ชีวิตที่ไม่ตาย
ไม่ทราบว่าเคยอ่านจากที่ไหน ที่บอกว่า ชีวิตที่ไม่เรียนรู้ ก็คือชีวิตที่ตายแล้ว...
ในช่วง 2 สัปดาห์ ที่ผ่านมามีหลายสิ่ง หลายงานที่ผ่านเข้ามาในชีวิต และแต่ละสิ่ง แต่ละคนที่ผ่านเข้ามาล้วนสอนให้เกิดการเรียนรู้ทั้งสิ้น แม้จะเป็นการเรียนรู้เล็กๆ ฉันก็ดีใจ และภูมิใจที่ได้เรียนรู้...
ได้เรียนรู้ว่า เรามีทุ่งนากว้างใหญ่ไพศาล (ทำให้เรามีผลผลิตข้าวมากมาย)
ได้เรียนรู้ว่า เราเปลี่ยนทุ่งนาเป็นที่อยู่อาศัย (ข้าวเราจะลดลง หรือเราจะบุกรุกป่าแทน)
ได้เรียนรู้ว่า เราเปลี่ยนทุ่งนาเป็นเมืองคอนกรีต (มีต้นไม้น้อยกว่าคอนกรีต เราเปลี่ยนแปลงธรรมชาติ)
ได้เรียนรู้ว่า ยังมีผู้คนอีกมากมายที่ยังขวนขวายเรียนรู้ (ทั้งที่ยังไม่มีงานทำ และมีงานทำแล้ว ก็ยังต้องการเรียนเพื่อโอกาสที่ดีกว่า...)
ได้เรียนรู้ว่า ผู้นำที่ดี องค์กรพัฒนา พาชาติเจริญ (ผู้นำเข้าใจ เห็นความสำคัญของกิจกรรม ให้กำลังใจ ผู้ปฏิบัติทำงานได้ลุล่วง)
ได้เรียนรู้ว่า แมลงคนละเผ่าพันธุ์ ยังหันหน้าเข้าหากัน (แต่คนเผ่าพันธุ์เดียวกัน กลับเผชิญหน้าข้าดีกว่า...อันตรายมั้ยเนี่ย...อิอิ)
ความเห็น (21)
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
เราเรียนรู้ตั้งแต่เกิดแล้วล่ะค่ะ แล้วแต่ว่าจะจำความได้ตอนไหน
เห็นด้วยค่ะ กับคำกล่าวที่ว่า...ชีวิตที่ปราศจากการเรียนรู้ ก็คือไม่มีชีวิต(ตาย)
คนเราเรียนรู้ตลอดชีวิต เหมือนๆ กับที่เราใช้ลมหายใจในทุกวินาที
มีสิ่งต่างๆ เกิดขึ้นใหม่เสมอ แม้ว่าเรื่องราวที่ผ่านไปจะซ้ำเดิมบ้างในบางครา
แต่อย่างน้อยมันก็เป็นประสบการณ์ผ่านสัมผัสทั้งห้าของเรา เข้าสู่ความทรงจำ
และถูกเก็บรวบรวมไว้ในคลังสมอง เมื่อเกิดการกระตุ้น ความรู้เหล่านั้น...ก็จะ
ถูกเรียกกลับมาประมวลผล และใช้งานตามสิ่งที่เรา(รู้)มีอยู่
จริงไหมคะ?
ปรารถนาดี
สวัสดีครับ
ในแง่ศิลปะ วิทยาการ มนุษย์พัฒนาเรื่อยมา ไม่หยุดยั้ง
แต่ในแง่การใช้ชีวิต ความคิดเชิงจริยธรรม ไม่แน่ใจว่าก้าวหน้าจากเมื่อ 2-3 พันปีสักแค่ไหน ถ้าอ่านเรื่องราวสมัยโบราณ จะพบว่ามนุษย์มีปัญหา และความขัดแย้ง ทั้งประเด็นส่วนตัว และสังคมส่วนรวมหลายๆ อย่างเหมือนๆ เดิม (และนับวันจะมีความสับสนมากขึ้นด้วย)
สวัสดีค่ะอ.แป๋ว
อ่านมาถึงภาพสุดท้าย ปิ๊งเลยค่ะ ความหมายลึกซึ้งนะคะ สื่อภาพได้ใจจริงๆค่ะ ขอบคุณค่ะ
เห็นรูปหลายๆ รูปแล้วมันขัดความรู้สึกยังไงไม่รู้ค่ะ.. ^ ^
โดยเฉพาะที่นาที่กลายเป็นบ้านจัดสรร.. เห็นปัญหาที่ฝังรากหยั่งลึกจริงๆ ค่ะ
ตามมาเรียนรู้ชีวิตเพราะยังไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นชีวิตที่ตายแล้ว
ลืมตาขึ้นมาเราก็ได้เรียนรู้อะไรมากมาย แต่เดี๋ยวนี้เบื่อข่าวสารทางโทรทัศน์เพราะมีแต่ข่าวอาชญากรรม ข่าวเด็กฆ่าตัวตาย ข่าวการเผชิญหน้าของการเมือง ฝ่ายหนึ่งก็ยั่วยุ อีกฝ่ายก็ปากจัดตอบโต้กันไปมา เหมือนเด็ก ดูข่าวแล้วหดหู่แต่เช้าครับ
เปิดหน้าต่างดูนกสบายใจกว่าเยอะ ไม่เห็นมันเครียดเลย อิอิ
เรียนท่านรองแป๋ว ชีวิต คิดสร้างสรรค์ ไม่ตายง่าย ครับ
สวัสดีค่ะคุณนานแสนนาน
ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาแลกเปลี่ยนนะค่ะ เห็นด้วยมากเลยค่ะว่า "เราเรียนรู้ตั้งแต่เกิดแล้วล่ะค่ะ เราเรียนรู้ตั้งแต่เกิดแล้ว" ซึ่งการเรียนรู้หลายๆอย่างเป็นการเรียนรู้อยู่ในบริบทเดิมๆ จนกลายเป็นความเคยชิน และเมื่อใดที่เราออกไปจากความเคยชินเดิมๆ เราก็จะได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ... เมื่อได้เรียนรู้ ทบทวนในสิ่งที่ได้เรียนรู้ จะเป็นการบันทึกสิ่งที่ได้เรียนรู้นั้นรวบรวมไว้ในคลังสมอง..."เมื่อเกิดการกระตุ้น ความรู้เหล่านั้น...ก็จะถูกเรียกกลับมาประมวลผล และใช้งานตามสิ่งที่เรา(รู้)มีอยู่"...ขอบคุณมากๆค่ะ ที่ช่วยแลกเปลี่ยนต่อยอดค่ะ...
สวัสดีค่ะ อ.ธ.วัชชัย
"ในแง่ศิลปะ วิทยาการ มนุษย์พัฒนาเรื่อยมา ไม่หยุดยั้ง"
เมื่อเด็กๆ ฟังผู้ใหญ่เล่าว่า...สมัยก่อนยังใช้เงิน 5 สตางค์ 10 สตางค์ ซื้อของ ยาสีฟันก็ไม่มี ผงซักฟอกก็ไม่มี...ฟังดูแล้วเป็นอะไรที่รู้สึกแปลกๆ มากๆ ณ ตอนนั้น...แต่เมื่อมาถึง ณ ตอนนี้ ... ย้อนกลับไปเมื่อครั้งยังเด็กๆ พบว่า...น้ำมันเบนซินลิตรละ 2 บาท ข้าวแกงที่โรงเรียนจานละ 50 สตางค์...อยู่มาจนถึงมัธยมปลายบ้านเรายังไม่มีคอมพิวเตอร์เลย ฯลฯ...หากนำมาเล่าให้เด็กๆ สมัยนี้ฟัง เขาจะรู้สึกยังไงน้อ...และเมื่อเด็กๆ สมัยนี้โตขึ้น โลกคงเปลี่ยนแปลงไปอีกเยอะนะค่ะ...ย้อนคิดถึงความหลัง แสดงว่าน่าจะแก่แล้ว อิอิ...
สวัสดีจ้ะน้องซูซานแก้มยุ้ย
"ชีวิตคือการเรียนรู้ค่ะพี่ มีอะไรใหม่ทุกวันถ้าเราเปิดใจที่จะรับ"
ใช่เลย เห็นด้วยมากๆค่ะ เปิดใจเรียนรู้ น้อมนำปฏิบัติ ไม่เป็นน้ำล้นถ้วย...
สวัสดีค่ะคุณอุ๊
ช่วงนี้ทั้งจากข่าว TV ทั้งจาก เพื่อนๆ คุยกัน ... หลายๆท่านเป็นห่วงสภาพบ้านเมือง และเหตุกาณ์ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นมากๆ ค่ะ...แถมยังมีโฆษณาคนดันรถไว้ไม่ให้ตกเขา แต่คนในรถยังไม่รู้ไม่ชี้...พอเมื่อวานจะกลับบ้าน เห็นแมลงมาเกาะพักที่เก้าอี้ หลังจากเล่นไฟนีออน (เหนื่อยมั่ง) อยู่ในมุมที่หันหน้าหากัน แถมเราอุตส่าห์ผลัก (แกล้งดันๆ ให้ชนกัน) เขายังต่างคนต่างไป ไม่ทะเลาะ หรือกัดกันอีก...จึงเกิดความคิดว่า ถ้าคนเรามีพฤติกรรมเหมือนแมลง 2 ตัวนี้มั่งก็ดีเนอะ...อิอิ
สวัสดีครับพี่แป๋ว
บทความนี้ช่วยกระตุกได้ีดีเลยครับ ปรบมือคร้าบ ไม่ว่าจะต่างหรือเหมือนหากเปิดใจแล้วเอาใจกอดผสานกัน ก็อยู่ร่วมกันได้ครับ ผสานส่วนต่าง ผนึกส่วนเหมือน ยกให้ธรรมชาติเป็นครู คนเรียนรู้อยู่ร่วมธรรมชาติ ทุกอย่างก็คงอยู่ด้วยกันได้ครับ
ชีวิตที่คิดเป็นไม่ตายครับ
ขอบคุณมากคร้าบ
สวัสดีค่ะน้อง อ.ตุ๋ย
นั่นซิค่ะ เห็นชัดๆ เลยค่ะว่า ทุ่งนากลายเป็นบ้านจัดสรรกันทั้งในเขตกรุงเทพ ปริมณฑล และต่างจังหวัดค่ะ ... ตอนนี้เป็นห่วงคือแถบบ้านพี่ค่ะ apartment ขึ้นกันเยอะมากๆๆ เพราะมีนักศึกษาเยอะที่ออกมาเช่า apartment อยู่ ... แต่เรื่องการระบายน้ำเสียไม่มีหน่วยงานใดมาให้ความดูแลเลยค่ะ
คิดดูนะค่ะว่าน้ำเสียที่ใช้จากคน 40,000 คน ปล่อยให้ไหลไปตามยถากรรม...แถมยังมีบางบ้านที่อยู่ติดถนนสร้างบ้านขายแบบปล่อยน้ำเสียลงถนนค่ะ ถนนพังแล้วพังอีก ... แถมยังให้รถเข็นมาวางขายอาหารหน้าร้าน และปล่อยน้ำทิ้งไหลลงบนถนน ช่วยกันทำให้ถนนพังอีก...อ้าววว ขอโทษนะค่ะ ตอบความคิดเห็นกลายเป็น บ่นๆ ๆ ๆ ๆ....อิอิ
สวัสดีค่ะท่านอัยการชาวเกาะ
"ลืมตาขึ้นมาเราก็ได้เรียนรู้อะไรมากมาย" เห็นด้วยมากมายเลยค่ะ เพียงแต่ให้คิดที่จะเรียนเท่านั้น สิ่งรอบๆตัวเราสอนเราตลอดเวลา...
เช้ามาฟังข่าว หลายข่าวหดหู่จริงๆค่ะ มีแต่ข่าวร้ายๆ ประเภทมุทิตาจิตข่าวนี่ไม่มีเลยนะค่ะ ... ตอนนี้ีข่าวหนึ่งที่ไม่ชอบค่ะ คือ ข่าวการเมือง ดู/ฟังแล้ว ไม่เจริญตา ไม่เจริญหู ไม่เจริญใจ สู้นอนฟังเสียงนกที่มาร้องเพลงเพราะๆใต้ต้นไม้ดีกว่านะคะ...ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ขอบคุณมากค่ะอาจารย์ สำหรับภาพที่เกี่ยวข้องกับสิ่งที่ได้เรียนรู้ถึงความสำคัญของผู้นำค่ะ.../\... ค่ะ
"ไม่ทราบว่าเคยอ่านจากที่ไหน ที่บอกว่า ชีวิตที่ไม่เรียนรู้ ก็คือชีวิตที่ตายแล้ว..."
น่าจะอ่านจาก บันทึก อ.ดร.แสวง รวยสูงเนินครับ
อาจารย์เคยพูดประโยคนี้ครับ..
สวัสดีค่ะน้องเม้ง
"ไม่ว่าจะต่างหรือเหมือนหากเปิดใจแล้วเอาใจกอดผสานกัน ก็อยู่ร่วมกันได้ครับ ผสานส่วนต่าง ผนึกส่วนเหมือน ยกให้ธรรมชาติเป็นครู คนเรียนรู้อยู่ร่วมธรรมชาติ" ... คมมากค่ะ
ถ้าทำกันอย่างนี้ได้ โลก และประเทศไทย คงอยู่อย่างสงบสุข ยืดอายุให้กับโลกออกไป... จะว่าไปเกิดมาก็ต้องตายกันทุกคน ไม่รู้จะอะไรกันนักกันหนาเน๊าะ...
สวัสดีค่ะน้องเอก...
ไหนว่าไปอาบน้ำนอน หลังจากได้ขำกลิ้งๆ และแพร่เชื้อขำกลิ้งแล้ว...อิอิ
เหมือนๆ จะอ่านจากหนังสือธรรมมะสักเล่มค่ะ ไม่ก็ฟังจากวิทยากรบางท่าน ไม่ก็ฟังจาก อ.JJ แต่ไม่แน่อาจจะอ่านจากบันทึกอาจารย์ ดร.แสวงก็ได้ค่ะ...ขอบคุณมากค่ะ...
สวัสดีค่ะ ท่านรองฯแป๋ว
ขออนุญาติเข้ามาเรียนรู้ด้วยสักคนนะคะ เพราะยังว่างเปล่าอีกมาก
ก่อนนี้ก็ "อ้าง"ว่าเพราะไม่มีเวลา??? คงต้องพลิกผันตัวเองใหม่..
กราบขอบคุณค่ะสำหรับข้อคิดดีๆเหล่านี้
- มาทักทายพี่ paew
- แหมๆๆคมมาก
- ตอนนี้เห็ดโคนที่บ้านออกเหมือนบ้านพี่เลย
- ถ้าน้องเพาะได้
- น่าสนใจนะ
- แต่ยังทำไม่สำเร็จ อิอิๆๆ
สวัสดีครับ
แวะมาทักอีกครั้งครับ
ไม่ค่อยเจอ อิๆ