อิสรชน อิน อีสาน

อิสรชน อิน อีสาน

 

จังหวัดยโสธร เป็นจังหวัดแรกที่เราเดินทางไปถึงจากกรุงเทพมหานคร ก่อนอื่นเลย เราเดินทางไปพบ เลขาธิการสมาคม ที่ กลับไปดำเนินกิจกรรมและธุรกิจส่วนตัวที่จังหวัดยโสธร ก่อนที่จะเดินทางไปจัดกิจกรรมกับเด็ก ๆ ที่บ้านโฮมฮัก มูลนิธิสุทธาสิณี น้อยอินทร์ เพื่อเด็กและเยาวชน โดยที่อิสรชน ได้นำการ์ตูนสุดอิต  โดเรมอน ตอน โดเรมอนกลับโลกอนาคต ไปฉายให้เด็ก ๆ ที่อยู่ในบ้านโฮมฮัก ได้ชมกัน พร้อมฝากแง่คิดเล็ก ๆ ไว้ให้เด็ก ๆ ที่อยู่กับ แม่ติ๋ว ได้คิดที่จะยืนหยัดและสู้เพื่อตัวเองให้มากที่สุด

ก่อนที่จะกลับออกมาพบปะกับมิตรสหาย ในจังหวัดยโสธร และกราบนมัสการพระธาตุกล่องข้าวน้อย และพระธาตุอานนนท์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ประจำจังหวัดยโสธร พร้อมกับตระเวนชมเมืองเล็ก ๆ ที่มากด้วยความอบอุ่นอย่างจังหวัดยโสธรอีกพักใหญ่ก่อนจะเดินทางสู่ อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด

ที่อำเภอเสลภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด เราไปที่โรงเรียนโพธิ์ทองวิทยาคม ที่ไปสร้างกระบวนการเรียนรู้ผสมผสานกับความสนุกสนาน ให้แก่เด็ก ๆ มัธยมปลาย จำนวนกว่า 150 คน ที่ทำให้เด็กเกิดกระบวนการเรียนรู้เรื่องโรคเอดส์เพิ่มมากขึ้น และเด็ก ๆ เอง ก็ ได้แนวคิดการทำงานแบบอาสาสมัครติดไปด้วย แว่วว่า เด็ก ๆ กำลังรวมตัวกัน เพื่อ ไปจัดกิจกรรมให้ บ้านโฮมฮัก ในวันสองวันนี้อีกด้วย จากนั้นเราเดินทางต่อไปที่ อำเภอจตุรพักตรพิมาน จังหวัดร้อยเอ็ด

ที่อำเภอจตุรพักตรพิมาน จังหวัดร้อยเอ็ด เราไปจัดกิจกรรมฉายหนังสนุก ๆ ที่ บ้านหนองผือ เด็ก ๆ มากันไม่มากนักแต่ก็มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะอย่างสนุกสนาน เราพักผ่อนที่ บ้านหนองผือกันหนึ่งคืน ก่อนจะเดินทางเข้าสู่จังหวัดหนองบัวลำภูในช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น

ที่จังหวัดหนองบัวลำภู เราไปบ้านอดีตคนเร่ร่อนพื้นที่สนามหลวง บ้านแกอยู่ใกล้ ๆ วัดถ้ำกลองเพล ได้พบปะพูดคุยกันเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนที่จะ พักผ่อนนอนหลับที่นี่ เพราะระยะทางการเดินทางจาก จังหวัดร้อยเอ็ดมาจังหวัดหนองบัวลำภูใช้ระยะเวลาเดินทางยาวนานพอสมควร ที่นี่เราได้แวะนมัสการพระที่วัดถ้ำกลองเพล ก่อนที่จะเดินทางสู่อำเภอเพ็ญ จังหวัดอุดรธานี

ที่อำเภอเพ็ญ จังหวัดอุดรธานี เราไปที่ตำบลเตาไห เป็นอีกจุดที่เรา ฉายหนังและทำกิจกรรมกับเด็ก ๆ ที่เข้ามาร่วมกิจกรรมกับเรามากกว่า 150 คน เราพักที่นี่ สองวัน ก่อนจะเดินทางกลับกรุงเทพมหานคร ในวันที่ 31 พฤษภาคม 2551

ตลอดการเดินทาง เราพบเห็นเรื่องราวที่น่าประทับใจ เห็นความเหลื่อมล้ำทางการเรียนรู้ที่ไม่เท่าเทียมกันของสังคมอย่างชัดเจน จนทำให้คณะที่เดินทาง เอ่ยปาก ว่า ต้องหาทางกลับมาเยือนอีสานอีกครั้งให้ได้ และพร้อมกันนั้นก็ได้ มีแนวคิดที่จะลองขึ้นไปเรียนรู้ทางภาคเหนือกันบ้าง ซึ่ง ก็คงจะในอีกไม่นานนี้ เราจะเดินทางขึ้นไปแอ่วเมืองเหนือเพื่อร่วมสร้างกระบวนการเรียนรู้ร่วมกันกับเด็ก ๆ เช่นเดียวกับที่เราไปเลาะอีสานมาแล้ว

 

[บีเวอร์]

ครั้งหน้าไปที่ไหนอีกครับ พอดีสนใจกิจกรรม