิศมัย ถึงร้อยรสบุปผาสุมาลัย จะชื่นใจเหมือนสตรีไม่มีเลย..."

ความรักของแม่ลูก จากขุนช้างขุนแผน" เห็นฝูงนกกกบุตรสุดเศร้า โอ้ลูกเราไม่รู้ว่าอยู่ไหน ชะนีโหวยโหยหวนรัญจวนใจ ยิ่งอาลัยแลหาน้ำตานอง" "แม่รักลูกลูกก็รู้อยู่ว่ารัก คนอื่นสักเหมือนแสนไม่แม้นเหมือน จะกินนอนวอนว่าเมตตาเตือน จะจากเรือนร้างแม่ไปแต่ตัว"

(มีต่อค่ะ)

 

            

[ชัดเจน ไทยแท้]

บันทึกต่อนะคะ

วันศุกร์วันสบายๆสัปดาห์นี้ไม่เครียด อยากบันทึกถึงท่านกวีในดวงใจ อยากจดจำว่าคำประพันธ์ที่ไพเราะมาจากบทประพันธ์ใดของท่าน

บทประพันธ์ต่อไปนี้จากนิราศพระปธม บทกลอนที่ไพเราะ หวาน กินใจมาก หลายคนคงคุ้นหูซึ่งเป็นบทเพลงอันไพเราะในเวลาต่อมาถึงปัจจุบัน

แม้เป็นไม้ให้พี่นี้เป็นนก ให้ได้กกกิ่งไม้อยู่ไพรสันฑ์

.............

แม้นเป็นบัวตัวพี่เป็นแมงภู่ ได้ชื่นชูสมชมเกสร

เป็นวารีพี่หวังเป็นมังกร ได้เชยช้อนชมทะเลทุกเวลา

..............

แม้นเป็นถ้ำน้ำใจใคร่เป็นหงษ์ จะได้ลงสิงสู่ในคูหา

แม้นเนื้อเย็นเป็นเทพธิดา พี่ขออาศัยเสน่ห์เป็นเทวัญ

[ัดึะดึ]

ิะุ