Sweet Swiss : ลูเซิร์น...ทะเลสาบ สะพานไม้ และ สิงโตร้องไห้

หลังจากที่แม่นีโอได้พาคุณๆ ทั้งหลาย ไปเลียบทะเลสาบเจนีวา และแวะไปเยือน หิมะขาว บนเขาสูงมาแล้ว ก็ขอวกกลับมาเที่ยวเมืองริมทะเลสาบกันอีก เป็นธรรมดาของคนมาสวิส วิวทิวทัศน์แต่ละเมืองจะเหมือนๆ กันทั้งประเทศคือ ริมทะเลสาบ หิมะขาว ภูเขาสูง บ้านสไตล์ชาเล่ต์ เป็นเมืองเล็กเมืองน้อยในอ้อมกอดของขุนเขา ถ้าไม่รักธรรมชาติจริงๆหล่ะก็ เห็นวิวเดิมๆ ก็อาจจะเบื่อได้เหมือนกัน(อันนี้แล้วแต่คนนะ) แต่สำหรับแม่นีโอกลับรู้สึกว่าสวิสสงบสวยงามตามธรรมชาติทุกเมือง โดยเฉพาะพวกหมู่บ้านในนิทานนี่แค่เดินชมเมืองก็แสนจะโรแมนติกแล้ว ถึงแม้จะเคยไปที่เดิมมาแล้ว ถ้ามาซ้ำอีกก็มีอะไรแปลกใหม่ให้ดูให้เห็นเสมอๆ แต่แม่นีโอเคยถามบริษัททัวร์ เค้าบอกว่าทัวร์สวิสขายไม่ค่อยดีเพราะวิวเหมือนกันทั้งประเทศนี่หล่ะ คนไทยชอบไปแบบหลายๆ ประเทศ ชมโน่นนิดนี่หน่อย ได้เห็นหลายๆ บรรยากาศ มากกว่าเจาะลึกเพียงประเทศเดียว...อืมม เห็นจะจริงแฮะ

Old Swiss House.....อยู่ใกล้ๆ กับอนุสาวรีย์สิงโตแสนเศร้า

วกเข้ามาเรื่องลูเซิร์นกันต่อ... ลูเซิร์น เป็นเมืองใหญเมืองหนึ่งของสวิส ตั้งอยู่ริมทะเลสาบลูเซิร์น เชื่อมต่อกับแม่น้ำรอยส์ (Reuss) ดังนั้นกิจกรรมเด่นที่ไม่ควรพลาดในการมาที่ลูเซิร์นคือ นั่งเรือกินลมชมวิวของทะเลสาบลูเซิร์น เดินทอดน่องชมเมือง โดยเฉพาะสะพานไม้คาเพล (Kapellbrucke) เป็นสะพานไม้เก่าแก่อายุหลายร้อยปี (แต่โดนไฟไหม้ไปเสียแล้ว...ที่เห็นนี่บูรณะซ่อมแซมขึ้นมาใหม่จ้า) สะพานไม้ถือเป็นสัญลักษณ์ของลูเซิร์นเลยทีเดียวเชียว ตรงกลางสะพานจะเป็นป้อมปราการโดดเด่น ปัจจุบันเป็นร้านขายของที่ระลึก แม่นีโอได้โปสการ์ดหลายใบก็จากป้อมนี้หล่ะ สวยโดดกว่าโปสการ์ดในย่านช้อปปิ้งอื่นๆ เสียอีก คุณผู้อ่านอย่าเพิ่งเบื่อว่าแม่นีโอพูดถึงโปสการ์ดอยู่บ่อยๆนะเจ้าคะ โปรดเห็นใจคนรักโปสการ์ด ไปที่ไหนต้องสอดส่ายสายตา และต้องเขียนส่งกลับมาหาตัวเองและลูกน้อยกลอยใจที่ไม่ได้มาเที่ยวด้วย

บรรยากาศของร้านรวงริมน้ำ

สะพานไม้ขึ้นชื่อของลูเซิร์น

ภาพวาดบนหลังคาสะพานไม้

บรรยากาศของร้านค้าและร้านอาหารเลียบแม่น้ำนี้สวยงามโรแมนติกไม่เบา แม่นีโอแวะจิบคาปูชิโน มองดูผู้คนเดินผ่านไปมาได้บรรยากาศนักแล และอย่าลืมแวะทักทายบรรดาหงส์และเป็ดน้อยริมทะเลสาบด้วยนะเจ้าคะ แม่นีโอใช้เวลาเดินเล่นที่สะพานไม้จนฉ่ำใจ (นี่ขนาดเพิ่งมาเมื่อปีที่แล้ว...ยังติดอกติดใจอีก) ก็ชะแว้บไปย่านเมืองเก่า ซึ่งเดินทะลุจากสะพานไม้นี้ไปไม่ไกล ในย่านนี้จะมีตึกที่เค้าเพ้นท์รูปภาพสวยๆ ไว้ เดินแล้วเพลินตาเพลินใจ ถ้าไม่ติดว่าฝนตกลงมาเสียก่อนจนต้องรีบหลบไปในร้านช้อปปิ้งชื่อดังในแถบนี้

ภาพวาดสวยๆ ตามตึก....ที่ย่านเมืองเก่า

ยัง...ยังไม่หมดเท่านี้ ลูเซิร์นยังมีสัญลักษณ์อีกแห่งที่ใครต้องมาเยือนนั่นคือ อนุสาวรีย์สิงโตร้องไห้ (Lowendenkmal หรือ Lion Monument) ที่สร้างขึ้นมาเพื่อเป็นอนุสรณ์สถานให้แก่ทหารสวิส ที่ว่ากันว่าซื่อสัตย์ที่สุดในโลก เมื่อเหล่าหารหาญเสียชีวิตไปเมื่อคราวที่ถูกจ้างให้ไปออกรบที่ฝรั่งเศส..........สิงโตตัวนี้แกะสลักอยู่บนหน้าผาหินก้อนใหญ่ ถูกหอกปักกลางอก..หน้าตาเศร้าสร้อย...ฮือๆ สงสารน้องสิงห์

น้องสิงห์แสนเศร้า

อำลาน้องสิงห์แล้ว...ภารกิจที่สำคัญอีกอย่างที่ลูเซิร์นคือการช้อปปิ้งนี่หล่ะค่ะ ร้านรวงทั้งแถบอนุสาวรีย์สิงโตหรือแถบสะพานไม้ล้วนเอาอกเอาใจนักท่องเที่ยวชาวไทยทั้งสิ้น สังเกตได้จากแต่ละร้านถึงกับมีพนักงานขายเป็นคนไทย พูดไทยชัดแจ๋วแหวว แม่นีโอจำได้ว่าเมื่อปีที่แล้วมาที่นี่ช่วงสงกรานต์ ร้านรวงแถบนี้ถึงกับมีการรดน้ำดำหัวด้วยนะเออ ติดป้ายสุขสันต์วันสงกรานต์เอาใจพี่ไทยสุดๆ ที่สำคัญเดินชนกันกะพี่ไทยทั้งนั้น ไม่ได้โม้ๆ แม่นีโอมารอบนี้ไม่ค่อยช้อปหรอกจ้ะ เดินดูซะเป็นส่วนมาก แค่นี้ก็สุขใจแล้วจ้ะ