บันทึกนี้ขอไว้อาลัยและอุทิศให้กับน้องเขมิกา
ด.ญ.เขมิกา เด็กในโครงการฯ พื้นที่อำเภอท่าสองยาง อาศัยอยู่ในบ้านห้วยปูแกงใน เด็กในความรับผิดชอบของผม เข้าเป็นเด็กในโครงการ ปี 2546 ตอนนั้นอายุ 1 ขวบ จนถึงปัจจุบัน อายุ 5 ขวบ เป็นเด็กพิการมาตั้งแต่กำเนิด ไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ พูดไม่ได้ นั่ง ไม่ได้ ต้องนอนอย่างเดียว กินก็ต้องนอนกิน วันที่ 1 มิถุนายน ได้เสียชีวิต ภายในบ้านเกิดของตัวเอง อย่างสงบ
ก่อนหน้านั้น 2 วัน คือวันที่ 29 พฤษภาคม 2551 ผมได้ลงพื้นที่และได้ไปเยี่ยม เด็กมีอาการทรุดลงมาก ขางอทั้ง 2 ข้าง เหยียดตรงไม่ได้ ร่างกายทรุดผอม ผมได้นำเงิน 500 บาท ที่ได้รับจากกัลยาณมิตร ท่านหนึ่ง ที่ผมรู้จักกันใน G2K มอบเงินให้กับเด็ก เพื่อซื้อนม อาหาร และของจำเป็นสำหรับตัวเด็ก หลังจากเยี่ยมวันนั้น ไม่นานเด็กก็เสียชีวิต ผมเองพึ่งรู้ข่าวเมื่อวันที่ 5 หลังจากกลับจากลงพื้นที่ อ.อุ้มผาง วันที่ 6 มิถนายน มาผมได้ลงพื้นที่ประชุมกรรมการฯและผู้ปกครอง หลังจากประชุมเสร็จ จึงไปบ้านน้องเขาอีกครั้งหนึ่ง เพื่อไปเยี่ยมครอบครัว ทางเข้าบ้านห้วยปูแกงใน ห่างจากถนนใหญ่ เป็นระยะทาง ประมาณ 6-7 กิโลเมตร เป็นบ้านบริวานของบ้านห้วยปูแกง หมู่ 10 ต.แม่ต้าน อ.ท่าสองนาง จ.ตาก บ้านห้วปูแกงมีบ้านบริวาร 2 บ้าน คือบ้านแม่ขมุน้อย กับบ้านห้วยปูแกงใน ห้วยปูแกงใน มีหลังคาเรือน 20 กว่าหลังคาเรือน ทางเข้าหมู่บ้าน ถนน เป็นถนนลูกรัง ดินแดง และมีคอนกรีตบ้างเป็นบางช่วง ช่วงหน้าฝน ตรงถนนที่ไม่ได้เทคอนกรีต จะมีน้ำขังและถนนลื่น มาก วันที่ผมไปฝนตกตลอดทั้งวัน ทำให้ล้มลุกคลุกคลานพอสมควร
ผมไปถึงบ้านครอบครัวของน้องเขมิการ เจอแต่ยาย ไม่พบพ่อแม่ของน้องเพราะว่า ช่วงนี้เป็นฤดูเพาะปลูก ทั้ง 2จึงไปไร่ ผมจึงขอให้ชาวบ้านไปเรียกกลับมาบ้าน เพื่อถามถึงการแจ้งตาย ว่าทางครอบครัวได้แจ้งหรือยัง ผมจะได้นำใบมรณบัตรมาทำเรื่องขอเบิกเงินฌาปนกิจสงเคราะห์ จากมูลนิธิให้น้องเขา แต่ปรากฎว่า ทางครอบครัวยังไม่ได้ไปแจ้งตาย จะพาไปแจ้งในวันนั้นก็เย็น แล้ว ฝนตกด้วยคงไม่ทัน ผมจึงแนะนำให้พ่อเด็กว่า วันจันทร์ ให้ไปแจ้งตายกับทางอำเภอ ที่จริงการแจ้งตาย เมื่อมีสมาชิกในครอบครัวตายต้องแจ้งภายใน 24 ชม. แต่นี่ล่วงเลยไปแล้ว 5 วัน ยังไม่มีการแจ้ง สาเหตุมากจากการไม่รู้ ทางผู้นำหมู่บ้านไม่ค่อยสนใจลูกบ้านสักเท่าไร จึงเป็นอีกปัญหาและอุปสรรคหนึ่งในการทำงานในพื้นที่ของผม ผมได้พูดคุยกับพ่อ และยาย ของเด็ก ยายได้เล่าให้ฟังว่า เงินที่ผมนำไปให้วันนั้น ได้ซื้อไข่ 1 แผง ซื้อขนม ซื้อนมให้หมด 200 เท่านั้นเอง ไข่ที่ซื้อมา ต้มให้น้องกินได้แค่ 2-3 ฟองเอง น้องเขาก็มาตายเสียก่อน ส่วนเงินยังเหลือ 300 บาท ก็นำมาซื้อของอุทิศส่วนกุศลให้น้องเขา
มีผู้กล่าวไว้ว่า "การเกิดเป็นมนุษย์นั้นยากยิ่ง" แต่ 5 ปีกว่า กับการเกิดมาอย่างทุกข์ทรมาน แขน ขา ไม่มีแรง ไม่สามารถเดินและนั่งได้ เหมือนเด็กปกติ จะกินต้องนอนกิน เป็นการทรมานมาก ทุกครั้งที่ผมไปเยี่ยม เกิดความรู้สึกสงสาร ทั้งตัวเด็กและครอบครัวเด็กมากๆ ทางโครงการฯและผมก็ได้แต่ช่วยเหลือมากบ้างน้อยบ้างตามแต่โอกาส ขอให้ดวงวิญญาณของน้องเขมิกา จงจากไปสู่สุคติ บุญใดกุศลใดที่ผมทำ บุญนั้นกุศลนั้นขออุทิศให้ขอส่งผลให้ไปเกิดในชาติภูมิที่ประเสริฐด้วยเถิด
ความเห็น (26)
สวัสดีค่ะคุณครู ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของน้องเขมิกาค่ะ
ขอแสดงความเสียใจ ด้วยครับ
ขอแสดงความเสียใจด้วยคะ
ขอให้น้องไปสู่สุขคติ
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ มาให้กำลังใจคุณครูในการทำงานด้วยครับ..
สวัสดีค่ะคุณครู
* แวะมาให้กำลังใจนะคะ
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของน้องด้วยค่ะ
สวัสดีเจ้าค่ะ ครูข้างถนน
น้องจิ ขอแสดงความเสียใจด้วยนะค่ะ ทุกสิ่งย่อม เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ขอให้น้องไปสู่ชาติภพที่ดีค่ะ
รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ --->น้องจิ ^_^
ขอแสดงความเสียใจด้วยอย่างสุดซึ้งค่ะ
แวะมาเมนท์
ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของน้องนะค่ะ
ขอดวงวิญญาณสู่สุขคติ
ส่วนครูข้างถนนเก๊าะ สู้ต่อไปค่ะ เพื่อเด็กๆ เป็นกำลังใจ
ขอแสดงความเสียใจ...ด้วยนะคะ
ขอคุณครูข้างถนน ......
มีสุขภาพแข็งแรง มีกำลังใจที่แข็งแกร่ง
เพื่อสร้างสรรค์สิ่งดีๆ..แก่มวลชน
เอาใจช่วย...อยู่ไกลๆ ค่ะ ^-^
สวัสดีครับ
- ขอแสดงความเสียใจกับน้องด้วยนะครับ
- สำหรับหน้าฝน เดินทาง ครูต้องระมัดระวังด้วยนะครับ บนดอย ถนนลูกรัง เป็นหลุม เป็นโคลน รถขึ้นยากมาก ๆ
- เป็นห่วงครูครับ
คุณamp
ผอ.นายประจักษ์
นาง ละเอียด ศรีวรนันท์ ศรีวรนันท์
อาจารย์ขจิต ฝอยทอง
คุณครูลิ้มศรี
คุณSasinanda
คุณแวะมาเมนท์
คุณครู@..สายธาร..@
คุณครูสุ
ขอบคุณทุกท่านครับ
เข้ามาแสดงความเสียใจกับครอบครัวของน้องเค้าด้วยค่ะ
และขอมอบกำลังใจในการทำงานให้ครูข้างถนนด้วยจ้ะ
น้องเขมิกาเธอพ้นทุกข์ไปแล้ว ขอให้เธอไปสู่ภพภูมิที่ดีงามและหากเกิดใหม่ก็ขอให้มีชีวิตที่ครบสมบูรณ์ คิดว่าการพ้นทุกข์ของเธอก็คงทำให้คุณพ่อ คุณแม่ คุณยายพ้นความทุกข์ทรมานใจที่ต้องดูแลช่วยเหลือให้เธอรอดชีวิตอยู่อย่างทรมานนะคะ
ขอบคุณสำหรับกุศลกรรมที่คุณ ครูข้างถนน ตั้งใจทำอยู่เสมอ ขอให้มีความสุขกับสิ่งที่ทำ อย่าสร้างความทุกข์ให้ตัวเองนะคะ ทำดีที่สุดแล้วก็ต้องรู้วิธีวางใจให้เป็นอุเบกขาด้วย เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
สวัสดีคะครูข้างถนน
มาร่วมอาลับกับครอบครัวน้องเขมิกาด้วยคะและเป็นกำลังใจให้ครูข้างถนนต่อไปค่ะ ความลำบากไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อหัวใจของความเป็นครู อย่างครูข้างถนนเลยนะคะ หน้าที่อันยิ่งใหญ่ของครูอย่างเราคือการทำเพื่อเด็กๆค่ะ เป็นกำลังใจให้กันและกันต่อไปนะคะ
คิดถึงค่ะ
คุณครูwindy
คุณโอ๋-อโณ
คุณครูมะขามอ่อน/ครูมิม
ขอบคุณมากครับที่ร่วมไว้อาลัยและแสดงความสเยใจ
ขอบคุณทุกท่านสำหรับกำลังใจครับ
ขอบคุณครับ
มาสวัสดีตอนสายๆค่ะ
แวะมาให้กำลังใจคุณครูข้างถนนค่ะ ขอให้คุณครูมีกำลังใจสู้ต่อไปนะคะ เข้ามาบันทึกนี้ทีไร เพลงเศร้าจังค่ะ ชอบความหมายดีๆของบทเพลงมากค่ะ
เป็นกำลังใจคะ..คิดถถึงเสมอค่ะ
สวัสดีตอนก่อนเที่ยงครับคุณครูมะขามอ่อน/ครูมิม
คิดถึงและเป็นกำลังใจให้คุณครูเช่นกัน
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ
- หวัดดีค่ะ
- แวะมาร่วมไว้อาลัยน้องเขมิกา ค่ะ
- ขอให้น้องไปสู่สุคติ
รู้สึก ชื่นชม คุณครูจังเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ
จงอย่าท้อแท้ในอุปสรรค
จงตระหนัก ในหน้าที่ ครูข้างถนน
แม้ต่างชาติ ต่างชั้น เขาก็คน
ขอกุศลที่ท่านทำ นำสุขเทอญ
....เรามันตระกูลนายขนมต้ม ทิ้งกันไม่ได้....
สวัสดีค่ะคุณครูข้างถนน
- ไม่ค่อยได้แวะมาเยี่ยมบันทึกของคุณครูและก็ยังระลึกถึงและได้พบกันตามบันทึกอื่น ๆ อยู่เสมอนะคะ
- ถ้ามีเวลาชวนไปอ่าน ที่นี่ นะคะ
เขาเกิดมาชดใช้กรรมครับ แล้วเขาก็กำลังเดินทางต่อไป ตามกรรมที่เขาได้สร้างในชาติที่ผ่าน ๆ มา
ขอให้บุญกุศลจงดลบันดาลให้เขาสบาย :)
ไปสู่สุคติเถอะนะหนูน้อย.....
รพี