ตามติดนักประเมินสมศ.ตอนที่ 1 งง

      ครูน้อยโชคดีที่มีโอกาสได้ติดตามพ่อครุไปดูการประเมินวิทยาลัยชุมชนหนองบัวลำภู เราออกเดินทางจากสวนป่าฯ ด้วยรถตู้ โดยใช้เส้นทางสตึก-ขอนแก่น-เขื่อนอุบลรัตน์-หนองบัวลำภูและมีคนขับรถไปด้วย 2 คน แต่พอถึงเขื่อนอุบลรัตน์พ่อครูบอกว่า "ครูน้อยเราแวะเข้าไปโรงพยาบาลเขื่อนก่อนนะ เพื่อขอคารวะเจ้าที่ในการผ่านด่านสัก 10 นาที"  และเมื่อคนรถเปิดประตูให้ พ่อครูก็จ้ำอ้าวขึ้นโรงพยาบาลไปทันที พร้อมๆ กับที่หมอเขียววิ่งลงมาต้อนรับ สักครู่คนรถคนหนึ่งก็ถามขึ้นว่า "ครูน้อยครับ 
ครูบาเพิ่นบ่สบายติ เพิ่นคือฟ่าวแท้ แล้วศาลเจ้าที่ว่าอยู่ไสอยู่เทิ่งโรงพยาบาลนั่นบ่ เพิ่นคือได้มาไหว้เจ้าที่อยู่ที่นี่ครับ" คำถามถี่ยิบทำให้ครูน้อยยืนงงเช่นกัน งงกับความไม่ทันของคนรถ และยิ่งงงกับความไม่ทันของตนเองได้แต่ยิ้มแล้วรีบวิ่งตามพ่อครูไป ทันเห็นคุณหมออภิสิทธิ์ออกมารอรับพ่อครูที่ประตูห้องตรวจไข้แล้วพยุงกันไปนั่งลงเก้าอี้ในห้องนั้น ครูน้อยยิ่งงงไปใหญ่ เอ๊ะพ่อครูอาการหนักเหรอ แต่เมื่อเช้าก็ไม่มีอาการอะไรนี่ งง งง งง จนกระทั่งมีเสียงคุณหมอเรียก "ครูน้อย เชิญข้างในครับ" ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบตามประสาคนคุ้นเคยกันแล้วพ่อครูบอกว่า "ผมแวะนำปั๊มน้ำมันมาฝากคุณหมอ 8 ปั๊มครับ" และแล้วคุณหมออภิสิทธิ์ก็กลายเป็นคนที่สามที่มีคำถามพร้อมกับคำว่า งง ฉายชัดอยู่ในดวงตา ปั๊มน้ำมันอะไรครับ

                                 

        ด้วยความตั้งใจของพ่อครูที่จะแวะโรงพยาบาลเขื่อนอุบลรัตน์เพื่อนำต้น "น้ำมัน"(ชื่อที่พ่อครูเรียกต้นเอกมหาชัย) ไปฝาก ผอ.โรงพยาบาลคุณหมออภิสิทธิ์ ธำรงวรางกูร 8 ต้นนั่นเองแล้วขยายผลกับคนรอบตัวทันที และที่สำคัญคือ สองนักบริหารจัดการความรู้วางแผนร่วมกันที่จะเพาะพันธุ์ต้นกล้าเพื่อที่จะสร้างปั๊มน้ำมันทุกครัวเรือนจากการขยายผลด้วย 9 คือให้หนึ่งคนแล้วขยายผลต่อไปสู่เก้าคน ขึ้นไปเรื่อยๆ เช่นนี้แล้วมันจะเกิดอะไรขึ้นกับคนทั้งประเทศและแผ่นดินประเทศไทย ถึงตอนนี้ครูน้อยคิดเองนะคะว่ากำลังจะหายงงค่ะ

[คนไกลบ้าน]

สวัสดีคะครูน้อย

พี่หมูอ่านจากบันทึกพ่อ มีภาพครูน้อยด้วยยังสงสัยว่าใช่หรือเปล่า

อ่านบันทึกนี้ ใช่จริง ๆ ด้วย

ประเมินฯวิทยาลัยชุมชนมุกดาหาร ช่วงปลายเดือนกรกฎาคม ๒๗ – ๒๘ นี้หนูไปด้วยหรือเปล่าค่ะ