ครั้งหนึ่ง..
แสงแดดยามเช้าจากหน้าต่างต้องกับตัวเธอ
เธอยังคงนอนหลับใหลบนเตียงเล็กๆ .. ภายใต้ผ้าห่มขาวบาง
ฉันนั่งมองเธอเงียบๆ และแอบอมยิ้ม
ก่อนจะเดินเข้าไปใกล้..สอดตัวเข้าไปใต้ผืนผ้าผืนเดียวกัน
ใกล้จนได้ยินเสียงหายใจเบาๆ สม่ำเสมอของเธอ
ฉันเอื้อมมือรวบร่างน้อยไว้ในเอื้อมแขน
กระชับกอดเบาๆ แทนการบอกรัก
และอยากจะหยุดเวลาไว้แค่ในวินาทีแห่งความรู้สึกนี้
ความรู้สึกที่..ความรักฟุ้งกำจายอยู่รอบๆ ตัว
แต่แล้ว..
เมื่อวันหนึ่ง เธอขอเวลาเพื่อจะสะสางบางความรู้สึก
ฉันทำได้แค่เพียงกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา และยอมรับการจากไปของเธอ
โลกของฉันที่เคยสว่างไสว กลับคล้ายถูกทาทาบด้วยสีหม่นเทา
ได้แต่คิดว่า..
แล้วฉันจะอยู่อย่างไร เมื่อต้องเป็นฝ่ายเฝ้ารอ
เฝ้ารอว่าเมื่อไหร่ เธอจะกลับมา
นับวันเวลาที่ผันผ่านไปอย่างช้าๆ และเนิ่นนาน
ใช้ชีวิตที่เหลือด้วยความว่างเปล่า และเจ็บร้าว
ชีวิตที่ปราศจากเธอ ทำให้ฉันไม่มีความสุข
ฉันไม่สามารถสลัดความคิดถึงที่มีต่อเธอไปได้
ทั้งๆ ที่ฉันพยายามบอกกับตัวเอง ว่า..วันหนึ่งเธอจะกลับมา
ฉันควรจะทำอย่างไร เพื่อให้ได้เธอคืนมา
รอต่อไป .. โดยไม่มีจุดหมาย และไร้ทิศทาง
หรือเอื้อมมือไขว่คว้า..ให้ได้เธอมา
ไม่เป็นไร .. ถ้าเธออยากเป็นอิสระจากความรักของฉัน
บางครั้ง .. ความรักอาจจะอยากโบยบินหนีไปเที่ยวบ้าง
เราต่างคน..ต่างไป
ฉันอาจจะนั่งร้องไห้เงียบๆ โดยที่เธอไม่รู้
เธออาจจะกำลังโหยหา แต่ฉันไม่เข้าใจ
ไม่เป็นไรค่ะ ไม่เป็นไร
ฉันจะรอ..วันที่เธอกลับมา
วันที่เธอสบายใจ แล้วอยากเล่าเรื่องราว
วันที่ฉันมีความสุขกับการได้โอบกอดเธอไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง
แต่ฉันเชื่อว่า..
ฉันทำดีที่สุดแล้ว
ฉันทำให้เธอได้เท่านี้จริงๆ
จาก หนังสือทำมือเล่มสาม..แค่ได้เคยรักกัน ฉันก็พอใจ
ป.ล. ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี ดีใจดีจัง พรุ่งนี้ขอฟังเพลงหวานๆ เสียงผุสชา ดีมั้ยจ๊ะ ^^
ได้ค่ะ พี่จ๊ะขอทั้งที..น้องจ๊ะก็จัดให้ เป็นเพลง "คำรัก" นะจ๊ะ ไว้มีโอกาสจะขึ้นเพลง "ฝัน..ฝันหวาน" ให้
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เพลง : คำรัก
ศิลปิน : ผุสชา โทณะวนิก
อัลบั้ม : The Best Of Grammy
ฉันจะเอ่ยคำรัก..สักพันครั้ง
ถ้าหากจะทำให้เธอเข้าใจ
ถึงความรู้สึกลึก-ลึกภายใน
ที่ฉันนั้นมีต่อเธอ
ฉันจะเอ่ยคำรัก..อีกหมื่นครั้ง
ถ้าหากจะทำให้เธอมั่นใจ
ฉันจะไม่เปลี่ยน ไม่คิดมีใคร
จะขอรักเธอ และรักเพียงเธอผู้เดียว
ฉันรักเธอ และจะรักเธอเรื่อยไป
จะเป็นเช่นนี้ไปอีกแสนนาน
และคนที่ใจฉันต้องการ
ก็คือเธอนั้น สำคัญกว่าใคร
ฉันรักเธอ และจะรักเธอเรื่อยไป
จะเป็นเช่นนี้ไปอีกแสนนาน
กี่วัน และคืนที่หมุนผ่าน
ก็ยังคงรัก รักเธอหมดใจ
เธออาจจะมองฉัน..พร่ำรำพัน
ฉันจะบอกยืนยัน ว่าที่เอ่ยไป
แม้จะเหมือนเก่า เหมือนคำที่ท่องไว้
แต่ทุกๆ คำ ถูกร้อยขึ้นใหม่
รักที่ให้ เพิ่มรักด้วยใจ..ให้เธอ
รักดีกว่าทุกข์ครับ..แต่ทุกข์ลำเค็ญมักมาจากรัก
น้องจ๊ะ...เอาพี่มาเผาอีกครั้งแล้ว ^^
"ความรัก"..งดงามเสมอค่ะ แต่บางทีก็จบท้ายด้วยความเศร้า ^^ ขอบคุณนะคะ ที่แวะเข้ามาฟังเพลง
ไม่ได้เผาจ๊ะ แค่เอาไปอบเอง พอเกรียมๆ ^^ นี่..ไม่ได้เรทอาร์เลย นี่คิดไปถึงไหน(ไหน)กันนี่ คนเขียนไม่ได้คิดอะไรเลยจริงจริ๊ง(ย้ำๆๆ)
ช่วงนี้พี่จ๊ะดูยุ่งจังเลยนะคะ กับกิจกรรมมากมาย แต่งานนี้จอมวางแผนแอบอมยิ้มใช่ไหมที่ผู้ใหญ่เริ่มหันมาให้ความสนใจ เย้! ดีใจด้วย
ภาพเบลอๆ .. ทำมาทำไม? เอาเวอร์ชั่นชัดแจ๋วมาอวดกันสิ ก็น้องจ๊ะอยากดูนี่ ส่งมาหลังไมค์ก็ได้..จะรอดูน๊า
พี่ไข่โดนมรสุมงานรุมเร้าเพราะพี่จ๊ะใช่ไหม??? ทำไมพี่จ๊ะใจร้ายจัง..
น้องจ๊ะ...
เมื่อกี้พี่ก็เดินเข้าเดินออกห้องประชุม แอบไปกระซิบกระซาบแสดงความยินดีกับพี่ไข่
มีการมาโอดครวญว่า รู้ทันทำไมไม่บอก...อีกแน่ะ อ้าว!
ต้องไปแสดงความยินดีกับพี่ไข่เสียแล้ว ^^ แต่ไม่เข้าใจว่า..แล้วทำไมพี่จ๊ะต้องหลบๆ ซ่อนๆ ผู้ใหญ่ตัวโตๆ ด้วย??????? รู้ทันเรื่องอะไร??????? คนหลังเขาอ่านหนังสือไม่รู้เรื่อง+ไม่เข้าใจ(เพราะตอนนี้หิวมาก)
มาฟังเพลงเพราะ รักดนตรี มีความสุข
ขอบพระคุณที่ให้เกียรติพาหลานตัวน้อยแวะมาฟังเพลงด้วยกันค่ะค่ะ ^^
<<แวะมาฟังเสียงคุณผุสชา อีกรอบ ก่อนกลับบ้านจ๊ะ>>
น้องจ๊ะ...จ๊ะ
แวะมาฟังเพลงนี้ด้วยกันหลายๆ รอบก่อได้นะเจ้า ต้อมก็เข้ามานั่งเล่น-เดินเล่น ที่ลานอารมณ์แห่งนี้บ่อยๆ ไม่มาก่อบ่ได้ กำเดียวปี้ๆ จะง่อมจะเหงา บ่ได้แกล้งน้อง โดยเฉพาะสองคนนี้
กึ๊ดเติงหาอาจารย์นะเจ้า ^^ และก่อนวางสายบ่อยากฮื้ออู้ว่าขอให้กินข้าวลำๆ เลย กำเดียวอ้ายคนตังบนเปิ้นจะสมน้ำหน้าน้องตี้อ้วนๆๆ
น้องจ๊ะตามไปดูรูปพี่จ๊ะแล้ว สวยเหมือนเดิมแต่ทำไมดูดุจัง ^^ และทำไมถึงไม่อยากจะเป็นนักวิจัยล่ะ สงสัยๆ
น้องจ๊ะ
ก็ดุจังนี่ ^^ เปลี่ยนชื่อพี่จ๊ะเป็น "พี่ดุจัง" ได้เลยนะเนี่ย แต่ไม่เอาล่ะ ประเดี๋ยวจะนึกว่าดุจริงๆ น้องจ๊ะจะพาลไม่กล้าคุยด้วย
ทำไงดี?....ไม่เห็นยาก ก็ยิ้มหน่อยสิ(ซี๊) ยิ้มน่ะค่ะ ไม่ยากนะ อืมหรือเพราะใส่สูทสีดำ เอ..แต่ทำไมเสื้อเขียวที่น้องจ๊ะประทับใจไม่ยักกะดูดุนะ อืม.. (แต่สาวน้อยท่าทางดุกว่าพี่จ๊ะอีก ซิบๆๆ นะ)
เป็นนักวิจัยฟังดูไม่ยาก แต่ว่าเขาทำกันยังไงเหรอคะ? แล้วนิสัยเดียวกับใครน่ะ?
ฉันจะรอ..วันที่เธอกลับมา
วันที่เธอสบายใจ แล้วอยากเล่าเรื่องราว
วันที่ฉันมีความสุขกับการได้โอบกอดเธอไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง
น้องต้อมจ๋า ทำไมความรักของน้องต้อมถึงได้เศร้าแบบนี้ ขอยืมผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ำตาหน่อย ฮือๆ
อืม ทำไมความรักของต้อมเศร้า? ก็เพราะในความเศร้าก็มีความงดงามซุกซ่อนอยู่ไง แหม..อยู่ดีๆ ใครเขาอยากเศร้ากันล่ะ พี่อ็อดนี่
อาจารย์คนงามคนนี้ บอกว่าผ้าเข็ดหน้าคงไม่พอ ให้ใช้ผ้าเช็ดตัวไปเลย เราแบ่งกันใช้คนละมุมดีไหม ท่านพี่ ^^
น้องต้อม เนปาลี
แวะมาฟังเพลงความหมายซึ้ง ๆ
แวะมาฟังเพลงด้วยกันได้อีกบ่อยๆ นะคะ ^^
ขอบคุณที่ติดตามผลงาน และมานั่งฟังเพลงเป็นเพื่อนกันในยามบ่ายค่ะ ^^ ต้อมเองชอบเสียงคุณผุสชาเพราะเสียงเธอหวานๆ ใสๆ นะคะ ซึ่งโดยปกติแล้ว..ต้อมฟังได้เฉพาะเพลงช้าๆ ค่ะ ฟังเพลงเร็วและเพลงที่มีเสียงดังๆ ไม่เป็นเอาเสียเลย
ว่างๆ มานั่งเล่นที่ลานอารมณ์อีกนะคะ ^^