สื่อสาร ฝึกเดิน บนถนนแห่งความจริง
วันที่ 14 พ.ค. 2551
วันนี้ออกนอกพื้นที่คะ ไปร่วมเสวนาเรื่องกฎหมายการทะเบียนราษฎรและกฎหมายสัญชาติ ฉบับใหม่ ที่สภาทนายความ ได้ความมาว่าผู้ที่เข้าร่วมเสวนาจะเป็นผู้ที่ทำงานเกี่ยวกับสถานะบุคคลหลายๆหน่วยงาน ในช่วงเช้าเป็นการอัดแน่นในเนื้อหาของกฎหมายว่ามีเปลี่ยนในมาตราอะไรบ้าง และกฎหมายใหม่นั้นมีข้อดีกว่าอย่างไร ส่วนในช่วงบ่ายก็จะให้หลายๆหน่วยงานสอบถามในข้อกฎหมายในตอนเช้า
รู้สึกว่าในช่วงเช้าจะเป็นอะไรที่อยากจะรู้ และ get ในส่วนที่อยากจะรู้ ประมาณว่าโอเคมากๆๆคะ
ช่วงบ่ายไม่ค่อยได้ฟังเพราะมีกรณีศึกษามาให้พวกเราทำแบบฝึกหัดอยู่สองกรณี ก็สอบถามไปในระดับหนึ่ง แล้วจะนัดมาสัมภาษณ์สอบปากคำในอาทิตย์หน้า
เจอคนมากมาย ทำให้คิดว่าเราเหมือนเด็กน้อยที่กำลังหัดเดิน เดินแบบไม่แข็งแรง ต้องมีคนคอยแนะนำ ต้องมีคนพาเดิน มีตัวอย่างให้เลือกมากมายว่าจะเลือกให้เดินตามแบบไหน ไม่เอาแบบไหน เลือกที่จะเดินตรงๆ หรือเลือกที่จะแบบขาโก่งๆ หุหุ
ทำให้รู้ว่าการสื่อสารการนั้นสำคัญมาก และมักจะมีปัญหามากมายเพราะไม่สื่อสารกันให้ดี สิ่งที่เราทำอยู่ ทำไปมากมายแค่ไหนก็คงไม่มีคนรู้ ถ้าไม่แสดงออกหรือสื่อออกมาให้ใครเห็น โดยเฉพาะคนที่ทำงานในพื้นที่ คิดว่าเราควรจะต้องทำอย่างไรก็ได้ที่สามารถทำให้คนอื่นมองเห็นปัญหา หรือ ปัญหาที่เราแก้ไขได้แล้ว เพราะคิดว่าทุกพื้นที่มีปัญหาคล้ายๆกัน และสามารถนำไปปรับใช้กันได้
หลังเลิกประชุมฝนตกหนักมาก ก็เลยนั่งวางแผนวันที่จะไปราชบุรี คุณพ่อเป็ดให้พี่เอ้มาดูแลและตัดสินใจแทนเพราะคุณพ่อเป็ดรถติดไฟแดง และฝนตกหนักมาก สงสารพ่อเป็ดยังไงไม่รุ ประมาณห้าล้านชั่วโมงได้มั้ง กว่าจะตกลงคร่าวๆได้ แล้วเราก็เดินฝ่าฝนไปกินข้าวต้มวัดบวร วันนี้อิ่มๆๆๆ เหนื่อยๆๆๆ แล้วก็นอนๆๆๆ
ความเห็น (1)
ข้าวต้มอร่อยดีเนอะ
เพราะมีคนใจดีเลี้ยงหรือเปล่าไม่รู้ ว้าว ๆๆ