เช้าวันจันทร์ ได้ทำหน้าที่เล่าเรื่องเช้านี้ให้กับสมาชิก กศน. อำเภอเมืองฯฟัง ด้วยเป็น
เพราะว่าช่วงนี้รู้ตัวว่าสมาธิค่อนข้างสั้น สับสน เลยคิดว่าหยิบการ์ตูนมาอ่านดีกว่าเผื่อจะ
ช่วยผ่อนคลายได้บ้าง
"ระฆังเบิกบาน" เป็นหนังสือการ์ตูนที่หยิบมาอ่านเพื่อให้ผ่านไปเท่านั้น ใจก็คิดว่าคงหา
สาระอะไรไม่ได้นอกจากความสนุกสนาน แต่แท้จริงแล้ว ได้อะไรจากหนังสือการ์ตูนเล่มนี้
มากมาย เรื่องที่เล่าให้ฟังมีอยูว่า "เณรน้อยเคาะระฆังทุกวัน ๆ จนวันหนึ่งระฆังเบื่อ จึงบอกให้
เณรน้อยหยุดเคาะได้แล้ว เณรน้อยก็หยุด แต่พอนานไประฆังที่ไม่ได้ส่งเสียงก็รู้สึกว่าชีวิตขาด
อะไรบางอย่าง รู้สึกว่าไร้ค่า ระฆังจึงร้องเรียกเณรน้อยให้ช่วยกลับมาเคาะระฆัง... "ก่อนเล่า
นิทานให้เพื่อนๆฟัง แอบเห็นเพื่อนยิ้มเล็กน้อย (เพื่อนคงขำ พร้อมคิดว่า ดู ดู๊ ดู ดูเธอทำ )
"ระฆังเบิกบาน" เป็นการ์ตูนที่สอนให้เรารู้จักคุณค่าของสิ่งที่ใกล้ตัว ซึ่งบางครั้งใกล้จน
มองไม่เห็นความสำคัญ จนเมื่อเกิดความรู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างขาดหายไป นั่นหล่ะจึงจะ
มองเห็นความสำคัญของสิ่งที่ใกล้ตัว เมื่อถึงบทสรุป ก็แอบเห็นเพื่อนๆ ยิ้มรับด้วยความเข้าใจ
(ลุ้นตั้งนาน อิอิอิ) เปรียบคนเรา หากอยู่ร่วมกันอย่างเห็นคุณค่าของกันและกันแล้ว ก็จะ
อยู่ร่วมกันได้อย่างมีความสุข (ขอบอกนะคะว่า จุดนี้สำคัญที่สุด....)
เรื่องเล่าดี ๆ โดย ท่าน ว.วชิรเมธี
สวัสดีค่ะ คุณครู ลิ้มศรีขา
แวะมาเป็นลูกศิษย์โข่งของคุณครูฟังครูเล่านิทานน่ารักๆและมีสาระดีด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ หอบกล้วยหอมมาฝากครูค่ะ
สวัสดีค่ะ " คุณอ๋อ"
ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย ลิ้มศรีถนัดมากเลยค่ะ กับรื่องไร้สาระ
คิคิคิ.... ระวังนะลิ้มศรีจะแวะไปแอบอ่านบันทึกครูอ๋อ ไม่อยาก
บอกเลย ว่าเริ่มติดบันทึก คุณอ๋อซะแล้ว
หวัดดีจ้ะ...ลิ้มศรี
แหม ! แอบยิ้มยังอุตส่าห์เห็นอีก (อิอิ)
แบบว่าได้ข้อคิดเข้าตากรรมการหนะจ้ะ
เลยต้องให้กำลังใจกันหน่อย...
สวัสดีครับลิ้มศรี
สวัสดีค่ะ คุณครูข้างถนน
*ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาทักทาย
จริงๆ แล้วบันทึกนี้ก็เรื่อยเปื่อยค่ะ บางครั้งอาจหาสาระไม่ได้ แต่
ต้องการหาประสบการณ์ รู้สึกว่าตัวเอง เริ่มเพลิน กับการเขียน
บันทึก และ อ่านบันทึก และทีสำคัญคือ ได้มิตรภาพที่ผ่านทางตัว
หนังสือ......
ขอบคุณสำหรับมิตรภาพค่ะ