กมลวรรณ จารุชาต : BAR

     สมัยเมื่อยังเด็กคิดว่าการเป็นครูเนี่ยสบาย  เช้าตื่นขึ้นมาก็แต่งตัวสวยๆ ไปสอนนักเรียน สอนตามในหนังสือ ให้การบ้าน ท่องสูตรคูณ ก.ไก่ ข.ไข่ ตกเย็นก็กลับบ้าน ปลายเทอม ปลายปีก็สอบ ได้เลื่อนชั้น  ไม่เห็นจะยากเลย ใครก็ทำได้

     แต่เมื่อโตขึ้นมาสอบเป็นครูได้แล้ว รู้แล้วว่าการเป็นครูไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด นอกจากจะตื่นเช้ามาแต่งตัวสวยบ้างไม่สวยบ้างไปโรงเรียนแล้วเนี่ย ไปถึงโรงเรียนต้องไปต่อแถวสแกนลายนิ้วมือ ยืนเวรประตู เจอ ผอ.หน้าตูมแล้วยังต้องไปยืนคุมแถว เตรียมเอกสาร เตรียมการสอน เตรียมสื่อ เตรียมไมค์กับลำโพง ครูจะต้องมีความกระตือรือร้นกว่าเมื่อก่อนมาก มีการแข่งขันกันมากขึ้น ต้องแข่งกันสร้างสื่อ สร้างผลงาน โครงงาน 

     เคยสร้างบทเรียนช่วยสอนเมื่อตอนที่ยังเรียนระดับปริญญาตรี เพื่อเป็นโปเจคส่งอาจารย์  แต่นานมากแล้วและเมื่อเรียนจบแล้วก็ไม่เคยได้สร้างอีกเลย

     ความคาดหวังว่าเมื่อเรียนจบวิชานี้แล้วจะสามารถสร้างบทเรียนช่วยสอน เพื่อนำไปใช้ในการสอน เป็นสื่อประกอบ

     คอมพิวเตอร์ช่วยสอนคือ การสอนโดยใช้คอมพิวเตอร์เป็นเครื่องช่วย (Computer Assisted Instruction : CAI) หมายถึง บทเรียนและกิจกรรมการเรียนการสอนที่ถูกจัดกระทำไว้อย่างเป็นระบบและมีแบบแผน โดยใช้คอมพิวเตอร์นำเสนอและจัดการเพื่อให้ผู้เรียนได้มีปฏิสัมพันธ์โดยตรงกับบทเรียนนั้นๆ ตามความสามารถ

     เรียนรายวิชานี้ไปเพื่อนำไปสร้างสื่อในการสอน ยิ่งถ้าสร้างได้เยอะ ๆ ก็จะยิ่งมีผลงาน สร้างผลงานแข่งกัน (ที่โรงเรียนชอบให้ครูทำอะไรแข่งกัน..ไม่รู้ทำไม)จะได้มีผลงานไว้ทำประเมิน 3,500 ไง

[เค]

การเป็นครูผมว่าเป็นการเสียสละ

แสดงว่าผู้ที่จะเป็นครูได้ต้องมีจิตใจที่สุงส่ง

มีความเมตตาและปรารถนาดีต่อศิษย์

ขอเป็นแสดงความยินดีด้วยนะครับ

ผมก็อยากเป็นครูเหมือนกัน

จะได้มีปัญญามาก

สุดท้ายนี้ขอให้ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน

และสิ่งที่พึ่งปรารถนาทุกการนะครับ....../\.......