โลกนิติคำโคลง มุมมองใหม่

กบเกิด ในสระใต้                บัวบาน
ฤาห่อน รู้รสมาลย์              หนึ่งน้อย
ภุมรา อยู่ไกลสถาน            นับโยชน์..ก็ดี
บินโบก มาค้อยค้อย           เกลือกเคล้าเสาวคนธ์ (โลกนิติคำโคลง)

กบในสระบัว
ไม่รู้รสเกสรดอกบัว
แมลงภู่อยู่ไกลสระบัวหลายโยชน์
ยังอุตส่าห์บินมากินเกสรดอกบัว กบมัวทำอะไร?? โง่จัง?? 
กบกินแมลงนี่ นา จะให้กินเกสรหรืองัย  โคลงต้องการสอนเรื่อง ใกล้เกลือกินด่าง

ผึ้งภู่ บินอยู่เบื้อง                อุบลบาน
กำซาบซด รสมาลย์           ไม่น้อย
รากบัว คั่วน้ำตาล              ตฤป ร่ำ..ลิ้นเอย
กบเกิด กลางสระจ้อย         จึ่งรู้รสหวาน (นวโลกนิตคำโคลง)

แมลงภู่บินอยู่เหนือสระบัว
กินเกสรดอกบัว
กบไม่กินเกสรดอกบัว
เพราะว่ารากบัวเชื่อมน้ำตาลหวานกว่า กบเลยเฝ้ารากบัวอยู่ในสระอย่างไรเล่า



จระเข้ คับน่านน้ำ              ไฉนหา..ภักษ์เฮย
รถใหญ่ กว่ารัถยา             ยากแท้
เสือใหญ่ กว่า วนา             ไฉนอยู่..ได้แฮ
เรือเขื่องคับชเลแล้             แล่นโล้ไปไหน (โลกนิติคำโคลง)

จระเข้ ใหญ่กว่าคลอง จะหาอาหารที่ไหนกิน
รถใหญ่กว่าถนน จะขับไปมาก็ยากลำบาก
เสือใหญ่กว่าป่า หมายถึงทำตัวเกเร ออกมากินคน คงจะอยู่ได้ไม่นาน
เรือใหญ่ๆ คับทะเล จะแล่นไปไหนก็ลำบาก

หากวิเคราะห์ให้ลึกซึ้งก็จะพบว่า จระเข้+เสือ/สิงห์ คือสัญลักษณ์ของ ข้าราชการ ที่บ้าอำนาจ+โกงกิน และเมื่อข้าราชการหากบ้าอำนาจ+โกงกิน ก็จะไม่มีแผ่นดินแผ่นน้ำที่จะอยู่อาศัย สำหรับ รถ+เรือ คือสัญลักษณ์ของ กริยาท่าทาง +การใช้อำนาจในทางที่มิชอบนั่นเอง

โคลงโลกนิติบทนี้ ขยายความด้วยกลอน เพลงยาวว่าพระมหาเทพ (ทองปาน) ดังนี้

เขาชมบุญ เรียกเจ้าคุณ ราชามาตย์       แต่ร้ายกาจ เกือบยักษ์ มักสัน
ลงนั่ง ยังนาวา เหมือนชาละวัน               ขึ้นบก ตกมัน เหมือนสิงห์ทอง
..................................................................................................
ถนนกว้าง สี่วา มาไม่ได้                        กีดหัวไหล่ ไกวแขน ให้ขัดข้อง
พวกหัวไม้ เหนกลัว หนังหัวพอง             ยกสอง มือกราบ อก ราบดิน

จะเห็นได้ว่าคนโบราณเปรียบเทียบข้าราชการที่บ้าอำนาจ ว่า ยามลงนั่งบนเรือดูฮึกเหิมเหมือน จระเข้ ยามขึ้นบนบก ดูฮึกเหิมเหมือน เสือ/สิงห์ ถนนกว้างสี่วา ก็คับแคบ ไม่พอให้สัญจรเดินทาง (อีกหน่อยก็จะไม่มีแผ่นดินแผ่นน้ำให้อาศัย เพราะใหญ่จนคับที่)

จระเข้ คับน่านน้ำ              เนาสวน..สัตว์เทอญ
รถใหญ่ รับเนื้อนวล           นั่งแท้
เสือใหญ่ กว่าป่าควร         ขังใส่..กรงแฮ
เรือเขื่อง เรืองรุ่งแล้           แล่นค้าขายของ (นวโลกนิตคำโคลง)

สมัยนี้จระเข้ตัวโตๆ อยู่สวนสัตว์ไหนก็อยู่ได้แถมมีคนอยากดู
รถคันโตๆ ไปไหนมาไหนก็สะดวก (เพราะถนนสมัยนี้มี 8 ช่องทางจราจร)
สาวๆชอบนั่งรถคันโตๆ
เสือตัวโตๆ ก็เหมือนจระเข้ อยู่สวนสัตว์อาหารการกินสมบูรณ์แถมมีคนอยากดูเสือตัวโตๆ
เรือลำเขื่องแบบไททานิก มีสักลำเอาไว้แล่นขายของต้องรวยเละแน่ๆ


อ่อนหวาน มานมิตรล้น      เหลือหลาย
หยาบ บ่ มีเกลอกราย        เกลื่อนใกล้
ดุจดวง ศศิฉาย                ดาวดาษ..ประดับนา
สุริยะส่อง ดาราไร้             เพื่อร้อนแรงแสง (โลกนิติคำโคลง)

พูดจาอ่อนหวานจะมีแต่คนชอบ
พูดจาหยาบคายไม่มีใครอยากเข้าใกล้
พูดจาอ่อนหวานเหมือนพระจันทร์ที่มีหมู่ดาวแวดล้อม
พูดจาหยาบคาย เหมือนพระอาทิตย์ ที่ไม่มีดาวสักดวงอยู่ใกล้??
จริงๆ ดาวน่ะมีแต่เรามองไม่เห็นในตอนกลางวัน  อิๆ

อ่อนหวาน หาญมิตรล้าง        ลาหาย
หยาบย่อม เกลื่อนเพื่อนตาย   ตราบม้วย
จันทร(ะ)รัศมีฉาย-                ชนหลับ..แล้วนา
สูรย์ส่อง แสงแรงด้วย            ช่วงเช้าชนเห็น (นวโลกนิตคำโคลง)

พูดจาอ่อนหวาน เขาจะหาว่าเป็นกระเทยหรือป่าว คงจะมีแต่พวกแต๋วๆ อยู่ใกล้
ส่วนมากคนพูดจาเพราะๆ มักจะเป็นคนขี้ขลาด ไม่ใช่หรือ?
ส่วนมากคนพูดจาโผงผางมักจะจริงใจ นั่นล่ะคือเพื่อนตาย...เพื่อนที่รู้จักพูดเตือนสติ..
พระจันทร์ขึ้นตอนกลางคืนส่วนมากคนเขาหลับกันหมดแล้วใครจะมาอยู่ชมความงาม
ดวงอาทิตย์ขึ้นตอนเช้า มีแต่คนมองเห็น..ล่ะนะ


อย่าปอง สิ่งแก้วไป่              ควรปอง
เขาบ่ ตรึกอย่าตรอง             ตริบ้า
เร่งคิด คิดแต่ของ                ควรคิด..นะพ่อ
การที่ สูญเปล่าอ้า                อย่าได้ควรปอง (โลกนิติคำโคลง)

อย่าหมาย แก้วมณีจินดา ที่ไม่สมควรจะใฝ่ปอง (อย่าอยากได้ของดี จนเกินฐานะ)
เรื่องที่คนปกติเขาไม่คิด ก็อย่าคิดเลย
คิดแต่สิ่งที่ควรคิดเถอะพ่อคุณ
คิดแหกคอกเป็นการคิดที่สูญเปล่า อย่าคิดเลย อย่าหมายปองเลย ได้โปรด...

ลองปอง สิ่งแก้ว ที่              ควรปอง
เขาบ่ ตรึกจงตรอง              ตริบ้าง
ความคิด สิทธิของ              ปัจเจก..นะพ่อ
กาลิเลโอ อ้าง                     อวดรู้เลวไฉน (นวโลกนิตคำโคลง)

(พูดใหม่) ลองหมายปองสิ่งประเสริฐ ที่ควรหมายปองกันดูเถอะ (ก็ใครจะอยากได้ของที่ไม่ดีกันเล่า)
เรื่องที่คนอื่นไม่คิด ก็ลองหัดคิด หัดตริตรอง ดูบ้าง สิ
ความคิดเป็นเรื่อง ปัจเจกบุคคล นะพ่อคุณ (จะห้ามความคิดกันเชียวหรือ?)
ดูอย่างกาลิเลโล คิดแหกคอกว่า โลกกลม สิ  ในขณะที่คนส่วนใหญ่คิดว่าโลกแบน?? มันก็ไม่ใช่สิ่งที่เลวร้ายมิใช่หรือ (ถึงแม้นจะขัดแย้งกับพระคัมภีร์จนดูเหมือนพวกนอกรีตก็เถอะ) แต่ภายหลังโลกยกย่อง...มิใช่หรือ..ไม่ใช่เรื่องที่เลวเลยที่จะคิดแตกต่างจากคนอื่น

รู้น้อยว่ามากรู้                    เริงใจ
กลกบเกิดอยู่ใน                  สระจ้อย
ไป่เห็นชเลไกล                    กลางสมุทร
ชมว่าน้ำบ่อน้อย                 มากล้ำลึกเหลือ (โลกนิติคำโคลง)

มีความรู้น้อย ก็นึกว่ารู้มาก มีความร่าเริงใจ จริงนะ
เหมือนกบเลย ที่อยู่แต่ในสระกระจ้อย ไม่เห็นอะไรที่มันกว้างไกล
ทะเลน่ะเคยไปเที่ยวมั้ยคุณกบ
มัวแต่ชมว่าสระของฉันช่างกว้างขวางจริงๆเจียว อยู่ได้ โถ่..กบน้อย..

รู้น้อยหนึ่ง รู้ร่า-                   เริงใจ
รู้รสทะเลไหล                      ละห้อย
ไป่ปองคะนองไป                 กลางสมุทร
ชมว่าสระกระจ้อย               จืดล้ำดีเหลือ (นวโลกนิตคำโคลง)

ถึงฉันจะมีความรู้อยู่น้อยหนึ่ง แต่ฉันก็ภูมิใจ ร่าเริงใจนะจ๊ะ
ความรู้ของฉันก็คือ รู้ว่าทะเลมีคลื่นไหลบ่ารุนแรง รู้อย่างงี้ ก็ เลยทำหน้าละห้อย
ฉันรู้ว่าทะเลไม่น่าอยู่ ก็เลยไม่มีความคึกคะนองที่จะไปเที่ยวทะเล
สระน้ำอันกระจ้อยของฉัน รสจืด ดื่มได้ น้ำทะเลน่ะกินได้มั้ย โถ่ จะมาชวนไปตายซะแหล่ว..
การที่กบไม่เคยไปทะเลแต่รู้เรื่องราวของทะเล ก็เพราะกบชอบจำศีล(เข้านิโรธสมาบัติ) จนได้ เจโตปริญาณ นั่นเอง อิๆ

หมาใดตัวร้ายขบ                บาทา
อย่าขบตอบต่อหมา             อย่าขึ้ง
ทรชนชาติช่วงทา-             รุณโทษ
อย่าโกรธทำหน้าบึ้ง             ตอบถ้อยถือความ (โลกนิติคำโคลง)

หมากัดขาเรา
เราโกรธหมา จะกัดขาหมาคืนบ้าง กระนั้นหรือ??
หมากัดอย่ากัดตอบ
พวกทรชนคนเลวที่ ทำเลวกะเรา อย่างทารุณโหดร้าย ก็อย่าไปถือสาหาความกะมันเลย..ปล่อยให้มันทำต่อไปเถอะ ดูดู๊ดู ดูเธอทำ ทำใมถึงทำกับฉันได้..


หมาใดตัวร้ายขบ                แขนขา
ไม่เตะต่อยต่อหมา              ไม่ซึ้ง
คู่กรณีครา-                        เคืองโกรธ
เป็นโจทก์โทษหน้าบึ้ง         บอกฟ้องถือความ (นวโลกนิตคำโคลง)

โดนหมากัดที่แขนที่ขา ไม่เตะหมา ไม่ต่อยหมา   หมามันจะสำนึกลึกซึ้งมั้ย
ไม่เห็นมีคู่กรณีที่ไหน ที่เลาะกันจนขึ้นโรงขึ้นศาล จะยอมยกฟ้องกันง่ายๆ สักราย??

ลูกสะเดา น้ำผึ้งซาบ           โทรมปน
แล้วปลูก ปองรสคนธ์           แอบอ้อย
ตาบเท่า ออกดอกผล          พวง ดก
ขมแห่ง สะเดาน้อย             หนึ่งรู้โรยลา (โลกนิติคำโคลง)

เมล็ดสะเดาเอาไปชุบน้ำผึ้ง
ปลูกข้างไร่อ้อย  หวังจะให้ ผลสะเดา เจเนอเรชั่นใหม่ มีรสหวานขึ้นมา
พอเมล็ดสะเดา งอกเป็นต้นสะเดา และออกดอกออกผล
ความขมของผลสะเดา แม้เพียงสักหน่อยหนึ่ง จะรู้จักโรยลา ลงหรือ?? มันก็ขมเหมือนเดิม
คนเลว ต่อให้เราพยาม ชักนำให้เขาทำดีอย่างไร  มันก็เอาดียาก เราจึงไม่ควรนำเขามาทำเผ่าทำพันธุ์ อย่าคิดว่ามีลูกแล้วลูกจะดี..มันก็เลวเหมือน บุพการี นั่นล่ะ รับรองต้องขื่นขมไม่แพ้สะเดา..

สะเดา ผ่าเหล่าเพี้ยน           พิกล
หวานเมล็ด สุคนธ์              ข่มอ้อย
แต่งพันธุกรรมผล              พวงดก
ขมแห่ง สะเดาน้อย             หนึ่งนั้นฤามี (นวโลกนิตคำโคลง)

แต่สะเดาสมัยใหม่ ผ่าเหล่า
ผลและเมล็ดมีรสหวานฉ่ำ
เพราะถูกตัดแต่งพันธุกรรม จนออกผลดก (และมีรสหวาน)
รสขมที่เคยมี ก็กลับไม่มี เอ เป็นไปได้หรือ??
ความพยามอยู่ที่ไหนความพยามก็อยู่ที่นั่น..
(คนเราเมื่อมีความทุกข์ความขมขื่น ก็มักจะเอากิเลสอันมีรสหวาน มาฉาบทาความทุกข์ความขมขื่น และพยามแสวงหาสถานที่ ที่จะนำมาซึ่งความสุขใส่ตน ช่างคล้ายกับการนำสะเดาไปปลูกข้างๆต้นอ้อย เพื่อหวังจะให้ รสขมขื่นของต้นสะเดาแห่งความทุกข์ หมดสิ้นไป แต่ความทุกข์ก็คือความทุกข์ ทำอย่างนั้นจะหมดทุกข์ได้จริงๆ หรือ อยากจะให้ทุกข์หมดไป ต้องใช้ธรรมะเข้าไปตัดแต่งพันธุกรรมต้นสะเดาแห่งความทุกข์สิ เธอ..)

สะเลียมบ่าแขว้งเพิ่นเล่าลือขม หัวใจ๋บางคนพ้อยขมกว่าอั้น...

สะเลียม = สะเดา
บ่าแข้วง = มะแว้ง


ภูเขา ทั้งแท่งล้วน              ศิลา
ลมพยุ พัดพา                   บ่ขึ้น
สรรเสริญ และนินทา          คนกล่าว
ใจปราชญ์ ฤาเฟื่องฟื้น       ห่อนได้จินต์จล (โลกนิติคำโคลง)

ภูเขา ถูกลมพายุไต้ฝุ่น พัดโหมกระหน่ำ ภูเขาก็มิได้ไหวหวั่น
โลกธรรม 8 นั่นคือ ได้ลาภเสื่อมลาภ ได้ยศเสื่อมยศ สรรเสริญนินทา สุขทุกข์ ก็เหมือนลมพายุ
แต่ก็ไม่สามารถ เขยื้อนจิตใจนักปราชญ์ที่แน่นหนักหมือนภูเขา ให้หวั่นไหวได้


ภูเขา ทั้งลูกล้วน               สิขรา
ลมพยุ ฝนหนา                 หนักขึ้น
น้ำหยด รดหินผา             ยัง กร่อน
ใจปราชญ์ อาจเฟื่องฟื้น    ฟ่องได้โดยจินต์ (นวโลกนิตคำโคลง)


ภูเขาถูกลมพายุไต้ฝุ่นพัดไม่เขยื้อนก็จริง
แต่ถูก ฝนกรด (acid rain) หยดใส่ทุกวันหินมันยังกร่อน ฮ่ะฮ่ะ...
ใครจะไปทนไหวนักปราชญ์ก็นักปราชญ์เหอะ

เจ็ดวันเว้นดีดซ้อม              ดนตรี
อักขระห้าวันหนี                  เนิ่นช้า
สามวันจากนารี                  เป็นอื่น
วันหนึ่งเว้นล้างหน้า            อับเศร้าศรีหมอง (โลกนิติคำโคลง)

ไม่ได้เล่นดนตรี เจ็ดวัน ก็ลืมโน้ต
ไม่ได้อ่านหนังสือห้าวัน ก็ลืมเนื้อหา
ไม่ได้เจอหน้า ผู้หญิง สามวัน ผู้หญิงก็เป็นของคนอื่นแล้ว
สามวันจากนารี เป็นอื่น (จริงๆ ในโคลงไม่ได้บอกว่าใครเป็นอื่น แต่ผู้ชายแต่งโคลงโลกนิติก็น่าจะเข้าข้างผู้ชายด้วยกันสิ เนอะ..)
ไม่ได้ล้างหน้าวันเดียว เป็นเรื่องที่ทุเรศมากๆ ทำให้ไม่สดชื่น..และดูไม่มีสง่าราศี


เจ็ดวันหมั่นดีดซ้อม            ดนตรี
อักขระเลยละหนี                เนิ่นช้า
สามวันกกสตรี                   เต็มตื่น
แจ้งบ่ได้ล้างหน้า               นั่งเศร้าหมองศรี (นวโลกนิตคำโคลง)

ถึงให้ฝึกซ้อมดนตรีทุกวันจนชำนาญ  ก็ย่อมเสียอย่างเพื่อแลกกับอีกอย่าง
ต้องซ้อมดนตรีทุกวัน (7 วัน) เรื่องอ่านหนังสือหนังหาก็ไม่ต้องพูดถึง
สมมติซ้อมดนตรี 5 วัน อีก 3 วันที่เหลือ อยู่กับแฟน  พออยู่กะแฟนก็ลืมโน้ตและลืมหนังสือ
 นอนกก นอนกอดกับแฟน จนหมดแรง ตอนเช้า ขี้เกียจลุกขึ้นมาล้างหน้า นั่นล่ะเป็นเรื่องที่บัดสี เอ้ย ไม่ได้ล้างหน้านั่นล่ะเป็นเหตุแห่งความหมองศรี


กระเหว่าเสียงเพราะแท้      แก่ตัว
หญิงเลิศเพราะรักผัว         แม่นหมั้น
นักปราชญ์มาตรรูปมัว      หมองเงื่อน..งามนา
เพราะเพื่อรสธรรมนั้น        ส่องให้เห็นงาม (โลกนิติคำโคลง)

นกกาเหว่า มีดีที่ เสียงไพเราะ
ผู้หญิงมีดี เพราะรักผัว
นักปราชญ์แม้รูปชั่วตัวดำ
แม้นมีธรรมะก็ทำให้คนเห็นความงาม ในจิตใจได้


กาเหว่าเสียงเพราะแพ้-     ภัยตัว
หญิงโสดโลดหาผัว           ผูกหมั้น
บังทอง ม่องเท่ง หัว          ขาดหล่น..ล่วงนา
เพราะฤทธิ์อิจฉานั้น           ส่องให้เห็นทราม (นวโลกนิตคำโคลง)


นกกาเหว่า มีเสียงที่ไพเราะ แต่เสียงอันไพเราะก็นำภัยมาสู่ตน
ผู้หญิงโสดมักจะแสวงหาสามี(นำภัยมาสู่ตน อิๆ)
นักปราชญ์แม้รูปชั่วตัวดำ ยกตัวอย่างเช่นบังทองในสามก๊ก
ฉลาดแค่ไหนเล่าปี่ ก็มองข้าม เพราะไม่ชอบขี้หน้า ให้เป็นแค่นายอำเภอเล็กๆ
หลังจาก บังทองอวดฉลาดให้เล่าปี่เห็น เล่าปี่จึงแต่งตั้งบังทองให้เป็นกุนซือ คู่กับ ขงเบ้ง
แต่บังทองต้องตายเพราะไม่เชื่อคำขงเบ้ง (เพราะความอิจฉาบดบังปัญญา) บังทองมีฉายาว่า หงส์ดรุณ ถูกทหารข้าศึกยิงด้วยลูกธนู ที่เนิน หงส์ร่วง


นารายณ์วายเว้นจาก             อาภรณ์
อากาศขาดสุริยะจร               แจ่มหล้า
เมืองใดบ่มีวร                        นักปราชญ์
แม้นว่างามล้นฟ้า                 ห่อนได้งามเลย (โลกนิติคำโคลง)

พระนารายณ์แก้ผ้า ถึงให้หล่อแค่ไหนก็คงอุบาทว์ไม่น่ามอง (หรือน่ามองเหว่)
ท้องฟ้าไม่มี ดวงตะวัน ก็ขาดความงดงาม
เมืองที่ไร้นักปราชญ์
ต่อให้สวยงามแค่ไหน ก็เหมือนขาดอะไรไปบางอย่าง จนดูไม่งดงาม

สหัสนัยน์ไดเว้นจาก              วิเชียรธร
เวหาศขาดอัปสร                   ซิ่นอะร้า-
อล่าม ไทยไฉนวอน               ต่างชาติ
แม้นว่ารวยล้นฟ้า                 บ่ได้รวยเลย (นวโลกนิตคำโคลง)

อันว่า องค์อินทร์ (สหัสนัยน์=มีตา 1,000 ดวง หมายถึงพระอินทร์) เมื่อไม่มีสายฟ้า (วิเชียร)ในมือ (ได ภาษาเขมรแปลว่ามือ และสายฟ้าเป็นอาวุธคู่บารมี ของพระอินทร์ เรื่องมันยาว..อย่าให้เล่าเลย) องค์อินทร์ไม่มีอาวุธ ก็หมดความ งามสง่า
และ อันว่า ท้องฟ้าแม้นขาดหมู่นางฟ้า ก็หมดสิ้นความอะร้าอล่าม
เมืองไทย หาก ยังต้องพึ่งพาประเทศมหาอำนาจ
ต่อให้เจริญร่ำรวยแค่ไหน ก็งั้นๆ เหมือนพระอินทร์ไม่มีสายฟ้าในมือ...(วิเชียร แปลอีกอย่างว่า เพชร ก็ได้) เมื่อพระอินทร์ไม่มีเพชรในมือ ก็เลยไม่รวย งัยล่ะ อิๆ

ไป่ถามปราชญ์บ่พร้อง          พาที
เปรียบดั่งเภรีตี                     จึ่งครื้น
คนพาลพวกอวดดี               จักกล่าว
ถามบ่ถามมันฟื้น                 เฟื่องถ้อยเกินถาม (โลกนิติคำโคลง)

ไม่ถาม นักวิชาการ ก็ไม่ พูดจาพาทีหรอก อมภูมิ..ปัญญา..
เหมือนกลอง ต้องตีจึงจะดัง ไม่ตีก็ไม่ดัง ไม่ถามก็ไม่ตอบ
แต่คนอวดฉลาดที่ชอบพูดอวดรู้
ถามหรือไม่ได้ถามมันก็ยัง ดันทะลึ่งตอบ รื้อฟื้นเอาเรื่องโน้นเรื่องนี้มาคุยจนฟูเฟื่องเลื่องลือ

คนเกลียดเขียดตะปาดร้อง   ลุกหนี
คนขลาดหวาดกลัวผี           ภูติเพ้อ
คนบ้าด่าดนตรี                   ต้อยต่ำ
คนโง่เง่ากล่าวเก้อ              ก่อนรู้ลัพธ์คำ (นวโลกนิตคำโคลง)

คนกลัวเขียดตะปาด เห็นแล้วก็ต้องร้องวี้ดว้ายกระตู้วู้  กระโดด/ลุกหนี
คนขี้ขลาดมักจะกลัวผี พูดเพ้อเจ้อ กันไป (ตถตา มันเป็นเช่นนั้นเอง)
คนไม่มีดนตรีในหัวใจคือคนบ้า เห็นดนตรีเป็นเรื่องต้อยต่ำ
คนโง่มักจะพูดก่อนคิด (สัตว์โลกเป็นไปตามกรรม เหอๆ)


หอมกลิ่นดอกไม้ที่              นับถือ
หอมแต่ตามลมฤา              กลับย้อน
หอมกลิ่นกล่าวคำคือ           ศีลสัจ..นี้นา
หอมสุดหอมสะท้อน            ทั่วใกล้ไกลถึง (โลกนิติคำโคลง)

ดอกไม้มีกลิ่นหอม ดอกอะไรก็ได้ที่คนนับถือว่าหอม..
แต่กลิ่นหอมของดอกไม้นั้น ก็ไม่สามารถ หอมทวนลมได้ คนอยู่เหนือลมมักไม่ได้กลิ่นหอม
อันว่าคำสัตย์นั้นมีกลิ่นหอม กลิ่นหอมแห่งคำสัตย์พัดหวนทวนลม ได้
กลิ่นหอมแห่งคำสัตย์ หอมไกลกว่ากลิ่นหอมแห่งดอกไม้   

กรุ่นกลิ่นดอกไม้ที่               เธอถือ
มะลิการะเกดหรือ               พุดซ้อน
ซวดทรงอนงค์คือ               บุพผรัตน์..นี้นา
หอมทั่วไกลใกล้ย้อน           ยั่วให้คิดถึง (นวโลกนิตคำโคลง)

เธอถือดอกไม้ กรุ่นกลิ่นหอม
ดอกมะลิ ดอกการเกด หรือดอกพุดซ้อนกันนะ 
แต่ตัวเธองดงามเหมือน ดอกไม้แก้ว (บุพผรัตน์) 
กลิ่นหอมแห่งกายเธอ หอมกว่าดอกไม้ที่เธอถือมามากมายนัก ถึงจะอยู่ไกลหรือใกล้ก็ยังคิดถึง..ในความงามและความหอมนี้อยู่.. (กิเลสตัณหา หอมหวนเหมือนดอกไม้?)

ฟักแฟงแตงเต้าถั่ว               งายล
หว่านสิ่งใดให้ผล                 สิ่งนั้น
ทำทานหว่านกุศล                ผลเพิ่ม..พูนนา
ทำบาปบาปซั้นซั้น               ไล่เลี้ยวตามตน (โลกนิติคำโคลง)

ปลูกฟัก ปลูกแฟง ปลูกแตง ปลูกน้ำเต้า ปลูกถั่ว ปลูกงา
ปลูกอะไร หว่านอะไรไว้เวลามันงอก ก็งอกเป็นต้นที่เธอหว่านไว้  นะจ๊ะเธอจ๋า
เธอปลูกความดี ก็ได้ความดี
เธอปลูกความชั่ว ก็ได้ความชั่ว เข้าใจมั้ย ต้องให้แปลเป็นภาษาอะไรถึงจะเข้าใจ??
ไม่เห็นผลไม้ไม่หลั่งน้ำตา!!! สักวันเธอต้องตัดพ้อกับตัวเองว่า เสียเวลาปลูก ไม่น่าปลูกเลย ฮือๆ !!!

ปลูกแปลงแตงมะพร้าว        พึงยล
วัชพืชปลอมปน                   ปักษ์นั้น
หลังคนทำนาธน-                บัติงอก..งามนา
ธุรกิจเหนือชั้น                    เช่นนี้ไฉนจน (นวโลกนิตคำโคลง)

ปลูกแตง ปลูกมะพร้าว
ไม่หมั่นดูแล 15 วัน เท่านั้นเดี๋ยวก็มีวัชพืช ขึ้นรก
 ปลูกธนบัตร (ทำนาบนหลังคน) กันดีกว่า "แม่บุญปลูก"
มีแต่ร้วย มีแต่รวย  

[อ.อาลัม]

• สวัสดีครับท่านกวิน
• แวะมาอ่านครับ
• ทั้งเพราะและลึกซึ้งกินใจครับ
• ขอบคุณมากครับ

[กวิน]

• แปลเสร็จพอดี
• อ่านเอาสนุกนะครับอ.อาลัม
• ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมครับกระผม

[รพี กวีข้างถนน]

ขออนุญาตนำไปเป็นต้นแบบด้วยนะครับ คุณกวิน

ชอบมากครับคำเรียบง่าย แต่งดงาม กับความหมายในบทกวี ที่บ่มคำสอนซ่อนเอาไว้

       ขอบคุณครับ

               รพี

[กวิน]

• คุณ รพี กวีข้างถนน ขอบคุณขอรับกระผม
• ขอเกลาๆ สำนวนแปล นิดนึง นะครับ ให้อ่านๆ สนุกๆ ขำๆ แทรกสาระบ้าง เพ้อเจ้อบ้าง คนชอบอ่าน
• ขอบ คุณครับ ชื่นใจจัง..

[โก๊ะจิจัง แซ่เฮ]

สวัสดีเจ้าค่ะ พี่กวินจ๋า

อิอิ โคลงเพราะค่ะ คิดถึงนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---> น้องจิ ^_^

[กวิน]

• สวัสดีน้องโก๊ะจิจัง แซ่เฮ ^๐^!  มาไวจัง
• รักษาสุขภาพเช่นกันครับ

[สิทธิรักษ์]

แวะมาครับ กลัวลืม...........อิอิ

[jaewjingjing]

คุณกวิน

แวะมาทักทายยามดึกค่ะ

มาไม่ทันคุยกับใครเลย

[นาง พรรณา ผิวเผือก]

สวัสดีค่ะ

* เคิดถึง...จึงเข้ามา..๕๕๕๕

* นวโลกนิตคำโคลง....ไพเราะและสนุกตรงที่คุณกวินทรากรเขียนแปลความให้เสร็จเรียบร้อย

* สุขสบายรับฤดูฝนนะคะ

[หยั่งราก ฝากใบ]

• แวะมาสวัสดีตอนเช้าค่ะ
• ทำงานให้สนุกนะคะ..^_^

[ครูโย่ง]

สวัสดีครับ น้องกวิน

• แวะมาทักทายครับ
• กินข้าวหรือยังครับ

[กวิน]

• คุณ สิทธิรักษ์ ขอบคุณครับ ไม่ลืมครับๆๆๆ
• jaewjingjing ทำงานเหนื่อยมั้ยครับ อย่าหักโหม รักษาสุขภานะครับ ไม่ได้คุยไม่เป็นไร ครับ เพื่อนๆ ในเวป G2K เอาใจช่วยทุกคนครับ
• สวัสดีครรับคุณพี่อาจารย์ พรรณา ผิวเผือก แก้ไขเกลาบางบท ทำเน้นเป็นตัวอักษรสีแดงไว้ ให้ด้วยนะครับ คิดเองเออเอง ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ
•  คนไม่มีราก สวัสดีตอนเช้าครับ ทำงานให้สนุก มีความสุขกับการทำงานเช่นกันนะครับ คิดถึงๆ ครับ
• สวัสดีครับคุณพี่ ครูโย่ง ยังไม่ได้กินอะไรเลยครับ แต่แบบว่า..ขอบคุณมากครับ ไม่อยากแย่งเด็กกิน..ฮาๆๆๆรักษาสุขภาพนะครับ ครู..

[ยูมิ]

มาเยี่ยม...คุณกวิน

อธิบายขยายความได้ลึกซึ้งจริงนะ

มาได้มุมคิดเยอะเลยละ เคยอ่านจากหนังสือเก่าเล่มนั้นแต่ต้องอธิบายเอาเองละ

ว่าง ๆ จะเข้ามาอ่านใหม่กันลืม ฮิ ฮิ ฮิ

[กวิน]

ขอบคุณครับอาจารย์อุทัยumi แจกเมล็ดสะเดาให้ไปเพาะ 1 เมล็ดตามสัญญา ครับผม...อิๆ

[ครูแอน]

มาทักทายค่ะ

[สิทธิรักษ์]

มาแวะอ่านอีกรอบ  คิดว่าต้องมาซึมซับหลายรอบครับ

ลึกซึ้ง  ลึกซึ้ง

[ธีรนร นพรส]

สวัสดีครับ คือ สงสัยเล็กน้อยครับว่า

รู้น้อยหนึ่ง รู้ร่า- เริงใจ

รู้รสทะเลไหล ละห้อย

ไป่ปองคะนองไป กลางสมุทร

ชมว่าสระกระจ้อย จืดล้ำดีเหลือ (นวโลกนิตคำโคลง)

ถึงฉันจะมีความรู้อยู่น้อยหนึ่ง แต่ฉันก็ภูมิใจ ร่าเริงใจนะจ๊ะ

ความรู้ของฉันก็คือ รู้ว่าทะเลมีคลื่นไหลบ่ารุนแรง รู้อย่างงี้ ก็ เลยทำหน้าละห้อย

ฉันรู้ว่าทะเลไม่น่าอยู่ ก็เลยไม่มีความคึกคะนองที่จะไปเที่ยวทะเล

สระน้ำอันกระจ้อยของฉัน รสจืด ดื่มได้ น้ำทะเลน่ะกินได้มั้ย โถ่ จะมาชวนไปตายซะแหล่ว..

กบเคยไปรู้จักทะเลตอนไหนครับ?

อิอิ แซวเล่นครับ

[กวิน]

• ครูแอน สวัสดีครับ รูปใหม่สวยจัง..ขอบคุณที่แวะมาอ่านครับ
• สิทธิรักษ์ ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจนะครับ ชื่นใจจัง แฮ่ะๆ..หายเหนื่อย..

 

[nobody]

ขอบคุณค่ะ ขอบคุณจากใจดวงน้อยๆ หนูช๊อบชอบ

แห้งชามน้ำชามกันไปเลย :)

[กวิน]

• สวัสดีครับคุณ ธีรนร นพรส
• กบเข้า นิโรธสมาบัติ (จำศีล)  จนได้ เจโตปริญาณ ครับ ก็เลยรู้ว่าทะเลเป็นแบบไหน อิๆๆ เดานะครับ เพราะเห็นกบจำศีล ไม่กินอะไรหลายๆเดือน
• คิดเชื่อโยงกับ พระสงฆ์ ที่ เข้านิโรธสมาบัติ ท่านก็ไม่ฉันอะไรได้หลายๆวัน..

 

[กวิน]

.ขอบคุณครับคุณ อ๋อทิงนองนอย รับสะเดาไปปลูกหนึ่งต้น ปลูกหน้าฝนรับรองโตเร็วได้กินยอดสะเดาจิ้มน้ำพริก (ตาแดง) อร่อยๆๆ แน่ๆๆ

ไปกินอะไรก่อนนะครับ เห็นภาพบะหมี่แล้วอยากกิน

[ทนัน ภิวงศ์งาม]

• สวัสดีครับท่านกวิน
• มาตามคำเชิญครับ สุดยอดจริงๆ
  แวะมาหาอ่านถ้อย         กะโลงความ
  โคลงเก่าโคลงใหม่งาม   สื่อถ้อย
  อันเราไม่อาจผลาม        ผลีสู่
  แอบอยู่ในรูน้อย            ค่อยค้อยลักจำ
• โชคดีมีความสุขครับ

[jaewjingjing]

แวะมาทักทายค่ะ :)

[กวิน]

• ขอบคุณท่านอาจารย์ ทนัน ภิวงศ์งาม โคลงโลกนิติ บางบทผมก็พึ่งมา คิดถอดความเอาเอง คิดเชื่อมโยงไปกับเรื่องนั้นเรื่องนี้ คิดขัดแย้งบ้าง เห็นด้วยบ้าง
• แต่ถึงอย่างไรคนโบราณท่านก็คงมุ่งหวังสอนให้เราเป็นคนดีน่ะครับ
• โคลงที่แต่งใหม่นี้อุปมา ก็เหมือน หลาน เถียงกะปู่...ครับ
• ผู้ใหญ่ก็คงจะคิดว่า เด็กคิดได้ยังงัย
• ส่วนเด็กก็บอกว่า ผู้ใหญ่ไม่เข้าใจวัยรุ่นเล้ย..อะไรทำนองนี้ครับ อิๆ
• ขอบคุณอาจารย์ที่มาให้กำลังใจนะครับ
• jaewjingjing ครับเห็นแว็บๆ ในเวป หมออ๋อ นะครับ..ไม่ได้ทักเลย..แต่คิดถึง กัลยณมิตร เสมอ ครับกระผม..

[นายประจักษ์ ปานอินทร์]

[กวิน]

 สวัสดีครับท่าน ผอ.ประจักษ์ 

[นัทธ์]

แวะมาเยี่ยมเจ้าค่ะ

[กวิน]

ขอบคุณๆ นัทธ์ ครับ พอดีแก้ไขบทความเพิ่มเติมพอดี ทำตัวแดงๆ ไว้นะครับสำหรับที่พิมพ์เพิ่ม

[Lioness_ann]

แอบดอดเข้ามาฟังเพลงโปรดตอนเจ้าของบ้านไม่อยู่ค่ะ

[กวิน]

• อยู่ครับผม คุณครู Lioness_ann
• กำลังแก้ไขบทความอยู่น่ะครับ
• ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะครับ

[อรทัย]

คุณกวินไปเยี่ยม จึงตามมาส่งค่ะ

• มาเจอ POEM ของคุณกวิน  โห...สุดยอดเลย มีโอกาสได้อ่านเพราะตามมาแท้ๆ
• มาเจอของชอบ โคลง กลอน สำนวน โวหาร....
• ยิ่งได้อ่าน (ยังอ่านไม่หมดเลย) ที่เป็นบทแปล เยี่ยมเลยคะ เล่นสำนวน ชวนอ่านและคลายเครียด (กับงาน)
• ดิฉันเก็บบทกลอนมาแต่ตอนเด็ก เป็นลายมือเขียน ยังเอามาอ่าน ฝากมาให้คุณบทหนึ่ง ...แปลให้หน่อยได้ไหม

กลอนกลบทถอยหลังเข้าคลอง

                                    เจ้างามสรรพสรรพางค์ดั่งนางสวรรค์

โพยมแจ่มจันทร์เปรียบพอเทียบทัน ทันเทียบพอเปรียบจันทร์แจ่มโพยม

โฉมฉอ้อน อัปสรทรงเสมอสมร    สมรเสมอทรงอัปสรฉอ้อนโฉม

ฤทัยโทมโทรมเสร้าประเล้าประโลม  ประโลมประเล้าเศร้าโทรมโทมฤทัย

• ลักษณะการอ่าน  วรรคหลัง(สีแดง)จะอาศัยวรรคต้น(สีน้ำเงิน)เป็นหลักโดยอ่านซ้ำ คำสุดท้ายย้อนถอยหลังกลับถึงคำต้น
• เสียดายที่ตอนเด็ก ไม่มีการบันทึกอ้างอิงที่มา
• ขอบคุณนะคะที่เขียนให้อ่าน
• นึกออกแล้ว!!!!!! ที่เขียนไว้ด้วยลายมือตอนเด็ก จะเอามาพิมพ์ไว้ ที่บลอค (หากมีเวลา) เผื่ออาศัยคุณกวินให้ช่วยแปล

[กวิน]

• กลบทๆ นี้ผมท่องจำได้เลยล่ะครับ
• อิๆ
• แปลให้แล้วเมื่อกี้ลงไว้แต่มีการแก้ไขเกลาๆสำนวนเล็กน้อย
• http://gotoknow.org/blog/2etc/184456

[หยั่งราก ฝากใบ]

• สวัสดีตอนสาย ๆ ค่ะ
• ทำงานให้สนุกนะคะ
• ทะยอยนำภาพมาฝากค่ะ...^_^

• ต้นนี้ชื่อ Gum Tree คล้ายต้นยูคาลิปตัส บ้านเรา แต่เป็นต้นไม้พื้นเมืองของ Australia ไกด์เล่าว่า มี Gum tree นี้มากกว่า 700 ชนิด เปลือกมีกลิ่นคล้ายเปลือกมะนาวค่ะ

[สิทธิรักษ์]

มา มา มา เป็นนกที่โผบินกัน...........สู่เสรีภาพ

[กวิน]

•  คนไม่มีราก รูปสวยมากๆครับ เห็นตั้งแต่เอวานแต่ไม่ได้ตอบ ครับ ฟ้าที่ Australia สีฟ้าสวยจังนะครับ ต้น Gum Tree
• ออกเสียงว่า ยัม ทรีย์ หรือ กัม ทรีย์ ครับ
• (ต้นเวร) ต้นกัม เป็นอย่างนี้นี่เอง เหอๆ
• ขอบคุณนะครับ มีอีกขอชมอีกนะครับสำหรับภาพถ่าย ฝีมือคนไม่มีราก
•  สิทธิรักษ์ บินมาเหนื่อยๆ แวะพักที่ต้น Gum Tree  ก่อนนะครับผม อิๆ

 

[หยั่งราก ฝากใบ]

• คุณกวิน
• ต้นนี้อ่านว่า กัมทรีย์ ค่ะ ไม่น่าจะเป็นต้นเวร ต้นกัม อย่างคุณกวินว่านะคะ เดี๋ยวต้นไม้เสียใจแย่เลย
• แล้วจะค่อยทะยอยนำภาพมาอวดค่ะ

[กวิน]

• คนไม่มีราก  กัมทรีย์ เป็น พี่น้องกับต้นกระดาษ ดับเบิ้ล เอ (ยูคาฯ) หรือเปล่าครับ
• ในหลวงท่านทรง เตือนว่า ไม่ควรปลูกในประเทศไทย เพราะจะทำให้ดินเสื่อมโทรมและจะกลายเป็นทะเลทราย
• ก็เลยเรียก ต้นนี้ว่า  ต้นเวรต้นกรรม น่ะครับ อิๆ

[ครูโย่ง]

สวัสดีครับ น้องกวิน

• แวะมาทักทายครับ
• มาทวงคำตอบ
• คิดได้ยังครับ
•  อิอิ

[กวิน]

ยอมแพ้ครับ.....พี่เฉลยเหอะนะ..

[หยั่งราก ฝากใบ]

สวัสดีค่ะคุณกวิน

• Gum Tree น่าจะเป็นตระกูลเดียวกันกับไม้ยูคา ค่ะ
• ความจริงธรรมชาติที่มีความหลากหลายทางชีวภาพน่าจะดีที่สุดค่ะ ไม่มีพืชชนิดใดที่ทำร้ายหรือเป็นพิษภ้ยต่อธรรมชาติ แต่มนุษย์ (ที่รู้เท่าไม่ถึงการณ์หรอรู้แต่ไม่ตระหนักในพิษภัยเนื่องจากผลประโยชน์บางประการ) ทำให้สมดุลเสีย จึงเกิดพิษภัยขึ้นค่ะ
• อย่าโทษต้นไม้เลย ต้นไม้มีคุณค่าและประโยชน์เสมอค่ะ
• แอบไปจิ๊กภาพใบไม้แถบภูเขาไฟมาให้คุณกวินค่ะ

[กวิน]

• สวัสดีครับ  คนไม่มีราก
• ต้นกัมทรีย์ (Gum Tree) เป็นญาติโกโหติกา กับต้น ยูคา และต้นยูคาเป็น พี่ชายของต้นกระดาษดับเบิลเอ   เชื่อหรือเปล่า?? ครับ นึกถึงเพลง คาราบาวที่ร้องว่า
• ยูคาลิปตัส ใช้ทำกระดาษไม่ใช่ปลูกป่า ยูคายูคา..ยูคาลิปตัส ใช้ทำกระดาษไม่ใช่ปลูกป่า ปลูกทีเยอะเยอะเรียกสวนยูคา ไม่ใช่สวนป่าหรอกนะไอ้นาย เขาหลอกเราแล้วไอ้นาย
  
• อย่างนี้ต้องโทษคน สรรหามาปลูก?? 
• ขอบคุณสำหรับภาพดอกไม้สวยๆครับ กระผม

[พิสูจน์]

อ่านงานเขียนของ กวิน แล้วได้ความรู้ ได้อรรถรส จริงๆ

[กวิน]

ขอบคุณครับท่านอาจารย์พิสูจน์

[ครูโย่ง]

น้องกวิน

มุมมองใหม่ ( เจริญปุละ )คือ ร้องเพลง ครับ

แวะมาขำ ๆ ครับ

สบายดีไหมครับ

[กวิน]

สบายดีครับพี่ ขอบคุณครับ

[ไอซ์จ้า]

ช่วยบอกคำแปลและสุภาษิตหน่อยได้มั้นค่ะ

มีอยู่ว่า

รักกันอยู่ขอบฟ้า เขาเขียว

เสมออยู่หอแห่งเดียว ร่วมห้อง

ชังกันบ่แลเหลียว ตาต่อ กันนา

เหมือนขอบฟ้ามาป้อง ป่าไม้มาบัง

ช่วยหน่อยนะ พี่กวิน

[กวิน]

โลกนิติคำโคลง

รักกันอยู่ขอบฟ้า          เขาเขียว
เสมออยู่หอแห่งเดียว    ร่วมห้อง
ชังกันบ่แลเหลียว         ตาต่อ กันนา
เหมือนขอบฟ้ามาป้อง   ป่าไม้มาบัง

 

คำแปล

-สามีภรรยาที่รักและซื่อสัตย์ต่อกันแม้จะอยู่ไกลกันจนสุดหล้าฟ้าเขียว (ต้องเดินทางไปทำงานต่างประเทศบ่อยๆ)
-ทั้งสองก็ยังมีความรู้สึกว่า ยังคงได้อยู่ใกล้กัน อยู่ยังห้องหอเดียวกัน
-แต่ถ้าสามีภรรยาไม่มีความรักและความซื่อสัตย์ต่อกัน (เช่น สามีเดินทางไปต่างประเทศบ่อยๆ แล้วเกิดไปมีผู้หญิงคนใหม่) ภรรยาเกิดความชิงชังจึงขอหย่า(แต่เพราะสงสารลูก) จึงจำต้องอยู่ด้วยกัน แม้นจะอาศัยอยู่ในบ้าน ในห้องหอเดียวกัน แต่ แม้นแต่หน้ายังไม่อยากที่จะมองกัน ไม่อยากที่จะสบตากัน (ตาต่อตา...)
-ทั้งที่ทั้งสองอาศัยอยู่ด้วยกันภายในห้องหอเดียวกันแท้ๆ แต่ทั้งสองกลับมองไม่เห็นหัวซึ่งกันและกัน เสมือนกับมีต้นไม้มาบดบังมิให้เขาทั้งสอง เห็น(หัว)ซึ่งกันและกัน  และเหมือนอยู่คนละฟากฟ้า ด้วยประการฉะนี้

สำนวน/สุภาษิต

1.สุดหล้าฟ้าเขียว (the ends of the earth)
2.ใกล้เกลือกินด่าง (มองข้ามหรือไม่รู้ค่าของดีที่อยู่ใกล้ตัวซึ่งเป็นประโยชน์แก่ตน)
3.มองไม่เห็นหัว
4.เส้นผมบังภูเขา (ขนาดเส้นผมยังบังภูเขาได้ แล้วต้นไม้ทั้งต้นมิบังได้ทั้งทวีปเลยหรือ?)

อนุสติ

1.สามีภรรยาควรมีความรัก ความซื่อสัตย์ให้แก่กัน (ไม่ควรนอกใจต่อกัน)
2.สามีภรรยาควรมีความอดทน และ ทนอด (ในบางเรื่อง) รู้จักให้อภัย เมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้กระทำผิด
3.ไม่ควรปลูกต้นไม้ภายในอาณาเขตบ้าน เพราะจะทำให้มองไม่เห็น(ความดี/ความไม่ดี) ซึ่งกันและกัน
4. ไม่ควรทำประชดประชันต่อกัน การแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นกัน ก็คือ (มิจฉา)ทิฐิ+มานะ อย่างหนึ่ง
5.ต้นไม้ที่บดบังสามีภรรยามิให้มองเห็นกันนี้ อาจจะถูกปลูกด้วย บุคคลที่สาม ผู้มุ่งหวังผลประโยชน์บางอย่าง หรืออาจจะเกิดจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ของเจ้าของบ้านเอง ซึ่งเป็นผู้ลงมือปลูกเอง ก็ได้
6.ควรขุดรากถอนโคนต้นไม้แห่ง (มิจฉา)ทิฐิ+มานะ นี้ทิ้ง เพื่อให้แสงแห่งธรรมาทิตย์ ได้ส่องสว่างกระจ่าง เข้าไปในบ้าน
7.เมื่อแสงแห่งธรรมาทิตย์ได้สาดส่องเข้าไปในบ้านแล้ว สามีภรรยาก็จะมองเห็นซึ่งและกัน และที่สำคัญ ก็คือ ทั้งสองจะมองเห็นลูก
8.เมื่อภายในบ้านสว่างไสวแล้วด้วยแสงแห่งธรรมาทิตย์ สามีภรรยาย่อมที่จะเห็นว่าลูกกำลัง เสียใจ แก้มเปียกปอนไปด้วยน้ำตา
9.บ้าน ก็ควรให้ผู้ที่เป็น กัลยาณมิตรที่แท้ เป็นผู้ปลูก บุคคลผู้ซึ่งจะเป็นมือที่สาม ผู้ซึ่งคอยยุยงส่งเสริมให้ปลูกต้นไม้ แห่ง (มิจฉา)ทิฐิมานะ เขาผู้นั้นย่อมไม่สมควรได้รับการว่าจ้างให้เป็นผู้สร้างบ้าน ถ้าว่าจ้างกันไปแล้ว ก็ควรบอกเลิกไปเสีย
10.สมมติว่าใช้เงิน 1 ล้านบาทปลูกบ้าน ผู้รับเหมาได้กำไร 10% เงิน 10% ของ 1 ล้านบาทนั่นล่ะคือค่าจ้างสอนปลูกต้นไม้ของผู้รับเหมา  ลงทุนแค่จอบ เสียม+แรงกาย+ต้นไม้ไม่กี่ต้น ได้ค่าตอบแทน ถึง 10% ของเงิน 1 ล้านบาท เงิน 10% ของเงิน 1 ล้านบาทคือค่าหน่วยกิตของนักศึกษาผู้โง่เขลา
11.นักศึกษาผู้โง่เขลาจะได้รับก็คือ บ้านหนึ่งหลัง พร้อมมิตรภาพ(ที่ฉาบฉวย)จากผู้รับเหมา+วิธีการปลูกต้นไม้แห่ง(มิจฉา)ทิฐิมานะ+คำครหานินทา+บรรยากาศที่อึมครึมภายในบ้าน สมการนี้ช่างน่าสลดหดหู่
12.สโลแกน (slogan) "บ้านคือวิมานของเรา" จึงต้องเปลี่ยนเป็น "บ้านคือนรกานต์ของเรา" ต่อให้กินยาต้านซึมเศร้า วันละ 10 เม็ด ก็ไม่มีทางเยียวยารักษา
13.ถ้านักศึกษาผู้มีเขา เอ้ยผู้โง่เขลา เอาเขาออกจากศีรษะ โดย ดรอป (drop) วิชาการปลูกต้นไม้ แห่ง(มิจฉา)ทิฐิมานะ ก็จะรู้สึกว่าเบาสมอง (เพราะไม่มีเขาบนหัว) จากนั้นลงทะเบียนเรียนวิชาพุทธศาสตร์ รับรองว่าจะต้องเรียนสำเร็จ ดุษฎีบัณฑิต+ได้รับเกียรตินิยมอันดับ 1 อย่างแน่นอน
14.แต่ถ้าชอบบรรยากาศแบบอึมครึม มีต้นไม้แห่ง(มิจฉา)ทิฐิมานะปกคลุมอยู่ทั่วบ้าน กระทั่งคนในบ้านมองไม่เห็นความดีซึ่งกันและกัน ก็จงปลูกต้นไม้นั้นๆ ต่อไปเถิด อย่างน้อยๆ ก็ช่วยลดสภาวะโลกร้อน แต่อย่าหวังว่าสภาวะใจที่รุ่มร้อน นี้จะสามารถจะลดลงไปได้

ปล. น้อง ไอซ์จ้า พี่ช่วยแปลให้แล้วนะครับ ไม่คิดค่าแปลแต่ขอถามนิดนึงว่า ตอนนี้น้องเรียนอยู่ที่ไหน เรียนชั้นอะไร แล้วเข้ามาที่เวปนี้ได้อย่างไร ครับ หรือว่าตามพี่มาจากเวปไซต์ของสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย ใช่หรือไม่ครับ โคลงโลกนิติบทนี้ สั้นๆ แต่พี่ขยายความให้เห็นเป็นฉากๆ น้องเข้าใจหรือไม่เข้าใจตรงไหนลองนำไปถามอาจารย์ ดูนะครับ ว่าการแปลโคลงบทนี้ ถูกผิดประการใด :)

อืมน้องสามารถเข้าไปดูในลิงค์นี้ได้นะครับ พี่เขียนเป็นบันทึกใหม่ไว้
http://gotoknow.org/blog/kelvin/200927

[แป้ง]

พี่กวินค่ะช่วยแปลกับหาสุภาษิตให้หน่อยนะค่ะ ด่วนมากค่ะ

ขอคำตอบวันนี้ได้ยิ่งดี ขอบคุณค่ะพี่

จระเข้ คับน่านน้ำ ไฉนหา..ภักษ์เฮย

รถใหญ่ กว่ารัถยา ยากแท้

เสือใหญ่ กว่า วนา ไฉนอยู่..ได้แฮ

เรือเขื่องคับชเลแล้ แล่นโล้ไปไหน

[กวิน]

จระเข้ คับน่านน้ำ              ไฉนหา..ภักษ์เฮย
รถใหญ่ กว่ารัถยา             ยากแท้
เสือใหญ่ กว่า วนา             ไฉนอยู่..ได้แฮ
เรือเขื่องคับชเลแล้             แล่นโล้ไปไหน (โลกนิติคำโคลง)

จระเข้ ใหญ่กว่าคลอง จะหาอาหารที่ไหนกิน
รถใหญ่กว่าถนน จะขับไปมาก็ยากลำบาก
เสือใหญ่กว่าป่า หมายถึงทำตัวเกเร ออกมากินคน คงจะอยู่ได้ไม่นาน
เรือใหญ่ๆ คับทะเล จะแล่นไปไหนก็ลำบาก

หากวิเคราะห์ให้ลึกซึ้งก็จะพบว่า จระเข้+เสือ/สิงห์ คือสัญลักษณ์ของ ข้าราชการ ที่บ้าอำนาจ+โกงกิน และเมื่อข้าราชการหากบ้าอำนาจ+โกงกิน ก็จะไม่มีแผ่นดินแผ่นน้ำที่จะอยู่อาศัย สำหรับ รถ+เรือ คือสัญลักษณ์ของ กริยาท่าทาง +การใช้อำนาจในทางที่มิชอบนั่นเอง

โคลงโลกนิติบทนี้ ขยายความด้วยกลอน เพลงยาวว่าพระมหาเทพ (ทองปาน) ดังนี้

เขาชมบุญ เรียกเจ้าคุณ ราชามาตย์       แต่ร้ายกาจ เกือบยักษ์ มักสัน
ลงนั่ง ยังนาวา เหมือนชาละวัน               ขึ้นบก ตกมัน เหมือนสิงห์ทอง
..................................................................................................
ถนนกว้าง สี่วา มาไม่ได้                        กีดหัวไหล่ ไกวแขน ให้ขัดข้อง
พวกหัวไม้ เหนกลัว หนังหัวพอง             ยกสอง มือกราบ อก ราบดิน

จะเห็นได้ว่าคนโบราณเปรียบเทียบข้าราชการที่บ้าอำนาจ ว่า ยามลงนั่งบนเรือดูฮึกเหิมเหมือน จระเข้ ยามขึ้นบนบก ดูฮึกเหิมเหมือน เสือ/สิงห์ ถนนกว้างสี่วา ก็คับแคบ ไม่พอให้สัญจรเดินทาง (อีกหน่อยก็จะไม่มีแผ่นดินแผ่นน้ำให้อาศัย เพราะใหญ่จนคับที่)

[กวิน]

สุภาษิต

-ถืออำนาจบาตรใหญ่
อะไรทำนองนี้มั้ง

[พิม]

พี่กวินค่ะช่วยแปลกับหาสุภาษิตให้หน่อยนะค่ะ ด่วนมากค่ะ

ขอคำตอบวันนี้ได้ยิ่งดี ขอบคุณค่ะพี่(บอกด้วยนะค่ะว่าสุภาษิตที่ว่าหมายถึงอะไร)

จระเข้ คับน่านน้ำ ไฉนหา..ภักษ์เฮย

รถใหญ่ กว่ารัถยา ยากแท้

เสือใหญ่ กว่า วนา ไฉนอยู่..ได้แฮ

เรือเขื่องคับชเลแล้ แล่นโล้ไปไหน

[เบ็นซ์]

ขอบคุณค่า

[พี]

ดีมาก

[แนน]

ช่วยบทนี้หน่อยค่ะ

  นกน้อยขนน้อยแต่                     พอตัว   

รังแต่งจุเมียผัว                           อยู่ได้

มักใหญ่ย่อมคนหวัว                      ไพเพิด

ทำแต่พอตัวไซร้                          อย่าให้คนหยัน

[khwan]

ช่วยแปลบทนี้หน่อยค่ะ *

[154]

เเปลบทให้หน่อย จระเข้คับน่านน้ำ ไฉยหาภัยษ์เฮย รถใหญ่กว่ารัถยา ยากเเท้ เสือใหญ่กว่าวนา ไฉนอยู่ ได้เเฮ เรือเขื่องคับชเลเเล้ เเล่นโล้ไปไฉน