ขอบใจนักเรียนมากนะ

รู้อยู่เสมอว่า ได้ใช้เวลาอันมีค่าของนักเรียน มาเป็นเวลาของตนเอง ในการพัฒนาตนเพื่อเลื่อนวิทยฐานะ เมื่อรู้ตนว่ากำลังทำอะไรอยู่ ก็ต้องตั้งมั่น ตั้งใจในการกระทำนั้นๆให้สมบูรณ์และมีประโยชน์

สามวันที่ผ่านมานี้ ถึงแม้จะไม่ได้สอนนักเรียน แต่ใจของครูคนนี้ก็คิดถึงนักเรียนตลอดเวลา คิดว่า กลับไปโรงเรียนคราวนี้ ครูจะต้องนำวิธีการที่ดีเหล่านี้ ที่ครูรับมาจากการพัฒนากลับไปสู่นักเรียนให้จงได้

ในขณะที่ครูอยู่ที่นี่ นอกจากตั้งใจศึกษาเล่าเรียนเพียรเขียนอ่าน ครูยังเป็นที่ปรึกษาเล็กๆให้กับเพื่อนครู พี่ครู น้องครู ที่กำลังอยู่ที่ทางสามแพร่งบ้าง ในมุมอับบ้าง ในมุมมืดมนต์บ้าง เพื่อนำแสงสว่างจากกระบอกไฟฉายเล็กๆอันนี้ของครูอ้อย

ในขณะที่นั่งฟังการบรรยาย ครูตระหนักดีว่า ยังมีอีกมากนะเรื่องของความรู้ที่เราไม่รู้ รู้บ้าง ยังไม่กระจ่างแจ้งจินต์บ้าง ก็ต้องเรียนรู้กันไป

ขอบใจนักเรียนมากนะ

ขอบคุณท่านผู้บริหาร ขอบคุณพี่ครู เพื่อนครู น้องครู ที่ให้เวลากับครูอ้อยมาพัฒนาตนเอง เพื่อประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นในไม่ช้านี้

ความสนุก ไม่ต้องกล่าวถึงหรอก เพราะมารับการพัฒนาแบบนี้ หาความสนุกไม่ได้เลย ด้วยความเครียด ความสับสน ความไม่ชัดเจน เกิดขึ้นในสมองของเราตลอดเวลา ครูอ้อยคนหนึ่งล่ะ ที่มีผลงานอยู่ในมือแล้ว ยังวุ่นวายใจเลย

ดังนั้น ตั้งมั่น ตั้งใจ ตั้งปณิธานให้แน่ชัดเลยว่า .....จะเป็นตัวของตัวเอง เชื่อและศรัทธาในตัวเอง ให้สัญญากับตัวเองว่า....เราทำได้

ถึงแม้หนทางจะยาวนานเนื่องจากวัย

ถึงแม้จะมีขวากหนามเนื่องจากไม่รู้

ถึงแม้จะมีเปลวไฟเนื่องจากแรงริษยา

จะมีนานานัปการของอุปสรรค แต่ขอให้ยืนหยัด ในความคิดของตนเองที่ได้ตั้งมั่นไว้

ทุกวันนี้ ก็ยังเหมือนเดิมกับการให้ ให้เท่าที่ให้ได้ ให้แบบไม่ต้องลงทุน ก็คือ การให้อภัย

อยากจะพูดกับมาร อยากจะเชื้อเชิญมาร ท่านอยู่ที่ไหนหนอ.... เปล่าเลย ท่านอยู่ใกล้ๆนี่เอง มาเป็นมิตรกัน สร้างสรรค์เวลาที่มีอยู่ในโลกนี้ที่สวยงาม ทำความดี ก้าวหน้าไปอย่างไม่หยุดยั้งเถิด จะได้เกิดกุศลในจิตใจ คุณงามความดีที่ท่านได้คิด และได้ปฏิบัติ จะได้สนองไปยังท่านให้ได้รับความเจริญ ความสุข ตลอดไปตลอดกาลนาน…..

เขียนใน GotoKnow โดย ครูอ้อย แซ่เฮ
ใน ครูภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษาประชุม อบรม สัมมนา

คำสำคัญ (Tags): #ครูชำนาญการพิเศษ#ครูอ้อย#ครูเชี่ยวชาญ#ครูเพื่อศิษย์#พระยาประเสริฐสุนทราศรัยฯ#สิริพร กุ่ยกระโทก#โรงเรียนพระยาประเสริฐสุนทราศรัย(กระจ่าง สิงหเสนี)

หมายเลขบันทึก: 186468เขียนเมื่อ 6 มิถุนายน 2008 08:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:08 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (8)

amp

เขียนเมื่อ 6 มิถุนายน 2008 08:51 น. ()

สวัสดีค่ะคุณครูอ้อย หนูอ่านหนังสือเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ ถึงได้รู้ว่า กว่าจะมีประเทศไทยที่แข็งแรงแบบทุกวันนี้บรรพบุรุษของเราต้องเสียสละชีวิตเพื่อสร้างชาติค่ะ สู้ไปเถอะค่ะครูอ้อย สู้เพื่อการศึกษาไทยค่ะ คนดีเมื่อบินสู่ที่สูงย่อมมองเห็นได้ไกล ช่วยเหลือได้มาก หนูเขียนแบบจากใจค่ะ