ดอกไม้ที่สวยงาม
มักมีหนามแหลมคม
ถนนสายที่ไกลที่สุด
มักขรุขระเต็มไปด้วยกรวดหิน
บางทีการเดินไปบนเส้นทางที่หวัง
อาจทำให้เธอหกล้ม.....และมีบาดแผลบ้าง
แต่ที่สุดของปลายทาง........มักมีชัยชนะ
เป็น "รางวัล" รออยู่
นำมาฝากและให้กำลังใจสำหรับผู้ที่มีความหวัง ผู้ที่รอคอยความหวัง และผู้ที่กำลังจะหมดหวัง
แง่คิดดีๆ จากหนังสือ ...... "เพราะชีวิตนี้เป็นของเธอ"
ของ........." ตะวัน"
ขอบคุณมากค่ะ...สำหรับข้อคิดดีๆ....
อ่านแล้วมีความหวัง...ขึ้นเยอะค่ะ...
ขอบคุณที่นำมา ลปรร.กันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ "Wardah" ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน ว่างๆ ก็
เชิญแวะเวียนเข้ามาใหม่นะคะ
หวัดดีจ้ะ...ลิ้มศรี
ตามมาอีกแล้ว...
ใช่เลย ที่สุดของปลายทาง มักมีชัยชนะรออยู่
กล้าที่จะยอมรับ และกล้าที่จะตัดสินใจด้วยตนเอง
ไม่ปล่อยให้สิ่งแวดล้อม...
มีอิทธิพลมากกว่าสมองและหัวใจ (เป็นไงหล่ะ...คมไม๊ !)
จริงครับ
ไม่ว่าเส้นทางจะใกล้หรือไกลเพียงได้
ถ้าไม่เริ่มที่ก้าวแรก แล้วจะมีก้าวต่อๆไปได้อย่างไร....
มีเรื่องราวดี มาฝากอีกแล้วครูลิ้ม เหมาะจริง ๆ สำหรับผู้ที่รอคอยความหวังอย่างเรา
(ข้าราชการครู)นะจะบอกให้ ฮา....ฮา....ฮา......
สวัสดีค่ะ " วินดี้"
ยินดีให้ตามนะเพื่อน คิคิคิ... ขอบคุณสำหรับกำลัง และสิ่งดีๆที่
เพื่อนแนะนำนะคะ
สวัสดีค่ะ "คุณรินทร์"
ดีใจค่ะ ที่แวะมาทักทาย และขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ "ครู"เอ็ม
ดีใจค่ะที่แวะมาทักทาย ไม่อยากจะเอ่ย ว่ายังมีอีกเยอะ สำหรับ
เรื่องราวดีๆ รออ่านตอนต่อไปนะคะ