คืนสู่สามัญ...เล่าเรื่องจาก สวนป่าครูบาฯสุทธินันท์


รถบนถนนยังคราคร่ำไปด้วยรถราขวักไขว่ ต่างคงมีจุดหมายปลายทางที่ต่างกัน แต่แน่นอนว่า สามวันต่อไปนี้ คงเป็นเวลาแห่งความสุขของทุกครอบครัว หลาน ๆ ที่อยู่ต่างจังหวัดคงดีใจที่จะได้พบปู่ย่าตายายที่อยู่เบื้องหลัง

           

                        คงยากจริง ๆ ที่เรา ๆ คนป่า(คอนกรีต) จะได้มีโอกาสได้มาสัมผัสกับป่า(ที่สมบูรณ์)บนผืนป่าแห่งนี้   หลายวันก่อนเดินทางมีอุปสรรคมากมายที่เกี่ยวข้องกับงานและเรื่องส่วนตัวบางเรื่องจนถอดใจว่าไม่สามารถจะมาเป็นส่วนหนึ่งของเฮฮาศาสตร์ที่ผืนป่าที่อุดมแห่งนี้ 

                      แต่นั่นก็เหมือนกับว่า  ก่อนวันมาเพียงวันเดียวเหมือนพระเจ้าจะเห็นใจ  ทำให้เราสามารถแก้ไขปัญหาและตัดสินปัญหาที่ทำให้เรามายืนอยู่จุดนี้ได้ ก็ต้องขอบคุณครอบครัว และสามีอันเป็นสุดที่รักที่อนุญาต ให้โอกาสได้มาในวันนี้   อย่างยิ่งยวดคงต้องขอบคุณทีมงานวิทยากรกระบวนการ  ท่านรองฯ สุธี(หัวหน้าก๊วนฯ) ที่อนุญาตให้ไอ้ตัวร้าย(ลูกชาย) ติดสอยห้อยตามมา                 
      

                     รถบนถนนยังคราคร่ำไปด้วยรถราขวักไขว่   ต่างคงมีจุดหมายปลายทางที่ต่างกัน แต่แน่นอนว่า สามวันต่อไปนี้ คงเป็นเวลาแห่งความสุขของทุกครอบครัว   หลาน ๆ ที่อยู่ต่างจังหวัดคงดีใจที่จะได้พบปู่ย่าตายายที่อยู่เบื้องหลัง    บางท่านคงได้เริ่มต้นทัวร์แห่งความสุขและนอกจากจะเป็นวันหยุดแล้วยังมีวันสำคัญทางศาสนาอีกด้วย   คิดไปเพลินไปก็เริ่มแปลกเข้าไปทุกที  ถนนหนทางที่รถราขวักไขว่กลับน้อยลง  รถบนถนนนาน  ๆจะมีรถผ่านสวนสักคัน  ทางที่เคยเรียบกลับมีหลุมมีบ่อช่วยปลุกคนที่หลับไหลให้ตื่นจากฝันลงได้                     
                    
เดินทางออกจากเมืองแห่งพระพุทธชินราช ตอนบ่ายสองกว่า  ๆเดินทางเรื่อย ๆ มิได้รีบร้อนเหนื่อยก็หยุดพัก ทานกาแฟตามริมทาง เข้าขอนแก่นก็เวลาล่วงเกือบทุ่มพบทีมหัวหน้าก๊วนที่(หิ้ว)ท้องรอที่ร้านฮานอยกลางตัวเมืองขอนแก่น   ทีมพิษณุโลกไม่ได้พูดพร่ำทำเพลง  ลงจากรถก็จัดการกับอาหารรสเลิศจากร้านฮานอย เช่น สเต๊กเนื้อ  สเต๊กหมู สเต๊กปลา  อาหารจิ้มจุ่ม   อาหารพื้นเมือง   ไส้กรอกสุดอร่อย  สด  ๆ กับตับและหมูสดที่เป็นส่วนผสมของจิ้มจุ่ม   ผักสด ๆ และน้ำร้อน ๆ ทำให้เราสดชื่นได้เป็นอย่างดี  หนึ่งชั่วโมงต่อมาหนังท้องตึง (มาก  ๆ) ก็ขึ้นรถเตรียมมาสตึก

                        ....ถึงแล้วซินะ  ถนนดินแคบ ๆ  ตลอดสองข้างทางเต็มไปด้วยสวนป่า  หืม..คงเป็นสวนป่าสักนะ แต่มันมืดเหลือเกิน น่าจะใช่  ประมาณ 10 กิโลจากถนนใหญ่ก็เข้าสู่ดินแดนแห่ง ..มหาชีวาลัย

                        ...ข้าวต้มร้อนๆ  ที่เจ้าของบ้านเปี่ยมด้วยไมตรีจัดไว้ให้     กลิ่นหอมของดอกลีลาวดีที่อยู่บนคอของผู้มาเยือนทุกคน ทำให้บรรยากาศแห่งมิตรภาพ  รอยยิ้มของท่านครูบาทำให้ความรู้สึกที่เหมือนไม่โปร่งไม่โล่งหายไปโดยฉับพลัน

                        .....วันนี้และอีกสองวันนับจากนี้...(17-19 พฤษภาคมฯ) ณ.สวนป่าที่มีท่านครูบาฯเป็นประธานมีกลุ่มวิทยากรกระบวนการฯที่เตรียมงานเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้   ท่ามกลางธรรมชาติที่งดงามแห่งนี้   ช่างเป็นชีวิตที่วิเศษที่คันหาไม่ได้ในชีวิตที่อยู่ใน...ป่าคอนกรีต จริง ๆ....

 

หมายเลขบันทึก: 182895เขียนเมื่อ 17 พฤษภาคม 2008 07:45 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 19:03 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)
  • ครูอ้อยมาอ่านด้วยความตั้งใจค่ะ  สวนป่า มีอะไรให้เรามากมาย 
  • ขอให้น้องมีความสุข สนุกสนานมากๆที่สวนป่า นะคะ
  • ครูอ้อยจะรออ่านบันทึกต่อไปค่ะ

ขอบคุณค่ะ คิดถึงค่ะ

P  พี่อ้อยที่รัก นกหวังว่าจะเจอที่อ้อยที่นี่ แต่คงติดภารกิจมากมายเลยใช่ไหมคะ...คิดถึงมากนะคะ..3 วันนับจากนี้จะเป็นเวลาแห่งความสุขที่จะกอบโกยเอาไปไว้คิดถึงให้มากที่สุดค่ะ

สวัสดีค่ะน้องนก

มาฝากกอดด้วยความคิดถึง มีความสุขนะค่ะ

  • หากคิดถึง และรักครูอ้อย  ช่วยกินผักสด น้ำพริก ที่นั่น  เผื่อครูอ้อยด้วยนะคะ
  • ขอบคุณค่ะ  จะรออิ่ม ที่ กทม.ค่ะ
  • P  ฝากกอด ได้เล้ยค่ะพี่หมู่
  • อิอิ  จากอดทุกคนเลยค่ะ
  • P  เมื่อเช้าพาลูกชายทัวร์ไปทั่วสวนป่าแล้วค่ะ
  • สงสัยว่า อยู่ในสวนป่าคงไม่ต้องออกไปไหนได้เลยค่ะเพราะทุกสิ่งทุกอย่างหาได้จากสวนป่าแห่งนี้  จะทานผัก(เยอะ ๆ )แทนพี่อ้อยนะคะ
  • ยิ้มรอได้เลยค่ะ

ตามมาขอบคุณพี่นก สนุกไหมครับ...

เข้ามาอ่าน เห็นภาพเหมือนมารถคันเดียวกัน มีอีกไหมอยากอ่านต่อ

P  ขอบคุณน้องขจิตค่ะ แล้วพี่หนิงด้วยค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท