.บทพิจารณาเนืองๆ(อภิณหปัจจเวกขณ์)

สัจจธรรมชีวิต

 

๑.เรามีความแก่เป็นธรรมดา
๒เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา
๓.เรามีความตายเป็นธรรมดา
๔.เราจะต้องพลัดพรากจากของรักของเจริญใจทั้งหมดทั้งสิ้นไป

เรามีกรรมเป็นของของตน(กัมมัสโกมหิ)
เราเป็นทายาทแห่งกรรม (กัมมทายาโท)
เรามีกรรมเป็นกำเนิด (กัมมโยนิ)
เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ (กัมมพันธุ)
เรามีกรรมเป็นที่พึ่งที่อาศัย (กัมมปฏิสรโณ)
(พระไตรปิฎก เล่ม๒๒ ข้อ ๕