ขอบคุณพี่บางทราย...ที่เขียนบันทึกนี้..ค่ะ ตกลงเจอคนกล้าหาญในกระจกแล้วใช่ไหมคะ...อิอิ แอบแซว
ขอบคุณครับน้องสาว เจอแล้วครับคนกล้า อิอิ
ภูเก็ตนั้นผมเคยมาหลายครั้ง(แต่นานมากแล้ว) น้องเขยเป็นคนที่นี่ เพื่อนฝูงน้องนุ่งที่เรียนหนังสือก็มารับราชการที่นี่ แต่เหตุผลที่ผมต้องมาภูเก็ตเพราะเฮฮาศาสตร์ 4 ที่ท่านอัยการกรุณาทุ่มเทเวลาและอื่นๆจัดงานนี้ขึ้นมา ต้องขอบคุณน้ำใจท่านยิ่งนัก ผมทราบดีว่าเป็นอย่างไรเพราะเคยจัดครั้งที่ 3 มาแล้ว จะเหนื่อยเท่าไร paleeyon น้องๆ และผมก็เต็มใจล้านเปอร์เซ็นต์ ก็ใจมันรัก..อ่ะ..
โดยทั่วไปเมื่อไปที่ไหนๆ เราก็มักสัมผัสความเป็นปัจจุบันของสถานที่ คน และเรื่องราวที่เป็นสีสัน แม้จะไปเยี่ยมเยือนภาคประวัติศาสตร์บ้างก็ผิวเผินเต็มที เพราะวัตถุประสงค์การมาแต่ละครั้งแตกต่างกัน แต่ส่วนใหญ่คือ มาธุระ รีบมารีบไป หากจะมาเที่ยวก็เที่ยวแบบคนตาบอดเพราะไม่มีเจ้าถิ่นพาเที่ยวอย่างผู้รู้จริง..
เรื่องนี้สำคัญมากในทัศนะผม เฮฮาศาสตร์น่าที่จะมีจุดยืนตรงนี้ด้วย ผมหมายถึงว่า เฮฮาศาสตร์จัดขึ้นที่ไหนก็สมควรที่จะมีกำหนดการพารู้จักท้องถิ่นนั้นๆเชิงลึก ซึ่งปกติยากที่จะสัมผัสได้ ยกเว้นกรณีเดินทางมาเพื่อการศึกษาโดยตรง เหตุผลที่ผมคิดก็คือ เฮฮาศาสตร์สมาชิกนั้นถือได้ว่าหลากหลายแต่ก็เป็นที่มีสาระ แม้จะแตกต่างอาชีพ หลากหลายรสนิยม แต่ทั้งหมดเป็นคนไทย ซึ่งสมควรเรียนรู้ท้องถิ่นต่างๆของไทย
ปัจจุบันประเทศเรามีแต่วิ่งตามสังคมใหม่ เทคโนโลยี่ใหม่ๆ ตามไม่ค่อยทัน เผลอไม่รู้จักซะแล้วว่าโปรแกรมล่าสุดของการทำงานในคอมพ์นั้นคือตัวไหน มือถือรุ่นล่าสุดนั้นมีระบบ GPRS และ GPS และ G3 นั้นเขามีเพื่ออะไรกัน มันเป็นอย่างไร..ฯลฯ ที่ทำงานก็พูดแต่เรื่ององค์ความรู้ใหม่ๆที่เข้าสู่ระบบสื่อสารมวลชนมากมายจนตามไม่ทัน.. ผมว่าสังคมเช่นนี้ต้องตื่นตัว ติดตาม เรียนรู้ให้เท่าทัน คนที่คิดจะก้าวหน้าต้อง ปรับตัวเองตลอด เป็นเรื่องจำเป็นสำหรับชีวิตใหม่ แต่ละบุคคลก็ต้องเลือกสรรกันตามความเหมาะสมแก่สถานภาพของครอบครัว สังคม หน้าที่การงาน ฯลฯ
แต่ทั้งหมดนั้นผมไม่เห็นด้วยที่เราจะก้าวไปข้างหน้าโดยไม่เข้าใจฐานรากของตัวเอง มันจะเกิดความรู้สึกเช่นไรหากมีชาวต่างชาติมาถามว่า คุณลองอธิบายคำว่า “ความเป็นคนไทย” ให้เข้าใจหน่อยซิ... แล้วเราอธิบายแบบอึกๆอักๆ แต่ผมเชื่อว่าทุกคนอธิบายได้ แต่หากไม่มีรากฐานเดิมของที่มาที่ไปของความเป็นคนไทย คำอธิบายนั้นๆก็จะขาดซึ่งสาระที่สมบูรณ์ แต่คำอธิบายก็ไม่สำคัญเท่ากับ “สำนึกแห่งความเป็นคนไทย”
ผมจึงสนับสนุนให้เฮฮาศาสตร์ได้มีส่วนในการสร้างสรรค์สิ่งนี้ เราเริ่มต้นได้ดีด้วยเปิดเวที KM ต่อมาเวทีนี้ได้เป็นจุดเริ่มของวัฒนธรรมความรัก ความเป็นพี่น้อง การสืบสานความอบอุ่น น้ำใจ เอื้ออาทร จนก่อเกิดการกอดที่เป็นพลังข้างในอย่างมหาศาล นี่คือฐานรากของสังคมแห่งการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข นี่เป็นการสานต่อวัฒนธรรมที่เป็นไทยๆ ที่เป็น “ทุนสังคม” อันทรงพลังและเป็นฐานของทุนอื่นๆที่ดี ผมเคยเห็นกิจกรรมที่สร้างสิ่งเหล่านี้เช่นกันในวันสิ้นสุดนั้นน้ำหูน้ำตาไหล แต่ขาดความต่อเนื่องในกิจกรรมที่ประคองอารมณ์ร่วมเช่นนั้น แต่เฮฮาศาสตร์เรามีบุคคล เรามี G2K ที่เป็นเวทีเชื่อมร้อยที่ต่อเนื่องตลอดเวลา เรามีกิจกรรมที่กำลังเป็นวัฒนธรรมใหม่เกิดขึ้นคือการจัดเฮฮาศาสตร์ตามภูมิภาคต่างๆ ที่มาเติมเต็ม มาเสริมสร้าง ร้อยรัดภูมิภาคเข้าด้วยกัน
ยิ่งไปกว่านั้น เฮฮาศาสตร์ยังเข้าไปเจาะรากเหง้าของท้องถิ่นขึ้นมาให้เราได้อิ่มเอมอรรถรสของความเป็นท้องถิ่น อันเป็นอัตลักษณ์ของความเป็นไทย ซึ่งเป็นสาระที่ควรจะมีในกำหนดการของการจัดเฮฮาศาสตร์ทุกครั้ง ผสมกับกิจกรรมอื่นๆ นี่เป็นทัศนะส่วนตัวของผมครับ
สรุป
· สนับสนุนให้มีการจัดเฮฮาศาสตร์ภูมิภาค
· สนับสนุนให้ท้องถิ่นได้มีโอกาสนำเสนอรากเหง้าของความเป็นท้องถิ่นได้เรียนรู้ ซึมซับแก่กัน
· สนับสนุนวัฒนธรรมเฮฮาศาสตร์ที่ส่งเสริมความหลากหลายของอัตลักษณ์ของสังคมไทย
· สนับสนุนให้มีเวทีแลกเปลี่ยนเรียนรู้เชิงลึกในบางประเด็นบ้างในเฮฮาศาสตร์
ขอขอบคุณท่านครูบาที่เป็นตะเกียงส่องทาง
ขอขอบคุณท่านอัยการชาวเกาะและทีมงานที่ทุ่มเทการจัดเฮฮาศาสตร์นี้
และที่สุดขอขอบคุณทีมงาน G2K ทุกท่าน ผู้ปิดทองหลังพระ..
ขอบคุณพี่บางทราย...ที่เขียนบันทึกนี้..ค่ะ
(^____^)
ตกลงเจอคนกล้าหาญในกระจกแล้วใช่ไหมคะ...อิอิ แอบแซว
มาสนับสนุนด้วยคนค่ะ
เสียดายไม่ได้ไปร่วมเฮฮาด้วยค่ะ
พี่บางทรายคะ
พี่บางทรายต้องติดคำสำคัญ ว่า เฮฮาศาสตร์4 ด้วย บันทึกเกี่ยวกับงานนี้ จะได้ไปรวมที่เดียวกัน น้องมะปรางแจ้งไว้ที่นี่คะ ^__^
สวัสดีครับ น้องสาว 1. Ka-Poom
ขอบคุณพี่บางทราย...ที่เขียนบันทึกนี้..ค่ะ ตกลงเจอคนกล้าหาญในกระจกแล้วใช่ไหมคะ...อิอิ แอบแซว
ขอบคุณครับน้องสาว เจอแล้วครับคนกล้า อิอิ
สวัสดีครับ
2. อุบล จ๋วงพานิช
3. คนไม่มีราก
4. เอื้องแซะ
5. ครูสุ แซ่เฮ
ขอบคุณมากๆครับ น้องอุบล น้องคนไม่มีราก น้องเอื้องแซะ น้องครูสุ
พี่บางทรายคะ..
ขอบคุณเหลือเกินที่เขียนบันทึกนี้
ครูสุ ยังไม่ได้ขอบคุณพี่บางทรายสำหรับความประทับใจทื่ดงหลวง มันเป็นอะไรที่ ..สุดๆ ในชีวิตครั้งหนึ่งก็ว่าได้ เลยตั้งใจว่า จะพยายามไปร่วมงานเฮฮาศาสตร์ที่จะจัดขึ้นทุกครั้ง
.............................................
ขอสนับสนุน ขอสรุปทุกข้อ ของพี่ค่ะ
รวมทั้ง..
ขอขอบคุณท่านครูบาที่เป็นตะเกียงส่องทาง
ขอขอบคุณท่านอัยการชาวเกาะและทีมงานที่ทุ่มเทการจัดเฮฮาศาสตร์นี้
และที่สุดขอขอบคุณทีมงาน G2K ทุกท่าน ผู้ปิดทองหลังพระ..
ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ
น้องครูสุครับ 8. ครูสุ แซ่เฮ
เมื่อเช้าตื่นขึ้นมาก็นึกว่า วันนี้อยากเขียนบันทึกถึงเฮฮาศาสตร์ 4 ก็พอดีให้เป็น BAR ไปด้วยเลย เป็นทัศนส่วนตัวน่ะครับ หากไปตรงกับความคิดของน้องครูสุ และท่านอื่นๆก็ดีครับ
ขอบคุณครับน้องครูสุ
น้องขจิตครับ
พี่ทำงานในชนบทเห็น "ทุนทางสังคม" ชัดเจนมาก และเขาก็สานต่อกันรุ่นต่อรุ่น แต่ก็ต้องฝ่ากระแสหลักของสังคมที่มาแรงเหลือเกิน
เมื่อกลับเข้าสู่สังคมเมือง เกือบจะมองไม่เห็นทุนทางสังคมแท้ๆเลย มีแต่เปลือก กระพี้ กิจกรรมที่จัดกันขึ้นก็เป็นเพียงรูปแบบเท่านั้น สาระเนื้อแท้ลึกๆไม่มี ไม่รู้ มองไม่เห็น
แต่ในแผนชาติบอกจะสร้างทุนทางสังคม ให้คืนมา ดูเหมือนจะมีกิจกรรมนี้ แต่เป็นแค่กิจกรรมรูปแบบอย่างที่กล่าว
พี่มานั่งมอง เวที G2K แบบคนเมืองกลุ่มหนึ่งที่มีเครื่องมือ และมีใจ ออกมาเขียนบันทึกกัน แลกเปลี่ยนกัน และมีสีสันกันพอหอมปากหอมคอ เมื่อเข้าร่วมเฮฮาศาสตร์ ก็ยิ่งเห็นสาระที่แฝงเร้นเป็นเนื้อในออกมา และนี่ไงทุนทางสังคมที่อยู่ในคนเมือง มันแปลกที่ใครก็ไม่รู้ มาคุยกันทางหน้าจอแล้วเกิดรักใคร่กัน ผูกพันกัน ลึกเข้าไปถึงมีน้ำจิตน้ำใจต่อกัน เติมความรู้กัน .... ใช่เลย นี่คือรูปแบบหนึ่งที่ฝีนอยากเห็น อยากให้มี อยากให้ขยายออกไป....
จึงแถลง BAR เฮฮาศาสตร์ 4 ออกมานี่แหละครับ น้องขจิตครับ
สวัสดีค่ะ อ.บางทราย
ป้าแดงนี่แหละ เฮฮาศาสตร์สมาชิกขนานแท้
เฮฮาศาสตร์มันมีมนต์ขลังอย่างไรหรือครับ ไม่มีใครตอบได้ ต้องไปสัมผัสเอง
ที่ป้าแดงบันทึกไว้นั่นน่ะ ใช่แล้วครับ แม่นแล่ว..
ความรักของป้าแดงต่อเฮฮาศาสตร์มันรุนแรงปานนั้น ตี้..
ยกนิ้วให้ป้าแดงเลย และป้าแดงมีคนข้างกายดี เก่งและเข้าใจ กลับจากภูเก็ตต้องมีของฝากเขานาครับ อิอิ
อิอิ หรือป้าแดงเป็นโรคจริงๆ เดี๋ยวให้คุณหมอชอบวิ่งตรวจสุขภาพหน่อย อิอิ..
น้องหมอเจ๊ 14. หมอเจ๊ ครับ
ขอบคุณครับ เราต่างเห็นเหมือนกันแหละครับ เพียงพี่เขียนนำร่องออกมาเท่านั้น ยังมีมุมดีดีอีกหลายมุมครับ
สำหรับพี่นั้นเฉียดฉิวที่จะไม่ได้มาเพราะ
สวัสดีค่ะ พี่บางทราย
เชื่อว่าเหนื่อยแน่นอนในฐานะเจ้าบ้าน...ท่านทำด้วยหัวใจจริงๆ...ขอยืนขึ้นปรบมือดังๆให้เกียรติท่านค่ะ... ท่านพี่อัยการชาวเกาะ
สวัสดีครับน้องสาว 17. นาง กฤษณา สำเร็จ
คุณหมอชอบวิ่งครับ เฮ่อ..โล่งใจ อิอิ
ทีมพิดโลกน่ะ ขยันจริงๆนะครับ มีคนนำดีดีอย่างนี้ ใครต่อใครบ่นถึงกันทั้งน้านน..
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
กำลังนั่งคิดถึงเฮฮาศาสตร์ 4 ค่ะ ... ตั้งแต่มีกิจกรรมที่เรียกว่าเฮฮาศาสตร์มายังไม่เคยพลาดเลยสักครั้ง แต่ละครั้งประทับใจ สุข สนุก และได้เรียนรู้จากสมาชิกทุกครั้งค่ะ ... สิ่งหนึ่งที่รู้สึกและรับรู้ได้ว่าแกนของเฮฮาศาสตร์ คือ ใจ ค่ะ ... ใจ ของเจ้าภาพ และ ใจ ของผู้เข้าร่วมเฮฮาศาสตร์ ที่เปิดใจตรงกัน ... จึงทำให้เกิดประทับเข้าไปในใจทุกครั้งที่พบกัน... และยิ่งเจ้าภาพเตรียมแหล่งเรียนรู้ให้อย่างเต็มที่...ทำให้ทุกคนพร้อมที่จะเรียนรู้ และร่วมทุกกิจกรรมด้วยใจค่ะ...
สรุป
สนับสนุน BAR ของพี่บางทรายค่ะ และขอขอบคุณพ่อครูบา เจ้าภาพเฮฮาศาสตร์ (พ่อครูบา พี่บางทราย ท่านอัยการ) usable lab สมาชิกตระกูลและทุกๆท่านที่เกี่ยวข้องค่ะ
สวัสดีครับพี่บางทราย
ความคิดของพี่มันตรงใจผมเลย เพราะเวลาผมไปไหนผมก็อยากรู้ว่าสถานที่เราไปเที่ยวนั้น ผู้คนเขาอยู่กันยังไง เขาทำมาหากินอย่างไร ประวัติศาสตร์ของเขาเป็นอย่างไร ศิลปวัฒนธรรมของเขาเป็นอย่างไร แตกต่างกับของเราไหม ฯลฯ และถ้ามีคนท้องถิ่นพาเที่ยวอธิบายให้ฟังมันมีคุณค่ากว่าการเดินดูเฉยๆ ก็เลยคิดโปรแกรมออกมาเป็นแนวนี้
อยากให้ชาวเราได้รู้ว่าคนถลางเขาเป็นยังไง สมัยโบราณคนถลางต่อสู้เพื่อปกป้องผืนแผ่นดิน ในยุคสมัยพวกเราเป็นหนุ่ม คนภูเก็ตต่อสู้กับนายทุนใหญ่ แรบพาพอร์ท ไม่ให้มากว้านเอาที่หาดทรายแก้วไปสร้างศูนย์ธุรกิจ คนภูเก็ตต่อต้านโรงงานแทนทาลั่ม (เพราะเป็นห่วงปัญหาสิ่งแวดล้อม) แต่เงินกำลังทำลายความเข้มแข็งทางด้านจิตใจลงไปเรื่อยๆ เดี๋ยวนี้ฝรั่งมาซื้อที่ดินปลูกบ้านกันเป็นหมู่บ้านฝรั่งกันบ้างแล้วแถวราไวย์ ขอบ่นสักนิด อิอิ
ผมว่าผมเข้าใจความรู้สึกของพี่ตอนที่จัดเฮฮาศาสตร์ ๓ ที่ดงหลวง เหนื่อยนั้นเหนื่อยแน่ แต่ถ้าเต็มใจซะอย่างอะไรก็ขวางไม่อยู่ สนุกกับการทำงานที่ทำให้คนอื่นมีความสุขเหนื่อยกายแต่สุขใจครับ
ขอบคุณน้องติ๋ว ที่มาเชียร์ผ่านบันทึกนี้ด้วยครับ
พี่ บางทราย (คนเข็นครก ขึ้นภูเขา)
ท่านพี่อัยการชาวเกาะ
สวัสดีครับอาจารย์แป๋ว
ผมน่ะแอบไปเรียนรู้จากอาจารย์แป๋วมาเต็มพุงเลย อิอิ
เพื่อนๆใน g2k ยังมีอีกมากที่มีจิตใจไม่แตกต่างไปจากเรา เพียงแต่ท่านเหล่านั้นอาจจะติดขัดเงื่อนไขส่วนตัว หน้าที่การงานและอื่นๆ เราเปิดใจสำหรับท่านเหล่านั้น เพราะเพื่อนเหล่านั้นก็คือ ผู้ที่ก้าวเข้ามาในเวทีนี้ด้วยความสมัครใจและพร้อมจะให้ ให้ความรู้ ให้ประสบการณ์ ให้ความเป็นเพื่อน ให้ ให้ ให้ ตามเงื่อนของท่านเหล่านั้น
ขอบคุณอาจารย์แป๋วครับ
สวัสดีครับท่านอัยการ 22. อัยการชาวเกาะ
ความคิดของพี่มันตรงใจผมเลย เพราะเวลาผมไปไหนผมก็อยากรู้ว่าสถานที่เราไปเที่ยวนั้น ผู้คนเขาอยู่กันยังไง เขาทำมาหากินอย่างไร ประวัติศาสตร์ของเขาเป็นอย่างไร ศิลปวัฒนธรรมของเขาเป็นอย่างไร แตกต่างกับของเราไหม ฯลฯ และถ้ามีคนท้องถิ่นพาเที่ยวอธิบายให้ฟังมันมีคุณค่ากว่าการเดินดูเฉยๆ ก็เลยคิดโปรแกรมออกมาเป็นแนวนี้
ถูกใจหลายครับ เราคงใช้เวลาเรียนรู้อัตลักษณ์ของเรากันเต็มที่ครับ
อยากให้ชาวเราได้รู้ว่าคนถลางเขาเป็นยังไง สมัยโบราณคนถลางต่อสู้เพื่อปกป้องผืนแผ่นดิน ในยุคสมัยพวกเราเป็นหนุ่ม คนภูเก็ตต่อสู้กับนายทุนใหญ่ แรบพาพอร์ท ไม่ให้มากว้านเอาที่หาดทรายแก้วไปสร้างศูนย์ธุรกิจ คนภูเก็ตต่อต้านโรงงานแทนทาลั่ม (เพราะเป็นห่วงปัญหาสิ่งแวดล้อม) แต่เงินกำลังทำลายความเข้มแข็งทางด้านจิตใจลงไปเรื่อยๆ เดี๋ยวนี้ฝรั่งมาซื้อที่ดินปลูกบ้านกันเป็นหมู่บ้านฝรั่งกันบ้างแล้วแถวราไวย์ ขอบ่นสักนิด อิอิ
ผมจำแทนทาลั่มได้ดี ถ้าประชาชนนิ่งเฉย ไม่ทราบว่าตอนนี้ภูเก็ตจะเป็นอย่างไร
บทเรียนจากของจริง สถานที่จริง เรื่องจริง เสริมสร้างประสบการณ์ความรู้กันเต็มที่ เติมเต็มกันครับ เยี่ยม..
ผมว่าผมเข้าใจความรู้สึกของพี่ตอนที่จัดเฮฮาศาสตร์ ๓ ที่ดงหลวง เหนื่อยนั้นเหนื่อยแน่ แต่ถ้าเต็มใจซะอย่างอะไรก็ขวางไม่อยู่ สนุกกับการทำงานที่ทำให้คนอื่นมีความสุขเหนื่อยกายแต่สุขใจครับ
เราเป็นกำลังใจกันครับ
สวัสดีครับ 23. เกษตรยะลา
ชาวเกษตรเป็นกลุ่มที่ผมใกล้ชิตในการทำงานมาตลอดครับ คงได้พบกันนะครับ
น้องครับ 24. นาง กฤษณา สำเร็จ
หน้าร้อนอย่างนี้ เที่ยว กิน ต้องระมัดระวังมากเลยครับ หวังว่าสุขภาพจะดีวันดีคืนนะครับ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
เห็นด้วยมากๆเลยค่ะที่พี่บอกว่า "เพื่อนๆใน g2k ยังมีอีกมากที่มีจิตใจไม่แตกต่างไปจากเรา เพียงแต่ท่านเหล่านั้นอาจจะติดขัดเงื่อนไขส่วนตัว หน้าที่การงานและอื่นๆ เราเปิดใจสำหรับท่านเหล่านั้น" เพราะเวที G2K แห่งนี้เป็นที่ที่เริ่มต้นแห่งการเปิดใจค่ะ เปิดใจที่จะเรียนรู้ และให้ ให้ ให้ ค่ะ
อาจารย์แป๋วครับ 29. paew
ขอบคุณมากครับอาจารย์ ผมเองรู้และสัมผัสได้ถึงเพื่อนๆเหล่านั้น ครับ อาจารย์และท่านอื่นๆก็คงเหมือนกัน เพียงแต่ท่านครูบาก้าวออกมาอีกก้าวหนึ่งในการเริ่มรวมกลุ่มเพื่อนๆที่มีเงื่อนไขเปิดกว้างมากกว่าที่จะเข้ามารวมกันตามโอกาส ผมสนับสนุนเต็มที่
สำหรับเพื่อนๆที่ติดขัดดังกล่าวนั้น ก็ใช้โอกาสและเงื่อนไขทาง Cyber community ไปก่อน เมื่อใดที่เงื่อนไขอำนวย ผมเชื่อว่าท่านเหล่านั้นพร้อมที่ก้าวเข้ามาร่วมมือทำในสิ่งสร้างสรรค์กันต่อไปครับ อาจารย์ครับ เพราะการใช้เวลาใน g2k นี้มาช่วงเวลาหนึ่ง ทุกคนย่อมเข้าใจซึ่งกันและกันดี ผ่านทางบทบันทึกนั้นๆครับ
ขอบคุณครับอาจารย์ หวังว่าห้องทำงานอาจารย์คงไม่มีเพื่อนต่าง สปีชี่ มาเยือนอีกนะครับ อิอิ..
อิอิ ฉับฉล ฉับฉล ไม่ว่าจะเป็นใครก็สวยทั้งน้านนน นะป้าแดง นะน้องสุวรรณา
อิอิ ต่อไปน่าจะประกวดขวัญใจคนแซ่เฮ อิอิ ให้ท่านครูบาเป็นผู้แจกรางวัล กอดๆๆๆๆๆ อิอิ..
ท่านครูบาครับ 34. ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์
เราทุกคนก็ต้องช่วยกันน่ะครับ อย่างที่ท่านครูบาแนะนำ
ลายเสื้อเท่ห์ไม่หยอกเลยค่ะ อยากได้ อยากได้ :)
สวัสดีครับป้าแดงแรงฤทธิ์ อิอิ
สวัสดีครับคุณแม่น้องน้อย 39. ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์
คุณแม่มือใหม่คงไม่ยุ่งมากนะครับ กวนมากไหมครับ ? น่ารักจังเลย
เสื้อสวยๆตัวนี้ ท่านอัยการคงไม่พลาดทีมงานเบื้องหลังแน่ๆเลยครับ ผมจะเรียนปรึกษาท่านอัยการครับ
จะเป็นพระคุณอย่างยิ่งค่ะพี่บางทราย หากเฮฮาศาสตร์คราวนี้ได้คุยเรื่อง G2K อย่างที่พี่กล่าวไว้ค่ะ เนื่องจาก input จาก users สำคัญมากสำหรับการพัฒนาระบบและการปรับปรุงด้านการให้บริการในการดูแลชุมชนออนไลน์ค่ะ :)
เห็นด้วยกับประเด็นนี้ค่ะ "ใครมีข้อสังเกตุอะไร อย่างไรบ้าง ต่อ บันทึกใน g2k ทั้งในแง่สร้างสรรค์ และประเด็นปัญหาที่เห็น และที่คาดว่าอาจจะเกิดขึ้น"
ด้วยความยินดีครับอาจารย์ ดร.จันทวรรณ ผมจะเอาประเด็นนี้ไปปรึกษากับท่านอัยการครับ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย ขอบคุณสังคมดี ๆ ที่ทำให้พวกเราเจอแต่สิ่งดี ๆ นะคะ อยากขอบคุณผ่านทางเจ้าภาพ ท่านอัยการฯ ด้วยค่ะ รู้สึกเหมือนท่านเตรียมการอันยิ่งใหญ่อย่างเงียบ ๆ ใจจริงอยากไปร่วมเป็นเจ้าภาพมากกว่าผู้ร่วมเฮฮาฯ แต่ก็ไม่ได้ทำ ได้แต่เพียงส่งกำลังใจไปให้ ขอปรบมือให้ท่านอัยการฯ ผ่านทางบ้นทึกนี้ด้วยนะคะ
ใช่ครับน้อง 44. คุณ รัตติยา เขียวแป้น เราต้องปรบมือให้ท่านอัยการครับ ปรบดังๆเลยครับ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
ครูอ้อย ดีใจที่จะได้พบพี่บางทราย อีกครั้ง กับการกอดที่อบอุ่นด้วยนะคะ
สวัสดีครับครูน้องอ้อย
อิอิ แล้วเจอกันครับที่ภูเก็ต
พี่บางทรายคะ
มะปรางแอบเห็นว่า พี่จดอะไรไว้เยอะแยะ อย่าลืมเอามาถ่ายทอดลงในบล็อกนะคะ
คิดถึง ๆ
น้องสาวครับ
มาถึงมุกดาหารก็ลุยงานสำคัญต่อ
เตรียมรูป เตรียมเรื่องไว้ ที่ห้องพักใหม่ไม่มีระบบ internet ต้องผ่านมือถือ แต่ไม่ได้ติดระบบที่ดีจึงรับส่งไม่ได้ ต้องไปอาศัยที่ที่ทำงาน
เตรียมเรื่องไว้ครับ แล้วจะทยอยลงครับน้องสาว