อนาคตไม่อยู่บนดาวอังคาร (3)

คำถาม 3 ข้อที่มนุษย์ ควรคิดถึง เราคือใคร ... เรามาอยู่ในโลกนี้ทำไม...เรากำลังจะไปไหน

จากปรัชญาการเรียนการสอนของโรงเรียนสัตยาไส ในหัวข้อ U= Understanding นักเรียนจะถูกถาม ด้วย 3 คำถามให้คิดวิเคราะห์ เพื่อทำความเข้าใจ

เราคือใคร ... เรามาอยู่ในโลกนี้ทำไม...เรากำลังจะไปไหน

ตอนนี้ผู้เขียนก็กำลังอ่านหนังสือเล่มหนึ่งของสำนักพิมพ์คบไฟ เรื่องโลกของโซฟี ก็เป็นการเรียนปรัชญาผ่านนักคิดหลายยุคสมัย คำถามที่นักปรัชญาครุ่นคิดและหาคำตอบคงไม่ได้ต่างไปจากคำถามที่ท่านดร.อาจองใช้ในโรงเรียน แต่ต่างกันที่ว่าเราใช้กรอบแนวคิดในการพิจารณา และเราตอบคำถามเหล่านี้บนพื้นฐานของอะไรด้วย

การให้ความเอาใจใส่ การใช้สมาธิเป็นพื้นฐาน เคยมีผู้ปกครองนำเด็กออทิสติกมาฝากเรียนที่โรงเรียน จนปัจจุบัน หลังจากที่อาศัยความสนใจของเด็กเป็นพื้นฐาน เด็กคนนี้ก็กลับมาปกติและเรียนกับเพื่อนๆ ในโรงเรียนในปัจจุบัน

ท่านบอกว่าหากใครสนใจ ทางโรงเรียนได้ให้คุณครูบันทึกเรื่องราวต่างๆ เหมือนกับการเรียนรู้คู่การวิจัย กรณีศึกษาในเรื่องต่างๆ ไว้ ทำสรุปเป็นรายงานการวิจัยแต่ละเรื่อง หากสนใจคงจะต้องติดต่อไปที่โรงเรียนสัตยาไส จังหวัดลพบุรี

นี่ก็เป็นเรื่องเล่าจากงานมหกรรมความสุขในส่วนหนึ่ง ในงานยังมีกิจกรรมมากมายที่น่าสนใจ แต่งานนี้จัดไปแล้วเมื่อ เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา 4-5 มี.ค ที่อุทยานเบญจศิริ ข้างห้างดิเอ็มโพเรียม  มีการแบ่งโซนเพื่อให้ผู้ที่สนใจเลือก ทั้งโซนกาย มีโยคะ ไทเก๊ก ชี่กง โซนใจ โซนจิตวิญญาณ โซนสังคม ซึ่งรวบรวมมาจากหลากหลายที่

อีกหนึ่งกิจกรรมที่ผู้เขียนประทับใจคือ การทดลองตาย การเจริญมรณสติ การได้เข้า workshopนี้ พบว่าคนส่วนใหญ่ที่เข้าร่วม ถ้าตัวเองไม่ได้ป่วยเป็นโรคมะเร็งอยู ก็จะมีคนใกล้ชิดที่เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง ก็เป็นปรากฎการณ์ที่น่าสนใจว่า ทำไมอายุรุ่นราวคราวนี้ และมีแนวโน้มมากขึ้นเรื่อยๆ ที่เราจะป่วยเป็นมะเร็งกัน..... ผู้เขียนเองก็เพิ่มผ่านประสบการณ์ความตายของคนที่รักคือคุณตา  แต่เสียดายที่ไม่ได้มีโอกาสได้ทำอะไร คงจะเหมือนกับหลายๆท่านที่มาเข้าร่วมวันนั้นแต่ละคนก็มีความรู้สึกผิดอยู่ในใจ ต่อสามี พ่อแม่ ที่ไม่ได้ดูแลในวาระสุดท้ายอย่างดีที่สุด

คู่มือการดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายของหลวงพี่ไพศาล วิสาโล ที่ชมรมพุทธสาวิกา จัดทำน่าจะเป็นหนังสือดีๆ อีกเล่มที่เราน่าจะได้อ่านเพื่อเตรียมสำหรับคนที่เรารักที่เหลือที่ทำได้ คนที่จากไปแล้ว เราทำได้เพียงนึกถึง และทำสิ่งดีๆ ให้เช่น ทำบุญ ที่สำคัญคือเราต้องรู้จักให้อภัยตัวเราเอง และทำวันที่เหลืออยู่ให้ดี สำหรับคนที่ยังอยู่....