ขอบันทึก ทบทวนเรื่องที่เรียน กับ วิชากฎหมายธุรกิจ 1 (LA.201)
รู้สึกว่ายังไม่เคยบันทึกเกี่ยวเก็บเนื้อหาที่เรียนมาเลยค่ะ วันนี้ขอลองมาทบทวนสักนิดนะค่ะ กับวิชากฎหมายธุรกิจ 1(กม. 201) ซึ่งเพิ่งเคยเริ่มต้นเรียนเป็นครั้งแรก หลังจากที่เปิดเรียนมาหลายอาทิตย์แล้ว แต่ไม่มีอาจารย์เข้าสอนประมาณ สองอาทิตย์ได้... อิอิ
ก่อนจะเข้าเนื่อหาขอพุดถึงอาจารย์ผู้สอนสักนิดนะค่ะ แบบว่าเห็นบุคลิกท่านแล้วเหมือนจะฮ่านะค่ะ แต่ว่าก้ฮ่ากันไม่ออกซะแล้ว....เพราะว่าท่านเล่นเอาเรื่องคะแนนที่เหมือนจะทำได้ยากๆจริงๆมาขู่ซะก่อน อิอิ ก้เป็นธรรมเนียมค่ะ เจอหน้ากันวันแรก โม้ความหลัง เอ๊ย เล่าประวัติ และประสบการณ์ความหลังให้ฟังเป็นธรรมดา อิอิ (ไม่รู้ที่อื่นจะเป็นเหมือนกันหรือเปล่านะค่ะ) ....
พอเข้าสู่เนื้อหาที่เรียน (เรียนกับอาจารย์ท่านนี้ไม่มีการฉายสไลด์ หรือ ใช้เอกสารใดๆ สอนกันสดๆเลยค่ะ...อันนี้ท่านบอกนะค่ะว่าคิดกันสดๆ อิอิ) กฎหมายนั้นมีความสำคัญมากๆนะค่ะ เพระว่าควบคุม ไปในทุกๆเรื่องๆเลยก็ว่าได้ เริ่มตั้งแต่เรื่องใกล้ตัว จนถึงเรื่องไกลตัว กฎหมายที่เราจะเรียนในวิชานี้มีอยู่สามประเภทนะค่ะ คือ
1 กฎหมายแพ่ง (Civil Law)
2 กฎหมายพาณิชย์ (Commercial Law)
3 กฎหมายธุกิจ (Business Law)
แต่ว่าวันนี้ขอทบทวนแค่เรื่องกฎหมายแพ่งก่อนนะค่ะ เพราะว่าพึ่งเรียนแค่เรื่องนี้ อิอิ ค่ะสำหรับกฎหมายแพ่งนั้น เป็นกฎหมายที่กำหนดสิทธิและหน้าที่ และความสัมพันธ์ของบุคคล ตั้งแต่เกิดจนตาย....
กฎหมายแพ่ง (Civil Law)
1 การเริ่มต้นสภาพบุคคล
สภาพบุคคลย่อมเริ่มต้นตั้งแต่เมื่อ คลอด แล้ว อยู่รอด เป็นทารก และสิ้นสุดลงเมื่อตาย
คลอด หมายถึง การที่ทารกออกมาจากครรภ์มารดาหมดทั้งตัวแล้ว
อยู่รอด หมายถึง มีอาการของการมีชีวิตด้วยตัวเอง เช่น ร้อง หายใจ หรือมีการเคลื่อนไหวเป็นต้น
2 การสิ้นสุดสภาพบุคคล
การสิ้นสุดสภาพบุคคลนี้มีอยู่ 2 กรณีค่ะ
1 เมื่อตาย เป็นการสิ้นสุดหรือการตายโดยธรรมชาติ
2 สาบสูญ เป็นการสิ้นสุดหรือการตาย โดยกฎหมาย มาตรา 48 (อาจารย์ผู้สอน บอก ว่ามาตรา 48 แต่แอบไปเห็นใน เอกสารประกอบการสอน เป็น มาตรา 62 และ 64 เลยงงๆ ว่าอันไหนดี)
มาตารา 48
ถ้าบุคคลใดไปเสียจากภูมิเลาเนา หรือถิ่นที่อยู่ โดยไม่ได้ตั้งตัวแทนผู้รับมอบอำนาจทั่วไปไว้ และไม่มีใครรู้แน่ว่าบุคคลนั้นยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ เมื่อมีผู้มีส่วนได้เสีย หรือพนักงานอัยการร้องขอศาลจะสั่งให้ทำอย่างหนึ่งอย่างใดไปพลางก่อนตามที่จำเป็นเพื่อจัดการทรัพย์สิ้นของผู้ไม่อยู่นั้นก็ได้
เมื่อเวลาได้ล่วงเลยไปหนึ่งปี นับตั้งแต่วันที่ผู้ไม่อยู่นั้นไปเสียจากภูมิเลาเนา หรือถิ่นที่อยู่ และไม่มีผู้ใดได้รับข่าวเกี่ยวกับบุคคลนั้นประการใดเลยประการใดเลยก็ดี หรือหนึ่งปีที่ได้มีผู้พบเห็นหรือได้ทราบข่าวมาเป็นครั้งสุดท้ายก็ดี เมื่อบุคคล ตามวรรคหนึ่งร้องขอ ศาลจะตั้งผู้จัดการทรัพย์สินของผู้ไม่อยุ่ขึ้นก็ได้
สำหรับวันนี้ก็ได้มาเท่านี้ละค่ะ อิอิ อยากลองเขียนทบทวนเนื้อหาวิชาที่เรียนมาอ่ะค่ะ หากให้ข้อมูลผิดพลาดประการก้ต้องขออภัยด้วยนะค่ะ
ความเห็น (4)
สวัสดีค่ะ
- ดีจังเป็นการทบทวนบทเรียนของตนเอง
- ขอให้บันทึกต่อไป
- ขอให้กำลังใจค่ะ
- อ่านแล้วนึกถึงวัยนี้ค่ะ
มาเข้าห้องเรียน โชคดีวันนี้ได้เรียนรู้กฎหมายเรื่องน่ารู้ ยามเช้า รักษาสุขภาพนะครับ ขอบคุณ
ขอบคุณ คุณ MSU-KM :panatung
ก็เป็นการทบทวนเล็กๆน้อยๆน่ะค่ะ เนื้อหาอาจยังไม่สมบูรณ์เท่าไหร่ แล้วจะพยายามนำลงมาเพิ่มเติมนะค่ะ ขอบคุฯมากค่ะที่แวะมาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้ ขอบคุณค่ะ...
ขอบคุณ ท่าน ผอ.ประจักษ์
แหะๆอย่าว่ามาเข้าห้องเรียนเลยค่ะ ยังไม่กล้าสอนใครหรอก เพราะว่า ตัวเองยังจะเอาไม่รอด(หรือเปล่า อิอิ)ก็เป็นแค่ส่วนนิดน่ะค่ะที่เรียน ยังไม่ครบถ้วนเลย ผอ. ก็รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ ขอบคุณมากคะ...