สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่านที่อ่านบทความของผม ผมต้องขอขอบคุณทุกท่านไว้ล่วงหน้า
ณ.ที่นี้ด้วยนะครับ และผมจะหาเรื่องจริงมาเล่าสู่กับท่านผู้อ่านต่อๆไป และเรื่องที่ผมนำมาเล่าให้ฟัง
แต่ละเรื่องเป็นเรื่องจริงทั้งหมดแต่ผมไม่สามารถที่จะใช้อักษรย่อหรือ สถานที่จริงได้เพราะไม่ต้องการ
สร้างความลำบากใจครับ และผมขอเป็นกระจกบานหนึ่งที่จะสะท้อนให้ผู้อ่านได้รับรู้และการเขียนของ
ผมไม่ขอพาดพิงถึงผู้ใดเพียงแต่ให้รับทราบเหตุการณ์และความต้องการของมนุษย์ด้วยกัน
วันนี้ที่ผมจะมาเล่าให้ฟังก็เรื่องความจน
ผมพูดย้ำแล้วนะครับว่าคนเราเกิดมาเหมือนกันแต่สิ่งที่มารองรับตอนที่เราเกิดมาต่างกัน ท่านผู้อ่านคง
งง ใช่ไหมครับก็ท่านรองคิดดูนะครับว่าจริงไหม ผมจะยังไม่บอกละกัน
อ่านกันไปก่อนเดี้ยวจะบอกหรืออ่านไปแล้วท่านก็จะรู้ว่าจริงไม่มีคำอธิบายผมเคยพูดออกอากาศเป็น
ประจำว่าการที่คนเราเกิดมาเลือกที่เกิดไม่ได ้แต่เมื่อเราเกิดมาแล้วถึงเวลาต้องสู้ ไม่ว่าจะสู้ต่อความ
ยากจน สู้กับโรคภัยไข้เจ็บ สู้กับการทำงาน สู้ต่อการดูถูกกับเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน ชิงดีชิงเด่นด้วยกัน
ห้ำหั่นต่อสู้ แย่งที่ทำกินต่อเพื่อนมนุษย์ด้วย สุดที่จะชิงชัยให้ได้มาด้วยชัยชนะไม่ว่าจะได้มาด้วยวิธี
ใดก็ตามไม่ว่าจะเป็นการโกงที่ถูกต้องหรืออย่างไรก็แล้วแต่ ก็ขอให้ได้มา จะสง่างามหรือไม่สง่างาม
ก็ตาม มือใครยาวสาวได้สาวเอา มุ่งแต่อำนาจและเงินไม่มีใจละอายต่อบาปเป็นพอ นี่มนุษย์ในปัจจุบัน
หรือเพื่อความอยู่รอดของกลุ่มคนในครอบครัว ส่วนคนอื่นไม่สนว่าจะมีกินหรือไม่มีกิน ขอให้กลุ่มหรือ
ครอบครัวของตัวเองมีกินก่อน ฉะนั้นเราทุกคนต้องสู้คนเราทุกวันนี้หาคุณธรรมไม่เจอสัจจะธรรมก็หา
ยากมนุษย์ที่มีคุณธรรมกับสัจจะธรรมยังมีอยู่ แต่หายากมากไม่ใช่ว่าในโลกแห่งความเจริญแล้วไม่มีคน
ดีอยู่หรือยังมีอยู่แต่หายากเหลือเกินถ้าจะให้เปรียบในปัจจุบันก็ได้อย่างเวลานี้ทองคำราคาแพงมากๆ
แต่ก็ยังมีเงินหาซื้อมาได้แต่เราจะหาคนที่ม ีคุณธรรม ศิลธรรม และคนที่มีสัจจะธรรม นั้นเริ่มหาน้อย
มากไม่เชื่อท่านลองมองดู ผมไม่สามารถที่จะบอกได้เพียงแต่เขียนมาให้อ่านแล้วสะท้อนกับความเป็น
จริงแต่ทุกวันนี้คนเราหารับความจริงมีน้อยมาก เหตุที่ผมกล่าวมามาก เพราะเวลานี้คนจนในประเทศเรา
มีมากๆ มากเสียจนชนิดที่เรียกว่าไปทางไหนมีแต่คนจนมากๆชักหน้าไม่ถึงหลังมีแต่จนกับจนจำนวน
มาก ผมก็เคยออกอากาศตลอดเวลาว่า เราเกิดมาจนอย่าท้อกับความจนถึงเราจนเราต้องดิ้นรนให้ถึง
ที่สุด ถ้าช่วยตัวเองไม่ไหวค่อยยื่นมือให้เขาดึงขึ้นแล้วขอความช่วยเหลือ ผมจะพูดเช่นนี้เป็นประจำ
แต่วันนี้ผมอ่านข่าวผมก็รู้สึกเสียใจมากเพราะครอบครัวที่ยอมสิ้นชีวิตเพราะความจนนั้นไม่ได้ฟัง
ผมพูด ถ้าเขามีโอกาศฟังผมพูดบ้างเขาคงจะไม่ทำร้ายตัวเองเป็นแน่ ่และเราจะได้ยินข่าวอย่างนี้ออก
มาสู่ท่านอีกมากมายไม่ใช่ว่าผมแช่งหรือสนับสนุนแต่บางครั้งชีวิตมันรันทดจริงๆถ้าใครไม่ได้สัมผัส
ความจนแล้วจะไม่รู้จริงๆว่าความจนความหิวเป็นอย่างไร มันถูกทรมานทั้งเป็นยิ่งกว่าความเจ็บปวด
หลายร้อยเท่านัก ไหนจะอดกิน ไม่มีจะกิน ไหนจะต้องดูความรวยของคนข้างบ้านไหนจะต้องทนทุกข์
ลำบาก จึงต้องตัดสินใจลาจาก จากสังคมที่น่าอยู่แต่ในเวลานั้น คิดได้เพียงว่าโลกนี้ไม่น่าอยู่ไปเกิด
ใหม่ดีกว่า ถ้าจะถามว่าผู้เขียนเคยมีเหตุการณ์อย่างนี้หมายถึงความจนเคยเจอไหม ผมบอกได้เลยว่้า
ผมถูกทดสอบชีวิตมาแล้วเหมือนกันเมื่อตอนที่ผมอายุน้อยประมาณสิบขวบได้ พ่อแม่ผมยากจนมาก
เหตุการณ์นี้ประมาณห้าสิบปีมาแล้วหาคนช่วยไม่ได้บอกใคร ไปขอใครก็อายเขาต้องอดครับ อดข้าว
ไม่มีข้าวหุงกิน บางมื้อต้องเอาข้าวสุกที่เหลือจากตากแดดมาหุงกินใหม่ครับ วิธีหุงก็เก็บเศษผงจากข้าว
ที่ตากออกให้หมดก่อนแล้วนำมาซาวน้ำเปล่าหนึ่งครั้งแล้วต้มน้ำให้เดือดพอน้ำเดือดก็นำข้าวที่ตากแห้ง
ใส่หม้อที่ต้มน้ำไว้แล้วรีบนำลงมาปิดฝาให้แน่นแล้วเทน้ำทิ้งก็จะได้ข้าวหนึ่งมื้อแต่ อย่ากินมาก กินกับข้าว
น้อย กินน้ำให้มาก ไม่อย่างนั้นวันพรุ่งนี้ก็จะไม่มีข้าวหุงกินอีก นี่คือชีวิตของคนจนจริง แต่ถ้าใจเราสู้ไม่
ยอมแพ้ต่อชีวิตถึงจะลำบากเพียงใดก็ต้องสู้ มนุษย์ทุกคนที่เกิดมาต้องสู้แต่เราไม่รู้หรอกว่า แต่ละชีวิต
จะสู้กันอย่างไร แต่ละคนก็ต้องต่อสู้กับชีวิตกันไปบ้างสู้แล้วกับชีวิตก็ประสบความสำเร็จบ้างก็ล้มเหลว
กับชีวิตบ้างก็ยอมแพ้กับชีวิตก็ยอมบั่นชีวิตตัวเอง และแม้กระทั้งคนที่ตนรักก็ยอมไปด้วยกันสังคม
ปัจจุึบันผมขอให้มีคน ที่มีการให้มากกกว่าการรับจะมีไหม คนที่รู้ตัวว่ารวยมีโอกาสที่จะร่ำรวยต่อไป
อีกมากมหาศาล เรามาช่วยกันดีไหมครับ สังคมถ้ามีแต่คนรวยอย่างเดียวใครจะทำนาใครจะทำไร่
หาพืชไรมา ให้เราปรุงอาหารกิน สร้างตึกสูงใหญ่ให้เห็นกันทุกวันนี้ไม่ใช่เพราะคนจนหรือที่ทำได้คน
รวยทำได้ไหม ที่ผมพูดมานี้ไม่ใช่ว่าจะค่อนแคะคนรวยนะ ผมขอให้สังคมทุกวันนี้มีสักส่วนไหมที่เรา
จะช่วยผู้ที่ยากจน มากกว่าเราจริงอยู่ท่านอาจจะคิดว่าเอ ถ้าเราช่วยเขาหมายถึงคนจนเราจะได้อะไร
อีกอย่างหนึ่ง เขาคนจนก็ไม่ได้มาช่วยเราทำกิน ที่เราร่ำรวยมีเงินขึ้นมาได้เพราะเราหาเองต่างหาก
ถ้าท่านคิดอย่างนั้น ท่านคิดถูกต้องในส่วนของท่าน แต่สังคมของเราที่น่าอยู่จะอยู่กันอย่างมความ
สุขนั้น ใช่ว่าเราจะมีความสุข เท่านั้นเราต้องให้คนที่อยู่รวมสังคมกับเรามีความสุขด้วย ถ้าเราไม่ช่วย
กันตรงนี้เราก็จะเห็นได้เลยว่าเวลานี้เรามองเห็นใช่ไหมแล้วว่า ในแต่ละวันพวกมิจฉาชีพจ้องแต่จะฉก
ชิงวิ่งราวทรัพย์สินไม่รู้ละว่าสิ่งนั้นจะเป็นอะไรตี ค่าออกมาแล้วเป็นเงินถือว่าต้องเอามาให้ได้ถึงกับ
ยอมเสี่ยงชีวิตก็มี ยอมติดคุกก็มี เราจะเห็นในชีวิตประจำวันแล้วเป็นไปได้ไหมมนุษย์ที่เราอยู่ทุกวันนี้
เรามาช่วยกันสร้างสรรสังคมของเราให้น่าอยู่กว่านี้ไม่ดีกว่าหรือ อย่าช่วงชิงผลประโยน์มาไว้กับตัวเอง
ให้มาก สู้เราแบ่งปันกันไม่ดีกว่าหรือเพราะสิ่งต่างๆ สมบัติที่เราหามาได้ เมื่อถึงเวลาไม่มี ท่านใดนำ
ติดตัวไปได้เลยสักผู้เดียวนอกจากวันที่เขากล่าวคำอาลัยเท่านั้น ท่านเห็นไหมวันที่เราไปรดน้ำศพ
เขาแบมืออกมานั่นคือปริศนาธรรมของ พระและคน โบราณท่านให้คติไว้ว่านั่นเห็นไหมเราไปรดน้ำ
ศพกันที่ฝ่ามือของผู้ตายนั้นมีอะไรติดมือไปได้บ้างนี่คือปริศนาธรรม อันยิ่งใหญ่แต่ถ้าใครบอกว่า
ช่าง เราไม่สน ก็เรื่องของท่านเราจะเห็นไหมคนที่ทำความดีกันเวลานี้ ถ้าไม่เป็นข่าวหรือลง
หนังสือพิมพ์ ์เขาจะไม่ทำกันจะต้องลงหนังสือพิมพ์ออกโทรทัศน์ให้เป็นข่าวใหญ่ นี่คือคนในสังคม
แต่ใช่ว่าผมจะกระแนะกระแหนคนสร้างความดีเพื่อความดังนะครับ ท่านทำของท่านไปเถอะ
แต่ผมก็ภูมิใจคนอีกจำนวนมากเช่นกันที่ทำบุญทำกุศลทำบุญช่วยเหลือคนจนโดยไม่หวังผลใดๆ
ทั้งสิ้นที่เราจะเห็นกันทุกวันนี้ก็มีสมาคมมูลนิธิต่างๆที่ให้ความร่วมมือกับทางราชการเป็นอย่างดี
ประชาชนมีทุกข์ที่ไหนรีบไปช่วยทันทีและก็ยังมีอีกมากครับบางท่านมีที่นามาก ก็จะให้คนจนในพื้นที่
ี่ทำกินโดยไม่คิดค่าเช่านา ค่าเช่าไร่ อันนี้ผมเจอมาแล้วเขายกมือท่วมหัวเลยว่าไม่ลืมบุญคุณเขาเลย
ที่ให้ที่ทำไร่ ทำนาให้ผมทำกินอันนี้ผมขออนุโมทนาสาธุด้วยครับ
สุดท้ายนี้ผมขอเอาใจช่วยผู้ที่ลำบากยากจนผมขอเป็นกำลังใจให้นะครับ อย่าท้อชีวิต
อย่างไรเสีย เราเกิดมาอย่างไรเสียเราต้องตายแน่อยู่แล้วแต่เราจะมาบั่นชีวิตให้มันสั้นทำไมสู้มาสู้
กับชีวิตไม่ดีกว่าหรือ บางทีสังคมที่เราอยู่เมื่ิอถึงเวลาจิตใจจะสูงส่งช่วยกันก็ได้ขอเอาใจช่วยนะครับ
อย่าท้อกับชีวิตเอาไว้เป็นเพื่อนกันกับผม ทุกวันนี้ผมยังสู้ชีวิตอยู่เลยครับใช่ว่าจะมีความสุขมากนะ
ครับก็อยู่อย่างตามอัตภาพหนี้สินมีพอสมควร การเงินชักหน้าไม่ถึงหลัง ผมพูดแบบไม่อายนะครับ
น้ำตาดีที่สุดเป็นเพื่อนเราดีที่สุด ในยามเวลาที่เราจนเราเจ็บ เราหาที่พึ่งไม่ได้ ท้อแท้กับชีวิต
ผมก็มีน้ำตานี่แหละเป็นเพื่อน ผมก็ขอแนะนำทุกท่านด้วยนะครับ น้ำตาคือเพื่อนแท้เวลาเรา
เศร้าครับ ร้องไห้เสียให้พอเมื่อคุณหยุดร้องไห้แล้วคุณจะรูู้็้คำตอบ เพราะฉะนั้นต้องสู้นะครับ
อย่ายอมแพ้ชีวิตง่ายๆนะครับผมขอเป็นกำลังใจให้กับผู้ที่กำลังสู้นะครับ และการเขียนของผมนี้
ี้บางทีคนบางคนไม่มีโอกาสได้เปิดอ่านช่วยบอกต่อนะครับว่ามีผู้เขียน ท่านหนึ่งก็มีชีวิตคล้ายกัน
และก็กำลังดิ้นรน สู้กับชีวิตอยู่เรามาเป็นเพื่อนกัน ถ้าใครไม่ทุกข์ไม่รู้แน่ว่าทุกข์จริงๆนั้นเป็นอย่างไร
ผมขออัญเชิญ คุณพระศรีรัตนตรัย คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์ จงคุ้มครอง
ให้กับทุกท่านท่านที่กำลังต่อสู้กับชะตาชีวิต จงมีความสุข มีความมานะอดทน มีความเจริญ ทำมา
หากินซื้อง่ายขายคล่อง ไม่เจ็บไม่จน ในเวลาเดียวกันขอให้ยึดมั่นใน คุณธรรม ศิลธรรม สัจจะธรรม
หมั่นสร้างสั่งสมบุญทานเพื่อจะได้ตัดกรรมของเราลงไปได้บ้าง ชาตินี้จะได้สบายกับเขาบ้างและ
ถ้าชาตินี้มันยังไม่ดีก็นึกเสียว่าทำไว้ชาติหน้าก็แล้วกันครับ
สำหรับวันนี้สวัสดีครับวันนี้ผมเขียนมากไปหน่อยแต่ผมเขียนเพื่อรักและเป็นห่วงคนจนๆอย่า
ถอยชีวิตนะครับ อย่าไปหามากเอา มีกิน มีใช้ พอนะครับ วาระสุดท้ายเอาไปไม่ได้ครับ
ด้วยความเคารพ
สวัสดีครับจากแก้ว สาริกา
มาเยี่ยม...
เสียงแจ่มแจ๋วเลยนะครับ...
ผมยังนึกถึงความจน สมัยที่ยังจนนะ จึงมาอ่านเรื่องความจนนี้ครับ ฮิ ฮิ ฮิ
แหมบรรยายจนเห็นภาพเลยค่ะ
คนจนผู้ยิ่งใหญ่
เหมือนที่เขาร้องกันไงคะ
ไม่ต้องกลัวความจน หากเราเป็นคนที่ขยันค่ะ
เย้..สู้ๆๆๆๆค่ะ
ขอให้มีสุขมากๆ ครับ