และแล้วหน้าหนาวที่แสนจะทรมานก็ผ่านพ้นไปเสียที มดรู้สึกโล่งอกอย่างไรก็ไม่รู้ที่ไม่ต้องกลำกลืนฝืนทนในการอาบน้ำจากหอใน น้ำที่อุ่นและเย็นอัตโนมัติตามแสงแดดและสายลม ลมร้อนที่พัดมานี่แหละเป็นสัญญาณเตือนว่า ใกล้เวลาปิดเทอมใหญ่แล้ว แถมวันนี้ก็เป็นวันสอบวันสุดท้ายของมดแล้วด้วย........
"กระแต แกวางแผนชีวิตของแกไว้ยังไง"มดถามกระแตหลังจากที่ขนของช่วยพี่ปอขึ้นมาที่ห้อง 228 เสร็จเรียบร้อยแล้ว
"ถ้ากระแตสอบเสร็จก็คงจะกลับบ้านเลยแหละพี่มด ไม่แน่นะ ปิดเทอมนี้กระแตอาจจะได้ไปทำงานที่สมาคมคนตาบอดแห่งประเทศไทย หรือไม่ก็ไปทำงานที่ศูนย์การศึกษาพิเศษที่เมืองกาญจน์ ถ้าไม่ได้ทำงานก็คงมาทำ staff นี่แหละทางเลือกของกระแต" กระแตพูด ซึ่งมันก็เป็นทางเลือกที่ดีทั้งสามทาง แต่ก็ไม่รู้ว่า อนาคตจะเป็นอย่างไรแน่........
แต่ลึกๆในใจของมดกับพี่ปอเองก็แอบกังวลใจอยู่ไยนด้วยม่น้อย ที่กระแตจะมาทำstaff เพราะกระแตเองเป็นคนที่ไม่สบายบ่อยมาก นี่จะต้องไปอดหลับอดนอน แล้วร่างกายของกระแตจะพร้อมหรือ พี่ปอบอกกับมดบ่อยครั้ง แต่ก็ไม่ได้ให้กระแตได้ยินด้วยกลัวว่ากระแตจะโกรธเอา
"ทุกอย่างคงเป็นด้วยดวงของกระแตหรอกพี่ปอ อะไรก็คงห้ามไม้ได้" มดว่า
"แต่พี่อยากให้ไอ้กระแตได้ไปทำงานมากกว่านะ มันจะได้พักผ่อน พี่ไม่อยากเห็นมันเป็นเบลอๆ ไม่สบายเพราะไม่ได้นอน" พี่ปอว่า
"ถ้างั้นเราก็มาคอยดูเถอะนะพี่ปอว่า มันจะเป็นอย่างไร ตกลงไอ้กระแตจะได้ไปทางไหน" มดพูดกับพี่ปอ
แต่ใครจะคิดบ้างเล่าว่า พระพรหมจะลิขิดให้กระแตได้มาเป็น staff เนื่องจาก เส้นทางที่กระแตจะเลือก ค่อยๆกลายเป็นทางตันไปทีละเส้นทาง
เริ่มจากความผิดพลาดของเจ้าหน้าที่คุมสอบวิชา เพศศึกษา ที่ไม่นำข้อสอบของนิสิตพิการปีหนึ่งไปรวมกับข้อสอบของเพื่อนๆในส่วนกลุ่ม ทำให้กระแตติด F กระแตจึงหมดหวังที่จะต้องไปสัมภาษณ์ที่สมาคมคนตาบอดแห่งประเทศไทย ต้องกลับมาทำเรื่องแก้ F ที่ ม.
แต่กระแตก็กลับบ้านไปเพื่อเฝ้ารอให้อาจารย์ที่อยู่ที่ศูนย์การศึกษาพิเศษจังหวัดศรีสะเกษ มารับไปทำงานที่กาญจนบุรีหลังสงกรานต์ แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าอาจารย์คนนั้นจะมารับ จึงเหลือหนทางสุดท้ายที่ยังเปิดอยู่นั่นคือ การมาเป็นคณะกรรมการประชุมเชียร์คนใหม่ของมหาวิทยาลัยมหาสารคาม
นี่แหละน่า ดวงของคนจะได้มาเป็น staff ชุดเตรียม อะไรก็มาขวางไม่ได้ นี่ต้องขอบคุณเจ้าหน้าที่คนนั้นที่ไม่นำข้อสอบไปรวมตรวจดีมั๊ยเนี่ย
" เอาน่ากระแต อย่างไรเสีย ถ้าไม่ติด F ก็คงไม่ได้มาทำ staff หรอกนะ ว่ามั๊ย?????"
มดเอ๊ย...
น้องติด F เอามาเขียน blog แบบนี้น้องก็อายสิค้า...