ใครบางคน...ที่มีค่าพอให้รอคอย
ใครบางคน...ที่มีค่าพอให้รอคอย
ก า ร ร อ ค อ ย...เป็นเรื่องที่ทรมาน
โดยเฉพาะการรอคอยที่จะกลับมาพบกัน
หรือรอคอยใครสักคนที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน
เพราะในเวลาแห่งการรอคอยนั้น
มันมีมากกว่า 24 ชั่วโมง
และเข็มนาฬิกาก็เดินช้าขึ้นอีกเป็นเท่าตัว...
จากเวลาที่นานอยู่แล้วจึงนานยิ่งกว่า
และการดำเนินชีวิตระหว่างการรอนั้น
ก็มีตัวแปรมากมายที่จะทำให้คนเปลี่ยนไปอยู่ทุกขณะ
เพราะทุกคนมีพื้นฐานความเหงา
และโดดเดี่ยวอยู่ในตัวเองพอๆ กับความอ่อนไหว
เป็นโอกาสที่ดีที่จะใช้ระยะทางเป็นเครื่องวัดความรู้สึก
พิสูจน์ความแข็งแรงของความรัก
วัดการกระทำ...ความเสมอต้นเสมอปลาย
และความอดทน
ด้วยเงื่อนไขของความลำบากแห่งกาลเวลา
และตัดสินว่า...การรอคอยจะคุ้มค่าหรือไม่
ก า ร อ ยู่ ห่ า ง กั น...
จึงจำเป็นต้องพิสูจน์กันด้วยความเข้มแข็ง
ต่างคนต่างก็ต้องทำหัวใจให้เข้มแข็งกับอารมณ์ต่างๆ
ที่คอยรบกวน...และคอยชักจูงออกนอกลู่นอกทาง
เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่าย...ที่วันนึงเราพบว่า
คนคนหนึ่ง...คือคนที่ชีวิตเราตามหามาตลอด
และใครสักคนที่เป็นได้อย่างที่เราฝัน
มันก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
และคนที่จะฝ่าฟันกับการบีบคั้นแห่งการรอคอย
กลับมาหาเราได้ก็ไม่ใช่เรื่องธรรมดา...
เ พ ร า ะ ฉ ะ นั้ น...
ย่อมหมายถึง...ความรู้สึกที่เค้ามีอยู่ก็คงไม่ได้ธรรมดา
และคนคนนั้นก็ย่อมเต็มค่า
เวลาที่ชาวประมงจะเลี้ยงหอยมุก
จะต้องใช้เวลาเนิ่นนาน
และสามารถรอคอยได้อย่างไม่น่าเชื่อ
เพราะเขารู้ว่า เมื่อไหร่ถึงเวลา
ที่มุกสามารถนำมาร้อยเป็นสร้อยได้
ย่อมเกิดค่ามหาศาล
...ชีวิตจึงจำเป็นต้องรอคอยใครสักคนให้ได้
หากรู้ว่าเป็นใครสักคน
...ที่มีค่าแก่การรอคอย...
ขอขอบคุณเพื่อนเก่ากาฬสินธุ์พิทยาสรรพ์(คุณโอ๋ มนัสวี) ทีนำข้อมูลดีดีส่งมาทาง hi 5
ทำให้เพื่อนๆนักอ่านได้รู้ว่าการรอคอยเป็นสิ่งสำคัญแค่ใหน.....
ความเห็น (19)
* อยากให้เพื่อนพ้องน้องพี่ช่วยกันแสดงความคิดเห็นเยอะๆนะคะ
* ไม่รู้ว่าความคิดเห็นของเราจะตรงกันหรือเปล่า
* ยังไงก็ต้องขอขอบคุณล่วงหน้านะคะ
สวัสดีเจ้าค่ะ ครูคนสวย คิคิ
แวะมาด้วยความคิดถึง สบายดีนะค่ะ หนูคอยคุณครูอยู่นี่ไง คิคิ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^
* ขอบคุณน้องจิที่น่ารักนะคะ
* พอเขียนบันทึกเสร็จคนแรกที่แวะมาก็คือน้องสาวสุดสวย
* ยังไงเราก็จะเป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ
* ขอบคุณ คุณประจักษ์นะคะที่แวะมาทักทาย
* อย่างน้อยก็ทำให้วันนี้มีกำลังใจในการทำงาน
* รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
* ว่างๆจะแวะไปทักทายค่ะ
การที่เราจะอยู่กับสักคน ... มันมีมากกว่าคำว่ารัก เหมือนที่เด็กๆ วัยรุ่นคิดกันว่า "อะไรไม่สำคัญ ฉันรักเธอเท่านั้นพอ"
การตามหาใครสักคนอย่างที่ต้องการ ในโลกใบนี้อาจจะไม่มีอยู่จริงก็ได้ เพราะมันก็แค่อารมณ์เพ้อฝัน หรือความฝันเท่านั้นเอง ซึ่งมันย่อมสวยงามตามที่วาดไว้
สำคัญคือ เรียนรู้ที่จะอยู่กับความเป็นจริงครับ
ชีวิตสั้นนัก แค่เศษเสี้ยวของกาลเวลาที่ดำรงอยู่ของโลกเท่านั้นเอง....
แต่ถ้าใครเจอคนที่ต้องการจริงๆ ก็รักษาไว้ให้ดีครับ แต่อย่างคาดหวังอะไรมากมาย...
แวะมาเยี่ยมครับ
ต้องบอกว่า ระยะทางพิสูจน์ม้า และกาลเวลาพิสูจน์คนเลยนะครับ
เล็บมือนาง
- อย่าไปคิดอะไรแทนคนอื่นเลยค่ะ มีเกิดแล้วก็มีดับ
- เคยเชื่อแบบ คุณ HeadOfArt
- แต่สมัยนี้หายากมากๆๆๆ มีแต่ fastfood แล้วละมั้ง เฮ้อ..
ขอบคุณ คุณ HeadOfArt นะคะที่แวะมาเยี่ยม
ถ้าว่างๆจะแวะไปทักทายนะคะ
* ขอบคุณ คุณเล็บมือนางที่แวะมาทักทาย
* ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย
* ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
* สวัสดีค่ะ คุณเพื่อนที่ไม่เคยเห็นหน้า
* อยากรู้จังเลยว่าหน้าตาเพื่อนคนนี้จะเป็นยังไง
* เพราะรู้สึกว่าจะได้ข้อคิดต่างๆที่ดีดีมากมายเหลือเกิน
* ช่วงนี้ฝนตกบ่อยรักษาสุขภาพนะคะ
* เพื่อนคนนี้เป็นห่วงเหมือนกัน
* ^_____^
สวัสดีค่ะเพื่อน
- บางครั้งชีวิตเราก็อยู่ได้เพราะรอคอยจริงไหมจ๊ะ
- แต่อย่ารอจน ... แห้งล่ะ
- อิ 5 อิ ๆๆๆ
* ขอบคุณ คุณdratty ที่แวะมาทักทายนะคะ
* หายไปนานนึกว่าจะไม่มาหาซะแล้ว
* เย้นนี้จะไปเล่นที่บ้านนะคะ
* คราวหน้าขอรูปอื่นที่ไม่ใช่หมูได้ปะ
* กลัวว่าหุ่นตัวเองจะเป็นแบบนี้ อิอิ....
หวัดดีค่ะ...
รอคอย...เธอมาแสนนาน
แต่เราก็หากันจนเจอ...
ประมาณนี้รึเปล่าค๊ะ
แต่การดำเนินชีวิตระหว่างการรอนี่แหละค่ะ...ที่น่ากลัว
* ขอบคุณ คุณWindy นะคะที่แวะมาทักทาย
* เดี่ยวจะแวะไปหาที่บ้านนะคะ
หวัดดีครับครู...เข้ามาทักเฉยๆ
การรอคอย ...เจ็บปวดนะครับ
1.รอคอย...โทรหาได้....แล้วได้เจอ
2.การจากลา...โทรหาได้...แล้วไม่ได้เจอเลยตลอดชีวิต
3.การจากลา...ติดต่อได้...แต่โทรหาไม่ได้...แล้วไม่ได้เจอเลยตลอดชีวิต
4.การจากลา...แล้วไม่สามารถติดต่อได้เลยตลอดชีวิต
อย่างไหนทรมาน
คนที่มีค่าต่อเรา... รอได้นานเท่าไหร่ เพื่อให้ได้อยู่ด้วยตลอดชีวิต ....
แค่รู้ว่าคนที่เราคอยยังมีความสุข ก็มีความสุขที่จะคอย