นกน้อยกับกองหิมะ
การท่องเที่ยวเมืองลี่เจียง ประเทศจีน
มีนาคม 2551
-
การเดินทางท่องเที่ยว เป็นกิจกรรมที่ดิฉันรัก
-
ทุกเส้นทางได้ศึกษา ได้เรียนรู้ ได้ค้นหา สิ่งแวดล้อมและทดสอบจิตใจตัวเอง
- มิตรภาพที่เริ่มต้น ด้วยยิ้มเล็กๆ ทักทายตามมารยาท ในวินาทีแรกที่เจอกัน
- ปรับเปลี่ยนมาเป็นยิ้มคำโตๆ ละลายพฤติกรรม สนิทสนมกันอย่างรวดเร็วในเวลาต่อมา
- และก็หัวเราะด้วยกัน วิ่งตามหากันด้วยความเป็นห่วง ใช่แล้ว เราหาเจอกันและยิ้มด้วยหัวใจเดียวกันได้ เพียงเพราะมิตรภาพที่มีต่อกันค่ะ
- มุมหนึ่งอันอบอุ่น ในอาคารที่พัก ก่อนขึ้นกระเช้ามหัศจรรย์ค่ะ
- เตรียมความพร้อมด้วยเครื่องกันหนาว ถุงมือ ยาขยายหลอดเลือด(หากจำเป็น) และอ๊อกซิเจนกระป๋อง ใช้หรือไม่ พกไว้ก่อนนะคะ กับความสูงที่ 4000+ เมตร จากระดับน้ำทะเล สูงเท่ากับระดับที่อยู่ของชาวทิเบต (ในเมือง) อากาศบางมากค่ะ
-
เมื่อเราบอกตัวเราเองว่า เป็นคนกล้าหาญ เป็นคนเก่งสารพัด มองโลกในแง่ดี เราไม่กลัวความสูง เราเป็นคนแข็งแรง ฯลฯ
-
ณ นาทีหนึ่งของชีวิต เมื่ออยู่บนที่สูง ดิฉันรู้สึกระแวงคนบังคับสายกระเช้า รู้สึกกลัวภูเขา กลัวต้นสน กลัวตัวเองและคนข้างๆ จะเป็นอะไรไป และไม่กี่นาทีต่อมา ก็รู้สึกดีขึ้น ทุกอย่างเป็นปกติ
-
จิตใจของดิฉันยืดหยุ่น ร่างกายปรับตัวได้ดี ไม่ต้องใช้อ๊อกซิเจนกระป๋องเลยค่ะ
-
นี่คือรางวัลของชีวิต ณ ห้วงเวลาหนึ่งของชีวิต
-
ปรับเปลี่ยนความน่ากลัวของภูเขาสูง ทิวสน หิมะขาวโพลน เป็นสิ่งสวยงาม เพลิดเพลินตา
-
ใช่แล้ว ความยืดหยุ่นของจิตใจ ทัศนคติ และความพร้อมของร่างกาย ทำให้เรามีความสุขได้
-
มาถึงแล้วค่ะ ที่ 4506 เมตร จากระดับน้ำทะเล อากาศบางมากค่ะ
-
แต่เรายังยิ้มได้ค่ะ เป็นบทพิสูจน์ว่า ปอดเราแข็งแรง ระบบร่างกายเราแข็งแรงค่ะ
-
หากคุณเจอ สัตว์น่ารักตัวเล็กๆ ยืนโดดเดี่ยวอยู่บนกองหิมะขาวโพลน คุณคิดอะไรค่ะ ......
-
สำหรับดิฉันแล้ว คิดว่านกน้อยตัวนี้ช่างแสนอดทน แม้โดดเดี่ยวเพียงไร ก็ยังประคองตัวอยู่ได้ ต่อสู้ได้ ไม่ว่ากองหิมะจะหนาวเหน็บเพียงใด เปรียบเหมือนชีวิตคน ที่ต้องฝันฝ่าอุปสรรค ให้สามารถยืนหยัดอยู่ได้ด้วยตัวเอง
-
ณ มุมสีเขียว โอบล้อมด้วยโอโซนบริสุทธิ์ อาคารที่พัก ก่อนจะลงจากภูเขาด้วยกระเช้าสวรรค์
-
ชอบมากๆ ค่ะ
-
เป็นบุญและเป็นกำไรชีวิตอย่างที่สุด เมื่อดิฉันได้พบเจอทั้งสองท่านตลอดการเดินทาง
-
ทั้งสองท่านทำให้การท่องเที่ยวทริปนี้มีสีสัน อาจารย์พจนาภรณ์ แห่งจังหวัดสุโขทัย (ซ้ายมือ) ผู้ทำให้โลกนี้สดใสได้ตลอดเวลา และอาจารย์พิศเพลิน แห่งจังหวัดพิษณุโลก (ขวามือ) ตากล้องใจดีและน่ารักที่สุดในโลกค่ะ
นอนหลับฝันดีทุกท่านนะคะ จนกว่าจะพบกันใหม่ค่ะ
ความเห็น (10)
ตามมาชมหิมะกับท่านพี่ครับ
มาเร็วดีค่ะ
*** อาจารย์ JJ คงไปเยือนมาแล้วใช่ไหมค่ะ
*** หากแผ่นดินไหวอย่างนี้ ดิฉันหนีขอไม่ขึ้นกระเช้าอีกเลยค่ะ กลัวใจตัวเองค่ะ
*** นอนดึกนะคะ รักษาสุขภาพค่ะ
สวัสดีค่ะพี่อร
รูปสวยทุกรูปเลยค่ะ ถ่ายภาพได้ด้วย นกกับหิมะ ชอบจัง
ฝากความคิดถึงพี่เอกด้วยนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่อรคนสวย
สวัสดีค่ะ คุณพี่อร
* หิมะขาว พร่างพราว ราวปุยนุ่น
* นกน้อย หาอกอุ่น ละมุนสรวง
* บินโบกโบย ไปไกล ทะลุทะลวง
* มากำนัล คนทั้งปวง ในแผ่นดิน
... ภาพงามมากเลยค่ะ พี่อร ..
ขอบคุณค่ะ
นกแช่แข็ง ยังปรับตัวได้ดี ชอบอ่านและดูภาพ ขออีกๆๆ
มาเที่ยวด้วยคนครับ
3. Ranee
เมื่อ จ. 26 พฤษภาคม 2551 @ 23:27
671984 [ลบ]
*** สวัสดีค่ะ น้องราณี
*** เป็นสต็อกการท่องเที่ยวตั้งแต่มีนาคม 2551 ค่ะ
*** โกเอกกำลังหา trip ใหม่อยู่ แต่พักนี้สิ่งแวดล้อมไม่ค่อยสงบเลยค่ะ ทั้งแผ่นดินไหว พายุ ฝนตก เลยงดๆ ไว้ก่อนค่ะ มีก๊วนเค้าชวนไปลุยรัสเซียอยู่ ยังคิดๆ อยู่ค่ะ
*** เชื่อไหมพี่เดินลุยหิมะไปตั้งไกล พี่มองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากหิมะกับต้นสน เจอนกน้อยตัวนี้มายืนโพสต์ท่าให้พี่ถ่ายตัวเดียวเลย ยอมถอดถุงมือมาถ่ายรูป ยอมนิ้วชาค่ะ
*** ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
4. poo
เมื่อ อ. 27 พฤษภาคม 2551 @ 01:55
672119 [ลบ]
*** ขอบคุณบทกลอนอันแสนไพเราะค่ะ เข้ากับบรรยากาศของนกน้อยเลยนะคะ แต่งกลอนเก่งจังเลยค่ะ ***
*** มีความสุขมากๆ กับวันทำงานวันนี้นะคะ
5. ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์
เมื่อ อ. 27 พฤษภาคม 2551 @ 02:13
672129 [ลบ]
*** ขอบพระคุณค่ะ ท่านครูบา
*** นกน้อยน่ารักและอดทนดีค่ะ
6. บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)
เมื่อ Tue 27 May 2551 @ 13:45
672637 [ลบ]
*** ดีจ๊ะพี่บางทราย
*** สบายดีนะคะพี่ ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาให้กำลังใจกัน